Χαρισματικός, αθυρόστομος, ισχυρογνώμων, συγκεντρωτικός, αλαζόνας και υπερόπτης. Αυτά είναι μερικά απο τα επίθετα που μπορούν να αποδοθούν στον Μπράιαν Κλάφ, τον κορυφαίο προπονητής που δεν κατάφερε να κοουτσάρει ποτέ την Εθνική Αγγλίας.
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1935 στο Μίντλεσμπρο και απο πολύ μικρή ηλικία τον κέρδισε το ποδόσφαιρο, κάτι που είχε δηλώσει και ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του ότι παραμελούσε το σχολείο για χάρη του, αν και αρχικά ασχολήθηκε και με το κρίκετ.
Το 1950 τελείωσε το σχολείο και ξεκίνησε να δουλεύει σε εταιρία παραγωγής χημικών, ενώ αργότερα υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην αεροπορία. Επιστρέφοντας απο την θητεία του εντάχθηκε στην Μίντλεσμπρο με την οποία αγωνίστηκε έως το 1961 έχοντας σε 222 παιχνίδια πετύχει 204 γκολ, όπου με εξαίρεση την πρώτη του σεζόν στις επόμενες πετύχαινε πάνω απο 40 τέρματα σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο.
Δεν έλειπαν και οι εντάσεις αφού αρκετές φορές ζήτησε να φύγει ενώ και με τους συμπαίκτες του τσακωνόταν ειδικά με τους αμυντικούς της Μπόρο, μη διστάζοντας να τους κατηγορήσει δημόσια ότι στοιχημάτιζαν εναντίον της ίδιας της ομάδας. Εκεί θα συναντηθεί με τον άνθρωπο με τον οποίο θα πορευθεί όλα τα υπόλοιπα χρόνια της προπονητικής του καριέρας τον Πίτερ Τέιλορ.
Τον Ιούλιο του 1961 ένα απο τα πολλά αιτήματα του για μετεγγραφή έγινε αποδεκτό και θα μετακινηθεί στον μισητό αντίπαλο Σάντερλαντ η οποία έδωσε το ποσό των 55.000 λιρών. Με τις "μαύρες γάτες" θα αγωνιστεί σε 74 παιχνίδια πετυχαίνοντας 65 γκολ, αλλά στις 26 Δεκεμβρίου του 1962 κόντρα στην Μπέρι θα υποστεί ρήξη συνδέσμου στο γόνατο.
Ουσιαστικά αυτή ήταν η αρχή του τέλους για την καριέρα του, αφού θα χάσει όλη την σεζόν 1963-1964 και θα επιστρέψει την επόμενη όταν η Σάντερλαντ θα παίξει στην πρώτη κατηγορία και πρόλαβε να αγωνιστεί σε 3 παιχνίδια στην μεγάλη κατηγορία.
Με την εθνική Αγγλίας έπαιξε σε δύο παιχνίδια κόντρα σε Ουαλία και Σουηδία, στις 17 και 28 Οκτωβρίου του 1959 αντίστοιχα. Σε ηλικία 29 ετών θα σταματήσει την ενεργό δράση και θα αναλάβει τον Οκτώβριο του 1965 την ομάδα νέων της Σάντερλαντ.
Η Χάρτλπουλ θα του προσφέρει την θέση του προπονητή την οποία θα δεχτεί και στην συνέχεια θα ζητήσει απο τον Τειλορ ο οποίος ήταν τότε στην Μπέρτον Άλμπιον να τον ακολουθήσει. Βέβαια τα πράγματα ήταν δύσκολα αφού η ομάδα αντιμετώπιζε συνεχόμενα οικονομικά προβλήματα με συνέπεια ο ίδιος ο Κλάφ να περιοδεύει σε τοπικές παμπ για να συγκεντρώνει χρήματα για να επιβιώσει το κλαμπ.
Τον Νοέμβριο του 1966 ο τότε πρόεδρος Έρνεστ Όρντ απέλυσε τον Τέιλορ με την δικαιολογία ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον μισθό του. Ο Κλάφ δεν την αποδέχτηκε και ο Όρντ απέλυσε και τον ίδιο, όμως το Συμβούλιο δεν αποδέχτηκε τις δύο απολύσεις και αυτό είχε ως συνέπεια ο Όρντ να αποπεμφθεί απο πρόεδρος.
Κλάφ και Τέιλορ θα την οδηγήσουν την σεζόν 1966-1967 στην κατάληψη της 8ης θέσης και τον Μάιο του 1967 ύστερα απο 85 παιχνίδια με 37 νίκες, 14 ισοπαλίες και 34 ήττες θα αποχωρήσουν για να αναλάβουν την Ντέρμπι στην δεύτερη κατηγορία.
Μετά την πρώτη χρονιά θα προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές όσον αφορά το οργανωτικό κομμάτι και το 1968 θα την οδηγήσει στην άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Με την πρώτη κατέλαβε την 4η θέση όμως λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα ενώ της επιβλήθηκε και πρόστιμο 10.000 λιρών.
Την περίοδο 1971-9172 την οδήγησε στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος ύστερα απο μεγάλη μάχη με την Λίντς, την Λίβερπουλ και την Μάντσεστερ Σίτι και όλα κρίθηκαν την τελευταία αγωνιστική με τα "κριάρια" να τον κατακτούν με μόλις ένα πόντο διαφορά.
Τον Αύγουστο του 1972 θα έρθει σε κόντρα με την διοίκηση μιας και δεν θα είναι παρών στα φιλικά παιχνίδια της Ντέρμπι σε Ολλανδία και Γερμανία αντίστοιχα. Νωρίτερα τον Απρίλιο λίγο πριν τελειώσει το Πρωτάθλημα Κλαφ και Τέιλορ είχαν παραιτηθεί για μερικές ώρες πριν το ματς με την Κόβεντρι και χρειάστηκε η παρέμβαση του Λόνγκσον δίνοντας τους χρήματα για να "σβήσει η φωτιά".
Ένα μήνα αργότερα θα έρθει σε κόντρα τόσο με τους οπαδούς αλλά και με το διοικητικό συμβούλιο, ενώ στο Πρωτάθλημα θα τερματίσει ένατος.
Θα φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου θα αποκλειστεί απο την Γιουβέντους έχοντας όμως πολλά παράπονα και μετά τον αγώνα στα αποδυτήρια αρνήθηκε να μιλήσει στους Ιταλούς δημοσιογράφους αποκαλώντας τους "κλέφτες μπάσταρδους", βάζοντας μέσα και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν μια περίοδος όπου ο Κλάφ έχοντας την δυνατότητα να γράφει σε εφημερίδες αλλά και να βγαίνει στην τηλεόραση τα έβαζε με τους υπευθύνους της ομοσπονδίας, αλλά και με τον προπονητή της Λίντς Ντον Ρέβι κατηγορώντας τον για "αντιαθλητικό παιχνίδι".
Η σχέση με τους ιθύνοντες της Ντέρμπι πήγαινε απο το κακό στο χειρότερο, τον Σεπτέμβριο του 1973 ταξίδεψε στο Λονδίνο για να διαπραγματευτεί την μετεγγραφή των Μπόμπι Μουρ και Τρέβορ Μπρούκινγκ απο την Γουέστ Χαμ χωρίς όμως να ενημερώσει κανένα απο τα μέλη του ΔΣ.
Τον Οκτώβριο παρά το γεγονός ότι είχε υπογράψει τετραετή επέκταση του συμβολαίου του, ο Λονγκσον ζήτησε απο το ΔΣ να επικυρώσει την απόφαση του για να απολύσει το τεχνικό δίδυμο. Η πρόταση του δεν είχε την ανάλογη συναίνεση αλλά μετά την νίκη επί της Μάντσεστερ στο "Όλντ Τράφορντ" επήρθε "καταγίδα".
H απορία του διευθυντή του κλαμπ Τζακ Κέρκλαντ για τον ρόλο του Τέιλορ στην Ντέρμπι συν η κατηγορία προς τον Κλαφ για άσεμνες χειρονομίες κατά του Ματ Μπάσμπι και του Λούις Έντουαρντς προέδρου της Γιουνάιτεντ ώθησαν το δίδυμο σε παραίτηση στις 15 Οκτωβρίου του 1973.
Οι οπαδοί πάντως της Ντέρμπι αντέδρασαν ζητώντας την παραίτηση σύσσωμου του ΔΣ και την παραμονή των Κλάφ και Τέιλορ, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο Κλαφ απτόητος συνέχισε τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις πρώτα κατηγορώντας τους ιθύνοντες για άγνοια περι ποδοσφαίρου, ενώ με αφορμή τον αγώνα της Πολωνίας στο "Γουέμπλει" για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου περιέλαβε τον τερματοφύλακα των Πολωνών Γιαν Τομαζέφσκι χαρακτηριζόνατς τον "κλόουν με γάντια".
332 παιχνίδια με 161 νίκες, 78 ισοπαλίες και 93 ήττες ο απολογισμός στο "Πράιντ Πάρκ". Τον Νοέμβριο θα αναλάβει την Μπράιτον της τρίτης κατηγορίας σε ένα όχι ιδιαίτερα πετυχημένο πέρασμα μέχρι τον Ιούλιο του 1974 έχοντας σε 34 παιχνίδια, 12 νίκες, 9 ισοπαλίες και 13 ήττες.
Ο επόμενος σταθμός του θα προκαλέσει την μεγαλύτερη συζήτηση αφού θα δεχτεί να αναλάβει τον πάγκο της Λίντς, χωρίς πάντως τον Τέιλορ. Δεν είχε περάσει πολύ καιρός απο τότε που ο ίδιος ο Κλαφ δημόσια έβγαινε και κατηγορούσε τα "παγώνια" ότι έπαιζαν "βρώμικα" και ότι ήταν "κλέφτες" και για αυτό τον λόγο θα έπρεπε να υποβιβαστούν στην δεύτερη κατηγορία.
Στην δε πρώτη γνωριμία με τους παίκτες της Λίντς ανέφερε χαρακτηριστικά ότι θα έπρεπε να πετάξουν στον κάδο όλα τα μετάλλια που είχαν κερδίσει γιατί δεν ήταν δίκαια. Έκατσε 44 ημέρες απο τις 30 Ιουλίου έως τις 12 Σεπτεμβρίου του 1974 σε 8 παιχνίδια έχοντας μόλις 1 νίκη, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες.
Όλη αυτή η ιστορία ώθησε τον Ντέιβιντ Πις να γράψει ένα βιβλίο με τον τίτλο "Damned United" το οποίο προκάλεσε πολλές συζητήσεις, με τον Τζον Τζάιλς να καταθέτει μήνυση, ενώ και η οικογένεια του Κλαφ εξέφρασε την δυσαρέσκεια της. Τρία χρόνια αργότερα το 2009 είχαμε και την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου με πρωταγωνιστή τον Μαικλ Σιν στον ρόλο του Κλαφ, με την οικογένεια του Κλαφ να αρνείται να συμμετάσχει στην παραγωγή της ταινίας.
Το απόγευμα της απόλυσης ο Κλαφ είχε προσκληθεί στον τοπικό σταθμό ITV Yorkshire και στην εκπομπή Calendar όπου παράλληλα είχε προσκληθεί και ο Ντον Ρέβι. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ρότζερ Χέρμιστον όλη αυτό έμοιαζε με ένα "ζευγαρι το οποίο διαφωνούσε για τα πάντα και ήταν ένα βήμα πριν το διαζύγιο".
Στις 6 Ιανουαρίου του 1975 θα αντικαταστήσει τον Άλαν Μπράουν στον πάγκο της Νότιγχαμ Φόρεστ και τον Τέιλορ να έρχεται στις 16 Ιουλίου του 1976. Την περίοδο 1976-1977 θα την ανεβάσει στην μεγάλη κατηγορία μόλις ένα πόντο πάνω απο Μπόλτον και Μπλάκπουλ και την επόμενη σεζόν θα οδηγήσει την Νότιγχαμ στην κατάκτηση του παρθενικού Πρωταθλήματος στην ιστορία της εφτά βαθμούς μπροστά απο την Λίβερπουλ.
Νωρίτερα στον τελικό του Λιγκ Καπ θα επικρατήσει σε επαναληπτικό της Λίβερπουλ με 1-0 χάρις σε γκολ του Ρόμπερτσον. Η επόμενη χρονιά 1978-1979 θα ανοίξει με το Τσάριτι Σίλντ κόντρα στην Ίπσουιτς, για να ακολουθήσει το Λιγκ Καπ κόντρα στην Σαουθάμπτον, ενώ στο Πρωτάθλημα θα τερματίσει δεύτερη πίσω απο την Λίβερπουλ
Ο κυριότερος όμως τίτλος δεν ήταν άλλος απο το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Λίβερπουλ, ΑΕΚ, Γκρασχόπερ, Κολωνία στον ημιτελικό και στον τελικό της 30ης Μαίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου θα αντιμετώπιζε την Μάλμε την οποία και κέρδισε με 1-0 χάρις στο γκολ του Φράνσις στις καθυστερήσεις.
Θα ακολουθήσει το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ απέναντι στην Μπαρτσελόνα αλλά κυρίως το ρίπιτ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Έστερ, Άρτζες Πιτέστι, Ντινάμο Βερολίνου και Άγιαξ στον ημιτελικό και στις 28 Μάϊου του 1980 στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" της Μαδρίτης απέναντι στο Αμβούργο θα πάρει το τρόπαιο με γκολ του Ρόμπερτσον στο 20'.
Θα ηττηθεί τόσο στον τελικό του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ απο την Βαλένθια και στον τελικό του Διηπειρωτικού απο την Νασιονάλ. Το 1982 ο Τέιλορ θα αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί αλλά θα επιστρέψει στους πάγκους έξι μήνες αργότερα το 1983 αναλαμβάνοντας την Ντέρμπι.
Οι σχέσεις των δύο ανδρών είχαν διαταραχθεί, όταν το 1980 ο Τέιλορ εξέδωσε ένα βιβλίο με τον τίτλο With Clough, By Taylor χωρίς όμως να ενημερώσει τον Κλάφ για αυτή του την κίνηση. Όταν οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας τον Ιανουάριο του 1983, οι δυο τους δεν αντάλλαξαν ούτε ματιά, ούτε και συνομίλησαν.
Η οριστική ρήξη ήρθε τον Μάιο όταν προχώρησαν τα "κριάρια" στην απόκτηση του Τζον Ρόμπερτσον, χωρίς ο Κλάφ να το γνωρίζει. Δεν ξαναμίλησαν ποτέ μέχρι τον θάνατο του Τέιλορ τον Οκτώβριο του 1990, με τον Κλαφ να παραβρίσκεται κανονικά στην κηδεία του
Η προσπάθεια ανανέωσης δεν είχε και τα καλύτερα αποτελέσματα, έφτασε πάντως την περίοδο 1983-1984 μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου αποκλείστηκε απο την Άντερλεχτ, όπου όπως αποδείχθηκε υπήρξε δωροδοκία για να ωφεληθεί η βελγική ομάδα.
Θα κατακτήσει 2 Λιγκ Καπ το 1989 κόντρα στην Λούτον και το 1990 κόντρα στην Όλνταμ, ενώ το 1991 θα φτάσει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου αλλά θα ηττηθεί απο την Τότεναμ και ένα χρόνο αργότερα το 1992 στον τελικό του Λιγκ Καπ όπου θα ηττηθεί απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Στις 8 Μάϊου του 1993 ο υποβιβασμός της Νότιγχαμ απο την νεοσυσταθείσα Premier League θα είναι το "κύκνειο άσμα" του Μπράιαν Κλάφ στον πάγκο των "κόκκινων" και γενικότερα στους πάγκους. Είναι μακράν ο μακροβιότερος προπονητής της Φόρεστ έχοντας σε 994 παιχνίδια έχοντας 464 νίκες, 263 ισοπαλίες και 267 ήττες.
Μετά την απόσυρση του έδωσε μάχη απέναντι στον αλκοολισμό, ενώ τον Ιούνιο του 1993 κατηγορήθηκε απο τον τότε πρόεδρο της Τότεναμ Άλαν Σούγκαρ ότι το καλοκαίρι του 1992, πήρε λεφτά κάτω απο το τραπέζι για την μετεγγραφή του Τέντι Σέριγχαμ στους Λονδρέζους και πιο συγκεκριμένα το ποσό των 58.750 λιρών. Ποσό το όποιο ο Σούγκαρ πίστευε ότι θα πήγαινε στους ατζέντηδες αλλά τελικά κατέληξε στον Ρόνι Φέντον που ήταν τότε βοηθός του Κλάφ.
Λόγω της αρρώστιας του η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, με τον ίδιο πάντως να αρνείται τις κατηγορίες. Τον Νοέμβριο του 1995 ήταν απο τους υποψήφιους για την διαδοχή του Γκρέιαμ Τέιλορ στον πάγκο της Γούλβς.
Τον Νοέμβριο του 1994 μιλώντας για την τραγωδία του Χίλσμπορο στην αυτοβιογραφία του κατηγόρησε τους ανθρώπους της Λίβερπουλ ως υπεύθυνους για τον θάνατο των οπαδών, αν και το 2001 τα πήρε πίσω λέγοντας ότι δεν ήταν πληροφορημένος σωστά.
H Executive Stand στο Σίτι Γκράουντ μετονομάστηκε σε Μπράιαν Κλάφ, το 2002 μπήκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame, ενώ τόσο η πόλη του Νότιγχαμ όσο και η πόλη του Ντέρμπι τον τίμησαν. Τον Αύγουστο του 2005 ο αυτοκινητόδρομος Α52 που συνδέει Νότιγχαμ και Ντέρμπι πήρε το όνομα του, όπως και το τραμ Νο 215 στον Nottingham Express Transit.
Στις 16 Μάϊου του 2007 η πόλη του Μίντλεσμπρο ανέγειρε άγαλμα του στο Άλμπερτ Πάρκ, στις 6 Νοεμβρίου του 2008 άγαλμα του τοποθετήθηκε στο κέντρο της πόλης του Νότιγχαμ. Επίσης στις 28 Αυγούστου του 2010 τοποθετήθηκε άγαλμα που απεικονίζει τους Τέιλορ και Κλαφ έξω απο το Πράιντ Πάρκ.
Το 2013 το ESPN σε ψηφοφορία του τον τοποθέτησε στην 3η θέση των κορυφαίων προπονητών όλων των εποχών, ενώ την ίδια χρονιά το World Soccer σε αντίστοιχη ψηφοφορία κατέλαβε την 17η θέση. Το 2019 σε ψηφοφορία του France Football κατέλαβε την 15η θέση για τους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών.
