Ιταλία, Μιλάνο αρχές του 20ου αιώνα.Λίγα χρόνια πριν έχει ιδρυθεί η Milan Cricket and Football Club,όμως η κατάσταση στο εσωτερικό κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή ήταν. Η όλο και αυξανόμενη παρουσία των Ιταλών στα διοικητικά πόστα δυσαρέστησαν ένα γκρούπ Ιταλών και Ελβετών μελών της Μίλαν που ήθελαν ένα πιο διεθνή χαρακτήρα και τελικά αποφάσισαν να αποχωρήσουν και να δημιουργήσουν τον δικό τους σύλλογο. Όπερ και εγένετο και στις 9 Μαρτίου του 1908 ιδρύθηκε η Football Club Internazionale η όπως είναι πιο γνωστή στο ευρύ κοινό ως Ίντερ.
Με πρώτο πρόεδρο τον ελληνοβενετσιάνο Ιωάννη Παραμυθιώτη, η νέα ομάδα της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας έκανε αίσθηση στην ποδοσφαιρική Ιταλία αφού την περίοδο 1909-1910 υπό την καθοδήγηση του Βιρτζίλιο Φοσάτι και τον Ερμάνο Αέρμπι κέρδισε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της κερδίζοντας στον αγώνα μπαράζ την Προ Βερτσέλι με 10-3.
Μία δεκαετία αργότερα επανήρθε στην κορυφή, το 1920 με προπονητή τον Νίνο Ρεσεγκότι και τους Εμίλιο Αγκράντι, Ενρίκο Ριβόλτα, Σίλβιο Πιετρομπόνι όμως δύο χρόνια αργότερα το 1922 έφτασε πολύ κοντά στο να υποβιβαστεί, αλλά κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία αφού επικράτησε και στους δύο αγώνες μπαράζ που έδωσε κόντρα σε Nazionale Lombardia Football Club και Libertas Firenze.
Μία δεκαετία αργότερα επανήρθε στην κορυφή, το 1920 με προπονητή τον Νίνο Ρεσεγκότι και τους Εμίλιο Αγκράντι, Ενρίκο Ριβόλτα, Σίλβιο Πιετρομπόνι όμως δύο χρόνια αργότερα το 1922 έφτασε πολύ κοντά στο να υποβιβαστεί, αλλά κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία αφού επικράτησε και στους δύο αγώνες μπαράζ που έδωσε κόντρα σε Nazionale Lombardia Football Club και Libertas Firenze.
To 1928 κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Μουσολίνι ο σύλλογος συγχωνεύθηκε με την Unione Sportiva Milanese και μετονομάστηκε σε Societa Sportiva Ambrosiana, ένα χρόνο αργότερα με απόφαση του προέδρου της Ορέστε Σιμονέτι άλλαξε εκ νέου το ονομά της σε Associazione Ambrosiana, και το 1931 σε Associazione Sportiva Ambrosiana-Inter.
Με προεξάρχοντες τους διεθνείς Ιταλούς Τζιουζέπε Μεάτσα,Τζιοβάνι Φεράρι, Λουίτζι Αλεμάντι, Τζιουζέπε Μπαλέριο, Ουμπέρτο Βισεντίν, Ούγκο Λοκατέλι, Τζιουζέπε Βιάνι, Τζιουζέπε Περουκέτι Ρενάτο Όλμι και Πιέτρο Σεραντόνι και προπονητές τον Ούγγρο Άρπαντ Βάις, τον Αρμάντο Καστελάτσι και τον Αυστριακό Τόνι Καρνέλι, οι "νερατζούρι" κατέκτησαν τρία ακόμα πρωταθλήματα(1930,1938,1940), και το παρθενικό Κύπελλο Ιταλίας το 1939.
Μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι ιθύνοντες του κλαμπ αποφάσισαν να υιοθετήσουν την ονομασία με την οποία είναι ιδιαιτέρα γνωστοί μέχρι και τις ημέρες μας ως FC Internazionale Milano.
Στην δεκαετία του '50 κατέκτησε δύο ακόμα πρωταθλήματα συνεχόμενα το 1953 και το 1954 με προπονητή τον Αλφρέντο Φόνι και τους Τζίνο Αρμάνο, Γκουίντο Βιτσέντσι, Ίστβαν Νάιερς(Ουγγαρία), Μάινο Νέρι, Λέναρντ Σκόγκλουντ(Σουηδία) στον αγωνιστικό χώρο, ενώ σε δύο ακόμα περιπτώσεις το 1949 και το 1951 έχασε τον τίτλο από την Τορίνο στην πρώτη περίπτωση, και για ένα πόντο από την "αιώνια" αντίπαλο της Μίλαν στην δεύτερη.
Την περίοδο 1963-1964 απέκλεισε κατά σειρά τις Έβερτον, Μονακό, Παρτιζάν Βελιγραδίου και Μπορούσια Ντόρτμουντ στα ημιτελικά και στον τελικό του "Πράτερ" της Βιέννης επικράτησε της Ρεάλ Μαδρίτης με 3-1
Την περίοδο 1964-1965 απέκλεισε τις Ντινάμο Βουκουρεστίου, Γκλάσκοου Ρέιντζερς, Λίβερπουλ στα ημιτελικά και στον τελικό στο "Τζιουζέπε Μεάτσα" επικράτησε της Μπενφίκα με 1-0.
Στον ημιτελικό απέκλεισε την κορεάτικη Σεονγκνάμ Ιλχούα, και στον τελικό δεν είχε κανένα πρόβλημα κόντρα στην Μαζέμπε να κατακτήσει το τρόπαιο. Η κακή πορεία στο πρωτάθλημα οδήγησε τον Μπενίτεθ στην έξοδο τον Δεκέμβριο και στην θέση του ανέλαβε ο Λεονάρντο, με τον οποίο έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση του Champions League και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας τον Μάιο του 2011 κόντρα στην Παλέρμο με 3-1.
Η σεζόν 2011-2012 ξεκίνησε με την ήττα στον τελικό του Σούπερ Καπ κόντρα στην Μίλαν, στο Πρωτάθλημα τερμάτισε μόλις στην 6η θέση, στο Champions League αποκλείστηκε απο την Μαρσέιγ στην φάση των "16", σε μια χρονιά που τρεις προπονητές οι Τζιανπιέρο Γκασπερινι, Κλαούντιο Ρανιέρι και Αντρέα Στραματσιόνι έκατσαν στον πάγκο της.
Την περίοδο 2012-2013 στο Πρωτάθλημα οι "νερατζούρι" πληρώνοντας τους πολλούς τραυματισμούς, τερμάτισαν στην 9η θέση που ήταν η χειρότερη θέση που πήρε μετά την περίοδο 1993-1994, μένοντας εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων
Στις υπόλοιπες διοργανώσεις δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι καλό, με την Ρόμα να την αποκλείει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ιταλίας, ενώ στο Europa League, αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Τότεναμ.
Η περίοδος 2013-2014 έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη των οπαδών της Ίντερ για το τέλος μιας εποχής αφού πέραν της αποχώρησης του Χαβιέ Ζανέτι απο την ενεργό δράση, αποχώρησαν παίκτες όπως οι Καμπιάσο, Σάμιουελ και Μιλίτο που είχαν ενεργό ρόλο στις επιτυχίες των προηγούμενων ετών.
Αλλαγή είχαμε και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς αφού τον Οκτώβριο του 2013 ο Μάσιμο Μοράτι συμφώνησε με την εταιρία International Sports Capital HK Limited για την κατοχή του 70% της Ίντερ με τον Έρικ Τοχίρ τον Νοέμβριο να αναλαμβάνει την προεδρία της ομάδας και τον Μοράτι να κατέχει τον τίτλο του επίτιμου προέδρου της ομάδας.
Εντός αγωνιστικών χώρων η χρονιά ήταν μέτρια τερματίζοντας στην 5η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Ουντινέζε, με τον Βάλτερ Ματσάρι που είχε αντικαταστήσει τον Στραματσιόνι να ανανεώνει για ένα ακόμα χρόνο την συνεργασία του με την Ίντερ.
Η έλευση του Τοχίρ δεν άλλαξε και πολύ τα πράγματα και την σεζόν 2014-2015, αφού κινήθηκε όπως και οι προηγούμενες σε μέτρια επίπεδα, με εκ νέου αλλαγές προπονητών. Τον Νοέμβριο ο Ματσάρι αντικαταστάθηκε απο τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, ούτε όμως και αυτή η αλλαγή άλλαξε την κατάσταση
Στο τέλος της σεζόν μάλιστα τερμάτισε στην 8η θέση μένοντας ξανά εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων και στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "8" απο την Νάπολι. Στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Europa League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Βόλφσμπουργκ.
Την χρονιά 2015-2016 o Μαντσίνι συνέχισε στον πάγκο των "νερατζούρι" αλλά δεν μπόρεσε επ' ουδενί να διεκδικήσει κάποιο τρόπαιο. Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 4η θέση πολύ μακριά τόσο απο την τρίτη Ρόμα όσο και απο την δεύτερη Νάπολι, ενώ στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε στην διαδικασία των πέναλντι απο την Γιουβέντους.
Τον Ιούνιο του 2016 ο Τοχίρ πούλησε το μερίδιό του στην κινεζική εταιρία Suning Holdings Group για το ποσό των 270 εκατομμυρίων ευρώ. Τον Αύγουστο Μαντσίνι και Ίντερ αποφάσισαν να λύσουν κοινή συναίνεση την συνεργασία τους και στην θέση του ανέλαβε ο Φράνκ Ντε Μπούρ.
Ούτε όμως και ο Ολλανδός τεχνικός μπόρεσε να μακροημερεύσει στο "Σαν Σίρο", αφού οι κάκιστες εμφανίσεις σε Πρωτάθλημα αλλά και στην φάση των ομίλων του Europa League, του έδειξαν την πόρτα της εξόδου.
Στην θέση του ήρθε ο Στέφανο Πιόλι ο οποίος δεν μπόρεσε να αλλάξει την μοίρα της τουλάχιστον στην Ευρώπη στο Europa League όπου η Ίντερ έμεινε στην τελευταία θέση του ομίλου της, ενώ και στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Λάτσιο στους "16".
Αλλά και στο καμπιονάτο τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αφού έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με την 7η θέση που κατέλαβε με συνέπεια τις τελευταίες αγωνιστικές να απολυθεί και ο Πιόλι και στην θέση του να αναλάβει ο Στέφανο Βέκι.
Στην δεκαετία του '50 κατέκτησε δύο ακόμα πρωταθλήματα συνεχόμενα το 1953 και το 1954 με προπονητή τον Αλφρέντο Φόνι και τους Τζίνο Αρμάνο, Γκουίντο Βιτσέντσι, Ίστβαν Νάιερς(Ουγγαρία), Μάινο Νέρι, Λέναρντ Σκόγκλουντ(Σουηδία) στον αγωνιστικό χώρο, ενώ σε δύο ακόμα περιπτώσεις το 1949 και το 1951 έχασε τον τίτλο από την Τορίνο στην πρώτη περίπτωση, και για ένα πόντο από την "αιώνια" αντίπαλο της Μίλαν στην δεύτερη.
Το καλοκαίρι του 1960 ο Άντζελο Μοράτι πατέρας του σημερινού προέδρου Μάσιμο Μοράτι εκμεταλλευόμενος τα προβλήματα που είχε ο Χελένιο Χερέρα στην Μπαρτσελόνα με αποκορύφωμα την κόντρα του με τον Λαντισλάο Κουμπάλα δεν χάνει χρόνο και τον φέρνει στο "Σαν Σίρο" μαζί με τον σπουδαίο Ισπανό πλει-μέικερ Λουίς Σουάρεθ.
Ερχόμενος στην Ιταλία ο Χερέρα διαφοροποιεί το περίφημο σύστημα του Κάρλ Ράπαν "κατενάτσιο" εισάγοντας τον ρόλο του "λίμπερο" στην διάταξη 5-3-2. Τερματοφύλακας ήταν ο Τζιουλιάνο Σάρτι και μπροστά του ήταν ο "λίμπερο" που είχε ένα ελεύθερο ρόλο στο παιχνίδι και βοηθούσε στο να καλυφθούν τα κενά που δημιουργούνταν στο παιχνίδι.
Συνήθως αυτή την αποστολή αναλάμβανε ο Αρμάντο Πίκι βοηθώντας τους Ταρκίσιο Μπούρνιτς και Τζιακίντο Φακέτι που ήταν οι δύο κεντρικοί οπισθοφύλακες, ενώ στα στα χαφ οι Κάρλο Τανίν και Τζιανφράνκο Μπεντίν αναλάμβαναν την "βρώμικη" δουλειά.
Λουίς Σουάρεθ, Σάντρο Ματσόλα, Ζαίρ Ντα Κόστα, Ορέλιο Μιλάνι, Χοακίν Πειρό και Μάριο Κόρσο που εναλλάσσονταν, εκμεταλλεύονταν τους κενούς χώρους με την ταχύτητα και την εκτελεστικότητα που διέθεταν.
Συνήθως αυτή την αποστολή αναλάμβανε ο Αρμάντο Πίκι βοηθώντας τους Ταρκίσιο Μπούρνιτς και Τζιακίντο Φακέτι που ήταν οι δύο κεντρικοί οπισθοφύλακες, ενώ στα στα χαφ οι Κάρλο Τανίν και Τζιανφράνκο Μπεντίν αναλάμβαναν την "βρώμικη" δουλειά.
Λουίς Σουάρεθ, Σάντρο Ματσόλα, Ζαίρ Ντα Κόστα, Ορέλιο Μιλάνι, Χοακίν Πειρό και Μάριο Κόρσο που εναλλάσσονταν, εκμεταλλεύονταν τους κενούς χώρους με την ταχύτητα και την εκτελεστικότητα που διέθεταν.
Άν και αρκετοί κατηγορούσαν το παιχνίδι της ως "βρόμικο" και ότι κοίταζε περισσότερο την ουσία παρά το θέαμα μέχρι το 1968 που ο "μάγος" παρέμεινε στην Ιταλία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα(1963,1965,1966), 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1964 και το 1965 και 1 χαμένο τελικό το 1967 στην Λισαβόνα απέναντι στην Σέλτικ με 2-1, και 2 Διηπειρωτικά το 1964 και το 1965 κόντρα στην Ιντεπεντιέντε.
Την περίοδο 1963-1964 απέκλεισε κατά σειρά τις Έβερτον, Μονακό, Παρτιζάν Βελιγραδίου και Μπορούσια Ντόρτμουντ στα ημιτελικά και στον τελικό του "Πράτερ" της Βιέννης επικράτησε της Ρεάλ Μαδρίτης με 3-1
Την περίοδο 1964-1965 απέκλεισε τις Ντινάμο Βουκουρεστίου, Γκλάσκοου Ρέιντζερς, Λίβερπουλ στα ημιτελικά και στον τελικό στο "Τζιουζέπε Μεάτσα" επικράτησε της Μπενφίκα με 1-0.
Ακολούθησε μία 2η θέση την περίοδο 1966-1967 πίσω από την Γιουβέντους και μία 5η θέση την περίοδο 1967-1968, για να έρθει η ταυτόχρονη αποχώρηση του διδύμου Μοράτι-Χερέρα το καλοκαίρι του 1968 που ουσιαστικά σήμανε το τέλος της "Grande Inter".
Μία 4η θέση την περίοδο 1968-1969 και μία 2η την περίοδο 1969-1970 πίσω απο την Κάλιαρι για να αποχωρήσει το καλοκαίρι του 1970 ο Σουάρεθ για την Γένοβα. Υπό την καθοδήγηση του Τζιάνι Ινβερνίτσι και μοναδικούς εναπομείναντες τους Ματσόλα, Φακέτι Κόρσο συν την την προσθήκη των Ρομπέρτο Μπονισένια και Λίντο Βιέρι, οι "μπισκιόνε" κατέκτησαν το Πρωτάθλημα το 1971.
Το 1972 στο Ρότερνταμ συμμετείχαν στον τέταρτο τελικό της ιστορίας τους στο Κύπελλο Πρωταθλητριών όπου και ηττήθηκαν από τον Άγιαξ με 1-0. έκτοτε όμως και για μια εξαετία τόσο στο Πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο οι "νερατζούρι" κινήθηκαν σε ρηχά νερά.
Πέντε 4ες θέσεις τις περιόδους 1972-1973, 1973-1974, 1975-1976, 1976-1977 και 1978-1979, μία 9η την περίοδο 1974-1975, μία 5η θέση την περίοδο 1977-1978. Την "ξηρασία" αυτή έσπασε η κατάκτηση του Κύπελλο Ιταλίας του 1978 κόντρα στην Νάπολι.
Μία 4η θέση την περίοδο 1968-1969 και μία 2η την περίοδο 1969-1970 πίσω απο την Κάλιαρι για να αποχωρήσει το καλοκαίρι του 1970 ο Σουάρεθ για την Γένοβα. Υπό την καθοδήγηση του Τζιάνι Ινβερνίτσι και μοναδικούς εναπομείναντες τους Ματσόλα, Φακέτι Κόρσο συν την την προσθήκη των Ρομπέρτο Μπονισένια και Λίντο Βιέρι, οι "μπισκιόνε" κατέκτησαν το Πρωτάθλημα το 1971.
Το 1972 στο Ρότερνταμ συμμετείχαν στον τέταρτο τελικό της ιστορίας τους στο Κύπελλο Πρωταθλητριών όπου και ηττήθηκαν από τον Άγιαξ με 1-0. έκτοτε όμως και για μια εξαετία τόσο στο Πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο οι "νερατζούρι" κινήθηκαν σε ρηχά νερά.
Πέντε 4ες θέσεις τις περιόδους 1972-1973, 1973-1974, 1975-1976, 1976-1977 και 1978-1979, μία 9η την περίοδο 1974-1975, μία 5η θέση την περίοδο 1977-1978. Την "ξηρασία" αυτή έσπασε η κατάκτηση του Κύπελλο Ιταλίας του 1978 κόντρα στην Νάπολι.
Προπονητής ο Εουζένιο Μπερσελίνι ο οποίος μαζί με τους Αλεσάντρο Αλτομπέλι, Χέρμπερτ Προχάσκα(Αυστρία), Σαλβατόρε Μπάνι, Γκρατσιάνο Μπίνι, Ιβάνο Μπορντόν, Τζιουζέπε Μπαρέζι και Γκαμπριέλε Οριάλι στον αγωνιστικό χώρο θα ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο την δεκαετία του '80 κατακτώντας το Πρωτάθλημα του 1980 και το Κύπελλο του 1982.
Μία ακόμα "άνυδρη" περίοδος ακολούθησε αφού ούτε και αυτή η απόκτηση του Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε το καλοκαίρι του 1984 από την Μπάγερν Μονάχου δε απέδωσε τα αναμενόμενα λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών
4οι την περίοδο 1980-1981, 5οι την περίοδο 1981-1982, 3οι την περίοδο 1982-1983, 4οι την περίοδο 1983-1984, 3οι την περίοδο 1984-1985, 6οι την περίοδο 1985-1986, και το καλοκαίρι του 1986 ανέλαβε τους "μπενεαμάτα" ο Τζιοβάνι Τραπατόνι.
3οι την περίοδο 1986-1987, 5οι την περίοδο 1987-1988, αλλά η περίοδος 1988-1989 θα φέρει το 13ο Πρωτάθλημα στην ιστορία της. Βάλτερ Ζένγκα, Τζιουζέπε Μπέργκομι, Ρικάρντο Φέρι Λόταρ Ματέους(Γερμανία), Αντρέας Μπρέμε(Γερμανία), Νικόλα Μπέρτι, Άλντο Σερένα, Ραμόν Ντίαζ(Αργεντινή), Σέρτζιο Μπατιστίνι και Γιούργκεν Κλίνσμαν(Γερμανία) αποτελούν το δυναμικό της που θα κατακτήσει και το Σούπερ Καπ κόντρα στην Σαμπντόρια.
Η δεκαετία του 1990 βρήκε την Ίντερ να υπολείπεται έναντι της Μίλαν πρωτίστως αλλά και της Γιουβέντους κατά δεύτερο λόγο στις εγχώριες διοργανώσεις. 3οι την περίοδο 1989-1990 και την αντίστοιχη 1990-1991, 8οι την περίοδο 1991-1992, 2οι την περίοδο 1992-1993 πίσω απο την Μίλαν, 13οι την περίοδο 1993-1994, 6οι την περίοδο 1994-1995, 7οι την περίοδο 1995-1996 και 3οι την περίοδο 1996-1997.
Μοναδικό "αποκούμπι" οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις και οι δύο κατακτήσεις του Κυπέλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1990-1991 όταν θα αποκλείσει τις Ραπίντ Βιέννης, Άστον Βίλα, Παρτιζάν Βελιγραδίου, Αταλάντα και Σπόρτιγκ Λισαβόνας στον ημιτελικό.
Στους διπλούς τελικούς απέναντι στην Ρόμα θα κερδίσει στο πρώτο ματς με 2-1 στο Μιλάνο, στην Ρώμη θα χάσει με 1-0 αλλά θα πάρει το τρόπαιο στην τελευταία χρονιά του Τραπατόνι στον πάγκο της.
Το 1994 με προπονητή τον Τζιαμπιέρο Μαρίνι και με αστέρια τους Ντένις Μπέρκαμπ(Ολλανδία), Μάσιμο Παγκανίν, Βίμ Γιόνκ(Ολλανδία), Σαλβατόρε Σκιλάτσι, Ιγκόρ Σαλίμοφ(Ρωσία), Ντάρκο Πάντσεφ(Σκόπια) και Ρούμπεν Σόσα(Ουρουγουάη) θα κατακτήσει το τρόπαιο απέναντι στην Αούστρια Σάλτσμπουργκ.
Θα αποκλείσει τις Ραπίντ Βουκουρεστίου, Απόλλων Λεμεσού, Νόριτς, Μπορούσια Ντόρτμουντ και Κάλιαρι στα ημιτελικά. Απέναντι στην Σάλτσμπουργκ θα πάρει το τρόπαιο με δύο νίκες με 1-0 αντίστοιχα.
Το 1995 είναι μια ιδιαίτερη χρονιά για τους "bauscia",αφού στις 18 Φεβρουαρίου ο γιος του Άντζελο Μάσιμο Μοράτι αναλαμβάνει τα ηνία του συλλόγου από τον Ερνέστο Πελεγκρίνι και το καλοκαίρι απέκτησε από την Μπάνφιλντ τον Χαβιέ Ζανέτι που με τους 858 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών του συλλόγου.
Mε την είσοδό του στα κοινά της ομάδας o Μοράτι έριξε πάρα πολλά λεφτά και το καλοκαίρι του 1997 όταν για μία ακόμη φορά μένει μακριά απο εγχώριο τίτλο αλλά και την ήττα στους τελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ απο την Σάλκε θα κάνει την μεγάλη κίνηση και θα αγοράσει τον Ρονάλντο απο την Μπαρτσελόνα.
Με το "φαινόμενο" στην σύνθεση της η Ίντερ θα διεκδικήσει μέχρι τέλους το Πρωτάθλημα της περιόδου 1997-1998 αλλά θα το χάσει απο την Γιουβέντους με πολλή ένταση και με πολλές σκιές ενώ θα φτάσει στην κατάκτηση του 3ου Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στην ιστορία της.
Νοσατέλ Ξαμάξ(Ελβετία), Ολιμπικ Λυών, Στρασμπούρ, Σάλκε και Σπαρτάκ Μόσχας στα ημιτελικά και στον πρώτο μονό τελικό στο "Στάντ Ντε Φράνς" κόντρα στην Λάτσιο θα επικρατήσει άνετα με 3-0.
Προπονητής ήταν ο Λουίτζι Σιμόνι και πέραν του Ρονάλντο υπήρχαν ακόμα οι Ιβάν Ζαμοράνο(Χιλή), Ρονάλντο(Βραζιλία), Τζιανλούκα Παλιούκα, Ντιέγκο Σιμεόνε(Αργεντινή), Άλβαρο Ρεκόμπα(Ουρουγουάη), Άρον Βιντερ(Ολλανδία) και Γιούρι Τζορκάεφ(Γαλλία).
Ο Σιμόνι θα ξεκινήσει την επόμενη σεζόν με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο να εντάσσεται στην ομάδα, όμως τον Νοέμβριο και στην θέση του θα έρθει ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, όμως ούτε και αυτός θα αντέξει πολύ και τον Μάρτιο του 1999 θα αποτελέσει παρελθόν για να τον διαδεχθεί ο Λουτσιανό Καστελίνι και να κλείσει την χρονιά ο Ρόι Χόντγκστον.
Μια χρονιά που την έφερε στην 8η θέση και στα προημιτελικά του Champions League όπου αποκλείστηκε απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το καλοκαίρι του 1999 ο Μοράτι θα δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Μαρτσέλο Λίπι, θα αγοράσει απο την Λάτσιο τον Κριστιάν Βιέρι και τον Άντζελο Περούτσι, τον Γρηγόρη Γεωργάτο απο τον Ολυμπιακό, τον Κριστιάν Πανούτσι, τον Λοράν Μπλάν(Γαλλία), τον Λουίτζι Ντι Μπιάτζιο και τον Βλαντιμίρ Γιούγκοβιτς(Σερβία).
Οι πολυπόθητοι τίτλοι δεν ήρθαν αφού στο Πρωτάθλημα ήρθε 4ος κερδίζοντας απλά εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League, ενώ έχασε και το Κύπελλο απο την Λάτσιο. Η δεύτερη χρονιά του "Πόλ Νιούμαν" ξεκινάει με τον αποκλεισμό-σοκ απο την Χέλσινγκμποργκ στα προκριματικά του Champions League, την ήττα στο ιταλικό Σούπερ Καπ απο την Λάτσιο και τον Οκτώβριο θα αποτελέσει παρελθόν.
Στην θέση του θα αναλάβει ο Μάρκο Ταρντέλι ο οποίος όμως δε θα καταφέρει πολλά πράγματα μένοντας στην 5η θέση και στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στους "8" απο την Πάρμα. Το καλοκαίρι του 2001 ο Μοράτι θα εμπιστευθεί τον Αργεντίνο Έκτορ Ραούλ Κούπερ στην τεχνική ηγεσία έχοντας ως προίκα τους δύο χαμένους τελικούς με την Βαλένθια στο Champions League.
Φραντσέσκο Τόλντο, Αντριάνο, Σέρτζιο Κονσεισάο(Πορτογαλία) και Μάρκο Ματεράτσι θα είναι οι καλοκαιρινές μετεγγραφές, με την Ίντερ να φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου θα αποκλειστεί απο την Μπορούσια Ντόρτμουντ και μέχρι τους "16" του Κυπέλλου Ιταλίας όπου θα αποκλειστεί απο την Ουντινέζε.
Η μεγάλη "κάψα" όμως ειναι το Πρωτάθλημα και την τελευταία αγωνιστική ταξιδεύει στην Ρώμη για να αντιμετωπίσει την Λάτσιο γνωρίζοντας ότι με νίκη παίρνει το Πρωτάθλημα ανεξάρτητα το τι θα κάνουν οι Γιουβέντους και Ρόμα στα παιχνίδια τους.
Ο Βιέρι θα δώσει προβάδισμα στους "νερατζούρι" στο 12' ο Πομπόρσκι θα ισοφαρίσει στο 20' αλλά ο Ντι Μπιάτζιο θα κάνει το 1-2. Όμως απο εκείνο το σημείο και μετά θα πάθουν "μπλάκ άουτ" και θα δεχτούν τρία τέρματα απο Πομπορσκι στο 45', Σιμεόνε στο 56' και Σιμόνε Ιντζάγκι στο 73' για να διαμορφώσουν το τελικό 4-2 και την Ίντερ να μένει 3η.
Ο Κούπερ θα παραμείνει και την νέα σεζόν 2002-2003 αγοράζoντας τους Φάμπιο Καναβάρο και Ερνάν Κρέσπο(Αργεντινή), θα οδηγήσει τους "νερατζούρι" στα ημιτελικά του Champions League όπου θα αποκλειστεί απο την Μίλαν αλλά για μία ακόμη χρονιά χωρίς τίτλο αφού στο Πρωτάθλημα θα μείνει στην 2η θέση πίσω απο την Γιουβέντους και στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στους "16" απο την Μπάρι.
Ο Αργεντινός τεχνικός θα ξεκινήσει και την σεζόν 2003-2004, όμως τον Οκτώβριο θα αποχωρήσει και θα αναλάβει ο Αλμπέρτο Τζακερόνι. Με τον Τζακερόνι θα τερματίσει στην 4η θέση στο Πρωτάθλημα, στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στα ημιτελικά απο την Γιουβέντους στα πέναλντι, ενώ στο Champions League θα αποκλειστεί απο την φάση των ομίλων και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στην φάση των "8" απο την Ολιμπίκ Μαρσέιγ.
Το καλοκαίρι του 2004 θα προσληφθεί ο Ρομπέρτο Μαντσίνι με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας κόντρα στην Ρόμα, στο Champions League αποκλείστηκε στους "8" απο την Μίλαν, ενώ στο Πρωτάθλημα κατετάγη 3η.
Την σεζόν 2005-2006 και πάλι έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στην Ρόμα, του ιταλικού Σούπερ Καπ κόντρα στην Γιουβέντους, στο Champions League και πάλι στην φάση των "8" αποκλείστηκε στην φάση των "8" απο την Βιγιαρεάλ, ενώ της απονεμήθηκε ο τίτλος του Πρωταθλητή λόγω της ιστορίας του calciopoli όπου εμπλέκονταν οι Γιουβέντους, Μίλαν, Φιορεντίνα και Λάτσιο.
Την περίοδο 2006-2007 ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο η Ίντερ με τους Φάμπιο Γκρόσο, Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς(Σουηδία), Μαικόν(Βραζιλία), Πατρίκ Βιειρά(Γαλλία) που προστέθηκε στους ήδη υπάρχοντες Ζούλιο Σέζαρ(Βραζιλία), Λουίς Φίγκο(Πορτογαλία), Εστεμπάν Καμπιάσο(Αργεντινή),Ντέγιαν Στάνκοβιτς(Σερβία),Ιβάν Κόρντομπα(Κολομβία), Βάλτερ Σάμιουελ(Αργεντινή) και Νικόλα Μπουρδίσο(Αργεντινή) κατέκτησε το ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρόμα και το Πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά απέναντι στους "ρομανίστα".
Στο Champions League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Βαλένθια, ενώ έφτασε μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας αλλά αυτή την φορά οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που γέλασαν τελευταίοι πετυχαίνοντας μάλιστα μια μεγάλη νίκη με 6-2.
Η περίοδος 2007-2008 με σημαντικές προσθήκες τους Κριστιάν Κίβου(Ρουμανία) και Μάριο Μπαλοτέλι,, ξεκίνησε με ήττα στο ιταλικό Σούπερ Καπ απο την Ρόμα, απο την ομάδα του Σπαλέτι ηττήθηκε και στον τελικό του Κυπελλου, στο Champions League αποκλείστηκε στους "16" απο την Λίβερπουλ ενώ και στο Πρωτάθλημα αν και δυσκολέυτηκε κατάφερε να το κατακτήσει με 85 έναντι 82 της Ρόμα.
Καλή η κυριαρχία στο ιταλικό Πρωτάθλημα όμως ο μεγάλος στόχος δεν ήταν άλλος απο την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου. Για αυτό τον λόγο ο Μοράτι προσλαμβάνει τον Ζοσέ Μουρίνιο το καλοκαίρι του 2008.
Με το "καλημέρα"έρχεται το ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρόμα, στο Κύπελλο όμως αποκλείεται στα ημιτελικά απο την Σαμπντόρια, στο Champions League αποκλείεται στους "16" απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά τουλάχιστον συνεχίζει την ηγεμονία της στο Πρωτάθλημα φτάνοντας στα τέσσερα συνεχόμενα.
Το επόμενο καλοκαίρι έρχονται οι Λούσιο(Βραζιλία), Γουέσλι Σνάιντερ(Ολλανδία), Ντιέγκο Μιλίτο(Αργεντινή), Σαμουέλ Ετό(Καμερούν), Τιάγκο Μότα(Βραζιλία/Ιταλία) και μπορεί το ιταλικό Σούπερ Καπ να το παίρνει η Λάτσιο, όμως η συνέχεια ήταν ονειρική για τους "νερατζούρι".
Πρωτάθλημα, Κύπελλο κόντρα στην Ρόμα για μία ακόμη φορά, αλλά το μεγάλο όνειρο δεν ήταν άλλο απο το Champions League και την τρίτη κατάκτηση στον συγκεκριμένο θεσμό. Στην φάση των ομίλων τερμάτισε στην 2η θέση πίσω απο την Μπαρτσελόνα και στην συνέχεια απέκλεισε Τσέλσι, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στα ημιτελικά την Μπαρτσελόνα.
Στον τελικό στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" αντίπαλός της ήταν η Μπάγερν Μονάχου. Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ντιέγκο Μιλίτο που πέτυχε και τα δύο τέρματα της συνάντησης η "μαυρομπλε"πλευρά του Μιλάνο είχε λόγους να πανηγυρίζει βάζοντας τέλος σε μια αναμονή 35 ετών.
Η φυγή του "special one" για την Μαδρίτη το καλοκαίρι του 2010, έριξε βαριά την σκιά του πάνω από το "Σαν Σίρο" αφού ουδείς μετά τον Πορτογάλο κατάφερε να στεριώσει, με τον Ράφα Μπενίτεθ στο λίγο διάστημα που βρέθηκε στην Λομβαρδία να φτάνει στην κατάκτηση του Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρόμα και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων
Μία ακόμα "άνυδρη" περίοδος ακολούθησε αφού ούτε και αυτή η απόκτηση του Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε το καλοκαίρι του 1984 από την Μπάγερν Μονάχου δε απέδωσε τα αναμενόμενα λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών
4οι την περίοδο 1980-1981, 5οι την περίοδο 1981-1982, 3οι την περίοδο 1982-1983, 4οι την περίοδο 1983-1984, 3οι την περίοδο 1984-1985, 6οι την περίοδο 1985-1986, και το καλοκαίρι του 1986 ανέλαβε τους "μπενεαμάτα" ο Τζιοβάνι Τραπατόνι.
3οι την περίοδο 1986-1987, 5οι την περίοδο 1987-1988, αλλά η περίοδος 1988-1989 θα φέρει το 13ο Πρωτάθλημα στην ιστορία της. Βάλτερ Ζένγκα, Τζιουζέπε Μπέργκομι, Ρικάρντο Φέρι Λόταρ Ματέους(Γερμανία), Αντρέας Μπρέμε(Γερμανία), Νικόλα Μπέρτι, Άλντο Σερένα, Ραμόν Ντίαζ(Αργεντινή), Σέρτζιο Μπατιστίνι και Γιούργκεν Κλίνσμαν(Γερμανία) αποτελούν το δυναμικό της που θα κατακτήσει και το Σούπερ Καπ κόντρα στην Σαμπντόρια.
Η δεκαετία του 1990 βρήκε την Ίντερ να υπολείπεται έναντι της Μίλαν πρωτίστως αλλά και της Γιουβέντους κατά δεύτερο λόγο στις εγχώριες διοργανώσεις. 3οι την περίοδο 1989-1990 και την αντίστοιχη 1990-1991, 8οι την περίοδο 1991-1992, 2οι την περίοδο 1992-1993 πίσω απο την Μίλαν, 13οι την περίοδο 1993-1994, 6οι την περίοδο 1994-1995, 7οι την περίοδο 1995-1996 και 3οι την περίοδο 1996-1997.
Μοναδικό "αποκούμπι" οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις και οι δύο κατακτήσεις του Κυπέλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1990-1991 όταν θα αποκλείσει τις Ραπίντ Βιέννης, Άστον Βίλα, Παρτιζάν Βελιγραδίου, Αταλάντα και Σπόρτιγκ Λισαβόνας στον ημιτελικό.
Στους διπλούς τελικούς απέναντι στην Ρόμα θα κερδίσει στο πρώτο ματς με 2-1 στο Μιλάνο, στην Ρώμη θα χάσει με 1-0 αλλά θα πάρει το τρόπαιο στην τελευταία χρονιά του Τραπατόνι στον πάγκο της.
Το 1994 με προπονητή τον Τζιαμπιέρο Μαρίνι και με αστέρια τους Ντένις Μπέρκαμπ(Ολλανδία), Μάσιμο Παγκανίν, Βίμ Γιόνκ(Ολλανδία), Σαλβατόρε Σκιλάτσι, Ιγκόρ Σαλίμοφ(Ρωσία), Ντάρκο Πάντσεφ(Σκόπια) και Ρούμπεν Σόσα(Ουρουγουάη) θα κατακτήσει το τρόπαιο απέναντι στην Αούστρια Σάλτσμπουργκ.
Θα αποκλείσει τις Ραπίντ Βουκουρεστίου, Απόλλων Λεμεσού, Νόριτς, Μπορούσια Ντόρτμουντ και Κάλιαρι στα ημιτελικά. Απέναντι στην Σάλτσμπουργκ θα πάρει το τρόπαιο με δύο νίκες με 1-0 αντίστοιχα.
Το 1995 είναι μια ιδιαίτερη χρονιά για τους "bauscia",αφού στις 18 Φεβρουαρίου ο γιος του Άντζελο Μάσιμο Μοράτι αναλαμβάνει τα ηνία του συλλόγου από τον Ερνέστο Πελεγκρίνι και το καλοκαίρι απέκτησε από την Μπάνφιλντ τον Χαβιέ Ζανέτι που με τους 858 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών του συλλόγου.
Mε την είσοδό του στα κοινά της ομάδας o Μοράτι έριξε πάρα πολλά λεφτά και το καλοκαίρι του 1997 όταν για μία ακόμη φορά μένει μακριά απο εγχώριο τίτλο αλλά και την ήττα στους τελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ απο την Σάλκε θα κάνει την μεγάλη κίνηση και θα αγοράσει τον Ρονάλντο απο την Μπαρτσελόνα.
Με το "φαινόμενο" στην σύνθεση της η Ίντερ θα διεκδικήσει μέχρι τέλους το Πρωτάθλημα της περιόδου 1997-1998 αλλά θα το χάσει απο την Γιουβέντους με πολλή ένταση και με πολλές σκιές ενώ θα φτάσει στην κατάκτηση του 3ου Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στην ιστορία της.
Νοσατέλ Ξαμάξ(Ελβετία), Ολιμπικ Λυών, Στρασμπούρ, Σάλκε και Σπαρτάκ Μόσχας στα ημιτελικά και στον πρώτο μονό τελικό στο "Στάντ Ντε Φράνς" κόντρα στην Λάτσιο θα επικρατήσει άνετα με 3-0.
Προπονητής ήταν ο Λουίτζι Σιμόνι και πέραν του Ρονάλντο υπήρχαν ακόμα οι Ιβάν Ζαμοράνο(Χιλή), Ρονάλντο(Βραζιλία), Τζιανλούκα Παλιούκα, Ντιέγκο Σιμεόνε(Αργεντινή), Άλβαρο Ρεκόμπα(Ουρουγουάη), Άρον Βιντερ(Ολλανδία) και Γιούρι Τζορκάεφ(Γαλλία).
Ο Σιμόνι θα ξεκινήσει την επόμενη σεζόν με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο να εντάσσεται στην ομάδα, όμως τον Νοέμβριο και στην θέση του θα έρθει ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, όμως ούτε και αυτός θα αντέξει πολύ και τον Μάρτιο του 1999 θα αποτελέσει παρελθόν για να τον διαδεχθεί ο Λουτσιανό Καστελίνι και να κλείσει την χρονιά ο Ρόι Χόντγκστον.
Μια χρονιά που την έφερε στην 8η θέση και στα προημιτελικά του Champions League όπου αποκλείστηκε απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το καλοκαίρι του 1999 ο Μοράτι θα δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Μαρτσέλο Λίπι, θα αγοράσει απο την Λάτσιο τον Κριστιάν Βιέρι και τον Άντζελο Περούτσι, τον Γρηγόρη Γεωργάτο απο τον Ολυμπιακό, τον Κριστιάν Πανούτσι, τον Λοράν Μπλάν(Γαλλία), τον Λουίτζι Ντι Μπιάτζιο και τον Βλαντιμίρ Γιούγκοβιτς(Σερβία).
Οι πολυπόθητοι τίτλοι δεν ήρθαν αφού στο Πρωτάθλημα ήρθε 4ος κερδίζοντας απλά εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League, ενώ έχασε και το Κύπελλο απο την Λάτσιο. Η δεύτερη χρονιά του "Πόλ Νιούμαν" ξεκινάει με τον αποκλεισμό-σοκ απο την Χέλσινγκμποργκ στα προκριματικά του Champions League, την ήττα στο ιταλικό Σούπερ Καπ απο την Λάτσιο και τον Οκτώβριο θα αποτελέσει παρελθόν.
Στην θέση του θα αναλάβει ο Μάρκο Ταρντέλι ο οποίος όμως δε θα καταφέρει πολλά πράγματα μένοντας στην 5η θέση και στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στους "8" απο την Πάρμα. Το καλοκαίρι του 2001 ο Μοράτι θα εμπιστευθεί τον Αργεντίνο Έκτορ Ραούλ Κούπερ στην τεχνική ηγεσία έχοντας ως προίκα τους δύο χαμένους τελικούς με την Βαλένθια στο Champions League.
Φραντσέσκο Τόλντο, Αντριάνο, Σέρτζιο Κονσεισάο(Πορτογαλία) και Μάρκο Ματεράτσι θα είναι οι καλοκαιρινές μετεγγραφές, με την Ίντερ να φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου θα αποκλειστεί απο την Μπορούσια Ντόρτμουντ και μέχρι τους "16" του Κυπέλλου Ιταλίας όπου θα αποκλειστεί απο την Ουντινέζε.
Η μεγάλη "κάψα" όμως ειναι το Πρωτάθλημα και την τελευταία αγωνιστική ταξιδεύει στην Ρώμη για να αντιμετωπίσει την Λάτσιο γνωρίζοντας ότι με νίκη παίρνει το Πρωτάθλημα ανεξάρτητα το τι θα κάνουν οι Γιουβέντους και Ρόμα στα παιχνίδια τους.
Ο Βιέρι θα δώσει προβάδισμα στους "νερατζούρι" στο 12' ο Πομπόρσκι θα ισοφαρίσει στο 20' αλλά ο Ντι Μπιάτζιο θα κάνει το 1-2. Όμως απο εκείνο το σημείο και μετά θα πάθουν "μπλάκ άουτ" και θα δεχτούν τρία τέρματα απο Πομπορσκι στο 45', Σιμεόνε στο 56' και Σιμόνε Ιντζάγκι στο 73' για να διαμορφώσουν το τελικό 4-2 και την Ίντερ να μένει 3η.
Ο Κούπερ θα παραμείνει και την νέα σεζόν 2002-2003 αγοράζoντας τους Φάμπιο Καναβάρο και Ερνάν Κρέσπο(Αργεντινή), θα οδηγήσει τους "νερατζούρι" στα ημιτελικά του Champions League όπου θα αποκλειστεί απο την Μίλαν αλλά για μία ακόμη χρονιά χωρίς τίτλο αφού στο Πρωτάθλημα θα μείνει στην 2η θέση πίσω απο την Γιουβέντους και στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στους "16" απο την Μπάρι.
Ο Αργεντινός τεχνικός θα ξεκινήσει και την σεζόν 2003-2004, όμως τον Οκτώβριο θα αποχωρήσει και θα αναλάβει ο Αλμπέρτο Τζακερόνι. Με τον Τζακερόνι θα τερματίσει στην 4η θέση στο Πρωτάθλημα, στο Κύπελλο θα αποκλειστεί στα ημιτελικά απο την Γιουβέντους στα πέναλντι, ενώ στο Champions League θα αποκλειστεί απο την φάση των ομίλων και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στην φάση των "8" απο την Ολιμπίκ Μαρσέιγ.
Το καλοκαίρι του 2004 θα προσληφθεί ο Ρομπέρτο Μαντσίνι με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας κόντρα στην Ρόμα, στο Champions League αποκλείστηκε στους "8" απο την Μίλαν, ενώ στο Πρωτάθλημα κατετάγη 3η.
Την σεζόν 2005-2006 και πάλι έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στην Ρόμα, του ιταλικού Σούπερ Καπ κόντρα στην Γιουβέντους, στο Champions League και πάλι στην φάση των "8" αποκλείστηκε στην φάση των "8" απο την Βιγιαρεάλ, ενώ της απονεμήθηκε ο τίτλος του Πρωταθλητή λόγω της ιστορίας του calciopoli όπου εμπλέκονταν οι Γιουβέντους, Μίλαν, Φιορεντίνα και Λάτσιο.
Την περίοδο 2006-2007 ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο η Ίντερ με τους Φάμπιο Γκρόσο, Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς(Σουηδία), Μαικόν(Βραζιλία), Πατρίκ Βιειρά(Γαλλία) που προστέθηκε στους ήδη υπάρχοντες Ζούλιο Σέζαρ(Βραζιλία), Λουίς Φίγκο(Πορτογαλία), Εστεμπάν Καμπιάσο(Αργεντινή),Ντέγιαν Στάνκοβιτς(Σερβία),Ιβάν Κόρντομπα(Κολομβία), Βάλτερ Σάμιουελ(Αργεντινή) και Νικόλα Μπουρδίσο(Αργεντινή) κατέκτησε το ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρόμα και το Πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά απέναντι στους "ρομανίστα".
Στο Champions League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Βαλένθια, ενώ έφτασε μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας αλλά αυτή την φορά οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που γέλασαν τελευταίοι πετυχαίνοντας μάλιστα μια μεγάλη νίκη με 6-2.
Η περίοδος 2007-2008 με σημαντικές προσθήκες τους Κριστιάν Κίβου(Ρουμανία) και Μάριο Μπαλοτέλι,, ξεκίνησε με ήττα στο ιταλικό Σούπερ Καπ απο την Ρόμα, απο την ομάδα του Σπαλέτι ηττήθηκε και στον τελικό του Κυπελλου, στο Champions League αποκλείστηκε στους "16" απο την Λίβερπουλ ενώ και στο Πρωτάθλημα αν και δυσκολέυτηκε κατάφερε να το κατακτήσει με 85 έναντι 82 της Ρόμα.
Καλή η κυριαρχία στο ιταλικό Πρωτάθλημα όμως ο μεγάλος στόχος δεν ήταν άλλος απο την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου. Για αυτό τον λόγο ο Μοράτι προσλαμβάνει τον Ζοσέ Μουρίνιο το καλοκαίρι του 2008.
Με το "καλημέρα"έρχεται το ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρόμα, στο Κύπελλο όμως αποκλείεται στα ημιτελικά απο την Σαμπντόρια, στο Champions League αποκλείεται στους "16" απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά τουλάχιστον συνεχίζει την ηγεμονία της στο Πρωτάθλημα φτάνοντας στα τέσσερα συνεχόμενα.
Το επόμενο καλοκαίρι έρχονται οι Λούσιο(Βραζιλία), Γουέσλι Σνάιντερ(Ολλανδία), Ντιέγκο Μιλίτο(Αργεντινή), Σαμουέλ Ετό(Καμερούν), Τιάγκο Μότα(Βραζιλία/Ιταλία) και μπορεί το ιταλικό Σούπερ Καπ να το παίρνει η Λάτσιο, όμως η συνέχεια ήταν ονειρική για τους "νερατζούρι".
Πρωτάθλημα, Κύπελλο κόντρα στην Ρόμα για μία ακόμη φορά, αλλά το μεγάλο όνειρο δεν ήταν άλλο απο το Champions League και την τρίτη κατάκτηση στον συγκεκριμένο θεσμό. Στην φάση των ομίλων τερμάτισε στην 2η θέση πίσω απο την Μπαρτσελόνα και στην συνέχεια απέκλεισε Τσέλσι, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στα ημιτελικά την Μπαρτσελόνα.
Στον τελικό στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" αντίπαλός της ήταν η Μπάγερν Μονάχου. Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ντιέγκο Μιλίτο που πέτυχε και τα δύο τέρματα της συνάντησης η "μαυρομπλε"πλευρά του Μιλάνο είχε λόγους να πανηγυρίζει βάζοντας τέλος σε μια αναμονή 35 ετών.
Στον ημιτελικό απέκλεισε την κορεάτικη Σεονγκνάμ Ιλχούα, και στον τελικό δεν είχε κανένα πρόβλημα κόντρα στην Μαζέμπε να κατακτήσει το τρόπαιο. Η κακή πορεία στο πρωτάθλημα οδήγησε τον Μπενίτεθ στην έξοδο τον Δεκέμβριο και στην θέση του ανέλαβε ο Λεονάρντο, με τον οποίο έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση του Champions League και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας τον Μάιο του 2011 κόντρα στην Παλέρμο με 3-1.
Η σεζόν 2011-2012 ξεκίνησε με την ήττα στον τελικό του Σούπερ Καπ κόντρα στην Μίλαν, στο Πρωτάθλημα τερμάτισε μόλις στην 6η θέση, στο Champions League αποκλείστηκε απο την Μαρσέιγ στην φάση των "16", σε μια χρονιά που τρεις προπονητές οι Τζιανπιέρο Γκασπερινι, Κλαούντιο Ρανιέρι και Αντρέα Στραματσιόνι έκατσαν στον πάγκο της.
Την περίοδο 2012-2013 στο Πρωτάθλημα οι "νερατζούρι" πληρώνοντας τους πολλούς τραυματισμούς, τερμάτισαν στην 9η θέση που ήταν η χειρότερη θέση που πήρε μετά την περίοδο 1993-1994, μένοντας εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων
Στις υπόλοιπες διοργανώσεις δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι καλό, με την Ρόμα να την αποκλείει στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ιταλίας, ενώ στο Europa League, αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Τότεναμ.
Η περίοδος 2013-2014 έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη των οπαδών της Ίντερ για το τέλος μιας εποχής αφού πέραν της αποχώρησης του Χαβιέ Ζανέτι απο την ενεργό δράση, αποχώρησαν παίκτες όπως οι Καμπιάσο, Σάμιουελ και Μιλίτο που είχαν ενεργό ρόλο στις επιτυχίες των προηγούμενων ετών.
Αλλαγή είχαμε και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς αφού τον Οκτώβριο του 2013 ο Μάσιμο Μοράτι συμφώνησε με την εταιρία International Sports Capital HK Limited για την κατοχή του 70% της Ίντερ με τον Έρικ Τοχίρ τον Νοέμβριο να αναλαμβάνει την προεδρία της ομάδας και τον Μοράτι να κατέχει τον τίτλο του επίτιμου προέδρου της ομάδας.
Εντός αγωνιστικών χώρων η χρονιά ήταν μέτρια τερματίζοντας στην 5η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Ουντινέζε, με τον Βάλτερ Ματσάρι που είχε αντικαταστήσει τον Στραματσιόνι να ανανεώνει για ένα ακόμα χρόνο την συνεργασία του με την Ίντερ.
Η έλευση του Τοχίρ δεν άλλαξε και πολύ τα πράγματα και την σεζόν 2014-2015, αφού κινήθηκε όπως και οι προηγούμενες σε μέτρια επίπεδα, με εκ νέου αλλαγές προπονητών. Τον Νοέμβριο ο Ματσάρι αντικαταστάθηκε απο τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, ούτε όμως και αυτή η αλλαγή άλλαξε την κατάσταση
Στο τέλος της σεζόν μάλιστα τερμάτισε στην 8η θέση μένοντας ξανά εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων και στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "8" απο την Νάπολι. Στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Europa League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Βόλφσμπουργκ.
Την χρονιά 2015-2016 o Μαντσίνι συνέχισε στον πάγκο των "νερατζούρι" αλλά δεν μπόρεσε επ' ουδενί να διεκδικήσει κάποιο τρόπαιο. Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 4η θέση πολύ μακριά τόσο απο την τρίτη Ρόμα όσο και απο την δεύτερη Νάπολι, ενώ στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε στην διαδικασία των πέναλντι απο την Γιουβέντους.
Τον Ιούνιο του 2016 ο Τοχίρ πούλησε το μερίδιό του στην κινεζική εταιρία Suning Holdings Group για το ποσό των 270 εκατομμυρίων ευρώ. Τον Αύγουστο Μαντσίνι και Ίντερ αποφάσισαν να λύσουν κοινή συναίνεση την συνεργασία τους και στην θέση του ανέλαβε ο Φράνκ Ντε Μπούρ.
Ούτε όμως και ο Ολλανδός τεχνικός μπόρεσε να μακροημερεύσει στο "Σαν Σίρο", αφού οι κάκιστες εμφανίσεις σε Πρωτάθλημα αλλά και στην φάση των ομίλων του Europa League, του έδειξαν την πόρτα της εξόδου.
Στην θέση του ήρθε ο Στέφανο Πιόλι ο οποίος δεν μπόρεσε να αλλάξει την μοίρα της τουλάχιστον στην Ευρώπη στο Europa League όπου η Ίντερ έμεινε στην τελευταία θέση του ομίλου της, ενώ και στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Λάτσιο στους "16".
Αλλά και στο καμπιονάτο τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αφού έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με την 7η θέση που κατέλαβε με συνέπεια τις τελευταίες αγωνιστικές να απολυθεί και ο Πιόλι και στην θέση του να αναλάβει ο Στέφανο Βέκι.
To καλοκαίρι του 2017 ανέλαβε ο Λουτσιάνο Σπαλέτι όπου στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 4η θέση ισοβαθμώντας με την Λάτσιο στους 72 βαθμούς, αλλά λόγω καλύτερων αποτελεσμάτων ήταν αυτή που πήρε το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Μίλαν.
Τον Οκτώβριο του 2018 ο Τοχίρ παρέδωσε την προεδρία στον Στίβεν Ζάνγκ με τον Σπαλέτι να συνεχίζει στον πάγκο της Ίντερ. Στο Πρωτάθλημα παρέμεινε στην τέταρτη θέση ένα βαθμό μπροστά απο την Μίλαν και στο Κύπελλο αποκλείστηκε και πάλι στα προημιτελικά απο την Λάτσιο στην διαδικασία των πέναλντι.
Στον όμιλο του Champions League ισοβάθμησε στην δεύτερη θέση με την Τότεναμ αλλά λόγω των εκτός έδρας γκολ οι "πετεινοί" ήταν αυτοί που προκρίθηκαν. "Υποβιβάστηκε" στο Europa League όπου απέκλεισε στους "32" την Ραπίντ Βιέννης, αλλά στους "16" αποκλείστηκε απο την Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Με την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας με τον Σπαλέτι και στην θέση του ανέλαβε ο Αντόνιο Κόντε. Στο Πρωτάθλημα έμεινε στην δεύτερη θέση ένα βαθμό πίσω απο την Γιουβέντους, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Νάπολι στα ημιτελικά.
Στην Ευρώπη στο Champions League τερμάτισε στην τρίτη θέση και "υποβιβάστηκε" στο Europa League όπου έφτασε μέχρι τον τελικό αποκλείοντας κατά σειρά τις Λουντογκόρετς, Χετάφε, Μπάγερ Λεβερκούζεν και Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Στον τελικό της 21ης Αυγούστου 2020 στο "Ραινεένεργκι Στάντιον" της Κολωνίας αντιμετώπισε την Σεβίλλη όπου γνώρισε την ήττα με 3-2, με τους Κουκάκου και Γκοδίν να σκοράρουν για τους "νερατζούρι".
Την χρονιά 2020-2021 ήταν η επιστροφή της Ίντερ στην κορυφή της Ιταλίας ύστερα απο 11 χρόνια με 91 βαθμούς αφήνοντας στην δεύτερη θέση την Αταλάντα με 79. Σαμίρ Χαντάνοβιτς(Σλοβενία), Στέφαν Ντε Βράι(Ολλανδία), Αλεξάντερ Κολάροφ(Σερβία), Αντρέα Ρανόκια, Ντανίλο Ντ' Αμπρόσιο, Ματέο Νταρμιάν, Μίλαν Σκρίνιαρ(Σλοβακία), Αχράφ Χακίμι(Μαρόκο), Ρομπέρτο Γκαλιαρντίνι, Ιβάν Πέρισιτς(Κροατία), Άσλει Γιάνγκ(Αγγλία), Αρτούρο Βιδάλ(Χιλή), Νικολό Μπαρέλα, Κρίστιαν Έρικσεν(Δανία), Μαρτσέλο Μπρόζοβιτς(Κροατία), Αλέξις Σάντσες(Χιλή), Ρομέλου Λουκάκου(Βέλγιο) και Λαουτάρο Μαρτίνες(Αργεντινή) αποτελούσαν το ρόστερ της ομάδας.
Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Γιουβέντους, αλλά στο Champions League τερμάτισε στην τέταρτη θέση και έμεινε εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας. Το καλοκαίρι ο Κόντε θα αποχωρήσει και στην θέση του θα έρθει ο Σιμόνε Ιντζάγκι με τον οποίον θα διεκδικήσει τον τίτλο του Πρωταθλήματος αλλά θα τον χάσει απο την Μίλαν για δύο βαθμούς.
Θα κατακτήσει το Κύπελλο στην Ρώμη όταν στην παράταση θα επικρατήσει της Γιουβέντους με 4-2, ενώ στην Ευρώπη στο Champions League θα προκριθεί ως δεύτερη πίσω απο την Ρεάλ Μαδρίτης και στην φάση των "16" θα αποκλεισθεί απο την Λίβερπουλ.
Με τον Ιντζάγκι κια την σεζόν 2022-23, οι "νερατζούρι" κατέκτησαν του Σούπερ Καπ κόντρα στην Μίλαν στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας με 3-0 και το Κύπελλο Ιταλίας όπου στο "Ολίμπικο" αν και βρέθηκε πίσω το σκόρ απο την Φιορεντίνα απο πολύ νωρίς, κατάφερε με τον Μαρτίνες να αντιστρέψει την κατάσταση και με 2-1 να κατακτήσει το τρόπαιο.
Στο Πρωτάθλημα γνώρισε 12 ήττες και απέναντι στην απίθανη Νάπολι δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τον τίτλο καταλαμβάνοντας τελικά την 3η θέση και πήρε το εισιτήριο για το επόμενο Champions League.
Στην Ευρώπη σε ένα δύσκολο όμιλο κόντρα σε Μπάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα κατάφερε να αφήσει τους Καταλανούς στην τρίτη θέση και να πάρει το εισιτήριο για την νοκ-άουτ φάση. Εκεί όπου θα "εξολοθρεύσει" τους Πορτογάλους Πόρτο και Μπενφίκα στους "16" και στους "8" αντίστοιχα και στον ημιτελικό θα αντιμετωπίσει την συμπολίτισσά Μίλαν.
Με δύο νίκες 2-0 και 1-0 θα αποκλείσει τους "ροσονέρι" παίρνοντας και μια άτυπη ρεβάνς για τους δύο προηγούμενους αποκλεισμούς στην διοργάνωση. Έτσι ύστερα απο 13 χρόνια βρέθηκε ξανά στον τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτι στην Κωνσταντινούπολη.
Στο Ολυμπιακό Στάδιο της πρωτεύουσας της Τουρκίας οι "πολίτες" ήταν αυτοί που χαμογέλασαν με το γκολ του Ρόδρι στο 68' αν και στο τέλος έχασαν σημαντικές ευκαιρίες για να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση.
