Λανούς ο "λυχνίτης" της Αργεντινής

Η Club Atletico Lanus είναι διάσημη για την πολυποίκιλη αθλητική της δραστηριότητα στην Αργεντινή, και μπορεί να μην έχει τους πολλούς τίτλους άλλων ομάδων, παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην χώρα της αλλά και στην Λατινική Αμερική γενικότερα.


Η ιστορία ξεκινάει από το 1854 όταν ο Ανάχαρσις Λανούς έφυγε από την Γαλλία και εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή  αποκτώντας εδάφη στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες,πάνω στα οποία ίδρυσε την πόλη του Λανούς δίνοντας το όνομά του .

Εκείνη την περίοδο υπήρχε η ομάδα Lanus Athletic Club η οποία αν και είχε αρχικά δεχτεί να συμμετάσχει το 1897 στην Primera Division της χώρας στη συνέχεια το εγκατέλειψε, όπως και η Lanus United η οποία είχε λάβει μέρος στα πρωταθλήματα Copa de La Confederacion τo 1913 και τo 1914.

Τα οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν ώθησαν τους ιθύνοντες της Lanus United στο να έρθουν σε επαφή με τον σύλλογο El Progresso επιδιώκοντας την συγχώνευση των δύο συλλόγων. Πράγματι στις 3 Ιανουαρίου του 1915 οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία και στις 27 Ιανουαρίου υιοθέτησαν το Club Atletιcο Lanus ως το όνομα του συλλόγου με πρώτο πρόεδρο τον Μιγκέλ Ουσαράι.

Πολύ γρήγορα το 1919 κατάφερε να ανέβει στην πρώτη τη τάξει κατηγορία της χώρας  χωρίς πάντως να καταφέρει να βρεθεί στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας με μόνη εξαίρεση το 1927 όταν και τερμάτισε στην τρίτη θέση.

Με την είσοδο του επαγγελματισμού το 1931 ο σύλλογος παρέμεινε στα ίδια επίπεδα, μάλιστα το 1947 αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα, σε συνδυασμό με την διοικητική κρίση η οποία ξεπεράστηκε τον Ιούλιο του 1948.

Εκείνη την περίοδο αγωνίστηκαν δύο από τις εμβληματικότερες φυσιογνωμίες του συλλόγου, ο Ατίλιο Ντούκα πρώτος σε συμμετοχές όλων των εποχών με 291 παιχνίδια και ο Λουίς Αριέτα πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με 120 γκολ.

Το 1949 για πρώτη φορά στην ιστορία της υποβιβάστηκε σε μια περιπετειώδη σειρά αγώνων με την Ουρακάν. Οι δύο ομάδες είχαν τερματίσει ισόβαθμες και αποφασίστηκε να δώσουν αγώνες μπαράζ, με την Ουρακάν να επικρατεί στον πρώτο αγώνα με 1-0. Στον δεύτερο αγώνα η "γκρανάτε" νίκησε με 4-1 και έτσι αποφασίστηκε να δοθεί και τρίτος αγώνας.

Στον τρίτο αγώνα και ενώ το σκορ ήταν 3-3 ο καταλογισμός ενός πέναλντι στην Λάνους οδήγησε τους παίκτες της "γκλόμπο" να αποχωρήσουν από τον αγωνιστικό χώρο και έτσι μοιραία επήρθε η διακοπή.

Παρόλα αυτά η Ομοσπονδία της χώρας δεν την τιμώρησε ορίζοντας και νέο παιχνίδι. Αυτή την φορά ήταν η σειρά των παικτών της Λανούς να αποχωρήσουν διαμαρτυρόμενοι για τον μη καταλογισμό πέναλντι και ενώ το σκορ ήταν 3-2 υπέρ των αντιπάλων και το παιχνίδι διακόπηκε. Εν αντιθέσει με την προηγούμενη απόφαση η Ομοσπονδία αποφάσισε να την τιμωρήσει με απευθείας υποβιβασμό.

Επανήρθε γρήγορα στην ανώτερη κατηγορία, το 1951, πουλώντας μάλιστα  τον πρώτο σκόρερ στην κατηγορία Χοσέ Φλόριο στην ιταλική Τορίνο με το ποσό των 1.500.000 πέσο που ήταν ρεκόρ για την εποχή.Το 1952 τερμάτισε στην 7η θέση, το 1953 στην 10η , το  1954 όπως και το 1955 τερμάτισε στην 5η θέση.

Ένα χρόνο αργότερα έφτασε στο πικ της απόδοσης της παίρνοντας μάλιστα το προσωνύμιο "Globetrotters" από την ομώνυμη αμερικάνικη ομάδα μπάσκετ, εξαιτίας του πολύ θεαματικού της παιχνιδιού της επιθετικής της γραμμής που αποτελούταν από παίκτες όπως οι Χουάν Έκτορ Γκουίντι, Αλφρέντο Ρόχας, Ντάντε Λούγκο. Οι πολλοί τραυματισμοί παικτών όμως της στέρησαν την χαρά της κατάκτησης του πρωταθλήματος που το πήρε η Ρίβερ Πλέιτ.

Η ομάδα του 1956 ουσιαστικά ήταν η τελευταία αναλαμπή αφού στις επόμενες δεκαετίες παρότι είχε καλούς παίκτες όπως οι Μανουέλ Σίλβα και Μπερνάρντο Ακόστα που είχαν το προσωνύμιο "Los Albanilles"(σ.σ. οι Οικοδόμοι), η ομάδα έγινε ασανσέρ ανεβοκατεβαίνοντας τις κατηγορίες

Το 1961 υποβιβάστηκε και τρία χρόνια αργότερα το 1964 ανέβηκε, το 1967 θα ακαταλάβει την 5η θέση στο Metropolitano, ενώ στο ίδιο Πρωτάθλημα το 1968 θα πάει ακόμα καλύτερα φτάνοντας στην 3η θέση.

Το 1970 θα πέσει στην χαμηλότερη κατηγορία απο την οποία όμως θα ανέβει αμέσως τον επόμενο χρόνο, αλλά και πάλι το 1972 δεν θα γλυτώσει τον υποβιβασμό. Το 1976 θα επανέρθει αλλά το 1977 σε μια επεισοδιακή σειρά με την Πλατένσε θα υποβιβαστεί.

Όλη αυτή η ιστορία θα κάνει κακό στην Λανούς η οποία όχι μόνο δεν θα διεκδικήσει άνοδο, αντιθέτως θα βιώσει και ένα νέο υποβιβασμό στην Primera C τo 1979, αντιμετωπίζοντας μια οικονομική "τρύπα" 2 εκατομμυρίων δολαρίων με αρκετές εκκρεμείς υποθέσεις.

Οι οπαδοί θα παίξουν καταλυτικό ρόλο και με την βοήθεια που θα προσφέρουν θα ανεβάσουν την ομάδα στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία πολύ πριν την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος. Το 1984 για άλλη μια φορά η Λανούς θα νιώσει την αδικία στο πετσί της.

Το 1984 θα δώσει αγώνες για τον προβιβασμό στην μεγάλη κατηγορία, φτάνοντας στα ημιτελικά όπου αντιμετωπίζει την Ρασίγκ Κλάμπ. Το πρώτο ματς λήγει υπέρ της Ρασίγκ και στο δεύτερο παιχνίδι ο διαιτητής αφού ακυρώνει κανονικό γκολ της Λανούς, δίνει πέναλντι για την "Ακαδημία" η οποία θα προηγηθεί αλλά το παιχνίδι θα διακοπεί αφού διεξάγονται σοβαρά επεισόδια απο τους οπαδούς του "λυχνίτη".

Το υπόλοιπο του παιχνιδιού θα διεξαχθεί λίγες ημέρες αργότερα όπου η Λανούς θα ανατρέψει το εις βάρος της σκόρ σε 2-1 και ενώ πιέζει για να πετύχει το "χρυσό" γκολ, ο διαιτητής Εμίλιο Μίσιτς θα σφυρίξει την λήξη του αγώνα 5 λεπτά πριν αυτός ολοκληρωθεί.

Αντί όμως να πάρει την απόφαση πίσω και αν συνεχίσει κανονικά τον αγώνα,με δικαιολογία ότι οι παίκτες της Ρασίγκ έχουν πετάξει τις φανέλες στην κερκίδα αποφασίζει να μην αλλάξει την παόφαση του δίνοντας ουσιαστικά στην Ρασίγκ την άνοδο.  

Στα διοικητικά μπροστά στο ενδεχόμενο της χρεωκοπίας όλοι όσοι είχαν εμπλακεί στα χρέη αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να βγάλουν τον σύλλογο από το αδιέξοδο. Ύστερα από δεκατρία χρόνια το 1990 υπό την καθοδήγηση του Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο επανήρθε στην κατηγορία και παρότι έπεσε το 1991, επανήρθε οριστικά και αμετάκλητα στην μεγάλη κατηγορία το 1992.

Στο Apertura του 1993 η Λανούς θα αποδειχθεί ιδιαίτερα ανταγωνιστική και θα καταλάβει την 6η θέση, ενώ θα της δώσει και το δικαίωμα να παίξει σε διασυλλογική διοργάνωση. Τόσο στο Apertura όσο και στο Clausura του 1995 θα βρεθεί ύστερα απο πολλά χρόνια σε υψηλές θέσεις τερματίζοντας στην 3η θέση. 

Πλησίαζε η ώρα για την ομάδα απο το προάστιο του Μπουένος Άιρες να φτάσει στην κατάκτηση ενός τίτλου και αυτός ήταν το Copa Conmebol του 1996, αποκλείοντας κατά σειρά τις Μπολιβάρ(Βενεζουέλα), Γκουαρανί, Ροζάριο Σεντράλ και στους διπλούς τελικούς επικράτησε της Ιντεπεντιέντε Σαντα Φε με νίκη 2-0 και ήττα 1-0.

Στον πάγκο της ομάδας καθόταν ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ και είχε στην σύνθεση παίκτες όπως οι Κάρλος Ρόα, Αριέλ Ιμπαγάσα, Χοσέ Σερισουέλα,Γκουστάβο Σιβιέρο, Βάλτερ Καγιέτε, Γκουστάβο Φαλάτσι, Κλαούντιο Ενρία, Γκονζάλο Μπελόσο και Άριελ Λόπεζ.

Το 1997 θα είναι ξανά στον τελικό του Copa Conmebol αλλά η Ατλέτικο Μινέιρο θα κατακτήσει το τρόπαιο,στο Apertura θα καταταγεί 11η αλλά στο Clausura θα τερματίσει στην 2η θέση πίσω μόνο απο την Βελέζ με 40 έναντι 46 βαθμών.

Αυτή η 2η θέση δεν θα έχει συνέχεια αφού στο Apertura του 1999 θα τερματίσει 4η, στο Clausura 17η, ενώ την επόμενη χρονιά και στα δύο Πρωταθλήματα θα έρθει 11η. Χαμηλές πτήσεις και την περίοδο 2000-2001 με την 15η και την 14η θέση αντίστοιχα, ενώ και την σεζόν 2001-2002 ήταν κάτω απο την δεκάδα 12η και 10η.

11η και 12η την περίοδο 2002-2003, 13η και 15η την περίοδο 2003-2004, 11η και 8η την περίοδο 2004-2005, 13η στο Apertura του 2005 και στο Clausura του 2006 θα κάνει την έκπληξη και θα βρεθεί 2η πίσω απο την Μπόκα Τζούνιορς και μπροστά απο την Ρίβερ Πλέιτ.

Η 6η θέση στο Apertura και στο Clausura του 2006 θα αποτελέσoυν ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης για αυτό που θα ακολουθήσει. 92 ολόκληρα χρόνια έπρεπε να περάσουν για να πανηγυρίσει η Λανούς τον πρώτο της εγχώριο τίτλο και αυτός ήρθε στο Apertura του 2007 με 38 βαθμούς αφήνοντας στην 2η θέση την Τίγκρε με 34.

Προπονητής ο Ραμόν Καμπρέρο και με παίκτες τους Κάρλος Μπόσιο, Ντιέγκο Βαλέρι, Χοσέ Σάντ, Σαντιάγκο Χόγιος, Ροντόλφο Γκράιεμπ, Μαξιμιλιάνο Βελάσκεζ, Βαλτέρ Ριμπονέτο, Κάρλος Άρτσε και Λαουτάρο Ακόστα.

Στο Clausura που θα ακολουθήσει δεν θα μπορέσει να υπερασπιστεί τον τίτλο της θα τα πάει πολύ άσχημα καταλαμβάνοντας την 16η θέση. Θα τα πάει καλύτερα την περίοδο 2008-2009 με την 4η και την 3η θέση, για να ακολουθήσει μία 9η και η 7η θέση την περίοδο 2009-2010.

Την περίοδο 2010-2011 η 7η θέση θα ακολουθηθεί απο την 2η στο Clausura πίσω απο την Βελέζ με 35 έναντι 39 βαθμών, ενώ την περίοδο 2011-2012 θα είναι 6η και 10η αντίστοιχα. Στο Κύπελλο την περίοδο 2011-2012 αποκλείστηκε στην φάση των "64" στο τρίτο γκρούπ  στα πέναλντι απο την Μπαράκας Σεντράλ, την δε επόμενη 2012-2013 αποκλείστηκε στους "32" απο την Ατλέτικο Ραφαέλα. 

Τον Ιούλιο του 2012 ο Γκιγιέρμο Μπάρος Σκελότο αντικατέστησε στην τεχνική ηγεσία τον Γκάμπριελ Σούρερ και λίγους μήνες αργότερα πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής το Copa Sudamericana του 2013.

Στην πρώτη φάση απέκλεισε την συντοπίτισα Ρασίγκ Κλάμπ, για να ακολουθήσουν οι Ουνιβερσιδαδ Ντε Τσίλε, Ρίβερ Πλέιτ και Λιμπερτάδ ενώ στους διπλούς τελικούς κατέκτησε το τρόπαιο φέρνοντας 1-1 στο Σάο Πάολο με την Πόντε Πρέτα και στον επαναληπτικό επικράτησε με 2-0.

Ακόστα και Βελάσκεζ αποτέλεσαν τους συνδετικούς κρίκους των δύο μεγάλων επιτυχιών έχοντας στο πλάι τους παίκτες όπως οι Σαντιάγκο Σίλβα, Πάολο Γκόλτζ, Ίσμαελ Μπλάνκο, και Κάρλος Αραούχο.

Στο Torneo Final του 2013 κατέλαβε την τρίτη θέση πίσω απο Νιούελς Όλντ Μπόις και Ρίβερ Πλέιτ, ενώ λίγες ημέρες μετά το Sudamericana η Λανούς διεκδίκησε και το πρωτάθλημα Inicial αλλά η εκτός έδρας ισοπαλία με την Νιούελς Όλντ Μπόις, σε συνδυασμό με την ισοπαλία της Βελέζ Σάρσφιλντ με την Σαν Λορέντζο την έφεραν στην δεύτερη θέση.

Για το Suruga Bank Championship κόντρα στην Κασίβα Ρεισόλ γνώρισε την ήττα με 2-1, ενώ στο Torneo Final του 2014 τερμάτισε μόλις στην 9η θέση. Στο Trancicion κατέλαβε την 3η θέση πίσω απο Ρασίγκ και Ρίβερ Πλέιτ.

Στο Κύπελλο την περίοδο 2013-2014 αποκλείστηκε στους "32" απο την Κολόν, την περίοδο 2014-2015 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου και αποκλείστηκε απο την Μπόκα Τζούνιορς, ενώ και την επόμενη περίοδο 2015-2016 πάλι η Μπόκα την "σταμάτησε" αυτή την φορά στους"16" και στην διαδικασία των πέναλντι. 

Τον Δεκέμβριο του 2015 έληξε το συμβόλαιο του Σκελότο και στην θέση του προσλήφθηκε ο Χόρχε Αλμιρόν με τον οποίο η Λανούς κατέκτησε το Πρωτάθλημα για το 2016  μετά την νίκη στον τελικό που διεξήχθη στο Μπουένος Άιρες απέναντι στην Σαν Λορέντσο με 4-0.

Εστέμπαν Αντράντα, Φερνάντο Μονέτι, Γκουστάβο Γκόμεζ(Παραγουάη), Ντιέγκο Μπραγκιέρι, Χοσέ Σάντ, Πάμπλο Μόουτσε, Όσκαρ Μπενίτες, Μιγκέλ Αλμιρόν(Παραγουάη), Ματίας Ιμπάνιες, Ρομάν Μαρτίνες προστέθηκαν στις "παλιοσειρές" Ακόστα, Βελάσκες και Βίκτορ Αγιάλα(Παραγουάη) οδηγώντας τον "λυχνίτη" στον δεύτερο εγχώριο τίτλο της ιστορίας της.

Τον Φεβρουάριο του 2017 βρήκε απέναντί της την Ρίβερ για το Σούπερ Καπ και με τα τέρματα των Λαουτάρο Ακόστα, Νικόλας Πασκίνι και  Χοσέ Σάντ με 3-0 κατέκτησε τον τρίτο εγχώριο τίτλο της ιστορίας της, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "32" απο την Ουνιόν Σαντα Φε.

Στο επόμενο Πρωτάθλημα δεν μπόρεσε να επαναλάβει την επιτυχία της τερματίζοντας μόλις στην 9η θέση, αλλά στο Copa Libertadores τα πήγε καλύτερα αφού πήρε την πρόκριση απο την φάση των ομίλων ως πρώτη και στην φάση των "16" αντιμετώπισε την Στρόνγκεστ.

Με μία ισοπαλία και μία νίκη πήρε την πρόκριση για τα προημιτελικά όπου βρήκε απέναντι της την συμπατριώτισα Σαν Λορέντσο την οποία την απέκλεισε στην διαδικασία των πέναλντι. Στα ημιτελικά ένας ακόμα "εμφύλιος" κόντρα στην Ρίβερ Πλέιτ όπου στο πρώτο παιχνίδι γνώρισε την ήττα με 1-0.

Στην ρεβάνς όμως με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Σάντ που πέτυχε δύο τέρματα επικράτησε με 4-2 κερδίζοντας το εισιτήριο για την παρθενική εμφάνιση σε τελικό Copa Libertadores, κόντρα στην Γκρέμιο.

Στο πρώτο παιχνίδι στο "Αρένα Ντο Γκρέμιο" οι Αργεντίνοι ηττήθηκαν με 1-0 χάρις στο γκολ του Σίσερο στο 82', ενώ και στο Μπουένος Άιρες γνώρισαν την ήττα με 2-1.

Δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της αφού κατετάγη στην 8η θέση, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "32" απο την Ατλέτικο Ραφαέλα. Τον Δεκέμβριο του 2017 ανέλαβε ο Εζέκιελ Καρμπόνι στην θέση του Αλμιρόν, αφού δεν τα πήγαινε καθόλου καλά στο Πρωτάθλημα όπου και ήρθε 22η.

Τον Αύγουστο του 2018 ο Καρμπόνι παραιτήθηκε και στην θέση του ανέλαβε ο Λουίς Ζουμπελδία με την "γκρανάτε" να τερματίζει στην 11η θέση και να κερδίζει εισιτήριο για το Copa Sudamericana και τον πρώτο προκριματικό γύρο.

Στο πολύπαθο Πρωτάθλημα της περιόδου 2019-2020 η Λανούς κατέλαβε την 7η θέση, στο Sudamericana  παρότι ξεκινησε απο πολύ νωρίς, κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό. Στους δύο προκριματικούς γύρους απέκλεισε Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα απο το Εκουαδόρ και Σάο Πάολο αντίστοιχα.

Μπολιβάρ, Ιντεπεντιέντε και Βελέζ Σάρσφιλντ ήταν τα επόμενα "θυματά" της μέχρι τον τελικό της 23ης Ιανουαρίου του 2021 στο "Μάριο Κέμπες" της Κόρδοβα. Εκεί όπου θα βρει απέναντι της μια άλλη αργεντινικη ομάδα την Ντιφένσα και θα γνωρίσει την ήττα με 3-0, ενώ στο Κύπελλο θα αποκλειστεί πολύ νωρίς στην φάση των "32" απο την Πατρονάτο στην διαδικασία των πέναλντι.

Στο νέο Πρωτάθλημα, εξασφάλισε θέση στο Copa Sudamericana της νέας σεζόν, εκεί όπου έπαιξε και την προηγούμενη ως φιναλίστ, αλλά στην φάση των ομίλων έμεινε πίσω απο την πρώτη Γκρέμιο και δεν μπόρεσε να συνεχίσει στην διοργάνωση.

Στην νεοσύστατη διοργάνωση Copa de la Liga Profesional το 2020 όπως και στην δεύτερη έκδοση δεν μπόρεσε να πάρει το εισιτήριο για την προημιτελική φάση. Το σημαντικό όμως είναι ότι ο Ζουμπελδία ενημέρωσε την διοίκηση ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει στον πάγκο της και την νέα χρονιά.

Αντικαταστάτης του ο Σέρχιο Αλμιρόν όπου και στην τρίτη έκδοση του Copa de la Liga Profesional δεν μπόρεσε να περάσει στα προημιτελικά της διοργάνωσης, στο δε Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "32" απο την Γοδόι Κρούζ.  

Ελπίδα να πετύχει κάτι καλό στο Sudamericana όπου πήρε την πρόκριση για τους "16" αφήνοντας στην δεύτερη θέση την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ. Αντίπαλος της μια άλλη ομάδα απο το Εκουαδόρ η Ιντεπεντιέντε Ντελ Βάλε γνωρίζοντας την ήττα στο πρώτο παιχνίδι στο Κίτο με 2-1. Στην ρεβάνς όμως δεν μπόρεσε να πετύχει κάποιο τέρμα και έτσι με το 0-0 αποχαιρέτησε την διοργάνωση.

Μετά και απο αυτόν τον αποκλεισμό αποφασίστηκε η λύση της συνεργασίας με τον Αλμιρόν, ορίστηκε υπηρεσιακός ο Ροντρίγκο Ακόστα και στις 20 Ιουλίου ανέλαβε ο Φράνκ Κουντέλκα πρώην προπονητής της Ουρακάν.

Η επίδοση της στο Πρωτάθλημα ήταν πάρα πολύ κακή τερματίζοντας στην προτελευταία θέση την 27η, και την τελευταία στην ειδική βαθμολογία χωρίς όπως είναι φυσικό να κερδίσει εισιτήριο για τις διασυλλογικές διοργανώσεις.

Στο νέο Πρωτάθλημα πήγε πολύ καλύτερα καταλαμβάνοντας την 4η θέση, κερδίζοντας εισιτήριο για τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Copa Libertadores. Το κακό όμως ξεκίνημα στην Liga de Professional ώθησε τον Κουντέλκα στις 6 Σεπτεμβρίου να παραιτηθεί, μια απόφαση που έγινε δεκτή απο την διοίκηση της ομάδας.

Μία ημέρα αργότερα ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Σεμπάστιαν Σάλομον παλιού παίκτη της ομάδας την περίοδο 2002-2009, ως προσωρινή λύση. Στις 10 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Ρικάρντο Ζιελινσκι ο οποίος θα παραμείνει και την νέα χρονιά.

Στο μετεγγραφικό πάρε δώσε απέκτησε τους Φάβιο Άλβαρες απο την μεξικάνικη Πούμας, Μαρτσελίνιο Μορένο απο την Κοριτίμπα, Βάλτερ Μπου απο την Βελέζ Σάρσφιλντ, Νέρι Ντομίνγκες απο την Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε, Ραμίρο Καρέρα απο την Τουκουμάν και Αμπέλ Λουσιάτι απο την Τίγκρε.

Στο Copa de la Liga βρέθηκε πολύ κοντά στο να περάσει στην επόμενη φάση αλλά δεν τα κατάφερε μένοντάς δύο βαθμούς πίσω απο την Μπόκα Τζούνιορς που προκρίθηκε ως τελευταία στα προημιτελικά.