Δεν είναι και λίγο πράγμα να θεωρείσαι το "μυαλό" μίας εκ των κορυφαίων εθνικών ομάδων που παρουσιάστηκε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη της Εθνικής Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970. Πόσο μάλλον όταν στην ίδια εντεκάδα βρίσκονταν τέσσερα ακόμα "δεκάρια" στους συλλόγους τους όπως οι Ριβελίνο, Ζαιρζίνιο, Τοστάο και φυσικά ο Πελέ σπουδαίες προσωπικότητες συν τοις άλλοις.
"Το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει" λέει μια σοφή παροιμία και αυτό αποδείχθηκε στην περίπτωση του Ζέρσον Ντε Ολιβείρα Νούνιες που γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1941 στην πόλη Νιτερόι της περιοχής Γκουαναμπάρα Μπέι του Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Τόσο ο πατέρας του όσο και ο θείος του ήταν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές με τον πρώτο μάλιστα να έχει στενή σχέση με τον θρυλικό Ζιζίνιο και όπως ήταν λογικό το "μικρόβιο" της μπάλας κόλλησε στον μικρό Ζέρσον.
Τόσο ο πατέρας του όσο και ο θείος του ήταν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές με τον πρώτο μάλιστα να έχει στενή σχέση με τον θρυλικό Ζιζίνιο και όπως ήταν λογικό το "μικρόβιο" της μπάλας κόλλησε στον μικρό Ζέρσον.
Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της τοπική ομάδα της περιοχής την Canto do Rio το 1958 όταν τον είδε ο Παραγουανός Μοντέστο Μπρία μεγάλη δόξα της Φλαμένγκο, ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία και τον κάλεσε να προπονηθεί στις ακαδημίες της Φλαμένγκο.
Πολύ σύντομα αναρριχήθηκε και το 1959 εντάχθηκε στην μεγάλη ομάδα. Στους "μενγκάο" αγωνίστηκε μέχρι το 1963 με 153 συμμετοχές και 80 γκολ και κατέκτησε μαζί της το πρωτάθλημα της πολιτείας του Ρίο το 1963.
Μάλιστα έκανε την πρώτη του παρουσία έστω και σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο με την Εθνική Βραζιλίας αφού πήρε μέρος τόσο στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα του 1959 στο Σικάγο, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης τo 1960.
Στους αγώνες αυτούς εντυπωσίασε τις ιταλικές ομάδες οι οποίες θέλησαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους όμως εκείνος αρνήθηκε τις προτάσεις που του έγιναν. Το 1963 αποφάσισε να μην ανανεώσει την συνεργασία του με την Φλαμένγκο ίσως και λόγω του ότι ανατέθηκε το μαρκάρισμα του Γκαρίντσα στον τελικό του πρωταθλήματος της πολιτείας του Ρίο το 1962 όπου η Μποταφόγκο επικράτησε με 3-0.
Η πρόκληση της Μποταφόγκο ήταν μεγάλη αφού τότε διέθετε μαζί με την Σάντος του Πελέ την καλύτερη ομάδα στην χώρα και ποδοσφαιριστές όπως οι Ζάγκαλο, Γκαρίντσα, Ντίντι, Νίλτον Σάντος και Κουαρεντίνια.
Με τους "φογκάο" έως και το 1969 αγωνίστηκε σε 248 αγώνες με 96 γκολ και κατέκτησε δύο φορές το τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο το 1964 και το 1965, τα πρωταθλήματα της Πολιτείας του Ρίο το 1967 και το 1968 και το Κύπελλο Βραζιλίας το 1968 που ήταν και ο πρώτος εγχώριος τίτλος της ιστορίας της Μποταφόγκο.
Ακολούθησε η τριετία στην Σάο Πάολο(1969-1972) όπου σε 75 συμμετοχές πέτυχε 12 γκολ και κατέκτησε τα πρωτάθλημα της πολιτείας του Σάο Πάολο το 1970 και το 1971. Oλοκλήρωσε την καριέρα του στην Φλουμινένσε την ομάδα την οποία υποστήριζε μικρός και την διετία 1972-1974 με 57 συμμετοχές και 5 γκολ κατακτώντας το πρωτάθλημα της πολιτείας του Ρίο το 1973.
Με την φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας έκανε ντεμπούτο στις 7 Μαΐου του 1961 στο Σαντιάγκο απέναντι στην Χιλή στο πλαίσιο του τουρνουά "Μπερνάρντο Ο'Χίγκινς". Ήταν από τις επιλογές του Αιμόρε Μορέιρα για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Χιλής το 1962 όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο του στέρησε αυτή την δυνατότητα αφού αν και υποβλήθηκε σε εγχείρηση δεν κατάφερε να προλάβει τις προθεσμίες.
Ήταν παρών στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας μια "τραυματική" εμπειρία τόσο για τον ίδιο που δεν πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις αλλά και για την "σελεσάο" που αποκλείστηκε από την πρώτη φάση.
Τέσσερα χρόνια αργότερα όμως στο Μεξικό το 1970 πήρε το "αίμα" του πίσω αφού ήταν βασικό στέλεχος με τέσσερις συμμετοχές και ένα γκολ στον τελικό με την Ιταλία πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όντας και στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά
Τέσσερα χρόνια αργότερα όμως στο Μεξικό το 1970 πήρε το "αίμα" του πίσω αφού ήταν βασικό στέλεχος με τέσσερις συμμετοχές και ένα γκολ στον τελικό με την Ιταλία πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όντας και στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά
Στις 9 Ιουλίου του 1972 στο πλαίσιο του τουρνουά Brazil Independence Cup στο Ρίο Ντε Τζανέιρο απέναντι στην Πορτογαλίας πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση κλείνοντας τον ενδεκαετή κύκλο με 70 παρουσίες και 14 γκολ.
Μετά την απόσυρση του από τους αγωνιστικούς χώρους ο "παπαγάλος" όπως ήταν το παρατσούκλι του από τα σχολικά χρόνια για πολλά χρόνια δούλεψε ως σχολιαστής στον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Globo, το 2012 στον ραδιοφωνικό σταθμό Bradesco Sports FM , το 2013 στον Transamerica Rio de Janeiro, και απο το 2015 στον Radio Tupi. Παράλληλα ασχολείται στην πατρίδα του το Νιτερόι σε διάφορα αθλητικά προγράμματα.
Μετά την απόσυρση του από τους αγωνιστικούς χώρους ο "παπαγάλος" όπως ήταν το παρατσούκλι του από τα σχολικά χρόνια για πολλά χρόνια δούλεψε ως σχολιαστής στον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Globo, το 2012 στον ραδιοφωνικό σταθμό Bradesco Sports FM , το 2013 στον Transamerica Rio de Janeiro, και απο το 2015 στον Radio Tupi. Παράλληλα ασχολείται στην πατρίδα του το Νιτερόι σε διάφορα αθλητικά προγράμματα.
Στα μέσα της δεκαετίας του '70 το όνομα του συνδέθηκε ατυχώς με τον κακόφημο νόμο που έγινε γνωστός στην βραζιλιάνικη κουλτούρα ως ο "Νόμος του Ζέρσον(Lei de Gerson) που απεικόνιζε την παραδοσιακή βραζιλιάνικη αδιαφορία για τους νόμους και τους κανόνες.
Ήταν το 1976 όταν πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια της μάρκας τσιγάρων Villa Rica με το "μότο" "Θα ήθελες να επωφεληθείς από τα πάντα σωστά" στο τέλος του διαφημιστικού να προκαλεί μεγάλο σάλο αφού πολλοί το μετέφραζαν ως την επίτευξη του σκοπού με οποιοδήποτε κόστος.
Ήταν το 1976 όταν πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια της μάρκας τσιγάρων Villa Rica με το "μότο" "Θα ήθελες να επωφεληθείς από τα πάντα σωστά" στο τέλος του διαφημιστικού να προκαλεί μεγάλο σάλο αφού πολλοί το μετέφραζαν ως την επίτευξη του σκοπού με οποιοδήποτε κόστος.
Όπως είναι φυσικό ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής εξέφρασε την αγανάκτησή του για το γεγονός ότι η εικόνα του όχι μόνο συνδέθηκε με την διαφήμιση αλλά και ότι όλα τα είδη των ανήθικων συμπεριφορών ταυτίστηκαν με τον ίδιο μέσω του νόμου.
Το 2015 το αγγλικό περιοδικό World Soccer τον συμπεριέλαβε στην λίστα με τους 100 κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ενώ εισήρθε και στο βραζιλιάνικο Hall of Fame.
