H επιτυχία του 1976 ώθησε την UEFA να αυξήσει τις ομάδες που θα έπαιρναν μέρος στην τελική φάση απο τέσσερις σε οκτώ ενώ αποφάσισε η χώρα που θα διοργανώσει την τελική φάση θα έπαιρνε απευθείας το εισιτήριο χωρίς να δώσει προκριματικούς αγώνες.
Τον Οκτώβριο του 1977 η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι έξι χώρες εξέφρασαν το ενδιαφέρον για να αναλάβουν την τελική φάση οι εξής: Αγγλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ελβετία, Ολλανδία και Δυτική Γερμανία. Ένα μήνα αργότερα η Ιταλία πήρε το χρίσμα για δεύτερη φορά στην ιστορία της μετά το 1968 σε τέσσερις πόλεις Μιλάνο, Ρώμη, Τορίνο και Νάπολι.
Απο τους εφτά ομίλους(τέσσερις με πέντε ομάδες και τρείς με τέσσερις) την πρόκριση έπαιρναν οι εφτά πρώτοι και στον πρώτο όμιλο η Αγγλία δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα όντας αήττητη κόντρα κυρίως στην Βόρειο Ιρλανδία και επέστρεψε σε τελική φάση μετά το 1968.
Στον δεύτερο όμιλο Βέλγιο και Αυστρία έδωσαν σκληρή μάχη για την πρόκριση με την ομάδα του Γκι Τάις να καταφέρνει να παίρνει την πρόκριση, ενώ στον τρίτο οι Ισπανοί ήταν αυτοί που κέρδισαν την μάχη της πρωτιάς κόντρα στην Γιουγκοσλαβία επιστρέφοντας σε τελική φάση ύστερα απο το 1964 όταν και είχαν αναδειχθεί Πρωταθλητές Ευρώπης.
Στον τέταρτο όμιλο Ολλανδοί και Πολωνοί διεκδίκησαν μέχρι τέλους την πρώτη θέση με τους "οράνιε" να παίρνουν τελικά το εισιτήριο, ενώ στον πέμπτο όμιλο οι πρωταθλητές Ευρώπης Τσεχοσλοβάκοι θα έδιναν το παρών στην τελική φάση αφήνοντας εκτός τους Γάλλους.
Στον έκτο όμιλο η Εθνική ομάδα της Ελλάδας ότι δεν κατάφερε το 1976 το πέτυχε τέσσερα χρόνια αργότερα αφήνοντας εκτός νυμφώνος τόσο τους Σοβιετικούς όσο και τους Ούγγρους. Άν και ξεκίνησε με δύο ήττες σε Ελσίνκι και Μόσχα αντίστοιχα κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελική φάση Euro με τρεις νίκες και μία ισοπαλία στην Βουδαπέστη, επικρατώντας της Σοβιετικής Ένωσης στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με 1-0 με γκολ του Τάκη Νικολούδη.
Τέλος στον έβδομο όμιλο η Δυτική Γερμανία παρότι ξεκίνησε με μια ανέλπιστη ισοπαλία στην Μάλτα, πάτησε γκάζι στην συνέχεια και με βασικό της στοιχείο την άμυνα όπου δέχτηκε μόλις ένα τέρμα πήρε άνετα την πρόκριση.
Οι οκτώ ομάδες της τελικής φάσης χωρίστηκαν σε δύο ομίλους των τεσσάρων ομάδων με τις δύο πρώτες να έπαιρναν το εισιτήριο για τον τελικό, και τις δύο δεύτερες να αγωνίζονταν στον μικρό τελικό.
Στον πρώτο όμιλο κληρώθηκαν οι Τσεχοσλοβακία, Δυτική Γερμανία, Ελλάδα και Ολλανδία, η ομάδα του Γιούπ Ντέρβαλ ήταν αυτή που πήρε το εισιτήριο για τον τελικό αφού επικράτησε των Τσεχοσλοβακία και Ολλανδία με 1-0 και 3-2 αντίστοιχα και τέλειωσε τους αγώνες της με την "λευκή" ισοπαλία κόντρα στην Ελλάδα.
Στον δεύτερο όμιλο οι οικοδεσπότες Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Άγγλοι τέθηκαν νοκ-άουτ απο τους Βέλγους, με τους "κόκκινους διαβόλους" να παίρνουν αυτοί το εισιτήριο για τον τελικό με μία νίκη κόντρα στην Ισπανία με 2-1 και δύο ισοπαλίες 1-1 με τους Άγγλους και 0-0 με τους Ιταλούς. Οι Βέλγοι ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση με τους "ατζούρι", είχαν την ίδια διαφορά τερμάτων αλλά διέθεταν καλύτερη επίθεση έναντι των γηπεδούχων.
Τσεχοσλοβακία και Ιταλία τέθηκαν αντιμέτωπες στην Νάπολι στον τελευταίο μικρό τελικό της διοργάνωσης αφού απο τότε καταργήθηκε με τις δύο ομάδες να αναδεικνύονται ισόπαλες με 1-1(54' Γιούρκεμικ,73' Γκρατσιάνι) και χωρίς να παιχτεί παράταση ο νικητής θα κρινόταν στα πέναλντι. Εκεί μετά απο 17 εύστοχα πέναλντι ο Νετόλιτσκα απέκρουσε αυτό του Κολοβάτι και με 9-8 δίνοντας στην χώρα του την τρίτη θέση.
Στο "Ολίμπικο" της Ρώμης στις 22 Ιουνίου του 1980 και μπροστά σε 47.864 θεατές Βέλγοι και Δυτικοί Γερμανοί παρατάχθηκαν, οι μεν πρώτοι για το παρθενικό τους Κύπελλο, οι δε δεύτεροι για να το κατακτήσουν για δεύτερη φορά ρεκόρ στην μέχρι τότε ιστορία της διοργάνωσης, έχοντας ήδη ισοφαρίσει το ρεκόρ της Σοβιετικής Ένωσης με τρεις παρουσίες σε τελικό και μάλιστα συνεχόμενες.
Μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού ο Χόρστ Χρούμπες με τον θηριώδη επιθετικό του Αμβούργου να πετυχαίνει δύο τέρματα στο 10' με σουτ και στο 88' με κεφαλιά, δίνοντας την νίκη και παράλληλα το τρόπαιο στην ομάδα του. Απο την πλευρά τους οι Βέλγοι που είχαν σε μεγάλη ημέρα τον τερματοφύλακα τους Ζαν Μαρί Πφάφ, είχαν ισοφαρίσει στο 75' με εύστοχη εκτέλεση πεναλντι του Βαντερέικεν, πέναλντι που κέρδισε ο Βαν Ντερ Έλστ απο τον Στίλικε.
Ντίνο Τζόφ(Ιταλία), Κλαούντιο Τζεντίλε(Ιταλία), Γκαετάνο Σιρέα(Ιταλία), Καρλχάιντς Φέρστερ(Δυτική Γερμανία), Χανς-Πίτερ Μπρίγκελ(Δυτική Γερμανία), Μάρκο Ταρντέλι(Ιταλία), Γιαν Κέλεμανς(Βέλγιο), Μπέρντ Σούστερ(Δυτική Γερμανία), Χάνσι Μίλερ(Δυτική Γερμανία), Κάρλ Χάιντς Ρουμενίγκε(Δυτική Γερμανία) και Χόρστ Χρούμπες(Δυτική Γερμανία) ήταν στην κορυφαία ενδεκάδα του τουρνουά.
Ντίνο Τζόφ(Ιταλία), Κλαούντιο Τζεντίλε(Ιταλία), Γκαετάνο Σιρέα(Ιταλία), Καρλχάιντς Φέρστερ(Δυτική Γερμανία), Χανς-Πίτερ Μπρίγκελ(Δυτική Γερμανία), Μάρκο Ταρντέλι(Ιταλία), Γιαν Κέλεμανς(Βέλγιο), Μπέρντ Σούστερ(Δυτική Γερμανία), Χάνσι Μίλερ(Δυτική Γερμανία), Κάρλ Χάιντς Ρουμενίγκε(Δυτική Γερμανία) και Χόρστ Χρούμπες(Δυτική Γερμανία) ήταν στην κορυφαία ενδεκάδα του τουρνουά.
