Στα τέλη του 19ου αιώνα στο Τορίνο Ελβετοί και Άγγλοι ήταν αυτοί που έφεραν το ποδόσφαιρο και το 1887 δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα της πόλης η Football & Cricket Club, για να ακολουθηθεί το 1889 απο την Nobili Torino. To 1891 τα δύο κλάμπ αποφασίζουν να συγχωνευθούν στην Internazionale Torino, ενώ το 1894 ιδρύθηκε ένας νέος σύλλογος το Football Club Torinese.
To 1897 o παλαιότερος σύλλογος της πόλης η Ginnastica Torino αποφασίζει και αυτή να δημιουργήσει ποδοσφαιρικό τμήμα, ενώ την ίδια χρονιά δημιουργείται η Γιουβέντους. To 1900 η Football Club Torinese απορροφάει την Internazionale Torino και στις 3 Δεκεμβρίου του 1906 δημιουργείται ένας νέος σύλλογος.
Δυσαρεστημένα μέλη της Γιουβέντους αποφασίζουν να ανεξαρτητοποιηθούν και με ηγετική φυσιογνωμία τον Ελβετό χρηματοδότη Άλφρεντ Ντίκ που διαφωνούσε με τον τρόπο διοίκησης της Γιουβέντους. Έτσι λοιπόν στην μπυραρία Βοίτ της οδού Πέτρο Μίκα 23 άτομα προχωρούν στην ίδρυση του συλλόγου με το όνομα Foot Ball Club Torino.
Τα χρώματα της ομάδας ήταν το "γκρανάτα" το σκούρο καφετί κόκκινο χρώμα, και στις 16 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκε το πρώτο της επίσημο παιχνίδι με την Προ Βερτσέλι επικρατώντας με 3-1.
Μάλιστα είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα του 1907 κόντρα στην Μίλαν και την Αντρέα Ντόρια καταλαμβάνοντας την 2η θέση με 5 βαθμούς πίσω απο τους "ροσονέρι" που κατέκτησαν τον τίτλο.
Την επόμενη περίοδο δεν συμμετείχε μιας και υπήρχε όριο στους ξένους παίκτες το οποίο το ξεπέρασε, ενώ το 1909 δεν πέρασε στην τελική φάση αφού αποκλείστηκε απο την Προ Βερτσέλι. Την περίοδο 1909-1910 τερμάτισε στην 4η θέση, την περίοδο 1910-1911 στην 3η, την περίοδο 1911-1912 στην 5η, ενώ τις περιόδους 1912-1913 και 1913-1914 δεν πέρασε στην τελική φάση.
Το Πρωτάθλημα της περιόδου 1914-1915 διακόπηκε λόγω της εισόδου της Ιταλίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και κάθε αθλητική δραστηριότητα διακόπηκε για τέσσερα χρόνια. με την ολοκλήρωση του την 1919-1920 δεν μπόρεσε να περάσει στον τελικό γύρο.
Απο το 1912 την τεχνική ηγεσία της Τορίνο ανέλαβε ο εμβληματικός Βιτόριο Πότσο ο οποίος παρέμεινε μέχρι και το 1921 που δεν μπόρεσε να περάσει στην τελική φάση όπως και τις περιόδους 1921-1922, 1922-1923, 1923-1924, 1924-1925 και 1925-1926.
Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και το 1927 όχι μόνο προκρίθηκε στην τελική φάση αλλά κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο. Με προπονητή τον Ούγγρο Ίμρε Σέφερ και την "θαυματουργό τριάδα" Χούλιο Λιμπονάτι)Αργεντινή, Αντόλφο Μπαλοντσιέρι και Τζίνο Ροσέτι πήρε την πρώτη θέση μπροστά απο την Μπολόνια.
Βιντσέντσο Μπόσια, Μίχαλι Μπάλασιτς(Ουγγαρία), Τσέζαρε Μαρτίν, Ενρίκο Κολομπάρι Αντόνιο Γιάνι, Μάριο Σπερόνε, Σεραφίνο Καρέρα, Φραντσέσκο Φραντσόνι, Βιτόριο Στακιόνε και Εουγκένιο Στακιόνε ανήκαν στο έμψυχο δυναμικό της "γκρανάτα".
Στις 3 Νοεμβρίου του 1927 όμως ο τίτλος ανακλήθηκε εξαιτίας προσπάθεια απόπειρας δωροδοκίας του ποδοσφαιριστή της Γιουβεντους Λουίτζι Αλεμάντι κατά την διάρκεια του αγώνα Τορίνο-Γιουβέντους στις 5 Ιουνίου του 1927.
Την αποκάλυψη έκανε προς το τέλος της σεζόν η εφημερίδα της Ρώμης "Tifone" και είχε σαν συνέπεια η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να πάρει τον τίτλο απο την Τορίνο και να αποβάλλει δια παντός τον Αλεμάντι απο το ποδόσφαιρο, αν και μετά πήρε συγχώρεση και τιμωρήθηκε με απουσία ενός έτους.
Έτσι το Πρωτάθλημα δεν απονεμήθηκε σε κανέναν ούτε και στην δεύτερη Μπολόνια. Αυτό που της στερήθηκε το κατέκτησε την επόμενη σεζόν 1927-1928 με 30 έναντι 29 της Τζενοα με την "θαυματουργή τριάδα" Λιμπονάτι, Μπαλοντσιέρι και Ροσέτι να πετυχαίνει 89 τέρματα,
Πάολο Αμαντέσι, Μάνλιο Μπατσιγκάλουπο, Βιτσέντσο Μπόσια, Ιτάλο Μπρεβιλιέρι, Σεραφίνο Καρέρα, Ενρίκο Κολομπάρι, Φραντσέσκο Φραντσόνι, Αντόνιο Γιάνι, Τσέζαρε Μαρτίν, Ντάριο Μαρτίν, Φελιτσιάνο Μόντι, Τζιουζέπε Ροσέτι, Μάριο Σπερόνε, Νέλο Στίκο, Λουτσιάνο Βετσιάνι και Τζιοβάνι Βιτσέντσι με προπονητή τον Ιταλοαυστριακό Τόνι Καρνέλι πανηγύρισαν το Πρωτάθλημα
Την περίοδο 1928-1929 έφτασε μέχρι τον τελικό όπου τον τίτλο κατέκτησε η Μπολόνια, και την περίοδο 1929-1930 η πρώτη με την ονομασία SERIE A κατέκτησε την 4η θέση. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '30 κατέλαβε την 7η θέση τις περιόδους 1930-1931 και 1932-1933, την 8η την περίοδο 1931-1932, την 12η την περίοδο 1933-1934, την 13η την περίοδο 1934-1935 και την περίοδο 1935-1936 επανήρθε στις υψηλές θέσεις με την κατάληψη της 3ης θέσης.
Την περίοδο 1935-1936 κατέκτησε και το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας της επί της Αλεσάντρια με 5-1 στην Γένοβα με τους Βιτσέντσο Μπόσια, Αντόνιο Γιάνι και Τσέζαρε Μαρτίν να αποτελούν τον συνδετικό κρίκο και τους Τζιουζέπε Μάινα, Λουίτζι Μπρουνέλα, Οσβάλντο Φερίνι, Μάριο Ζανέλο, Φεντερικό Αλάσιο, Κάρλο Ατσιμόντι, Φιοραβάλντε Μπάλντι, Πέτρο Μπουσκάλια, Τζιάκιντο Ελένα, Τσέζαρε Γκαλέα, Μάριο Μανφρέντι, Μάριο Μπό, Ρέμο Γκάλι, Ενρίκο Γκερέσκι, Αλεσάντρο Λατουάντα, Φίλιπο Πράτο, Ονέστο Σιλάνο, Ατίλιο Σουντάτι, Ομπερντάν Ουσέλο, Ραφαέλε Βαλόνε με προπονητή τον Τόνι Καρνέλι.
Την περίοδο 1936-1937 άλλαξε το όνομα της σε Associazione Calcio Torino ύστερα απο απαίτηση του φασιστικού καθεστώτος τερμάτισε στην 3η θέση, την περίοδο 1937-1938 κατετάγη 9η ενώ ηττήθηκε στον τελικό του Κυπέλλου απο την Γιουβέντους.
Την περίοδο 1938-1939 ήρθε 2η στην βαθμολογία πίσω απο την Μπολόνια, την περίοδο 1939-1940 6η, την περίοδο 1940-1941 7η, την περίοδο 1941-1942 πίσω απο την Ρόμα για να κατακτήσει την περίοδο 1942-1943 το ντάμπλ.
Στο Πρωτάθλημα πήρε την πρώτη θέση μπροστά απο την Λιβόρνο για έναν πόντο 44 έναντι 43, ενώ στο Κύπελλο επικράτησε της Βενέτσια στον τελικό με 4-0 στο Μιλάνο. Αλφρέντο Μποντόιρα, Φιλίπο Καβάλι, Λουίτζι Κασάνο, Σέρτζιο Πιατσεντίνι, Τζιουζέπε Γκρέιζαρ, Έσιο Λόικ, Πιέτρο Φεράρις, Γκουλιέλμο Γκαμπέτο, Βαλεντίνο Ματσόλα, Ρομέο Μέντι, Φράνκο Οσόλα και τους "παλιούς" Οσβάλντο Φερίνι, Φιοραβάντε Μπάλντι, Τζιάκιντο Ελένα, Τσέζαρε Γκαλέα με προπονητές τους Άντρας Κούτικ(Ουγγαρία) που παραιτήθηκε και στην θέση του ανέλαβε μέχρι το τέλος ο Αντόνιο Γιάνι.
Ήταν η αρχή της "Grande Torino" μιας ομάδας που στην συνέχεια κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα Πρωταθλήματα απο το 1946 έως το 1949 με προπονητές τους Λουίτζι Φερέρο, Μάριο Σπερόνε και τον Άγγλο Λέσλι Λίβεσλι.
Βαλέριο Μπατσιγκάλουπο, Άλντο Μπαλαρίν, Βιρτζίλιο Μαρόσο, Μάριο Ριγκαμόντι, Εουσέμπιο Καστιλιάνο, Ορέστε Γκουαράλδο, Αντριάνο Τσέκα, Ντάντε Πιάνι, Φραντσέσκο Ροζέτα, Ντανίλο Μαρτέλι, Γκουίντο Τιέγκι, Σάουρο Τόμα, Γιόσεφ Φαμπιάν(Ρουμανία), Ντίνο Μπαλαρίν, Εμίλε Μποντζιόρνι, Ρούμπενς Φαντίνι, Ρουτζέρο Γκράβα, Πιέρο Οπέρτοκαι Τζούλιος Σούμπερτ(Τσεχοσλοβακία) μαζί με τους Γκαμπέτο, Οσόλα, Ματσόλα, Φεράρις , Μέντι, Γκρεζαρ και Λόικ συνέθεσαν μια απο τις κορυφαίες ομάδες του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Στις 3 Μαΐου του 1949 η Τορίνο θα έπαιζε φιλικό παιχνίδι στην Λισαβόνα με την Μπενφίκα στο πλαίσιο ενός τουρνουά και την επόμενη ημέρα θα επέστρεφε στην βάση της. Το τρικινητήριο FIAT G212 της εταιρίας Avio Linee Italiane στις 17.05 το απόγευμα και ενώ βρισκόταν έξω απο το Τορίνο λόγω κακής εκτίμησης εξαιτίας της ομίχλης θα προσεκρούσει στον λόφο Σουπέργκα στα νότια της πόλης με συνέπεια οι 31 επιβάτες, ποδοσφαιριστές, προπονητές, δημοσιογράφοι, επίσημοι και τα μέλη του πληρώματος να βρουν ακαριαίο θάνατο.
Το πρωτάθληα της περιόδου 1948-1949 ήθελε ακόμα τέσσερις αγωνιστικές για να ολοκληρωθεί με τις Ίντερ και Μιλαν να ζητούν απο την ομοσπονδία να κατακυρώσει το Πρωτάθλημα. Αυτή αρνήθηκε με την "γκρανάτα" να χρησιμοποιεί ποδοσφαιριστές απο τις ακαδημίες της κάτι που έκαναν και οι αντίπαλοι της κατακτώντας το Πρωτάθλημα με 60 βαθμούς έναντι 55 της Ίντερ,
Όπως ήταν φυσικό το δυστύχημα αυτό επηρέασε τον σύλλογο και αυτό φαινόταν ξεκάθαρα απο την καταταξή της, 6η την περίοδο 1949-1950, 17η την περίοδο 1950-1951, 15η την περίοδο 1951-1952, 10η τις περίοδο 1952-1953 και 1954-1955, 9η την περίοδο 1953-1954, 11η την περίοδο 1955-1956, 7η την περίοδο 1956-1957 και την περίοδο 1957-1958.
H περίοδος 1958-1959 την βρήκε στην 18η θεση που είχε ως συνέπεια τον υποβιβασμό στην δεύτερη κατηγορία. Γρήγορα όμως επανήρθε παίρνοντας την 1η θέση στην SERIE B. Την περίοδο 1960-1961 κατέλαβε την 12η θέση φτάνοντας και στα ημιτελικά του Κυπέλλου όπου αποκλείστηκε απο την Λάτσιο.
Τις περιόδους 1961-1962, την περίοδο 1962-1963 10η, ενώ την περίοδο 1963-1964 με τον Νερέο Ρόκο στον πάγκο της 7η στο Πρωτάθλημα, έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου όπου και ηττήθηκε απο την Ρόμα και την περίοδο 1964-1965 3η και στα ημιτελικά του Κυπέλλου.
Την περίοδο 1965-1966 10η, τις περιόδους 1966-1967 και 1967-1968 7η, ενώ την περίοδο 1967-1968 κατέκτησε το 3ο Κύπελλο της ιστορίας της μπροστά απο Μίλαν, Ίντερ και Μπολόνια. Προπονητής ο Εντμόντο Φάμπρι με τους Φράνκο Σατόλο, Λίντο Βιέρι, Έντο Καρλέ, Άντζελο Σερεσέρ, Ναταλίνο Φοσάτι, Λουτσιάνο Λιμένα, Φαμπρίτσιο Πολέτι, Τζιόρτζιο Πούια, Μάριο Τρέμπι, Άλντο Αγκρόπι, Μπρούνο Μπόλκι, Ρέντσο Χόρνς, Σάντρο Κριβέλι, Τζιόρτζιο Φερίνι, Νέστορ Κομπέν(Γαλλία), Λουίτζι Μερόνι, Κάρλο Φαλκίν, Ενρίκο Αλμπρίγκι στον αγωνιστικό χώρο.
Την περίοδο 1968-1969 6η, την περίοδο 1969-170 7η, την περίοδο 1970-1971 8η αλλά και Κυπελλούχος Ιταλίας κόντρα στην Μίλαν σε αγώνα μπαράζ αφού οι δύο ομάδες είχαν ισοβαθμήσει στον τελικό γύρο.
Προπονητής ο Τζιανκάρλο Καντέ και στο χορτάρι οι Λουτσιάνο Καστελίνι, Μαρίνο Λομπάρντο, Λουτσιάνο Ζεκίνι, Σάντρο Κριβέλι, Σέρτζιο Μαντέ, Κλαούντιο Σάλα, Ρενάτο Τσακαρέλι, Στανισλάο Μπότσι, Τζιάνι Μπούι, Κάρλο Πετρίνι και Παολίνο Πουλίτσι.
Την περίοδο 1971-1972 κατέλαβε την 2η θέση πίσω απο την Γιουβέντους ισόβαθμη με την Μίλαν στους 42 βαθμούς έναντι 43, την περίοδο 1972-1973 και την περίοδο 1974-1975 6η, την περίοδο 1973-1974 5η και την περίοδο 1975-1976 μετά απο 27 χρόνια αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια.
Προπονητής ο Λουίτζι Ραντίτσε με τους Λουτσιάνο Καστελίνι, Φαμπρίτσιο Γκορίν, Ρομάνο Κατσανίγκα, Μάουρο Πελοσίν, Βιτόριο Καποράλε, Μαρίνο Λομπάρντο, Ρομπέρτο Μοτσίνι, Τιουζέπε Παλαβιτσίνι, Ρομπε΄ρτο Σαλβαδόρι, Νέλο Σαντίν, Εράλντο Πέκι, Τζιοβάνι Ροκοτέλι, Κλαούντιο Σάλα, Πατρίτσιο Σάλα, Τσακαρέλι, Μάρκιο Μπερτόσκι, Σαλβατόρε Γκαριτάνο, Φραντσέσκο Γκρατσιάνι και Παουλίνο Πουλίτσι.
Δύο συνεχόμενες χρονιές την περίοδο 1976-1977 και την περίοδο 1977-1978 ήρθε 2η πίσω απο Γιουβέντους την περίοδο 1977-1978 ισοβάθμησε με την Βιτσέντζα. Την περίοδο 1978-1979 κατετάγη 5η και την περίοδο 1979-1980 3η.
Την περίοδο 1980-1981 ήρθε 9η και έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου όπου και ηττήθηκε απο την Ρόμα, την περίοδο 1981-1982 9η, την περίοδο 1982-1983 8η, την περίοδο 1983-1984 5η, την περίοδο 1984-1985 2η πίσω απο την Βερόνα
Την περίοδο 1985-1986 4η, την περίοδο 1986-1987 9η και την περίοδο 1987-1988 7η και στον τελικό του Κυπέλλου όπου ηττήθηκε απο την Σαμπντόρια. Την περίοδο 1988-1989 για δεύτερη φορά στην ιστορία της έπεσε στην πιο κάτω κατηγορία, αλλά όπως και την πρώτη φορά έτσι και τώρα ανέβηκε κατακτώντας την 1η θέση την περίοδο 1989-1990.
Τζουλιάνο Τερανέο, Λουίτζι Ντάνοβα, Κλαούντιο Σκλόσα, Τζιοβάνι Φραντσίνι, Βιτσέντσο Ντ' Αμίκο, Μίσελ Βαν Ντε Κόρπουτ(Ολλανδία), Τζιουζέπε Ντοσένα, Πατρίσιο Ερνάντες(Αργεντινή), Αντόνιο Κόμι, Τζιανκάρλο Κοραντίνι, Βάλτερ Σάχνερ(Αυστρία), Φράνκο Σελβάτζι, Τζούνιορ(Βραζιλία), Ντομένικο Κάσοκαι Τζιόρτζιο Μπρεσιάνι, Άντον Πόλστερ(Αυστρία) και Κλάους Μπέργκρεεν(Δανία) αγωνίστηκαν για την Τορίνο σε αυτή την δεκαετία.
Η επιστροφή στην μεγάλη κατηγορία την έφερε στην 5η θέση την περίοδο 1990-1991 ενώ την ίδια περίοδο κατέκτησε το Mitropa Cup όπου στον τελικό επικράτησε της Πίζα. Την περίοδο 1991-1992 κατέλαβε την 3η θέση ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Αφού απέκλεισε τις Ρέικιαβικ(Ισλανδία), Μποαβίστα, ΑΕΚ, Βoldklubben 1903(Δανία) και την Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά θα αντιμετώπιζε σε διπλούς τελικούς τον Άγιαξ. Το πρώτο ματς στο "Ντελε Άλπι" έληξε ισόπαλο 2-2 και στο Άμστερνταμ ο "Αίαντας" με το 0-0 και τα εκτός έδρας γκολ πήρε το τρόπαιο.
Προπονητής ο Εμιλιάνο Μοντόνικο και οι Λούκα Μαρκετζιάνι, Ρομπέρτο Μούσι, Ρομπέρτο Κράβερο, Λούκα Φούζι, Μάρτιν Βάσκεθ(Ισπανία), Έντσο Σίφο(Βέλγιο), Ρομπέρτο Πολικάνο, Τζιανλουίτζι Λεντίνι, Βάλτερ Καζαγκράντε(Βραζιλία), Πασκουάλε Μπρούνο, Σιλβάνο Μπενεντέτι, Ενρίκε Ανόνι, Τζιανλούκα Σόρντο.
Την περίοδο 1992-1993 ναι μεν κατετάγη 9η στο Πρωτάθλημα αλλά έφτασε στο 5ο Κύπελλο της ιστορίας της απέναντι στην Ρόμα, την περίοδο 1993-1994 8η, την περίοδο 1994-1995 11η, και την περίοδο 1995-1996 με την 16η θέση έπεσε για τρίτη φορά στην SERIE B.
Έν αντιθέσει με τις δύο προηγούμενες φορές αυτή την φορά έκατσε τέσσερις σεζόν απο το 1996-1997 έως το 1998-1999 όταν και κατάφερε να πετύχει την πολυπόθητη άνοδο. Δεν την χάρηκε όμως και πολύ αφού την περίοδο 1999-2000 έπεσε κατηγορία με την 15η θέση για να επανέλθει αμέσως την περίοδο 2000-2001.
Την περίοδο 2001-2002 11η, αλλά την περίοδο 2002-2003 ξανά υποβιβασμός και πολλά οικονομικά προβλήματα που της στέρησε την δυνατότητα να ανέβει κατηγορία την περίοδο 2004-2005. Τον Αύγουστο του 2005 χρειάστηκε μια νέα εταιρία η Civil Society Field Torino να αναλάβει τις τύχες της ομάδας για να μπορέσει να αγωνιστεί και στην SERIE B υπό το όνομα Torino Calcio.
Θα χρειαστεί να δώσει αγώνες πλει-οφ απέναντι στην Μάντοβα για να καταφέρει να ανέβει στην μεγάλη κατηγορία αλλά και πάλι το ασανσέρ στις κατηγορίες θα ξαναρχίσει. 16η την περίοδο 2006-2007, 15η την περίοδο 2007-2008 και την περίοδο 2008-2009 18η και υποβιβασμός.
Την περίοδο 2009-2010 θα χάσει στον τελικό των πλει-οφ απο την Μπρέσια, την περίοδο 2010-2011 8η και την περίοδο 2011-2012 θα επανέρθει στα μεγάλα σαλόνια υπό την καθοδήγηση του Τζιαμπιέρο Βεντούρα ο οποίος έκατσε πέντε χρόνια ο μακροβιότερος μετά την εποχή Μοντόνικο.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια πέρασαν πάρα πολλοί προπονητές και γνωστά ονόματα Ιταλών προπονητών όπως οι Εντοάρντο Ρέγια, Λουίτζι Σιμόνι, ο Μοντόνικο την διετία 1998-2000, Ρέντσο Ουλιβιερι, Τζιάνι Ντε Μπιάζι, Αλμπέρτο Τζακερόνι, Βάλτερ Νοβελίνο, Στέφανο Κολαντουόνο, Μάριο Μπερέτα, Τζιουζέπε Παπαντόπουλο και τον Γκρέιαμ Σούνες.
16η την περίοδο 2012-2013 ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στον τέταρτο γύρο απο την Σιένα. Την περίοδο 2013-2014 κατέλαβε την 7η θέση, που της έδωσε εισιτήριο για το Europa League, μιας και η 6η Πάρμα δεν έλαβε την άδεια απο την UEFA για να παίξει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στο δε Κύπελλο εντός έδρας αποκλεισμός απο την Πεσκάρα στον τρίτο γύρο της διοργάνωσης.
Την περίοδο 2014-2015 το πιο σημαντικό στοιχείο ήταν η επιστροφή της ομάδας στην Ευρώπη ύστερα απο 21 χρόνια σε μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση εάν εξαιρεθεί η παρουσία στο Intertoto το καλοκαίρι του 2002
Στον τρίτο προκριματικό γύρο απέκλεισε την σουηδική Μπρομαποικάρνα και στα πλει-οφ την κροατική RNK Σπλίτ. Στον όμιλο τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Κλάμπ Μπρίζ και στην φάση των "32" απέκλεισε την Αθλέτικ Μπιλμπάο με εκτός έδρας νίκη στο "Σαν Μαμές".
Η Ζενίτ Αγίας Πετρουπολης ήταν αυτή που "έκοψε" την φόρα της Τορίνο στους "16" αφού δεν μπόρεσε να ανατρέψει το είς βάρος της 2-0 στην Αγία Πετρουπολη, επικρατώντας μόνο με 1-0.
Στο Πρωτάθλημα κατέληξε 9η, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" γνωρίζοντας εντός έδρας ήττα απο την Λάτσιο. Την περίοδο 2015-2016 ήρθε 12η και στο Κύπελλο γνώρισε βαριά ήττα απο την Γιουβέντους για την άση των "16".
Τον Μαϊο του 2016 αν και ο Βεντούρα είχε υπογράψει μερικούς μήνες πριν την ανανέωση συμβολαίου μέχρι τον Ιούνιο του 2018 αποφασίστηκε απο κοινού να λύσουν την συνεργασία τους έχοντας σε 217 παιχνίδια 85 νίκες, 64 ισοπαλίες και 68 ήττες
Λίγες ημέρες αργότερα ανακοινώθηκε απο την εθνική Ιταλίας και στην θέση του ανέλαβε ο Σίνισα Μιχαίλοβιτς. Στο Πρωτάθλημα τερμάτισε στην 9η θέση ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Μίλαν.
Το πολύ κακό ξεκίνημα την χρονιά 2016-17, οδήγησε τον Ιανουάριο του 2018 την διοίκηση να αποπέμψει τον Σέρβο και στην θέση του να αναλάβει ο Βάλτερ Ματζάρι. Όπως την προηγούμενη χρονιά έτσι και την επόμενη κατέλαβε την 9η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Γιουβέντους στα προημιτελικά.
Την περίοδο 2018-2019 θα καταλάβει την 7η θέση κερδίζοντας ένα εισιτήριο για τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Europa League, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Φιορεντίνα. Την περίοδο 2019-2020 ξεκίνησε απο νωρίς αφού στην Ευρώπη απέκλεισε την Ντέμπρετσεν, την Σαχτιόρ Σόλιγκορσκ απο την Λευκορωσία, αλλά στα πλει-οφ αποκλείστηκε απο τους Γούλβς.
Στο Πρωτάθλημα έκανε κακό ξεκίνημα, με συνέπεια τον Φεβρουάριο του 2020 ο Ματζάρι να απολυθεί. Στην θέση του ανέλαβε ο Μορένο Λόνγκο ο οποίος κατάφερε να αποφύγει περαιτέρω μπελάδες περι υποβιβασμού με την 16η θέση που κατέλαβε, στο δε Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Μίλαν.
Nέος προπονητής ο Μάρκο Τζιαμπάολο όμως και αυτός δεν μακροημέρευσε αφού τον Ιανουάριο του 2021 απολύθηκε και στην θέση του ήρθε ο Νταβίντε Νικόλα. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά φλέρταρε με τον υποβιβασμό που τον απέφυγε και στο Κύπελλο αποκλείστηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά απο την Μίλαν αυτή την φορά στην φάση των "16" στην διαδικασία των πέναλντι .
Ο Ιβαν Γιούριτς πήρε τα ηνία για την περίοδο 2021-2022 με την "γκρανάτα" να τελειώνει κοντά στο πρώτο μισό της βαθμολογίας, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο απο την Σαμπντόρια στην Γένοβα.
Oύτε και η επόμενη σεζόν ήταν κάτι το ιδιαίτερο για την "γκράνατα" πέρα ίσως της αποχώρησης του Αντρέα Μπελότι απο το Τορίνο για την Ρόμα το καλοκαίρι. Στο Πρωτάθλημα δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι παραπάνω ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο τερματίζοντας στην 10η θέση ενώ στο Κύπελλο αν και απέκλεισε στους "16" την Μίλαν στο Μιλάνο, αποκλείστηκε στους "8" απο την Φιορεντίνα στο "Αρτέμιο Φράνκι".
