Ο Ζόλταν Τσίμπορ έπαιζε κυρίως αριστερός ακραίος επιθετικός αλλά και ως κλασικός επιθετικός. Διακρίθηκε για το εξαιρετικό του σουτ, τον έλεγχο της μπάλας αλλά και τον καλό ρυθμό που διατηρούσε στο παιχνίδι του.
Γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1929 στο Κάποσβαρ και ξεκίνησε να κάνει άλμα εις ύψος. Τα τρία απο τα έξι αδέρφια του έπαιζαν ποδόσφαιρο με τον Τσίμπορ να τους ακολουθεί και να ξεκινάει την ποδοσφαιρική του καριέρα απο την Komarom AC και την Komarov MAV, ενώ εργαζόταν παράλληλα και ως μηχανοδηγός
H κλήση του στην εθνική ομάδα των νέων ώθησε την Φερεντσβάρος να τον αποκτήσει το 1948 όπου θα αγωνιστεί μέχρι το 1950 και θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 1949 έχοντας 70 συμμετοχές και 33 γκολ.
H κλήση του στην εθνική ομάδα των νέων ώθησε την Φερεντσβάρος να τον αποκτήσει το 1948 όπου θα αγωνιστεί μέχρι το 1950 και θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 1949 έχοντας 70 συμμετοχές και 33 γκολ.
Θα ακολουθήσει ένα μικρό πέρασμα απο την Τσέπελ την περίοδο 1951-1952 και το 1953 θα ενταχθεί στο δυναμικό της Χόνβεντ. Θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1954 και το 1955 πετυχαίνοντας 100 γκολ σε 175 αγώνες και όταν θα γίνει η σοβιετική εισβολή το 1956 θα είναι απο αυτούς που δεν θα γυρίσουν στην Ουγγαρία.
Άν και υπέγραψε στην Ρόμα η δίχρονη τιμωρία που του επιβλήθη "ακύρωσε" το συμβόλαιο με τους "τζιαλορόσι" θα προσπαθήσει να βρει κάποια ομάδα στην Ιταλία αλλά αποδείχθηκε μάταιος κόπος. Την λύση θα την δώσει ο Λαντισλάο Κουμπάλα ο οποίος θα τον προτείνει στην Μπαρτσελόνα και θα βρεί στην Βαρκελώνη τον Σάντορ Κόκσιτς.
Με τους "μπλαουγκράνα" σε 84 παιχνίδια θα πετύχει 36 τέρματα, θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1959 και το 1960, 1 Κύπελλο το 1960, 1 Κύπελλο Εκθέσεων το 1960 κόντρα στην Μπέρμιγχαμ ενώ το 1961 θα παίξει στον χαμένο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Βέρνη κόντρα στην Μπενφίκα.
Θα παίξει για μία χρονιά στην Εσπανιόλ και θα έχει σύντομα περάσματα απο Βασιλεία, Αούστρια Βιέννης και Τορόντο Σίτυ το 1965 όταν και θα σταματήσει. Στις 8 Μαΐου του 1949 κόντρα στην Αυστρία θα κάνει ντεμπούτο με την εθνική ομάδα της χώρας του.
Μέλος της ομάδας που θα κατακτήσει το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ελσινκι το 1952, θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 στην Ελβετία και στα πέντε παιχνίδια όπου θα πετύχει και τρία τέρματα κόντρα σε Νότιο Κορέα, Ουρουγουάη και στον χαμένο τελικό κόντρα στην Δυτική Γερμανία.
Μαζί με τον Φέρεντς Πούσκας και τον Ουρουγουανό Πέδρο Τσέα είναι οι μοναδικοί που έχουν καταφέρει να πετύχουν γκολ τόσο σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων όσο και σε αντίστοιχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Μαζί με τον Φέρεντς Πούσκας και τον Ουρουγουανό Πέδρο Τσέα είναι οι μοναδικοί που έχουν καταφέρει να πετύχουν γκολ τόσο σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων όσο και σε αντίστοιχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Στις 14 Οκτωβρίου του 1956 στο "Πράτερ" κόντρα στην Αυστρία θα είναι η 43η και τελευταία του εμφάνιση έχοντας πετύχει και 17 τέρματα. Αντιμετώπισε αρκετά οικογενειακά προβλήματα, χώρισε με την γυναίκα του η οποία και πήρε την επιμέλεια των παιδιών τους.
Για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα, αναγκάστηκε να πουλήσει και το μαγαζί που είχε ανοίξει στην Βαρκελώνη με το όνομα "Γαλάζιος Δούναβης" που είχε αγοράσει με τα λεφτά που είχε βγάλει απο το ποδόσφαιρο.
Για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα, αναγκάστηκε να πουλήσει και το μαγαζί που είχε ανοίξει στην Βαρκελώνη με το όνομα "Γαλάζιος Δούναβης" που είχε αγοράσει με τα λεφτά που είχε βγάλει απο το ποδόσφαιρο.
Το 1990 επέστρεψε στην Ουγγαρία ανέλαβε πρόεδρος στην Komarom στην ομάδα απο την οποία ξεκίνησε και την 1η Σεπτεμβρίου του 1997 σε ηλικία 68 ετών στο Γκιόρ έφυγε απο την ζωή. Προς τιμή του το Κόμαρομ ονόμασε το αθλητικό του κέντρο με το όνομά του, ενώ έχει δημιουργηθεί και ένα ειδικό δωμάτιο όπου εκτίθενται διάφορα δικά του αντικείμενα.
