Ο Americo Ruben "Tolo" Gallego ήταν από τους βασικούς συντελεστές στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978, και ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς που ανέδειξε το αργεντίνικο ποδόσφαιρο. Επίσης σημαντική και η συνεισφορά του στην Ρίβερ Πλέιτ με την οποία κατέκτησε εγχώριους και διεθνείς τίτλους και σαν παίκτης αλλά και σαν προπονητής.
Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1955 στην πόλη Μαρτέρος της επαρχίας της Κόρντομπα και ξεκίνησε την καριέρα του στην Νιούελς Όλντ Μπόις με την οποία έκανε ντεμπούτο στις 15 Δεκεμβρίου του 1974 απέναντι στην Ταγιέρες και παρέμεινε στους "λεπρόζα" μέχρι και το 1980 έχοντας 262 συμμετοχές και 25 γκολ.
Το 1981 μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες και στην Ρίβερ Πλέιτ στην οποία ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1988. Κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα το National του 1981 και το 1986, το Copa Libertadores κόντρα στην Αμέρικα Ντε Κάλι, το Copa Intermaericana και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1986 κόντρα στην Στεάουα Βουκουρεστίου. Με τους "μιλιονάριος" αγωνίστηκε σε 180 παιχνίδια πετυχαίνοντας 10 γκολ.
Το ντεμπούτο του με την εθνική της χώρας του το έκανε στις 3 Αυγούστου του 1975 απέναντι στην Βενεζουέλα στο Καράκας για το Copa America. Ήταν βασικός και στα εφτά παιχνίδια της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978 στην Αργεντινή χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ, ενώ μόνο σε ένα παιχνίδι σε αυτό με το Περού, δεν έβγαλε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο.
Αγωνίστηκε σε ένα παιχνίδι του Κόπα Αμέρικα του 1979 απέναντι στην Βραζιλία στο Μπουένος Άιρες και πήρε μέρος σε μία ακόμη τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας όπου πήρε μέρος σε τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης. Μάλιστα κόντρα στους Ιταλούς στις 29 Ιουνίου στο πρώτο παιχνίδι της δεύτερης φάσης των ομίλων εμφανίστηκε για τελευταία φορά με την "αλμπισελέστε" φτάνοντας συνολικά τις 73 έχοντας πετύχει και 3 γκολ.
Την προπονητική του καριέρα την ξεκίνησε ως βοηθός του Ντανιέλ Πασαρέλα την πενταετία 1989-1994, και όταν ο Πασαρέλα δέχτηκε να αναλάβει την εθνική ομάδα της Αργεντινής οι ιθύνοντες της "la banda" του πρότειναν την θέση του πρώτου τεχνικού. Αυτός τους έβγαλε "ασπροπρόσωπους" αφού με την πρώτη του κιόλας απόπειρα κατέκτησε αήττητος το Apertura του 1994.
Το 1995 εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ του Πασαρέλα στην εθνική Αργεντινής, και επέστρεψε πάλι στην Ρίβερ Πλέιτ με την οποία κατέκτησε το Clausura του 2000. Επόμενος σταθμός η Ιντεπεντιέντε την οποία την οδήγησε στο Apertura του 2002 τον πρώτο της τίτλο ύστερα από οκτώ χρόνια "ξηρασίας".
Επιστροφή στο Ροζάριο και στην Νιούελς Όλντ Μπόις το 2003 ύστερα από 23 χρόνια απουσίας οδηγώντας την στην κατάκτηση του Apertura του 2004, ισοφαρίζοντας την επίδοση του Χοσέ Γιουδίκα να κατακτήσει το πρωτάθλημα με τρεις διαφορετικές ομάδες. Το 2005 αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του στο Μεξικό πρώτα στην Τολούκα με την οποία αναδεικνύεται πρωταθλητής το 2005(Apertura) όπως επίσης και το Campeon de Campeones του 2006.
Τον Μάιο του 2007 αναλαμβάνει την Τίγκρες μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2008, και τον Μάρτιο του 2009 επανακάμπτει στην Ιντεπεντιέντε χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Τον Φεβρουάριο του 2011 προσλαμβάνεται προπονητής στην Κόλο-Κόλο, όμως τον Αύγουστο του ίδιου έτους απολύεται.
Τρίτο πέρασμα από την ομάδα της Αβελανέδα απο τον Αύγουστο του 2012 έως τον Απρίλιο του 2013 όταν και απολύεται λόγω των κακών αποτελεσμάτων των "ρόχο", ενώ τον Ιανουάριο του 2015 θα αναλάβει για δεύτερη φορά την Νιούελς όπου θα παραμείνει μέχρι τον Ιούνιο του 2015.
Τον Ιούλιο του 2019 θα αναλάβει την εθνική ομάδα του Παναμά όπου όμως λόγω της πανδημίας του Covid-19 θα παραμείνει μέχρι τον Απρίλιο του 2020 προλαβαίνοντας να την κοουτσάρει σε έξι παιχνίδια 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 3 ήττες.
