Απο το 1960 και έπειτα η εθνική ομάδα της Γαλλίας δεν είχε καταφέρει να πάρει την πρόκριση σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η UEFA αποφάσισε να της δώσει για δεύτερη φορά το χρίσμα έναντι της Γερμανίας και έχοντας ως προίκα την πολύ καλή παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας το 1982 ήλπιζε σε κάτι καλό.
Στην προκριματική φάση στον 1ο όμιλο οι φιναλίστ του Euro 1980 Βέλγοι γνώρισαν μόνο μια ήττα απο την Ελβετία και πήραν το εισιτήριο για την πρόκριση αφήνοντας στην δεύτερη θέση τους Ελβετούς.
Στον 2ο όμιλο Πορτογαλία και Σοβιετική Ένωση μάχονταν μέχρι και την τελευταία αγωνιστική για την πρόκριση και τα πάντα θα κρίνονταν στο "Ντα Λούζ" της Λισαβόνας, όπου οι Λουζιτανοί χάρις στο πέναλντι του Ρουί Ζορντάο πήραν την νίκη και την πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία τους
Στον 3ο όμιλο όπου μετείχε και η εθνική μας ομάδα, η Δανία έκανε την έκπληξη και αφήνοντας στην δεύτερη θέση την Αγγλία επέστρεψε σε τελική φάση ύστερα απο είκοσι χρόνια. Τα "λιοντάρια" ουσιαστικά πλήρωσαν τις εντός έδρας απώλειες ισοπαλία με την Ελλάδα και με την ήττα απο τους Σκανδιναβούς με το γκολ του Σίμονσεν.
Στον 4ο όμιλο Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία και Ουαλία μάχονταν μέχρι και την τελευταία στιγμή με τους "πλάβι" να παίρνουν την πρόκριση στο Σπλίτ κόντρα στους Βούλγαρους με τον Ραντάνοβιτς στο 90+1' να πετυχαίνει το νικητήριο γκολ.
Στον 5ο όμιλο συντελέστηκε η μεγαλύτερη έκπληξη των προκριματικών με τους παγκόσμιους πρωταθλητές Ιταλούς να απογοητεύουν και να μένουν εκτός τελικής φάσης μένοντας στην τέταρτη θέση με μόλις 5 βαθμούς συγκομιδή. Οι Ρουμάνοι ήταν αυτοί που επικράτησαν στην μάχη με την Σουηδία και την Τσεχοσλοβακία με τους Βαλκάνιους να κερδίζουν εκτός έδρας σε Σουηδία και Κύπρο αντίστοιχα και να παίρνει "χρυσή" ισοπαλία στην Μπρατισλάβα φτάνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελική φάση.
Στον 6ο όμιλο οι Πρωταθλητές Ευρώπης και φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 Δυτικογερμανοί επιβίωσαν στην μάχη τους με τους Βορειοιρλανδούς οι οποίοι ήταν άτυχοι αφού κέρδισαν τόσο στο Μπέλφαστ όσο και στο Αμβούργο την ομάδα του Γιούπ Ντέρβαλ αλλά ηττήθηκαν απο την Τουρκία στην Άγκυρα.
Σε περίπτωση ισοβαθμίας οι Γερμανοί είχαν το πλεονέκτημα λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων και το πέτυχαν αγχωτικά στο τελευταίο ματς με την Αλβανία στο Σααρμπρίκεν με τον αμυντικό της Κολωνίας Γκέρχαρντ Στράκ να πετυχαίνει το "χρυσό" γκολ στο 79' .
Τέλος στον 7ο όμιλο Ισπανοί και Ολλανδοί διεκδίκησαν μέχρι την τελευταία αγωνιστική, με τους Ίβηρες να χρειάζονταν έντεκα γκολ κόντρα στην Μάλτα στην Σεβίλλη για να πάρουν το εισιτήριο για την τελική φάση. Το σκόρ στο ημίχρονο ήταν στο 3-1 και τίποτα δεν προμήνυε την "καταιγίδα" του δευτέρου ημιχρόνου όπου πέτυχαν εννέα τέρματα και με σκόρ 12-1 πήραν την πρόκριση αφού παροτι είχαν ίδιους βαθμούς και ίδια διαφορά τερμάτων +16, διέθεταν όμως καλύτερη επίθεση 24 έναντι 22 των "οράνιε".
Όλη αυτή η ιστορία οδήγησε την UEFA στο να ορίζει τους αγώνες της τελευταίας αγωνιστικής την ίδια ημέρα αλλά και ώρα, ενώ αποφασίστηκε να μην ισχύει η συνολική διαφορά τερμάτων αλλά αυτή μεταξύ των ομάδων.
Εφτά πόλεις το Παρίσι, η Μασσαλία, η Λυών, το Σεντ Ετιέν, η Λάνς, η Νάντη και το Στρασβούργο θα φιλοξενούσαν τους αγώνες της τελικής φάσης από τις 12 έως τις 27 Ιουνίου. Στον 1ο όμιλο κληρώθηκαν οι Γαλλία, Βέλγιο, Δανία και Γιουγκοσλαβία, στον δε 2ο οι Ισπανία, Πορτογαλία, Δυτική Γερμανία και Ρουμανία αντίστοιχα, με τις δύο πρώτες να παίρνουν το εισιτήριο για τους ημιτελικούς.
Το μεγάλο όνομα της διοργάνωσης δεν ήταν άλλο απο τον Μισέλ Πλατινί, με τον Γάλλο χαφ της Γιουβέντους να κάνει πράγματα και θαύματα πετυχαίνοντας συνολικά 9 τέρματα σκοράροντας και στους πέντε αγώνες της τελικής φάσης απο τα οποία τα 7 στον όμιλο(1 με την Δανία και απο 3 με το Βέλγιο και την Γιουγκοσλαβία) και με τρεις νίκες πήραν το ένα απο τα δύο εισιτήρια. Το άλλο εισιτήριο το πήρε η Δανία η οποία στο ματς για την δεύτερη θέση πήραν την νίκη με 3-2.
Στον 2ο όμιλο ήταν υπόθεση της Ιβηρικής χερσονήσου αφού Ισπανία και Πορτογαλία με τέσσερις βαθμούς άφησαν εκτός τους Δυτικογερμανούς στην τρίτη θέση με μία νίκη και δύο ισοπαλίες.
Στους ημιτελικούς στο "Βελοντρόμ" οι Γάλλοι αν και προηγήθηκαν στο 24' με τον Ντομέργκ είδαν τον Ζορντάο να ισοφαρίζει στο 74' και να στέλνει το ματς στην παράταση. Εκεί ο παίκτης της Σπόρτιγκ έδωσε εκ νέου προβάδισμα στους Λουζιτανούς αλλά ο Ντομέργκ στο 114' και ο συνήθης ύποπτος Πλατινί έδωσαν στους "πετεινούς" την πρόκριση στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Στο "Ζερλάν" οι Δανοί προηγήθηκαν με τον Λέρμπυ στο 7' οι Ισπανοί ισοφάρισαν στο 67' με τον Μασέδα, το σκορ δεν άλλαξε ούτε κατα την διάρκεια της παράτασης παρότι οι Σκανδιναβοί έμειναν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Μπέργκρεεν στο 107' και τα πάντα θα κρίνονταν στην ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλντι.
Εκεί όπου ο Πρέμπεν Έλκιερ αστόχησε απέναντι στον Αρκονάδα στέλνοντας την μπάλα ψηλά πάνω απο τα δοκάρια, ενώ αντίθετα ο Μιγκέλ Σαράμπια νίκησε τον Κβίστ στέλνοντας τους "φούριας ρόχας" ξανά στον τελικό ύστερα απο 20 χρόνια.
Στις 27 Ιουνίου στο "Πάρκ Ντε Πρένς" μπροστά σε 47.368 θεατές Γαλλία και Ισπανία τέθηκαν αντιμέτωπες οι μεν πρώτοι για το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας της, οι δε δεύτεροι για να επαναλάβουν την επιτυχία του 1964.
Στο 57' ο Πλατινί άνοιξε το σκόρ για τους οικοδεσπότες με απευθείας εκτέλεση φάουλ, με τον Αρκονάδα να έχει μεγάλη ευθύνη, αφού παρότι φάνηκε να μπλοκάρει, η μπάλα έφυγε μέσα απο τα χέρια του καταλήγοντας στα δίχτυα του γκολκίπερ της Σοσιεδάδ. Στο 90' ο Μπελόν σφράγισε την νίκη και τον τίτλο της Γαλλίας με το αριστερό κάνοντας το τελικό 2-0.
Άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Πλατινί ως ο κορυφαίος παίκτης του τουρνουά και ΄δεν θα μπορούσε να λείπει απο την κορυφαία ενδεκάδα του τουρνουά όπου υπήρχαν μεταξύ άλλων οι Χάραλντ Σουμάχερ(Δυτική Γερμανία), Ζοάο Πίντο(Πορτογαλία), Καρλχάιντς Φέρστερ(Δυτική Γερμανία), Μόρτεν Όλσεν(Δανία), Αντρέας Μπρέμε(Δυτική Γερμανία), Φερνάντο Σαάνα(Πορτογαλία), Αλέν Ζιρές(Γαλλία), Ζαν Τιγκανά(Γαλλία), Φράνκ Άρνεσεν(Δανία) και Ρούντι Φέλερ(Δυτική Γερμανία).
