Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 Vive La France

Τον Ιανουάριο του 2009 ξεκίνησε η διαδικασία ανάθεσης των δύο επόμενων Παγκοσμίων Κυπέλλων αυτό του 2018 αλλά και του 2022. Σε αυτήν του 2018 εννέα χώρες είχαν δηλώσει ενδιαφέρον για να την αναλάβουν, αλλά το Μεξικό αποσύρθηκε, η δε πρόταση απο την Ινδονησία απορρίφθηκε. Στην συνέχεια Αυστραλία, Ιαπωνία και ΗΠΑ αποσύρθηκαν και έτσι έμειναν τέσσερις υποψηφιότητες.

Μίροσλαβ Κλόζε Ο πρώτος σκόρερ των Μουντιάλ

Είναι ο κορυφαίος σκόρερ των τελικών φάσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου αφού με τα 16 που έχει επιτύχει ξεπέρασε τόσο τον Ρονάλντο όσο και τον Γκέρντ Μίλερ. Ο λόγος για τον Μίροσλαβ Κλόζε ο οποίος προέρχεται απο οικογένεια αθλητών, ο πατέρας του επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και η μητέρα του αθλήτρια του χάντμπολ.

Φίλιπ Λαμ O "μαγικός νάνος"

Τα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης του έδωσαν το προσωνύμιο "Μαγικός Νάνος" εξαιτίας του ύψους του αλλά και της απλότητας που διέθετε στο παιχνίδι. Ο Φίλιπ Λαμ ίσως είναι ένα απο τα πιο υποτιμημένα και αξιόπιστα δεξιά μπακ, με τον Γκουαρδιόλα μάλιστα στο τέλος της καριέρας του να τον τοποθετεί και στο κέντρο.

Γιόακιμ Λεβ

Ώς βοηθός του Γιούργκεν Κλίνσμαν ο Γιόακιμ Λεβ μαζί ξεκίνησαν να δουλεύουν αλλάζοντας την δομή και την νοοτροπία που επικρατούσε και να διαφοροποιήσουν το κλασικό στυλ που έχει συνηθίσει κάποιος όταν βλέπει την εθνική ομάδα της Γερμανίας. Αυτό το συνέχισε και όταν ο Κλίνσμαν αποχώρησε  και είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2014

Παγκόσμιο Κύπελλο 2014 Οι Γερμανοί ξανάρχονται

Μετά την Αφρική ήρθε η σειρά της Νοτίου Αμερικής να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 για πρώτη φορά μετά το 1978. Η συγκεκριμένη πρόταση μάλιστα θα δημιουργούσε και ένα ρεκόρ αφού θα ήταν η πρώτη φορά που δύο συνεχόμενες τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου θα διεξάγονταν εκτός Ευρώπης.

Ντιέγκο Φορλάν "Cachavacha"

Στην εφταετία 2004-2011 ο Ντιέγκο Φορλάν ήταν απο τους κορυφαίους σκόρερ στον κόσμο, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις τόσο με τους συλλόγους του αλλά και με την εθνική ομάδα. O "Cachavacha" που πήρε το προσωνύμιο του απο μια σειρά καρτούν της αργεντίνικης τηλεόρασης είναι ο πιο πρόσφατος των μεγάλων Ουρουγουανών ποδοσφαιριστών.

Άριεν Ρόμπεν Ο "γυάλινος παίκτης"

Χαρισματικός με ένα αριστερό πόδι που ταλαιπωρούσε τους αντιπάλους του ειδικά όταν αγωνιζόταν απο την δεξιά πλευρά και συνέκλινε προς το κέντρο για να εξαπολύσει τα "φαρμακερά" σουτ του. Απο την άλλη ο Άριεν Ρόμπεν ήταν και επιρρεπής στους τραυματισμούς παίρνοντας μάλιστα το παρατσούκλι "γυάλινος παίκτης".

Γουέσλει Σνάιντερ O "ελεύθερος σκοπευτής"

Ξεκίνησε να αγωνίζεται στον χώρο του κέντρου πίσω απο τους επιθετικούς αλλά μπορούσε να αγωνιστεί τόσο στα άκρα της επίθεσης όσο και ως δεύτερος επιθετικός ακόμα και στην κορυφή. Ο Γουέσλι Σνάιντερ ένας απο τους κορυφαίους κεντρικούς χαφ της τελευταίας δεκαετίας είναι επιπλέον και ένας απο τους κορυφαίους εκτελεστές φάουλ.

Άντρες Ινιέστα "Το μυαλό"

"El Illusionista(ο μάγος)", "Εl Cerebro(το μυαλό)", "El Caballero Pálido(χλωμός ιππότης)" και Don Andres μερικά απο τα παρατσούκλια που δόθηκαν στον Άντρες Ινιέστα, έναν απο τους πιο ολοκληρωμένους χαφ όλων των εποχών αφού διέθετε τα πάντα, απλότητα, τεχνική, έμπνευση και ιδιοφυΐα.

Τσάβι Το "μυαλό" της Μπαρτσελόνα και της Ισπανίας

Είναι ένας απο τους κορυφαίους αμυντικούς μέσους όλων των εποχών αφού τόσο με την Μπαρτσελόνα όσο και με την εθνική Ισπανίας πέτυχε σημαντικές διακρίσεις. Ο ρόλος του Τσάβι Ερνάντεθ ήταν θεμελιώδης στο περίφημο "τικι τάκα" που καθιερώθηκε τόσο με τους "μπλαουγκράνα"όσο και με την  Ισπανία στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Κάρλες Πουγιόλ Ο "τοίχος"

Ένας απο τους καλύτερους αμυντικούς της γενιάς του ο Κάρλες Πουγιόλ είχε την ικανότητα να αγωνιστεί και στα δύο άκρα της άμυνας. Είναι απο τις περιπτώσεις εκείνες όπου πέρασε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε μια ομάδα στην προκειμένη περίπτωση στην Μπαρτσελόνα.

Ίκερ Κασίγιας Ο "Άγιος Ίκερ"

Είναι μαζί με τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν οι καλύτεροι τερματοφύλακες της τελευταίας εικοσαετίας και σίγουρα ο Ίκερ Κασίγιας είναι ένας απο τους κορυφαίους όλων των εποχών σε συλλογικό επίπεδο με την Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και με την εθνική Ισπανίας.

Βιθέντε Ντελ Μπόσκε Ο "αντιστάρ"

Μπορεί να μην διέθετε το "σταριλίκι" και την λάμψη άλλων συναδέλφων του όμως ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε κατάφερε να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες τόσο σε συλλογικό επίπεδο με την Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και σε εθνικό επίπεδο με την Εθνική Ισπανίας.

Παγκόσμιο Κύπελλο 2010 H Ισπανία στην κορυφή

Τον Ιούλιο του 2001 η Παγκόσμια Ομοσπονδία αποφάσισε η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου να ανατίθεται κυκλικά σε κάθε Συνομοσπονδία κάνοντας την αρχή απο την Αφρική που θα διοργάνωνε για πρώτη φορά την μεγάλη αυτή διοργάνωση.

Λουίς Φίγκο Το "λιοντάρι της Λισαβόνας"

Ένας απο τους κορυφαίους σύγχρονους εξτρέμ, απο τους κορυφαίους Πορτογάλους όχι μόνο της γενιάς του αλλά όλων των εποχών, ο Λουίς Φίγκο διακρινόταν για την ικανότητα που είχε στην ντρίμπλα, την επιτάχυνση, τον έλεγχο της μπάλας και να πηγαίνει στο ένας με ένα με τον αντίπαλο. Βέβαια έχει μείνει στην ιστορία και η μεταπήδηση απο την Μπαρτσελόνα στην Ρεάλ.

Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο "Il Pinturicchio"

Όταν το καλοκαίρι του 2006 η Γιουβέντους έπεφτε στην SERIE B λόγω του "calciopoli" ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο "φρέσκος" Παγκόσμιος Πρωταθλητής, ήταν από αυτούς που αποφάσισαν να παραμείνουν στους "μπιανκονέρι" λέγοντας χαρακτηριστικά: "Ένας αληθινός κύριος ποτέ δεν παρατάει μια κυρία". 

Φραντσέσκο Τότι "Αιώνια ρομανίστα"

Il Bimbo D' Oro(Χρυσό Αγόρι), Il Re di Roma(Βασιλιάς της Ρώμης), Il Gladiatore(O Μονομάχος) είναι μερικά απο τα παρατσούκλια που έχουν βγει για τον Φραντσέσκο Τότι. Όλα έχουν σχέση με την Ρώμη και την Ρόμα, δεν είναι τυχαίο άλλωστε από το 1992 ανήκει στους "τζιαλορόσι", δεν την έχει αποχωριστεί ποτέ αποτελώντας είδωλο για τους φανατικούς της "Curva Sud".

Φίλιππο Ιντζάγκι "Super Pipo"

Ήταν ο "εφιάλτης" των βοηθών διαιτητών αφού πάντοτε του άρεσε να παίζει στο όριο του οφσάιντ, χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: "Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να γεννήθηκε οφσάιντ". Ο Φίλιππο Ιντζάγκι ίσως ήταν ο καλύτερος επιθετικός μέσα στην μικρή περιοχή από την εποχή του Γκέρντ Μίλερ, με κύριο χαρακτηριστικό του την άμεση εκτέλεση.

Αλεσάντρο Νέστα "La tempesta perfetta"

Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το όνομα Αλεσάντρο Νέστα στις ιταλικές εφημερίδες ήταν για εξωαγωνιστικούς λόγους. Όντας η πρώτη του σεζόν στην ομάδα της Λάτσιο ως επαγγελματίας είχε την ατυχία σε μια προπόνηση να σπάσει το πόδι του Πόλ Γκασκόιν με συνέπεια ο Άγγλος μέσος να χάσει ένα σημαντικό μέρος της χρονιάς 1992-1993. 

Αντρέα Πίρλο Ο "Μαέστρος"

"Μαέστρος", "Αρχιτέκτονας" και "Μετρονόμος" τα παρατσούκλια που συνόδευαν τον Αντρέα Πίρλο κατά την διάρκεια της καριέρας του αποτυπώνοντας έτσι τον αντίκτυπο που είχε στο παιχνίδι. Ένας απο τους κορυφαίους μέσους της τελευταίας εικοσαετίας με πολύ καλή αίσθηση του χώρου, έλεγχο της μπάλας δημιουργικότητα και την δυνατότητα της πάσας.

Φάμπιο Καναβάρο "Muro di Berlino"

Άν ανατρέξει κανείς στην λίστα με τους κατόχους της "Χρυσής Μπάλας" από το 1956 που ξεκίνησε ο διαγωνισμός υπό την αιγίδα του "France Fotball" θα διαπιστώσει ότι είναι μόλις τρεις ποδοσφαιριστές μη επιθετικογενείς που έχουν κατακτήσει την κορυφή. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Φάμπιο Καναβάρο που το 2006 χάρις στην επιτυχία της Εθνικής Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας πήρε τον τίτλο όντας ο πέμπτος Ιταλός που το πετυχαίνει. 

Παγκόσμιο Κύπελλο 2006 "Παγκόσμια" Ιταλία εν μέσω "calciopoli"

Τον Ιούλιο του 2000 στην Ζυρίχη, χρειάστηκαν τρεις γύροι για να καθοριστεί η χώρα που θα αναλάμβανε την διοργάνωση του 18oυ Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το Μαρόκο έμεινε εκτός απο τον πρώτο γύρο, η Αγγλία στον δεύτερο και έμειναν Γερμανία και Νότιος Αφρική στον τελικό γύρο.

Μαρτσέλο Λίπι O "Πόλ Νιούμαν" των πάγκων

Είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει καταφέρει να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ τόσο στην Ευρώπη αλλά και στην Ασία. Έχει ανακηρυχθεί προπονητής της χρονιάς στην Ιταλία, αλλά και στην Ευρώπη, ενώ το 2007 η βρετανική εφημερίδα Times τον επέλεξε ανάμεσα στους 50 κορυφαίους τεχνικούς όλων των εποχών. Αναμφίβολα όμως η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Μαρτσέλο Λίπι δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 στην Γερμανία.

Όλιβερ Καν "Der Titan"

Το παρουσιαστικό του και ο τρόπος με τον οποίο κατεύθυνε τους συμπαίκτες του έδωσαν το προσωνύμιο "Der Titan(o Τιτάνας)",  και το Vol-kahn-o οι οπαδοί. Ο Όλιβερ Καν είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που ανακηρύχθηκε κορυφαίος πάικτης ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου όντας τερματοφύλακας.

Ριβάλντο Απο τις φαβέλες στην κορυφή του κόσμου

Ήταν οι πρώτες ημέρες του 2000 όταν το αγγλικό ποδοσφαιρικό περιοδικό World Soccer ανακοίνωνε τους καλύτερους του 1999. Με ποσοστό 42% ο Ριβάλντο Βίτορ Μπόρμπα Φερέιρα βγήκε πρώτος στην λίστα με τον καλύτερο παίκτη της χρονιάς ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο μια χρονιά στην οποία είχε να επιδείξει σημαντικές προσωπικές επιτυχίες.

Ρονάλντο Λουίζ Ναζάριο Το "φαινόμενο"

Κάτοχος της "Χρυσής Μπάλας" το 1997 και το 2002, κάτοχος και του αντίστοιχου βραβείου της FIFA το 1996, το 1997 και το 2002. Μέλος της κορυφαίας ενδεκάδας όλων των εποχών σύμφωνα με το France Football, ενώ το 2010 σε διαδικτυακή ψηφοφορία που διοργάνωσε το goal.com επιλέχτηκε ως ο κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας. Αυτά είναι μερικά από τα λίγα ατομικά κατορθώματα του Ρονάλντο Λουίζ Ναζάριο Ντε Λίμα που έχει μείνει γνωστός σε όλο τον κόσμο με το μικρό του όνομα Ρονάλντο.

Ροναλντίνιο Το "γελαστό παιδί"

Θα μπορούσε να πετύχει πολλά περισσότερα στην καριέρα του ο Ρονάλντο Ντε Ασίς  Μορέιρα η όπως είναι πιο γνωστός ως Ροναλντίνιο. Το σίγουρο όμως είναι ότι όσο βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του το παιδί που πάντοτε είχε το χαμόγελο στο στόμα προσέφερε σημαντικές στιγμές που θα αποτελούν χαιλάιτς για τις επόμενες γενιές.

Κακά Ο "άνθρωπος του Θεού"

Όταν το 2007 πήρε την Χρυσή Μπάλα ήταν ο τελευταίος που πήρε αυτόν τον τίτλο πριν οι Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο για μια δεκαετία μονοπωλήσουν τον τίτλο. Ο Ricardo Izecson dos Santos Leite η Κακά που είναι περισσότερο γνωστός στο ευρύ κοινό είναι ένας απο τους καλύτερους παίκτες της γενιάς του.

Ρομπέρτο Κάρλος Ο άνθρωπος με το σουτ "δυναμίτη"

Ιούνιος του 1997 και στην Γαλλία διεξάγεται το "Tournoi de France" ως "προθέρμανση" για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 1998.Στο άνοιγμα της αυλαίας στο "Ζερλάν" της Λιόν η οικοδέσποινα υποδέχεται την Βραζιλία και στο 21ο λεπτό η "σελεσάο" κερδίζει φάουλ πολλά μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή. Την εκτέλεση αναλαμβάνει ο Ρομπέρτο Κάρλος ο οποίος προς έκπληξη όλων αποφασίζει να σουτάρει απευθείας. Η μπάλα φεύγει από το πόδι του με 137 χλμ/ώρα και παίρνει τέτοια φάλτσα που καταλήγει στην αριστερή γωνία του  Μπαρτέζ χωρίς καν να μπορέσει να αντιδράσει.

Λουίς Φελίπε Σκολάρι "Μπίγκ Φιλ"

Ένας απο τους κορυφαίους Βραζιλιάνους προπονητές με πέρασμα και απο την Ευρώπη, έχοντας κατακτήσει με την "σελεσάο" το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002.

Παγκόσμιο Κύπελλο 2002 Ρονάλντο η επιστροφή

Στις 31 Μαΐου του 1996 στην Ζυρίχη Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Μεξικό είχαν καταθέσει υποψηφιότητες. Λίγο πριν την ψηφοφορία οι δύο ασιατικές χώρες ενώνουν τις δυνάμεις τους και στην συνέχεια ανέλαβαν την διοργάνωση με ομόφωνη απόφαση. Για πρώτη φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαγόταν στην Ασία, όπως και πρώτη που δύο χώρες θα αναλάμβαναν την διοργάνωση απο κοινού.

Τιερί Ανρί O "βασιλιάς" της Άρσεναλ

Διέθετε ένα απο τα καλύτερα πλασέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αγαπήθηκε όσο λίγοι ποδοσφαιριστές απο τους οπαδούς της Άρσεναλ, και για αυτό τον λόγο οι "κανονιέρηδες" τον τίμησαν τοποθετώντας το άγαλμα με τον κλασικό πανηγυρισμό έξω απο το "Emirates". Ο λόγος για τον Τιερί Ανρί ο οποίος σε ηλικία 37 ετών ανακοίνωσε την αποχώρηση του απο το ποδόσφαιρο.

Νταβίντ Τρεζεκέ O "χρυσός γκολεαδόρ"

O Νταβίντ Τρεζεκέ αποτέλεσε μέλος της "χρυσής γενιάς" του γαλλικού ποδοσφαίρου στα τέλη της δεκαετίας του '90 και στις αρχές του 2000, κατακτώντας με τους "μπλέ" το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και το EURO του 2000 στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας πετυχαίνοντας στον τελικό το "χρυσό γκόλ". 

Μάικλ Όουεν Ο σκόρερ με τα "πήλινα πόδια"

Ένα μεγάλο ταλέντο που οι τραυματισμοί και οι λάθος αποφάσεις στην καριέρα του τον στιγμάτισαν όσο τίποτα άλλο. Ο Μάικλ Όουεν θα μπορούσε να εξελιχθεί ως ένας απο τους κορυφαίους σκόρερ όλων των εποχών αφού διέθετε ταχύτητα, εκτελεστική δεινότητα ενώ αν και δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός πετύχαινε αρκετά τέρματα με το κεφάλι.

Ντένις Μπέργκαμπ "Ντένις ο τρομερός"

Εάν ο Γιόχαν Κρόιφ ήταν ο "ιπτάμενος Ολλανδός", τότε ο Ντένις Μπέρκαμπ ήταν ο "μη ιπτάμενος Ολλανδός" παρατσούκι που του είχαν βγάλει οι οπαδοί της Άρσεναλ μιας και ήταν γνωστή η φοβία του για τα αεροπλάνα. Είτε πάντως ως κεντρικός είτε ως δεύτερος επιθετικός, ειδικά την περίοδο της Άρσεναλ ο Μπέρκαμπ διέθετε εκπληκτική τεχνική που του έδινε την δυνατότητα να μοιράζει ασίστ στους συμπαίκτες του στον ρόλο του πλέιμεικερ. 

Κάρλος Γκαμάρα Ο "σερίφης"

Ήταν μέχρι πρότινος ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία της Εθνικής Παραγουάης, ενώ έχει ανακηρυχθεί κορυφαίος Παραγουανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς το 1997 και το 1998. Ο λόγος για τον Κάρλος Γκαμάρα του οποίου η ηγετική προσωπικότητα τον έκανε έναν από τους πιο αξιοσέβαστους κεντρικούς αμυντικούς στην Λατινική Αμερική.

Χοσέ Λουίς Σιλαβέρτ "El Buldog"

Δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι τερματοφύλακας και να έχεις πετύχει συνολικά 62 γκολ εκτελώντας φάουλ και πέναλτι. Ο Χοσέ Λουίς Σιλαβέρτ υπολείπεται μόνο του Βραζιλιάνου Ροζέριο Σένι που έχει 112, κατέχει όμως το ρεκόρ τερμάτων με την εθνική ομάδα της χώρας του την Παραγουάη ενώ είναι και ο μόνος που έχει καταφέρει να πετύχει χατ-τρίκ στις 28  Νοεμβρίου του 1999 κόντρα στην Φεροκαρίλ Οέστε για το Πρωτάθλημα Αργεντινής. 

Λιλιάν Τιράμ O "φιλόσοφος"

Μπορούσε άνετα να παίξει τόσο ως δεξιό μπακ αλλά και στο κέντρο της άμυνας αφού ήταν καλός τόσο στο αμυντικό αλλά και στο επιθετικό κομμάτι. Ο Λιλιάν Τιράμ διέθετε και τα δύο πόδια ήταν εύστροφος και στην εποχή του ήταν ένας απο τους καλύτερους αμυντικούς.

Ζινεντίν Ζιντάν Ο "αριστοκράτης" με το "αλγερινό ταμπεραμέντο"

Η κάθε δεκαετία έχει τον ποδοσφαιρικό της "ήρωα". Ένας απο αυτούς είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν που "έλαμψε" για μια δεκαετία απο τα μέσα της δεκαετίας του '90 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Κομψότητα, διορατικότητα, ο έλεγχος της μπάλας ήταν τα στοιχεία που τον ξεχώριζαν και τον έκαναν έναν απο τους καλύτερους Ευρωπαίους όλων των εποχών.

Πατρίκ Βιεϊρά Το "χταπόδι"

Υπήρξε ένας απο τους πιο ευφυής αμυντικογενείς κεντρικούς μέσους με εξαιρετικές φυσικές,  αθλητικές και τεχνικές ιδιότητες, έχοντας το παρατσούκλι "χταποδι". Ο Πατρίκ Βιεϊρά όμως συνείσφερε και στο επιθετικό παιχνίδι των ομάδων των οποίων αγωνιζόταν αφού είχε εξαιρετικές μεταβιβάσεις

Φαμπιάν Μπαρτέζ Ο "Θεικός Καραφλός"

Μαζί με τον Ζεπ Μάγιερ, τον Ντίνο Τζόφ και τον Ίκερ Κασίγιας, ο Φαμπιάν Μπαρτέζ είναι ο τέταρτος τερματοφύλακας που έχει κατακτήσει Ευρωπαικό Πρωτάθλημα και Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως επίσης και απο τους λίγους που είχαν την τύχη να δώσουν το παρών σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Νταβόρ Σούκερ "Μηχανή των γκολ"

Είναι ένας απο τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το γιουγκοσλαβικό και δη το κροατικό ποδόσφαιρο. Ο Νταβόρ Σούκερ που έκανε μεγάλη καριέρα ειδικά στην Ισπανία, το 1998 κατετάγη δεύτερος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας πίσω απο τον Ζινεντίν Ζιντάν.

Ρόμπερτ Προσινέτσκι Ο «γίγαντας» με τα «πήλινα» πόδια

Θεωρήθηκε το κορυφαίο ταλέντο στη μεταπολεμική Γιουγκοσλαβία. Μυαλό «ξυράφι», μπαλιά διαβήτης και ντρίπλα ικανή να ζαλίσει τον αντίπαλο ακόμη και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο! Όμως, τα τόσο αξιόλογα πόδια του ήταν παράλληλα και εύθραυστα σα γυαλί. Παρόλα αυτά, ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι έγινε αγαπητός από όλους εκτός από έναν, παρά τις διχαστικές του αποφάσεις!

Ντιντιέ Ντεσάν

Μαζί με τον Φράντς Μπεκενμπάουερ που έχουν καταφέρει να σηκώσουν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το Παγκόσμιο Κύπελλο αλλά και στο Champions League ως αρχηγοί. Ο Ντιντιέ Ντεσάν ένα "μηχανάκι" στον χώρο του κέντρου, ειδικά στην διετία 1998-2000 ήταν το δεξί χέρι του Εμέ Ζακέ στον αγωνιστικό χώρο.

Μαρσέλ Ντεσαγί Ο "Βράχος"

Το προσωνύμιο του ήταν "Βράχος" για την ταχύτητα, την δύναμή του, τα εξαιρετικά σωματικά προσόντα και τεχνική. Ο Μαρσέλ Ντεσαγί μπορούσε να αποδώσει το ίδιο καλά πέρα ως κεντρικός αμυντικός και ως αμυντικός μέσος αφού είχε την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι. 

Εμέ Ζακέ Ο "Παγκόσμιος"

Ως αμυντικός μέσος αγωνίστηκε σε μία απο τις κορυφαίες γαλλικές ομάδες την Σεντ Ετέν κατακτώντας τίτλους σε εγχώριο επίπεδο. Ως προπονητής ο Εμέ Ζακέ αφού άφησε το στίγμα του στην Μπορντό, κατέκτησε με την Εθνική Γαλλίας το μεγαλύτερο τρόπαιο το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Παγκόσμιο Κύπελλο 1998 "Allez les bleus"

Στις 2 Ιουλίου του 1992 στην Ζυρίχη, η Γαλλία με 12 ψήφους έναντι 7 του Μαρόκου αναλαμβάνει για δεύτερη φορά την διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου ύστερα απο 60 χρόνια. Παράλληλα αποφασίζεται η αύξηση των ομάδων απο 24 σε 32, οπότε είχαμε οκτώ ομίλους των τεσσάρων, με την πρόκριση να την παίρνουν οι δύο πρώτοι .