2021 Αργεντίνικη "λύτρωση"

28 χρόνια, 4 χαμένοι τελικοί σε Copa America συν 1 χαμένος τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σαν η κατάκτηση του Copa America στις 4 Ιουλίου του 1993 να έριξε βαριά την σκιά της στις επόμενες φουρνιές των Αργεντινών ποδοσφαιριστών.

2019 Ένατο τρόπαιο για την Βραζιλία

Η διοργάνωση του 2019 είχε οριστεί να διεξαχθεί στην Χιλή, ενώ αυτή του 2015 στην Βραζιλία. Επειδή όμως ήδη η Βραζιλία είχε αναλάβει το Confederations Cup του 2013, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 αλλά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2016 οι δύο ομοσπονδίες ήρθαν σε συμφωνία και αντάλλαξαν τις διοργανώσεις, το 2015 την Χιλή και το 2019 στην Βραζιλία, με την CONMEBOL να εγκρίνει αυτή την κίνηση το 2012.

Copa America Centenario 2016: Δύο στα δύο για την Χιλή

Στις 2 Ιουλίου του 1916 στην Αργεντινή και πιο συγκεκριμένα στο Μπουένος Άιρες Ουρουγουάη και Χιλή έδιναν τον πρώτο αγώνα για το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής, που μετέπειτα ονομάστηκε σε Copa America. Έκτοτε πέρασαν 43 διοργανώσεις με διάφορους τρόπους διεξαγωγής και έτσι φτάσαμε στο 2016 και στα εκατόχρονα της αρχαιότερης διοργάνωσης σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

2015: "Έσπασε" το ρόδι η Χιλή

H 4η Ιουλίου του 2015 αποτελεί για το ποδόσφαιρο της Χιλής ορόσημο αφού για πρώτη φορά στην ιστορία της η "ρόχα" έφτασε στην κορυφή της Νοτίου Αμερικής με μια φουρνιά πολύ καλών ποδοσφαιριστών που έβγαλε η χώρα έστω και εάν δεν υπήρχε ένας παίκτης του διαμετρήματος του Ιβάν Ζαμοράνο η του Μαρτσέλο Σάλας.

2011: Ουρουγουάη η επιστροφή

Η ιστορία επαναλαμβάνεται πολλές φορές είτε σαν τραγωδία είτε σαν φάρσα, αλλά στην περίπτωση της Ουρουγουάης είχαμε το ακριβώς αντίθετο. Την προηγούμενη φορά που η διοργάνωση διεξήχθη στην Αργεντινή το 1987, η "σελέστε" κατέκτησε το τρόπαιο, κάτι ανάλογο συνέβη και το 2011 φτάνοντας τις 15 κούπες κατέχοντας την πρώτη θέση στον πίνακα των κατακτήσεων.

2007: Το σερί της Βραζιλίας συνεχίζεται

Η Βραζιλία συνέχισε το σερί των κατακτήσεων στο Copa America και το 2007, και απο εκεί που μετρούσε μέχρι το 1989 τέσσερις κατακτήσεις, έφτασε τις οκτώ αφού στις τελευταίες πέντε με εξαίρεση το 2001 αναδείχτηκε Πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής.

2004: Νικήτρια η Βραζιλία στην "ρώσικη ρουλέτα"

Ίσως αποτελεί σχήμα οξύμωρο το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία τους στην 41η διοργάνωση του Copa America Αργεντινή και Βραζιλία βρέθηκαν σε τελικό να διεκδικούν την κούπα. Ήταν τέτοια η δομή της διοργάνωσης που ειδικά στις πρώτες διοργανώσεις όλοι έπαιζαν με όλους και δεν υπήρχε μονός αγώνας. Μόνη εξαίρεση η διοργάνωση του 1937, όπου οι δύο ομάδες ισοβάθμησαν και χρειάστηκε αγώνας μπαράζ για να αναδειχθεί ο νικητής.

2001: "Ταραχώδης" διοργάνωση

Η διοργάνωση του 2001 πέρασε απο σαράντα κύματα για να πραγματοποιηθεί, αφού είχαμε απόφαση για αναβολή, επαναφορά της πρώτης απόφασης για κανονική διεξαγωγή, αποχώρηση και πρόσκληση άλλων ομάδων, μέχρι να πραγματοποιηθεί τελικά απο τις 11 έως τις 29 Ιουλίου στα γήπεδα της Κολομβίας to 40o Copa America.

1999: "Back to Back" για την Βραζιλία

Ένα χρόνο μετά τον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Γαλλίας, η Βραζιλία κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το Copa America, κάτι που το κατάφερνε για πρώτη φορά στην ιστορία της στον θεσμό.

1997: Βραζιλία απο "άλλο πλανήτη"

Μπορεί στα Παγκόσμια Κύπελλα η Βραζιλία να ήταν η κορυφαία ομάδα απο άποψη τίτλων, όμως η αλήθεια είναι ότι υπολειπόταν στην Λατινική Αμερική σε τίτλους τόσο απο τους Αργεντίνους όσο και απο τους Ουρουγουανούς. Το 1997 όμως ήταν η σειρά της αφού υπό την καθοδήγηση του Μάριο Ζάγκαλο και με τους Ρονάλντο, Ρομάριο και Λεονάρντο έφτασε στον πέμπτο τίτλο της ιστορίας της.

1995: Η διοργάνωση των πέναλντι

Ύστερα απο 27 χρόνια η Ουρουγουάη ανέλαβε την διοργάνωση του Copa America με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό να καλούνται για δεύτερη συνεχόμενη φορά απο την Conmebol. Όπως και τότε έτσι και τώρα η "σελέστε" εκμεταλεύτηκε την έδρα και κατέκτησε τον 14ο τίτλο της ισοφαρίζοντας την Αργεντινή στον σχετικό πίνακα.

1993: Δύο στα δύο για την Αργεντινή

To 1993 η Conmebol αλλάζει τον τρόπο διεξαγωγής και ταυτόχρονα για πρώτη φορά εκτός από τις 10 ομάδες της Λατινικής Αμερικής, θα προσκαλέσει και δύο ακόμα ομάδες, απο την ομοσπονδία της Βορείου-Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής την  Concacaf  το Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

1991: Στην κορυφή η Αργεντινή τριανταδύο χρόνια μετά

Χρειάστηκε να περάσουν 32 ολόκληρα χρόνια για να βρεθεί ξανά η Αργεντινή στην κορυφή της Λατινικής Αμερικής. Στα γήπεδα της Χιλής με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Γκαμπριέλ Μπατιστούτα που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 6 τέρματα η φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, έστω και χωρίς τον Ντιέγκο Μαραντόνα στην σύνθεσή της έφτασε στον 13ο τίτλο της ιστορίας της.

1989: Επιστροφή στους τίτλους για την Βραζιλία σαράντα χρόνια μετά

Την προηγούμενη φορά που οι Βραζιλιάνοι πανηγύρισαν την κατάκτηση του τίτλου ήταν το μακρινό 1949 όταν ακόμα ονομαζόταν Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής, όταν και πάλι είχε αναλάβει την διοργάνωση. 

1987: Τίτλος για την "σελέστε" μέσα στην Αργεντινή

Ύστερα απο 20 χρόνια απο τα οποία τα οκτώ δεν υπήρχε δράση, επανήρθε η διεξαγωγή του Copa America σε μία χώρα. Έτσι απο τις 27 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου του 1987 η "φρέσκια" Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Αργεντινή ανέλαβε  την 33η έκδοση της διοργάνωσης, για δεύτερη φορά μετά το 1959.

Απο το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής στο Copa America

Το 1975 ύστερα απο οκτώ χρόνια αποχής το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής επανήρθε με διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής ανά τέσσερα χρόνια, με τις εννιά ομάδες να αγωνίζονται σε τρεις ομίλους και την πρωταθλήτρια ομάδα να περνάει απευθείας στους ημιτελικούς.

Copa America: Η γέννηση του Πρωταθλήματος Νοτίου Αμερικής

To Copa America η το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής όπως αναφερόταν, αποτελεί την αρχαιότερη διοργάνωση εθνικών ομάδων αφού η πρώτη έκδοση της χρονολογείται απο το 1916. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η όλη ιδέα άνηκε στους Αργεντίνους μιας και η πρώτη επίσημη ποδοσφαιρική συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην χωρά το 1867 απο τους Άγγλους εργάτες στον σιδηρόδρομο

Φίλιππο Ιντζάγκι "Super Pipo"

Ήταν ο "εφιάλτης" των βοηθών διαιτητών αφού πάντοτε του άρεσε να παίζει στο όριο του οφσάιντ, χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: "Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να γεννήθηκε οφσάιντ". Ο Φίλιππο Ιντζάγκι ίσως ήταν ο καλύτερος επιθετικός μέσα στην μικρή περιοχή από την εποχή του Γκέρντ Μίλερ, με κύριο χαρακτηριστικό του την άμεση εκτέλεση.

Αντρέα Πίρλο Ο "Μαέστρος"

"Μαέστρος", "Αρχιτέκτονας" και "Μετρονόμος" τα παρατσούκλια που συνόδευαν τον Αντρέα Πίρλο κατά την διάρκεια της καριέρας του αποτυπώνοντας έτσι τον αντίκτυπο που είχε στο παιχνίδι. Ένας απο τους κορυφαίους μέσους της τελευταίας εικοσαετίας με πολύ καλή αίσθηση του χώρου, έλεγχο της μπάλας δημιουργικότητα και την δυνατότητα της πάσας.

Όνσε Κάλδας η "σταχτοπούτα" του Copa Libertadores

Στις λίστες με τις ομάδες που έχουν κατακτήσει το Copa Libertadores βρίσκονται ομάδες ογκόλιθοι όχι μόνο του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου αλλά και του παγκόσμιου. Μέσα σε αυτήν υπάρχει και μία ομάδα απο την Κολομβία η Όνσε Κάλδας που το 2004 σαν άλλη "Σταχτοπούτα" κατάφερε να αναδειχθεί Πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής.

2020 Η "Σκουάντρα Ατζούρα το πήρε σπίτι της"

To τραγούδι "Football it's coming home"  ήταν το επίσημο τραγούδι της εθνικής Αγγλίας κατά την διάρκεια του EURO 1996 που διεξήχθη στην Αγγλία. Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα επανήρθε στην δημοσιότητα χάρις στην πορεία των "τριών λιονταριών", γνωρίζοντας εξαρχής ότι οι ημιτελικοί και ο τελικός θα διεξαγόταν στο Λονδίνο στο "Γουέμπλει".

2016 Portugal Campeao Europeu

Το 2004 ήταν η Εθνική Ελλάδος και ο Άγγελος Χαριστέας που στέρησαν απο τους Πορτογάλους την ευκαιρία να κατακτήσουν το Πρωτάθλημα Ευρώπης μέσα στο σπίτι τους. Δώδεκα χρόνια και έξι ημέρες μετά οι "Λουζιτανοί" του Φερνάντο Σάντος ήταν αυτοί που κατάφεραν να "πληγώσουν" τους Γάλλους και να πανηγυρίσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους την κατάκτηση του.

2012 Το "ριπίτ" των Ισπανών

Για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση και τρίτη συνολικά η UEFA υιοθέτησε το μοντέλο της συνδιοργάνωσης με τις Πολωνία και Ουκρανία επικρατώντας των συμμετοχών της κοινής Κροατίας-Ουγγαρίας, Ελλάδας, Ιταλίας και Τουρκίας. 51 ομάδες μπήκαν στην διαδικασία των προκριματικών για τις 14 θέσεις σε 9 ομίλους, με τις 9 πρώτες και την καλύτερη δεύτερη να παίρνουν απευθείας την πρόκριση και τις υπόλοιπες οκτώ να παλεύουν για τέσσερις θέσεις.

2008 Η "εκδίκηση" των Ισπανών

Η Ισπανία πάντα φημιζόταν για τις επιδόσεις της στις προκριματικές φάσεις είτε για Παγκόσμιο Κύπελλο είτε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Όμως όταν έφτανε η κρίσιμη ώρα για να κάνει το βήμα παραπάνω αποτύγχανε και η εκάστοτε γενιά έμενε με την στάμπα των "αποτυχημένων".

2004 Το ελληνικό "θαύμα"

Άν η κατάκτηση του EURO απο την Δανία το 1992 θεωρούταν και ήταν μια μεγάλη έκπληξη, αυτό που ζήσαμε το 2004 με την κατάκτηση του ΕURO απο την Εθνική ομάδα της Ελλάδας, θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως την κορυφαία έκπληξη όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

2000 "Χρυσό γκολ" αλα γαλλικά

Για την τελική φάση του EURO 2000 η UEFA αποφάσισε την διεξαγωγή της σε δύο χώρες το Βέλγιο και την Ολλανδία οι οποίες επικράτησαν των άλλων υποψηφιοτήτων της Ισπανίας και της Αυστρίας αντίστοιχα. Έτσι 49 χώρες ανάμεσά τους η Γιουγκοσλαβία  που επανήρθε σε προκριματική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μετά την αντίστοιχη του EURO 1992, η Ανδόρα και η Βοσνία θα διεκδικούσαν τις 14 υπολειπόμενες θέσεις.

Αλεσάντρο Νέστα "La tempesta perfetta"

Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το όνομα Αλεσάντρο Νέστα στις ιταλικές εφημερίδες ήταν για εξωαγωνιστικούς λόγους. Όντας η πρώτη του σεζόν στην ομάδα της Λάτσιο ως επαγγελματίας είχε την ατυχία σε μια προπόνηση να σπάσει το πόδι του Πόλ Γκασκόιν με συνέπεια ο Άγγλος μέσος να χάσει ένα σημαντικό μέρος της χρονιάς 1992-1993. 

1996 Το "χρυσό γκολ" του Όλιβερ Μπίρχοφ

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και τον διαχωρισμό της Τσεχίας με την Σλοβακία, δεν άφησε ανεπηρέαστο και το ποδόσφαιρο. H UEFA πλέον μετρούσε 48 μέλη στο δυναμικό της και για αυτό τον λόγο αποφάσισε τον Νοέμβριο του 1992 να αυξήσει τις ομάδες απο 8 σε 16 στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος αρχής γενομένης απο αυτό του 1996.

1992 Απο τις παραλίες Πρωταθλητές Ευρώπης

Στις 13 Νοεμβρίου του 1991 για τον 4ο όμιλο διεξαγόταν η τελευταία αγωνιστική με τις Γιουγκοσλαβία και Δανία διεκδικητές της πρώτης θέσης και παράλληλα την πρόκριση στην τελική φάση του EURO 1992. Στο Οντένσε η Δανία επικρατούσε της Βορείου Ιρλανδίας με 2-1 και περίμενε ένα θετικό αποτέλεσμα απο την Αυστρία που υποδεχόταν τους "πλάβι".

Μίροσλαβ Κλόζε Ο πρώτος σκόρερ των Μουντιάλ

Είναι ο κορυφαίος σκόρερ των τελικών φάσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου αφού με τα 16 που έχει επιτύχει ξεπέρασε τόσο τον Ρονάλντο όσο και τον Γκέρντ Μίλερ. Ο λόγος για τον Μίροσλαβ Κλόζε ο οποίος προέρχεται απο οικογένεια αθλητών, ο πατέρας του επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και η μητέρα του αθλήτρια του χάντμπολ.

1988 Η ολλανδική "μηχανή" στην κορυφή

Την δεκαετία του '70 η εθνική ομάδα της Ολλανδίας δίδαξε στον υπόλοιπο κόσμο το "total football" και παρότι έφτασε σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974 και το 1978 και σε μία τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 1976 δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο.

Αλβάρο Ρεκόμπα "El Chino"

Ήταν από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Μάσιμο Μοράτι την περίοδο που βρίσκονταν στην Ίντερ. Ο Άλβαρο Ρεκόμπα που πέρασε για ένα διάστημα και από τα ελληνικά γήπεδα με την φανέλα του Πανιωνίου ήταν από τις περιπτώσεις εκείνες που αποδεικνύουν ότι μόνο το ταλέντο δεν αρκεί για να φτάσεις και να καταχωρηθείς στην συνείδηση του κόσμου ως μεγάλος ποδοσφαιριστής αν αυτό δεν το εκμεταλλευθείς.

1984 Allez les bleus

Απο το 1960 και έπειτα η εθνική ομάδα της Γαλλίας δεν είχε καταφέρει να πάρει την πρόκριση σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η UEFA αποφάσισε να της δώσει για δεύτερη φορά το χρίσμα έναντι της Γερμανίας και έχοντας ως προίκα την πολύ καλή παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας το 1982 ήλπιζε σε κάτι καλό.

1980 H "επιστροφή" των Γερμανών

H επιτυχία του 1976 ώθησε την UEFA να αυξήσει τις ομάδες που θα έπαιρναν μέρος στην τελική φάση απο τέσσερις σε οκτώ ενώ αποφάσισε η χώρα που θα διοργανώσει την τελική φάση θα έπαιρνε απευθείας το εισιτήριο χωρίς να δώσει προκριματικούς αγώνες.

Φάμπιο Καναβάρο "Muro di Berlino"

Άν ανατρέξει κανείς στην λίστα με τους κατόχους της "Χρυσής Μπάλας" από το 1956 που ξεκίνησε ο διαγωνισμός υπό την αιγίδα του "France Fotball" θα διαπιστώσει ότι είναι μόλις τρεις ποδοσφαιριστές μη επιθετικογενείς που έχουν κατακτήσει την κορυφή. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Φάμπιο Καναβάρο που το 2006 χάρις στην επιτυχία της Εθνικής Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας πήρε τον τίτλο όντας ο πέμπτος Ιταλός που το πετυχαίνει. 

1976 Το "σκάψιμο" του Πανένκα

Άν για κάτι έμεινε χαραγμένο στην μνήμη των ποδοσφαιρόφιλων το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1976 ήταν αναμφίβολα η περίφημη εκτέλεση του Αντόνιν Πανένκα στην διαδικασία των πέναλντι κατά την διάρκεια του τελικού απέναντι στην Δυτική Γερμανία. Το περίφημο"σκάψιμο" έμεινε στην ιστορία και έκτοτε υπήρξαν πάρα πολλοί που προσπάθησαν να τον μιμηθούν άλλοτε επιτυχημένα άλλοτε όχι.

1972 Με μπροστάρη τον Γκέρντ Μίλερ πρωταθλητές Ευρώπης οι Γερμανοί

Η Δυτική Γερμανία στις δύο πρώτες διοργανώσεις δεν μετείχε καν, ενώ σε αυτή του 1968 δεν μπόρεσε να περάσει στην τελική φάση. Οι εμφανίσεις  της όμως στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στο Μεξικό καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση έδειξαν το τι θα επακολουθήσει με την ομάδα του Χέλμουτ Σεν να αναδεικνύεται Πρωταθλήτρια Ευρώπης στα γήπεδα του Βελγίου, και δύο χρόνια αργότερα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια που διεξήχθη στην πατρίδα της.

1968 H "Σκουάντρα Ατζούρα" στην κορυφή

Όσο περνούσαν τα χρόνια τόσο και αυξανόταν το ενδιαφέρον των χωρών για το Κύπελλο Εθνών που μετονομάστηκε σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, και αυτό φαίνεται ότι μόνο δύο χώρες η Ισλανδία και η Μάλτα δεν δήλωσαν συμμετοχή με συνέπεια η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία να καθιερώσει το σύστημα των ομίλων. Έτσι οι 31 ομάδες χωρίστηκαν σε 8 ομίλους απο τους οποίους οι εφτά ήταν με τέσσερις ομάδες και ένας με τρεις, με την πρόκριση για την προημιτελική φάση να την παίρνουν οι πρώτοι απο κάθε όμιλο.

1964 H ισπανική "απάντηση"

Στην πρώτη έκδοση του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης η εθνική ομάδα της Ισπανίας δεν είχε αγωνιστεί κόντρα στην Σοβιετική Ένωση ύστερα απο πρωτοβουλία του Φρανσίσκο Φράνκο. Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1964 Ισπανοί και Σοβιετικοί τέθηκαν ξανά αντιμέτωπες αυτή την φορά στον τελικό με τον "χενεραλίσιμο" να μην θέτει βέτο διεξαγωγής άλλωστε ένα τρόπαιο θα ήταν ότι το καλύτερο για τον Ισπανό δικτάτορα.

Η ιστορία του EURO

Η ιδέα για την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος σε επίπεδο εθνικών ομάδων είχε πέσει στο τραπέζι ήδη απο το 1927 απο τον γραμματέα της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και Γενικό Γραμματέα Άνρι Ντελαουνί. Όλως παραδόξως η Ευρώπη είχε μείνει πίσω αφού ήδη η Νότια Αμερική διοργάνωνε ανάλογο τουρνουά απο το 1916, η Ασία απο το 1956 και η Αφρική απο το 1957 

Η ιστορία του Champions League

Μπορεί οι διασυλλογικές διοργανώσεις στην Ευρώπη να ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1950, όμως υπήρξαν προσπάθειες και τα προηγούμενα χρόνια για την διεξαγωγή αγώνων με ομάδες απο διαφορετικές χώρες.