Αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας της Ευρώπης το 1969 και το 1976, χρονιά που κατέλαβε την τρίτη θέση στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας, ενώ σύμφωνα με ψηφοφορία της IFFHS τo 1999 κατέλαβε την 24η θέση για τον κορυφαίο τερματοφύλακα του 20ου αιώνα. Ο Ίβο Βίκτορ μαζί με τον Φράντισεκ Πλανίτσκα θεωρούνται οι κορυφαίοι τερματοφύλακες που ανέδειξε το τσεχοσλοβακικό ποδόσφαιρο.
Γεννήθηκε στις 21 Μάϊου 1942 στο Κρέλοφ-Μποχουτίν στην περιοχή του Όλομουτς και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 14 ετών στην Σπαρτάκ Στέρνμπεκ. Στα 18 μετεγγράφηκε στην Železárny Prostějov ομάδα δεύτερης κατηγορίας, ενώ αγωνίστηκε απο το 1961 έως το 1963 σε ομάδες του Μπρνο, την TJ Rudá hvězda Brno και την FC Zbrojovka Brno, μιας και τότε υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία.
Μετά το τέλος της όλες οι καλές ομάδες της εποχής, Σλάβια Πράγας, Σλόβαν Μπρατισλάβας, Ίντερ Μπρατισλάβας, Μπάνικ Οστράβα και η Μποέμιανς Πράγας ενδιαφέρθηκαν για αυτόν. Νικήτρια όμως αναδείχθηκε η Ντούκλα Πράγας χάρις στα λόγια του Μπόχουμιλ Μιούσιλ ο οποίος έπεισε τον τότε προπονητή της ομάδας Γιάροσλαβ Βειβόντα να ασχοληθεί μαζί του.
Tα πρώτα χρόνια δεν πήρε πολλές συμμετοχές στην πρώτη ομάδα, 2 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα την περίοδο 1963-1964 και 5 την περίοδο 1964-1965, με συνέπεια η Σλάβια η οποία επανήρθε στην μεγάλη κατηγορία να επανέρχεται για να τον φέρει στην Πράγα.
Πείστηκε όμως απο τον Βειβόντα ότι τον υπολογίζει και πράγματι απο την χρονιά 1965-1966 άρχιζε να γίνεται βασικός. Θα παραμείνει στον σύλλογο μέχρι την περίοδο 1976-1977 όταν και αποσύρθηκε λόγω προβλημάτων στους ραχιαίους μύες, έχοντας συνολικά 318 παιχνίδια στο Πρωτάθλημα και πανηγύρισε την κατάκτηση 3 Πρωταθλημάτων το 1964, το 1966 και το 1977 και 3 Κύπελλα το 1965, το 1966 και το 1969.
Αναδείχθηκε πέντε φορές 1968, 1972, 1973, 1975 και 1976 κορυφαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς και ντεμπούτο στην εθνική Τσεχοσλοβακίας έκανε στις 6 Δεκεμβρίου του 1966 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Βραζιλία. Συμμετείχε με την εθνική ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού το 1970 όπου αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια κόντρα σε Βραζιλία και Αγγλία όπου είχε το περιβραχιόνιο του αρχηγού.
Ήταν παρών στην τελική φάση του EURO 1976 στα γήπεδα της Γιουγκοσλαβίας όπου αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης και καλύτερος γκολκίπερ του τουρνουά, στην διαδικασία των πέναλντι κόντρα στην Δυτική Γερμανία στο Βελιγράδι. Κόντρα στην Ουγγαρία στις 9 Νοεμβρίου του 1977 σε φιλικό παιχνίδι, πραγματοποίησε την 63η και τελευταία του παρουσία με την εθνική Τσεχοσλοβακίας.
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας ανέλαβε χρέη προπονητή στην δεύτερη ομάδα της Ντούκλα, την περίοδο 1980-1990 ανέλαβε χρέη βοηθού και την αμέσως επόμενη χρονιά ανέλαβε για 4 παιχνίδια ως πρώτος προπονητής.
