Αναμφίβολα είναι ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός της Αργεντινής της τελευταίας εικοσαετίας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρομπέρτο Φαμπιάν Αγιάλα φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού συνολικά 63 φορές, που αποτελεί ρεκόρ για την "αλμπισελέστε". Παράλληλα πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα σε Ιταλία αλλά κυρίως στην Ισπανία.
Γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1973 στην πόλη Παρανά και ξεκίνησε την καριέρα του στην Φεροκαρίλ Οέστε πρώτα από τις ακαδημίες και στην συνέχεια το 1991 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα πραγματοποιώντας μάλιστα την πρώτη του χρονιά 19 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα. Με τους "βερντολάγκα" αγωνίστηκε δύο ακόμα σεζόν 1992-1993 και 1993-1994 με 36 και 21 συμμετοχές με 1 γκολ αντίστοιχα στο Πρωτάθλημα.
Οι εμφανίσεις του κίνησαν το ενδιαφέρον της Ρίβερ Πλέιτ η οποία τον απέκτησε και κατάφερε στην μία και μοναδική χρονιά που έκατσε στο "Μονουμεντάλ" να κατακτήσει το Απερτούρα του 1994 έχοντας 53 συμμετοχές και 1 γκολ.
Η ειρωνεία είναι ότι η ομάδα που έφερε τον Αγιάλα στην Ευρώπη η Πάρμα δεν τον είδε ποτέ να αγωνίζεται με την φανέλα της αφού είχε ήδη συμπληρώσει τον αριθμό των ξένων που δικαιούνταν οπότε αναγκάστηκε να τον δανείσει στην Νάπολι.
Οι "παρτενοπέι" μάλιστα είχαν συμφωνήσει με τους "παρμετζάνι" να έχουν από κοινού συνιδιοκτησία τον παίκτη. Στο "Σαν Πάολο" αγωνίστηκε για τρία χρόνια από το 1995 έως το 1998 έχοντας 123 συμμετοχές και 2 γκολ, και η Μίλαν το καλοκαίρι του 1998 τον ενέταξε στο δυναμικό της. Με τους "ροσονέρι" αγωνίστηκε δύο χρόνια κατακτώντας το Πρωτάθλημα του 1999 έχοντας 53 συμμετοχές και 2 γκολ.
Το καλοκαίρι του 2000 η Βαλένθια προσφέρει στους Μιλανέζους το ποσό των 6,25 εκατομμύρια δολαρίων για να τον φέρει στο 'Μεστάγια". Με τις "νυχτερίδες" θα περάσει την καλύτερη φάση της καριέρας του όσον αφορά σε συλλογικό επίπεδο αφού στα εφτά χρόνια παραμονής του κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας το 2002 και το 2004, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στο "Ούλεβι" του Γκέτεμποργκ κόντρα στην Μαρσέιγ και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 2004 κόντρα στην Πόρτο αν και λόγω τραυματισμού δεν αγωνίστηκε.
Επίσης ήταν φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2000-2001 χάνοντας τον τίτλο από την Μπάγερν Μονάχου στο 'Τζιουζέπε Μεάτσα" στην διαδικασία των πέναλτι. Συνολικά είχε 302 συμμετοχές και 15 γκολ ενώ την περίοδο 2000-2001 είχε ανακηρυχθεί κορυφαίος αμυντικός από την UEFA.
Τον Αύγουστο του 2006 ο σύλλογος δεν του προσέφερε νέο συμβόλαιο, και ενώ τον Φεβρουάριο του 2007 είχε ουσιαστικά ανακοινώσει την μετεγγραφή του στην Βιγιαρεάλ, μάλιστα είχε παίξει και σε κάποια παιχνίδια με την φανέλα της, τον Ιούλιο η Ρεάλ Σαραγόσα πληρώνοντας στο "κίτρινο υποβρύχιο" 6 εκατομμύρια ευρώ τον έφερε στην Αραγονία με τριετές συμβόλαιο.
Ύστερα από 82 συμμετοχές και 4 γκολ τον Ιανουάριο του 2010 οι δύο πλευρές αποφάσισαν από κοινού να λύσουν την συνεργασία τους. Επιστροφή στην Αργεντινή για να κλείσει την καριέρα του με την Ρασίγκ Κλάμπ στην οποία ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα με 16 συμμετοχές τον Δεκέμβριο του 2010.
Ο Ντανιέλ Πασαρέλα στις 16 Νοεμβρίου του 1994 είναι αυτός που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει ντεμπούτο με την Εθνική Αργεντινής σε φιλικό παιχνίδι στο Σαντιάγκο απέναντι στην Χιλή. Πήρε μέρος στο Κόπα Αμέρικα και τους Παναμερικανικούς Αγώνες όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο το 1995, το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, και στην Γαλλία το 1998 πήρε το βάπτισμα του πυρός σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ήταν βασικός και αναντικατάστατος και στα πέντε παιχνίδια της ομάδας φτάνοντας μέχρι την προημιτελική φάση. Πήρε μέρος στο Κόπα Αμέρικα του 1999, συμπεριελήφθηκε στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 σε Ιαπωνία και Νότιο Κορέα, όμως δεν κατάφερε να αγωνιστεί ούτε ένα λεπτό λόγω του τραυματισμού που υπέστη λίγο πριν την πρεμιέρα απέναντι στην Νιγηρία.
Ήταν φιναλίστ του Κόπα Αμέρικα του 2004, και ένας από τους τρεις πάνω από 23 ετών που πήραν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 κατακτώντας μάλιστα το χρυσό μετάλλιο. Στην Γερμανία το 2006 αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια της διοργάνωσης πετυχαίνοντας μάλιστα και γκολ στον προημιτελικό απέναντι στους οικοδεσπότες που δεν στάθηκε ικανό να τους δώσει την πρόκριση στα ημιτελικά.
Τελευταία μεγάλη διοργάνωση στην οποία έλαβε μέρος ήταν το Κόπα Αμέρικα του 2007 όπου και πάλι έφτασε στον τελικό γνωρίζοντας όμως βαριά ήττα από την Βραζιλία με τον ίδιο μάλιστα να πετυχαίνει αυτογκόλ.
Μετά την λήξη του αγώνα που διεξήχθη στις 15 Ιουλίου στο Μαρακαίμπο ανακοίνωσε την απόσυρση του από την εθνική ομάδα. Συνολικά ο "El Raton(σ.σ. το ποντίκι)" αγωνίστηκε σε 115 παιχνίδια δεύτερος στην σχετική λίστα πίσω απο τον Χαβιέ Ζανέτι πετυχάινοντας και 7 γκολ.
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2011 ανέλαβε διοικητικό πόστο ως ποδοσφαιρικός συντονιστής στην Ρασίγκ Κλάμπ, στο οποίο παρέμεινε έως τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν άλλαξε η διοίκηση και έφυγε. Λίγους μήνες αργότερα θα προσληφθεί ως τεχνικός-αθλητικός διευθυντής στην Βαλένθια έχοντας υπο την ευθύνη του την Λατινική Αμερική και να ανακαλύψει νέα ταλέντα.
Η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς τον Δεκέμβριο του 2015 στις "νυχτερίδες" έφεραν και πολλές ανακατατάξεις και ανάμεσα σε αυτές ήταν και ο Αγιάλα ο οποίος αποχώρησε απο τον ΄σύλλογο. Στις 10 Ιανουαριου του 2019 εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ της εθνικής Αργεντινής ως βοηθός του Λιονέλ Σκαλόνι.
