Ο μύθος αναφέρει ότι όταν ο Εντουάρντο Γκονσάλβες Αντράντε ήταν στην ηλικία των έξι ετών σκόραρε 47 γκολ σε ένα ματς με την ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου του. Μπορεί στην παιδική ηλικία να μην διέθετε το μεγάλο μπόι και να ήταν ιδιαίτερα αδύνατος όμως δεν δίσταζε να παίζει ποδόσφαιρο με μεγαλύτερα παιδιά από αυτόν κερδίζοντας το προσωνύμιο "Τοστάο" που στα πορτογαλικά σημαίνει μικρό νόμισμα.
Πολύ πριν ο όρος "false 9" μπει στην ποδοσφαιρική ορολογία, ο Τοστάο ήταν ίσως ο πρώτος ο οποίος έπαιζε σε αυτή την θέση. Όχι καθαρόαιμος σεντερ φορ αφού δεν ήταν καθόλου καλός στο ψηλό παιχνίδι, δεν βοηθούσε και το ύψος του ενώ χρησιμοποιούσε μόνο το αριστερό πόδι.
Ήταν όμως κινητικός, έξυπνος στον τρόπο με τον οποίο υποδεχόταν την μπάλα, το μοίρασμά της, την εξαιρετική ντρίμπλα που διέθετε, την δημιουργία για τους συμπαίκτες του, αλλά και την κατάλληλη θέση για να σκοράρει.
Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1947 στο Μπέλο Οριζόντε και παρότι ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής της Κρουζέιρο παίζοντας κυρίως ποδόσφαιρο σάλας έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο με την φανέλα της Αμέρικα Μινέιρο στην ηλικία των 15 ετών όπου είχε 26 συμμετοχές με 16 γκολ.
Οι "αλεπούδες" τον ενέταξαν και πάλι στο δυναμικό τους και στα οκτώ χρόνια που αγωνίστηκε με τους "μπλε" κατέκτησε το Πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1966 όπου μάλιστα νίκησε εις διπλούν την Σάντος του Πελέ και τις εφημερίδες την επομένη να τον αποκαλούν ως τον νέο βασιλιά, τον "λευκό βασιλιά" για την ακρίβεια.
Επίσης κατέκτησε και πέντε Πρωταθλήματα της πολιτείας του Μινάς Ζεράις το 1965, το 1966, το 1967,το 1968 και το 1969. Η μεγάλη έκπληξη ήταν όμως η ανάδειξη του ως πρώτος σκόρερ τέσσερις μάλιστα φορές στο πολιτειακό πρωτάθλημα παρότι αγωνιζόταν στον χώρο του κέντρου.
Συνολικά φόρεσε την φανέλα της "ραπόζα" 378 φορές πετυχαίνοντας 249 γκολ επίδοση που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση της λίστας των σκόρερ όλων των εποχών. Αγωνίστηκε για ένα ακόμα χρόνο με την Βάσκο Ντα Γκάμα με 35 συμμετοχές και 71 γκολ θα ήταν όμως και το "κύκνειο άσμα" του.
Επίσης κατέκτησε και πέντε Πρωταθλήματα της πολιτείας του Μινάς Ζεράις το 1965, το 1966, το 1967,το 1968 και το 1969. Η μεγάλη έκπληξη ήταν όμως η ανάδειξη του ως πρώτος σκόρερ τέσσερις μάλιστα φορές στο πολιτειακό πρωτάθλημα παρότι αγωνιζόταν στον χώρο του κέντρου.
Συνολικά φόρεσε την φανέλα της "ραπόζα" 378 φορές πετυχαίνοντας 249 γκολ επίδοση που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση της λίστας των σκόρερ όλων των εποχών. Αγωνίστηκε για ένα ακόμα χρόνο με την Βάσκο Ντα Γκάμα με 35 συμμετοχές και 71 γκολ θα ήταν όμως και το "κύκνειο άσμα" του.
Αιτία ήταν τα προβλήματα όρασης που είχε αποκομίσει από το 1969 όταν σε παιχνίδι με την Κορίνθιανς δέχτηκε την μπάλα στο αριστερό του μάτι προκαλώντας του αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικό.
Υπεβλήθη σε εγχείριση στο Χιούστον των Ηνωμένων Πολιτειών ένα μήνα πριν από την τελική φάση και μάλιστα ο ίδιος θέλοντας να τεστάρει τον εαυτό του αποφάσισε να πάει στην Ντίσνειλαντ και να κάνει βόλτα με το τρενάκι του λούνα παρκ
Υπεβλήθη σε εγχείριση στο Χιούστον των Ηνωμένων Πολιτειών ένα μήνα πριν από την τελική φάση και μάλιστα ο ίδιος θέλοντας να τεστάρει τον εαυτό του αποφάσισε να πάει στην Ντίσνειλαντ και να κάνει βόλτα με το τρενάκι του λούνα παρκ
Την επομένη του θριάμβου στο Μεξικό ο ίδιος ο Τοστάο παρέδωσε το μετάλλιο του νικητή στον γιατρό Ρομπέρτο Αμπντάλα Μούρα που πραγματοποίησε την επέμβαση ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. Το πρόβλημα όμως επέστρεψε ακολούθησε και μια νέα εγχείριση όπου τα αποτελέσματα δεν ήταν ευχάριστα.
Εάν συνέχιζε να αγωνίζεται επαγγελματικά θα ρίσκαρε όλο και περισσότερο την πιθανότητα να χάσει εντελώς την όραση του στο αριστερό μάτι. Έτσι τον Φεβρουάριο του 1973 σε ηλικία μόλις 26 ετών ανακοινώνει την αποχώρηση του από τους αγωνιστικούς χώρους.
Εάν συνέχιζε να αγωνίζεται επαγγελματικά θα ρίσκαρε όλο και περισσότερο την πιθανότητα να χάσει εντελώς την όραση του στο αριστερό μάτι. Έτσι τον Φεβρουάριο του 1973 σε ηλικία μόλις 26 ετών ανακοινώνει την αποχώρηση του από τους αγωνιστικούς χώρους.
Φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας για πρώτη φορά στις 15 Μαΐου του 1966 σε φιλικό παιχνίδι στο Μορουμπί του Σάο Πάολο απέναντι στην Χιλή. Βρισκόταν στη αποστολή για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας έχοντας και μία συμμετοχή στην ήττα-αποκλεισμό από την Ουγγαρία στο Λίβερπουλ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μεξικό θα έφτανε στο πικ της απόδοσης του αγωνιζόμενος σε όλα τα παιχνίδια της τελικής φάσης ως βασικός στην κατάκτηση του τρίτου Παγκοσμίου Κυπέλλου της ιστορίας της, πετυχαίνοντας δύο γκολ στο ματς της προημιτελικής φάσης απέναντι στο Περού.
Την 54η και τελευταία εμφάνιση με την "σελεσάο" την πραγματοποίησε στις 9 Ιουλίου του 1972 απέναντι στην Πορτογαλία στο πλαίσιο του τουρνουά Independence Cup έχοντας πετύχει 32 γκολ.
Την 54η και τελευταία εμφάνιση με την "σελεσάο" την πραγματοποίησε στις 9 Ιουλίου του 1972 απέναντι στην Πορτογαλία στο πλαίσιο του τουρνουά Independence Cup έχοντας πετύχει 32 γκολ.
Το 1975 πέρασε στο Τμήμα Ιατρικής του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Μίνας Ζεράις ακολουθώντας το επάγγελμα του γιατρού ενώ πολύ σύντομα έγινε και καθηγητής πανεπιστημίου.
Το ποδόσφαιρο ξαναμπήκε στην ζωή του την δεκαετία του '90 σαν τηλεσχολιαστής και αρθρογραφώντας σε εφημερίδες, ενώ τo 1997 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο "Μνήμες, Γνώμες και Σκέψεις πάνω στο Ποδόσφαιρο" .
Το ποδόσφαιρο ξαναμπήκε στην ζωή του την δεκαετία του '90 σαν τηλεσχολιαστής και αρθρογραφώντας σε εφημερίδες, ενώ τo 1997 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο "Μνήμες, Γνώμες και Σκέψεις πάνω στο Ποδόσφαιρο" .
Το 1999 το περιοδικό World Soccer τον κατέταξε στην 53η θέση της λίστας των καλύτερων παικτών του 20ου αιώνα, ενώ το βραζιλιάνικο Revista Placar στην 48η θέση.
