Ήταν ίσως απο τους πρώτους που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με τον σύγχρονο όρο "box to box". Ο Ζαν Τιγκανά παρότι δεν ήταν ψηλός η σωματώδης κυριαρχούσε στον χώρο της μεσαίας γραμμής ενώ δεν δίσταζε να βγαίνει και στην επίθεση χάρις στην αξιοθαύμαστη αντοχή που τον διέκρινε.
Γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 1955 στο Μπαμάκο του Μάλι αλλά σε ηλικία 3 ετών μετανάστευσε στην Γαλλία στην Μασσαλία, άλλωστε η μητέρα του ήταν Γαλλίδα. Όπως και όλα τα παιδιά ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο ενώ δούλευε και ως ταχυδρόμος.
ASPTT Marseille, SO Les Caillols και SO Cassis οι πρώτες του ομάδες ώσπου το 1975 θα φορέσει την φανέλα της SC Toulon με την οποία μέχρι το 1978 θα αγωνιστεί σε 83 παιχνίδια πετυχαίνοντας και 10 τέρματα.
Το 1978 ο Εμέ Ζακέ θα τον φέρει στην Λυών για την Ολιμπίκ με την οποία αγωνίστηκε σε 111 παιχνίδια πετυχαίνοντας και 17 τέρματα μέχρι και το 1981. Ο Ζακέ θα είναι και αυτός που όντας προπονητής στην Μπορντό θα εισηγηθεί την απόκτηση του με τους "γιρονδίνους" να τον κάνουν δικό τους προσφέρονατς το ποσό των 2.1 εκατομμυρίων φράγκων.
Θα παραμείνει στο "Πάρκ Λεσκίρ" μέχρι το 1989 παρότι είχε προτάσεις απο την Μπαρτσελόνα το 1982, την Τότεναμ αλλά και την Γιουβέντους όμως εκείνος παρέμεινε πιστός στην Μπορντό. Στο διάστημα αυτό θα κατακτήσει 3 Πρωταθλήματα το 1984, το 1985 και το 1987, 2 Κύπελλα το 1986 και το 1987, ενώ έφτασε στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985 και του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1987.
326 συμμετοχές και 14 τέρματα στην Μπορντό αλλά το καλοκαίρι του 1989 θα τον δελεάσει ο Μπερνάρ Ταπί επιστρέφοντας στην Μασσαλία και βοηθώντας την να κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1990 και το 1991, ενώ ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1991 στο Μπάρι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου αν και στον τελικό δεν αγωνίστηκε καθόλου.
Στις 2 Ιουνίου του 1991 κόντρα στην Ροντέζ θα κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα έχοντας 76 συμμετοχές και 1 γκολ με τους "Φωκαείς".
Στις 23 Μάϊου του 1980 σε φιλική αναμέτρηση στην Μόσχα κόντρα στην Σοβιετική Ένωση έκανε ντεμπούτο με τους "πετεινούς". Θα είναι παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας το 1982 όπου θα αγωνιστεί σε πέντε παιχνίδια και θα είναι κομβικός παίκτης για την κατάκτηση του EURO 1984 στα γήπεδα της Γαλλίας.
Θα είναι παρών και στα πέντε παιχνίδια, μέλος του "μαγικού τετράγωνου" στον χώρο της μεσαίας γραμμής μαζί με τους Μισέλ Πλατινί, Αλέν Ζιρές και Λουίς Φερναντέζ και οι εμφανίσεις του του έδωσαν την δεύτερη θέση στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας το 1984 και μία θέση στην καλύτερη εντεκάδα του τουρνουά
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό θα είναι και πάλι παρών μετέχοντας και στα 7 παιχνίδια της διοργάνωσης, όπου θα πετύχει και 1 γκολ κόντρα στην Ουγγαρία που ήταν το μοναδικό που πέτυχε με το εθνόσημο, ενώ συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία εντεκάδα του τουρνουά.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1988 στο Βελιγράδι κόντρα στην Γιουγκοσλαβία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, θα πραγματοποιήσει την 52η και τελευταία του παρουσία με τους "τρικολόρ".
Θα μεταπηδήσει στον χώρο της προπονητικής τον Ιούλιο του 1993 με τη Λυών στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Ιούνιο του 1995 έχοντας σε 85 παιχνίδια, 42 νίκες, 20 ισοπαλίες και 23 ήττες και οδηγώντας τους "λυονέ" στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης το 1995 πίσω απο την Νάντ.
Επόμενος σταθμός η Μονακό με την οποία θα αναδειχθεί Πρωταθλητής το 1997, θα κατακτήσει και το Σούπερ Καπ του 1997, θα φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του Champions League την περίοδο 1997-1998, ενσωματώνοντας στην ομάδα νέους παίκτες όπως οι Τιερί Ανρί, Νταβίντ Τρεζεκέ, Βίλι Σανιόλ και Φιλίπ Κριστανβάλ.
Στο πριγκιπάτο θα παραμείνει μέχρι τον Δεκέμβριο του 1998 έχοντας σε 170 παιχνίδια, 92 νίκες, 37 ισοπαλίες και 41 ήττες. Τον Απρίλιο του 2000 θα αναλάβει την Φούλαμ την οποία θα την οδηγήσει στην άνοδο στην Premier League.
Ύστερα απο 145 παιχνίδια, 67 νίκες, 37 ισοπαλίες και 41 ήττες τον Απρίλιο του 2003 θα αποχωρήσει απο το Λονδίνο με τις δύο πλευρές να χωρίζουν άσχημα αφού κινήθηκαν δικαστικά. Αρχικά οι "κοτατζερς" τον κατηγόρησαν για απάτη, ότι υπερχρεώθηκε η ομάδα απο τις μετεγγραφές του Έντβιν Φαν Ντε Σαρ, του Στιβ Μαρλέ αλλά και του Τζον Κάριου που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, ύψους 7 εκατομμυρίων ευρώ
Ουσιαστικά η Φούλαμ τον κατηγόρησε ότι ωφελήθηκε και ο ίδιος, παίρνοντας χρήματα κάτω απο το τραπέζι. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν αθωωτική για τον Τιγκανά, ο οποίος και αυτός δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια καταθέτοντας μήνυση για την άδικη απόλυση του διεκδικώντας αποζημίωση 455. 000 λιρών
Εν τέλει θα δικαιωθεί αφού όχι μόνο θα λάβει το συγκεκριμένο ποσό, αλλά θα εισπράξει ακόμα 2,1 εκατομμύρια ευρώ, φτάνοντας το συνολικό τίμημα για τον Μοχάμεντ Άλ Φαγιέντ στο ποσό των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ.
Τον Οκτώβριο του 2005 θα αναλάβει την Μπεσίκτας με την οποία θα κατακτήσει το Τουρκικό Κύπελλο το 2006 και το 2007. 82 παιχνίδια, 43 νίκες, 16 ισοπαλίες και 23 ήττες ο απολογισμός στην Κωνσταντινούπολη αλλά θα έρθει σε κόντρα με τους διοικούντες των "μαύρων αετών" και θα αποχωρήσει.
Τον Μάιο του 2010 θα αναλάβει την Μπορντό όπου όμως δεν θα τα πάει καθόλου καλά αφού θα αποκλειστεί τόσο απο το Κύπελλο όσο και απο το Λιγκ Καπ στην φάση των "16". Στις 7 Μάϊου του 2011 μετά απο μια εντός έδρας ήττα απο την Σοσό θα παραιτηθεί καταγγέλλοντας μάλιστα ότι η κόρη του δέχτηκε επίθεση απο τους οπαδούς των γηπεδούχων έχοντας σε 38 παιχνίδια, 12 νίκες, 15 ισοπαλίες και 11 ήττες.
Τον Ιανουάριο του 2012 θα αναλάβει την Σανγκάι Σενχούα αλλά η παραμονή του στην Κίνα δεν θα κρατήσει πολύ αφού τον Απρίλιο ύστερα απο μόλις 5 παιχνίδια με μόλις 1 νίκη, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες θα παραιτηθεί.
Ενδιάμεσα απο την Μονακό και την Φούλαμ το 1998 θα γίνει ατζέντης ποδοσφαιριστών μαζί με τον Ρισάρ Μπετονί. Όμως τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά αφού θα μπλέξει με την γαλλική δικαιοσύνη και το 2006 η άδεια του θα αποσυρθεί απο την γαλλική ομοσπονδία και την FIFA.
