Στην "σκιά" του Covid-19

Όταν τον Ιούνιο του 2019 άνοιγε η αυλαία της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 στην ζώνη της Ασίας, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα επακολουθούσε μερικούς μήνες μετά και θα επηρέαζε όλον τον πλανήτη. Όπως είναι λογικό το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο και  οι κατά τόπους ομοσπονδίες αναπροσάρμοσαν τον αρχικό τους σχεδιασμό.

Λουίς Κουμπίγια "Έl Negro"

Ένας απο τους κορυφαίους επιθετικούς που ανέδειξε το ουρουγουανικό και δη το λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο, ο Λουίς Κουμπίγια που αγωνίστηκε και στις δύο μεγάλες ομάδες της χώρας. Όταν αποσύρθηκε απο την ενεργό δράση ακολούθησε την προπονητική συνδέοντας το όνομα του με την Ολίμπια Ασουνσιόν,

Ατίλιο Φεράρις "Το λιοντάρι του Χάιμπουρι"

Ήταν ο "Τζόρτζ Μπέστ" της εποχής του, ένας άνθρωπος που πέρα από το ποδόσφαιρο είχε και άλλα πάθη στην ζωή του όπως τις γυναίκες, τα ξενύχτια και κάθε είδους καταχρήσεις. Η ειρωνεία για τον Ατίλιο Φερράρις ήταν ότι έφυγε από την ζωή μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο στις 8 Μαΐου του 1947 κατά την διάρκεια ενός αγώνα επίλεκτων.

Μπράιαν Κλαφ Ο "καλύτερος προπονητής που δεν είχε ποτέ η Εθνική Αγγλίας"

Χαρισματικός, αθυρόστομος, ισχυρογνώμων, συγκεντρωτικός, αλαζόνας και υπερόπτης. Αυτά είναι μερικά απο τα επίθετα που μπορούν να αποδοθούν στον Μπράιαν Κλάφ, τον κορυφαίο προπονητής που δεν κατάφερε να κοουτσάρει ποτέ την Εθνική Αγγλίας.

Αλβάρο Ρεκόμπα "El Chino"

Ήταν από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές του Μάσιμο Μοράτι την περίοδο που βρίσκονταν στην Ίντερ. Ο Άλβαρο Ρεκόμπα που πέρασε για ένα διάστημα και από τα ελληνικά γήπεδα με την φανέλα του Πανιωνίου ήταν από τις περιπτώσεις εκείνες που αποδεικνύουν ότι μόνο το ταλέντο δεν αρκεί για να φτάσεις και να καταχωρηθείς στην συνείδηση του κόσμου ως μεγάλος ποδοσφαιριστής αν αυτό δεν το εκμεταλλευθείς.

Τζιοβάνι Τραπατόνι Ο προπονητής των τίτλων

Είναι μέλος ενός κλειστού κλαμπ που αποτελείται από 5 μόνο άτομα που έχουν καταφέρει να κατακτήσουν το πρωτάθλημα σε τέσσερις διαφορετικές χώρες. Κατέχει την τέταρτη θέση παγκοσμίως και την δεύτερη θέση στην Ευρώπη με τους περισσότερους διεθνείς τίτλους, μαζί με τον Γερμανό Ούντο Λάτεκ είναι οι μόνοι που έχουν κατακτήσει και τις τρεις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ενώ είναι ένας απο τους εφτά που έχουν κατακτήσει το Πρωταθλητριών τόσο ως παίκτης αλλά και ως προπονητής. Αυτά είναι μερικά από τα κατορθώματα του Τζιοβάνι Τραπατόνι που δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί ως ως ο προπονητής των τίτλων.

Ντανιέλ Μπερτόνι "Petete"

Δυναμικός αριστερός επιθετικός με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και με μεγάλη ευχέρεια να χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια. Αυτά ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά του Ντανιέλ Μπερτόνι που αποτέλεσε μαζί με τον Ρικάρντο Μποκίνι ένα εκπληκτικό δίδυμο στην Ιντεπεντιέντε, ενώ σημαντική ήταν και η προσφορά του στην εθνική ομάδα της χώρας του  και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1978.

Άντρες Εσκομπάρ "El Caballero del Futbol"

22 Ιουνίου 1994 "Ρόουζ Μπόουλ" Πασαντένα Καλιφόρνια τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, και οι οικοδεσπότες Αμερικάνοι υποδέχονται την Κολομβία στην δεύτερη αγωνιστική του 1ου ομίλου. Στο 35ο λεπτό η "αστεροέσσα" ανοίγει το σκορ όταν από την σέντρα του Τζόν Χάρκς ο Άντρες Εσκομπάρ στην προσπάθεια του να απομακρύνει την στέλνει στα δίχτυα του Όσκαρ Κόρντομπα. Οι οικοδεσπότες επικρατούν τελικά με 2-1 και οι "καφετέρος" παρότι επικρατούν της Ελβετίας με 2-0 την τελευταία αγωνιστική έμειναν εκτός συνέχειας της διοργάνωσης.

Μπρούνο Κόντι Ο "Δήμαρχος της Ρώμης"

Άν για τους νεότερους οπαδούς της Ρόμα ο Φραντσέσκο Τότι είναι η "σημαία" του συλλόγου για τους λίγο παλιότερους το όνομα Μπρούνο Κόντι είναι σημείο αναφοράς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην ψηφοφορία που έγινε στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου τον Σεπτέμβριο του 2012 για την ανάδειξη των πρώτων ονομάτων που θα μπουν στο Hall of Fame της ομάδας της "αιώνιας πόλης" ήταν και το όνομα του Κόντι.

Ντιντιέ Ντρογκμπά Ο «φύλαρχος» του «Στάμφορντ Μπριτζ»!

Το πάθος του απαράμιλλο. Η εκτελεστική του δεινότητα, φαρμακερή. Γρήγορος παρά το ύψος του, δυνατός σαν ταύρος! Οι οπαδοί της Τσέλσι δεν ξέχασαν την βασικότερη αιτία να κατακτήσουν το και τον ανακήρυξαν ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της ιστορίας των «μπλε»! Κυρίες και κύριοι ο «φύλαρχος» του Λονδίνου, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά!

Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν H "μικρή μάγισσα"

Δεν είναι πάντοτε εύκολο για τους "απογόνους" των σημαντικών ποδοσφαιριστών να ζουν υπό την σκιά των γονέων τους όταν αποφασίσουν να ακολουθήσουν την ίδια πορεία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Χουάν Σεμπάστιαν Βερόν μάλλον ξεπέρασε τον πατέρα του Χουάν Ραμόν Βερόν κάνοντας σπουδαία καριέρα στην Ευρώπη και σε σπουδαίους συλλόγους.

Αριέλ Ορτέγκα "El Burrito"

Από πολλούς θεωρήθηκε ως ο διάδοχος του μεγάλου Ντιέγκο Μαραντόνα στην Εθνική Αργεντινής. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 φόρεσε το νούμερο "10" όμως φάνηκε ότι ο Αριέλ Ορτέγκα δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας τόσο μεγάλης σύγκρισης.

Κένι Νταλγκλίς "King Kenny"

 

Το 2009 το περιοδικό FourFourTwo τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο μεταπολεμικό στράικερ που ανέδειξε το βρετανικό ποδόσφαιρο, ενώ το 2006 ήταν πρώτος στην λίστα των 100 ποδοσφαιριστών που "σόκαραν" το Κόπ. Ο Κένι Νταλγκλίς το 1983 κατέλαβε την δεύτερη στην ψηφοφορία για την Χρυσή Μπάλα πίσω μόνο απο τον Μισέλ Πλατινί.

Νάντορ Χιντεγκούτι Ο "πολυθεσίτης"

Μαζί με τον Φέρεντς Πούσκας και τον Σάντορ Κόκσιτς, ο Νάντορ Χιντεγκούτι συνέθεσε μια εκπληκτική επιθετική τριάδα. Μπορεί να αγωνιζόταν ως σέντερ φορ, είχε όμως την δυνατότητα να  παίζει σε διαφορετικές θέσεις, αφού διέθετε  εξαίρετη τεχνική κατάρτιση και πάσα.

Τζιανλούκα Ζαμπρότα Μπακ για όλες τις δουλειές

Ήταν ένα από τα βασικά στελέχη των "ατζούρι" όταν κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας. Παράλληλα πέρασε από σπουδαία κλαμπ όπως η Γιουβέντους, η Μίλαν και η Μπαρτσελόνα. Ο λόγος για τον Τζιανλούκα Τζαμπρότα που θεωρείται από τους συμπατριώτες του ως ένα από τα καλύτερα μπακ που πέρασαν ποτέ από τα γήπεδα τους.