Γιόχαν Κρόιφ Ο "ιπτάμενος Ολλανδός"

"Έχω την αίσθηση πως προηγούμαι με 2-0 στο ημίχρονο. Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει αλλά είμαι βέβαιος πως στο τέλος θα επικρατήσω".  Με αυτά τα λόγια ο Γιόχαν Κρόιφ τον Φεβρουάριο του 2016, περιέγραφε την κατάσταση την οποία βίωνε απο τον Οκτώβριο όταν και διαγνώστηκε καρκίνος στον πνεύμονα. 

Φαίνεται όμως πως ο Χάρος είχε διαφορετική άποψη στο δεύτερο ημίχρονο αφού στις 24 Μαρτίου του 2016 ο μεγάλος Ολλανδός ποδοσφαιριστής και προπονητής άφηνε την τελευταία του πνοή στην Βαρκελόνη σε ηλικία 69 ετών προκαλώντας την θλίψη σε όλο τον κόσμο που τον αγάπησε και τον λάτρεψε.

Μανιώδης καπνιστής απο όταν έπαιζε ποδόσφαιρο το 1991 υπεβλήθη σε εγχείριση ανοικτής καρδιάς, και στην συνέχεια πήρε μέρος σε διαφημιστική καμπάνια κατά του καπνίσματος λέγοντας χαρακτηριστικά: "Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα στην ζωή, ο καπνός μου τα πήρε σχεδόν όλα".

Γεννημένος στις 25 Απριλίου του 1947 στο Άμστερνταμ πέντε λεπτά μακριά απο το γήπεδο του Άγιαξ το "Ντε Μέερ" και με την παρότρυνση του πατέρα του ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο έχοντας ως είδωλο τον Ολλανδό στράικερ Φάας Βίλκες.

Απο την ηλικία των 10 ετών εντάχθηκε στον Άγιαξ παίζοντας ταυτόχρονα ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ(στην θέση του κάτσερ), όμως δύο χρόνια αργότερα το 1959 έχασε τον πατέρα του απο καρδιακή προσβολή. Ο μικρός Γιόχαν θέλοντας να τιμήσει τον πατέρα του αποφασίζει να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο και στις 15 Νοεμβρίου του 1964 θα πραγματοποίησει το ντεμπούτο του με την ανδρική ομάδα του "Αίαντα" στην ήττα απο την GVAV με 3-1, πετυχαίνοντας και το μοναδικό τέρμα της ομάδας του.

Μέχρι και το καλοκαίρι του 1973 στην πρώτη του θητεία με το Άγιαξ θα κατακτήσει 6 Πρωταθλήματα(1966,1967,1968,1970,1972,1973), 4 Κύπελλα(1967,1970,1971,1972), 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1971 στο Λονδίνο απέναντι στον Παναθηναικό, το 1972 στο Ρότερνταμ επί της Ίντερ και το 1973 στο Βελιγράδι κόντρα στην Γιουβέντους, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1972 κόντρα στην Ρέιντζερς και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1972 κόντρα στην Ιντεπεντιέντε, ενώ είχε και έναν χαμένο τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1969 απέναντι στην Μίλαν στην Μαδρίτη.

Το καλοκαίρι του 1973 ύστερα απο πρόταση του τότε προπονητή του Άγιαξ Τζόρτζ Νόμπελ αποφασίστηκε να αναδειχθεί αρχηγός ύστερα απο ψηφοφορία των παικτών. Υποψήφιοι ο Κρόιφ ο οποίος διατηρούσε το περιβραχιόνιο και ο Πίετ Κάιζερ, με τον δεύτερο με δώδεκα ψήφους να παίρνει το περιβραχιόνιο.

Αυτό προκάλεσε την έντονη ενόχληση του και αμέσως ξεκίνησε την διαδικασία για την αποχώρηση του απο το Άμστερνταμ. Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα κινούνται για να τον αποκτήσουν με τον "ιπτάμενο Ολλανδό" να δείχνει την προτίμηση του στην ομάδα απο την Καταλονία. 

Μία μετεγγραφή που πέρασε απο σαράντα κύματα για να πραγματοποιηθεί με τον ίδιο τον Κρόιφ να απειλεί πως δεν ενισχύσει τους "οράνιε" στο επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Δυτικής Γερμανίας σε περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί αυτή.

Άν και τον Αύγουστο του 1973 Άγιαξ και Μπαρτσελόνα τα βρήκαν στο οικονομικό με τους δεύτερους να πληρώνουν το ποσό των 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων ποσό-ρεκόρ για την εποχή, ο ίδιος ο Κρόιφ θα περίμενε μέχρι τον Οκτώβριο για να κάνει το ντεμπούτο του με τους "μπλαουγκράνα" κόντρα στο νικηφόρο 4-0 επί της Γρανάδα με τον ίδιο να πετυχαίνει δύο τέρματα.

Εκείνη η σεζόν δεν είχε ξεκινήσει καθόλου καλά για την Μπαρτσελόνα όμως η ενσωμάτωση του Κρόιφ στην ομάδα ήταν εντυπωσιακή με τον Ολλανδό να την οδηγεί στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ισπανίας ύστερα απο 14 χρόνια καταφέρνοντας μάλιστα να "διασύρει" την Ρεάλ Μαδρίτης στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" με 5-0.

Στο "Κάμπ Νού" θα αγωνιστεί μέχρι το 1978 κατακτώντας ένα ακόμα κύπελλο το 1978 έχοντας 184 συμμετοχές και 61 τέρματα, για να μεταβεί στην συνέχεια στην Αμερική και στο NASL(North American Soccer League) πρώτα με τους Λος Άντζελες Άζτεκς(27 συμμετοχές και 14 γκολ) όπου και θα ανακηρυχθεί κορυφαίος παίκτης του Πρωταθλήματος και με τους Ουάσιγκντον Ντίπλοματς(32 συμμετοχές και 12 γκολ).

Ενδιάμεσα τον Ιανουάριο του 1981 θα επιστρέψει στην Ισπανία για λογαριασμό της Λεβάντε όπου όμως θα αγωνιστεί μόνο σε δέκα παιχνίδια λόγω τραυματισμών αλλά και λόγω της κόντρας που είχε με την διοίκηση του συλλόγου. Απο την στιγμή που η ομάδα απο την Βαλένθια δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία, ο Κρόιφ αποχώρησε και επέστρεψε στην πατρίδα του.

Τον Δεκέμβριο του 1981 ξαναφόρεσε την φανέλα του Άγιαξ με τον οποίο κατέκτησε δύο ακόμα Πρωταθλήματα το 1982 και το 1983, και 1 Κύπελλο το 1983. Τον Δεκέμβριο του 1982 ο Κρόιφ ξάφνιασε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο όταν σε παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στην Χέλμοντ αντί να εκτελέσει απευθείας το πέναλντι αυτός προτίμησε να πασάρει στον Γέσπερ Όλσεν, με τον Δανό να του την επιστρέφει και ο Ολλανδός σε κενή εστία 

Ύστερα απο 371 παιχνίδια και 270 γκολ με την φανέλα του "Αίαντα" αποχωρεί απο τον σύλλογο του Άμστερνταμ μιας και δεν τα βρίσκει με την διοίκηση στο οικονομικό και υπογράφει στον "αιώνιο αντίπαλο" την Φεγενορτ την οποία την οδηγεί στο ντάμπλ έχοντας 44 συμμετοχές και 13 γκολ και το καλοκαίρι του 1984 βάζει τέλος στην πλούσια ποδοσφαιρική του καριέρα.

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1966 στο ισόπαλο 2-2 κόντρα στην Ουγγαρία στο Ρότερνταμ για τα προκριματικά του EURO 1968 έκανε το ντεμπούτο του στους "οράνιε", ενώ μόλις στο δεύτερο παιχνίδι φιλικού χαρακτήρα κόντρα στην Τσεχοσλοβακία δέχτηκε την κόκκινη κάρτα με συνέπεια η Ομοσπονδία να τον τιμωρήσει με αποκλεισμό ενός έτους απο τους αγώνες του Άγιαξ.

Συνολικά φόρεσε την φανέλα της 48 φορές πετυχαίνοντας και 33 τέρματα, οδηγώντας την στον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 κόντρα στην Δυτική Γερμανία αγωνιζόμενος σε όλα τα παιχνίδια έχοντας πετύχει και 3 γκολ, 2 κόντρα στην Αργεντινή και ένα στην Βραζιλία.

Πήρε μέρος στην τελική φάση του Euro του 1976 στην Γιουγκοσλαβία καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, και παρότι συμμετείχε στην προκριματική φάση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 βοηθώντας την χώρα του να πάρει την πρόκριση, εκείνος αποφάσισε τον Οκτώβριο του 1977 να αποσυρθεί απο την εθνική με τις φήμες να δίνουν και να παίρνουν για το ποια ήταν η πραγματική αιτία της μη καθόδου του στην Αργεντινή.

Το 1985 αναλαμβάνει προπονητής του Άγιαξ με τον οποίο κατακτάει 2 Κύπελλα το 1986 και το 1987 και το Κύπελλο Κυπελλούχων στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας απέναντι στην Λοκομοτίβ Λειψίας. Το καλοκαίρι του 1988 η Μπαρτσελόνα του αναθέτει την τεχνική της ηγεσία και ο "Ιπτάμενος Ολλανδός" πραγματοποιεί μαι δεύτερη πετυχημένη καριέρα στον πάγκο της.

Θα κατακτήσει τέσσερα Πρωταθλήματα(1991,1992,1993,1994), 1 Κύπελλο το 1990, 3 Ισπανικά Σούπερ Καπ(1991,1992,1994), το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1992 κόντρα στην Σαμπντόρια στο Λονδίνο, το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1989 στην Βέρνη πάλι κόντρα στην Σαμπντόρια, και το Ευρωπαικό Σούπερ Καπ του 1992. Επίσης είχε δύο χαμένους τελικούς στο Κυπελλούχων του 1991 στο Ρότερνταμ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο Champions League του 1994 στην Αθήνα απέναντι στην Μίλαν.

Το κυριότερο όμως είναι ότι επί των ημερών του οι ακαδημίες της Μπάρτσα η περίφημη "Μασία άρχισαν να αναπτύσσονται με τον ίδιο να χρησιμοποιεί αρκετούς ποδοσφαιριστές απο τα φυτώρια της ομάδας, μια τακτική που εξακολουθεί να αποδίδει καρπούς μέχρι και σήμερα. 

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον Μάρτιο του 2010 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου προέδρου του κλάμπ αν και λίγο αργότερα τον Ιούλιο του αφαιρέθηκε απο τον Σάντρο Ροσέλ λόγω της υποστήριξης του στον Ζουάν Λαπόρτα.

Έκανε δύο  μικρά περάσματα απο τον Άγιαξ αρχικά  το 2008 στην θέση του τεχνικού διευθυντή του Άγιαξ αλλά η διαφωνία με τον Μάρκο Φαν Μπάστεν τον ώθησαν σε παραίτηση και το 2011-2012 ως σύμβουλος για την αναγέννηση των ακαδημιών του συλλόγου, όμως η σκέψη των ιθυνόντων του συλλόγου να προσφέρουν την θέση του τεχνικού διευθυντή στον Λουίς Φαν Γκάαλ προκάλεσε την αντίδραση του Κρόιφ μιας και οι δύο άνδρες δεν διατηρούσαν τις καλύτερες των σχέσεων και τον Απρίλιο του 2012 παραιτήθηκε.

Ένα ακόμα πέρασμα ως σύμβουλος απο την μεξικάνικη Τσίβας Γκουανταλαχάρα, ενώ απο το 2009 έως το 2013 ήταν ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Καταλονίας.

Αντισυμβατικός χαρακτήρας με δυο συγκεκριμένα περιστατικά να έχουν μείνει ιστορικά. Η Εθνική Ολλανδίας είχε συνάψει χορηγία με την Adidas, αντίθετα ο Κρόιφ είχε συμβόλαιο με την PUMA. Ο "ιπτάμενος Ολλανδός" , βρήκε την πατέντα και φορούσε την φανέλα με τις δύο ρίγες εν αντιθέσει με τους συμπαίκτες του που είχαν τις κανονικές εμφανίσεις με τις τρεις ρίγες. 

Το δεύτερο αν και στην αρχή της καριέρας του φορούσε το νούμερο 9 αποφάσισε πολύ πριν επιτραπεί αλλάξει η αριθμοδοσία αυτός να εμφανιστεί με το νούμερο 14 πίσω στην πλάτη ξεφεύγοντας απο τον συνηθισμένο κανόνα αριθμοδοσίας που ήταν απο το 1 έως το 11.

Η κληρονομιά που αφήνει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι ανεκτίμητη, το όνομα του έχει δοθεί στο Ολλανδικό Σούπερ Καπ, στο βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Ολλανδία, σε γηπεδάκια, σε Πανεπιστήμιο, σε κολλέγιο, ακόμα και σε αστεροειδή, ενώ έχει καθιερωθεί και ο όρος Cruyff Turn για την περίφημη ντρίμπλα που έγινε ευρέως γνωστή απο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 . 

Κατέκτησε την Χρυσή Μπάλα τρεις φορές(1971,1973,1974), αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής αλλά και καλύτερος αθλητής στην χώρα του, συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ομάδα όλων των εποχών στα Παγκόσμια Κύπελλα, ενώ το 1999 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών απο την IFFHS.

Ασχολήθηκε με την συγγραφή βιβλίων στα οποία αποτύπωνε τις απόψεις του γύρω απο το ποδόσφαιρο, ενώ διατηρούσε και εβδομαδιαία στήλη στην εφημερίδα El Periódico de Catalunya και στην ολλανδική εφημερίδα De Telegraaf.

Στις 5 Απριλίου του 2018 ανακοινώθηκε ότι το "Άμστερνταμ Αρίνα" θα μετονομαστεί σε "Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα" και λίγες ημέρες αργότερα στις 25 του μηνός στην γενέθλια ημέρα του Κρόιφ βγήκε στην δημοσιότητα το νέο λογότυπο του γηπέδου

Το World Soccer το 2103 σε ψηφοφορία τον κατέταξε στην 29η θέση των κορυφαίων προπονητών όλων των εποχών, το France Football το 2019 στην 4η θέση και το FourFourTwo το 2020 στην 3η θέση σε αντίστοιχες ψηφοφορίες.