Ο Λουίς Μόντι κατέχει ένα ρεκόρ μοναδικό στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων αφού κατάφερε να βρεθεί σε δύο συνεχόμενους τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου με δύο διαφορετικές εθνικές ομάδες, το 1930 με την Αργεντινή και το 1934 με την Ιταλία όπου μάλιστα αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ο Luis Felipe Monti γεννήθηκε στις 15 Μαΐου του 1901 στο Μπουένος Άιρες και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1921 στην Ουρακάν με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ήταν ένας πολύ τραχύς και σκληρός ποδοσφαιριστής διέθετε και αρκετές τεχνικές αρετές για να αγωνίζεται ως επιθετικός μέσος με βάση τα τωρινά δεδομένα.
Το 1922 υπέγραψε στην Μπόκα Τζούνιορς χωρίς όμως να αγωνιστεί σε κάποιο παιχνίδι για να μετακινηθεί στην Σαν Λορέντζο με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα το 1923, το 1924 και το 1927 έχοντας 244 παιχνίδια και 45 γκολ. Οι εμφανίσεις του με την εθνική Αργεντινής κέντρισαν το ενδιαφέρον της Γιουβέντους η οποία δεν έχασε την ευκαιρία και τον ενέταξε στο δυναμικό της.
Στο Τορίνο παρέμεινε για εννιά χρόνια μέχρι το 1939 και παρότι το πρώτο διάστημα ήταν υπέρβαρος και εκτός φόρμας υπεβλήθη σε εντατική γυμναστική επανήρθε δριμύτερος και είχε ενεργό ρόλο στην κατάκτηση τεσσάρων συνεχόμενων Πρωταθλημάτων το 1932, το 1933, το 1934 και το 1935, και ένα Κύπελλο Ιταλίας το 1938. Συνολικά φόρεσε την φανέλα των "μπιανκονέρι" σε 263 παιχνίδια πετυχαίνοντας 22 τέρματα.
Την πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα της εθνικής Αργεντινής την πραγματοποίησε στις 10 Αυγούστου του 1924 στο Μπουένος Άιρες απέναντι στην Ουρουγουάη. Κατέκτησε το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής το 1927 και το άργυρο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ του 1928.
Στο παρθενικό παγκόσμιο κύπελλο της Ουρουγουάης ο Μόντι ήταν βασικό στέλεχος της "αλμπισελέστε" αφού αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια πετυχαίνοντας δύο γκολ απέναντι σε Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες.
Στον τελικό απέναντι στους οικοδεσπότες λέγεται ότι στο ημίχρονο δέχτηκε απειλές ότι εάν κερδίσει η Αργεντινή τότε θα βρει την μητέρα του νεκρή. Ουσιαστικά δεν "βγήκε ποτέ" στην επανάληψη στον αγωνιστικό χώρο αφού δεν ακούμπησε καθόλου την μπάλα και δεν συμμετείχε καθόλου στο παιχνίδι. Στις 4 Ιουλίου του 1931 στο Μπουένος Άιρες απέναντι στην Παραγουάη φόρεσε για 16η και τελευταία φορά πετυχαίνοντας 5 γκολ.
Στην Ιταλία βίωσε τα αντίθετα συναισθήματα αφού όταν υπέγραψε στην Γιουβέντους με προσωπικές ενέργειες του Μπενίτο Μουσολίνι πήρε ταυτόχρονα και την ιταλική υπηκοότητα . Ο "doble ancho(σ.σ. δίφυλλη ντουλάπα)" αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την "σκουάντρα ατζούρα" στις 27 Νοεμβρίου του 1932 στο Μιλάνο απέναντι στην Ουγγαρία.
Τόσο ο ίδιος όπως και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του αλλά και ο προπονητής του είχαν την πίεση από το καθεστώς ούτως ώστε να κατακτήσει η Ιταλία με κάθε τρόπο το Παγκόσμιο Κύπελλο που συν τοις άλλοις διεξαγόταν και εντός έδρας
Ο Μόντι αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια πανηγυρίζοντας αυτό που δεν κατάφερε να πετύχει τέσσερα χρόνια πριν και στις 5 Απριλίου του 1936 στην Ζυρίχη απέναντι στην Ελβετία φόρεσε για 18η και τελευταία φορά πετυχαίνοντας ένα γκολ.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1934 στο Χάιμπουρι θα διεξαγόταν το φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στην Αγγλία και την Ιταλία. Ο Μόντι αγωνιζόταν στον χώρο του κέντρου και μόλις στο δεύτερο λεπτό σε μια κόντρα του με τον Τεντ Ντρέικ έσπασε το δάχτυλο του ποδιού του.
Σε μια εποχή όπου οι αλλαγές δεν υπήρχαν δεν αποσύρθηκε με τους Ιταλούς να παίζουν με δέκα παίκτες σε ένα ματς που χαρακτηρίστηκε ως η "μάχη του Χάιμπουρι" για το γεγονός ότι υπήρξαν σκληρά μαρκαρίσματα ειδικά απο την πλευρά της "σκουάντρα ατζούρα".
Μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση ακολούθησε το επάγγελμα του προπονητή αναλαμβάνοντας μεταξύ άλλων τις Τριεστίνα, Γιουβέντους με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο το 1942, Βαρέζε(δις), Φοζανέζε, Αταλάντα, Βιτζεβάνο, Ουρακάν και Πίζα.
Το 1953 ένας απατεώνας που ειδικεύονταν στις απάτες όταν συνελήφθη και χωρίς να έχει κάποιο έγγραφο που να πιστοποιεί την ταυτότητα του ισχυρίστηκε ότι είναι ο Λουίς Μόντι δείχνοντας μια ουλή θέλοντας να δείξει ότι είναι το χτύπημα απο την "Μάχη του Χάιμπουρι".
Εν τέλει ήρθε ο πραγματικός Λουίς Μόντι για κατάθεση στην αστυνομία οπότε όλη αυτή η ιστορία έληξε με την φυλάκιση του. Έφυγε από την ζωή στις 9 Σεπτεμβρίου του 1983 σε ηλικία 82 ετών ύστερα απο καρδιακή προσβολή.
