Έχει δώσει το παρών σε όλα τα πολιτειακά Πρωταθλήματα της πολιτείας του Ρίο Ντε Τζανέιρο, όμως η μεγαλύτερη διάκριση για την Φλουμινένσε, ήρθε το 1949 όταν τιμήθηκε με το Ολυμπιακό Κύπελλο απο την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Η "φλουζάο" ιδρύθηκε στις 21 Ιουλίου του 1902 στην περιοχή Λαρανέιρας του Ρίο Ντε Τζανέιρο απο ένα γκρούπ νεαρών φοιτητών προεξάρχοντος του Όσκαρ Αλφρέντο Κόξ, Βραζιλιάνου με αγγλικές ρίζες, ο οποίος είχε δει να παίζεται ποδόσφαιρο στην Ελβετία όπου και σπούδαζε.
Δόθηκε το όνομα Φλουμινένσε που στα λατινικά σημαίνει ποταμός, ενώ ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται και για τους ιθαγενείς κατοίκους της πολιτείας του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Το 1904 υιοθέτησε τα τρία χρώματα κόκκινο, πράσινο και άσπρο στην φανέλα της, ενώ απο το 1906 έως το 1911 κατέκτησε τα 5 απο τα 6 Campeonato Carioca.
Το 1911 υπήρξε διάσπαση του συλλόγου με συνέπεια όσοι έφυγαν απο τις τάξεις της να δημιουργήσουν έναν νέο σύλλογο την Φλαμένγκο. Αυτή η διάσπαση αδυνάτισε την δυναμική της ομάδας με συνέπεια να κατακτήσει ένα Πρωτάθλημα το 1917 με πρωταγωνιστή τον Εγγλέζο Χένρι Γουέλφερ, και να ακολουθήσουν ακόμα δύο το 1918 και το 1919.
Το 1924 κατέκτησε το 9ο πολιτειακό πρωτάθλημα με τον Νίλο Μουρτίνιο Μπράγκα να πετυχαίνει 28 γκολ. Πέρασαν 12 χρόνια για να ξαναβρεθεί στην κορυφή της πολιτείας και ακολούθησαν αυτά των 1938, 1940 και 1941,έχοντας στις τάξεις της παίκτες όπως οι Μπράντ, Ρούσο, Έρκουλες, Πέδρο Αμορίμ, Καρέιρο και τον Αργεντίνο Λουίς Μαρία Ρόνγκο και προπονητή τον Ουρουγουανό Οντίνο Βιέρα.
1946 με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Αντεμίρ Μενέσες και Ορλάντο Πίνγκο ντε Ούρο, 1951, 1959 με προπονητή τον Ζεζέ Μορέιρα και πρωταγωνιστές τους Αλταίρ Γκόμες Ντε Φιγκειρέδο, Ζοάο Κάρλος Μπατίστα Πινέιρο, Μπενεντίτο Κουστόδιο Φερέιρα(Εσκουρίνιο), Κάρλος Καστίγιο και Βάλντο Μασάδο Ντα Σίλβα, 1964 με προπονητή τον Έλμπα Ντε Πάδουα Λίμα(Τιμ) και πρωταγωνιστές τους Χοσέ Αμορόζο Φίλιο και Κάρλος Αλμπέρτο.
Ακολούθησαν το 1969 και το 1971 με προπονητές τον Τέλε Σαντάνα παλιό ποδοσφαιριστή της ομάδας απο το 1951 εώς το 1960 και τον Μάριο Ζάγκαλο και πρώτο σκόρερ τον Φλάβιο Αλμέιδα Ντα Φονσέκα.
To 1970 κατέκτησε το Torneio Roberto Gomes Pedrosa περνώντας ως δεύτερη απο τον ομιλό της στην πρώτη φάση, αλλά στον τελικό γύρο με 2 νίκες και 1 ισοπαλία κατέκτησε τον τίτλο που το 2010 αναγνωρίστηκε ως τίτλος Πρωταθλήματος με προπονητή τον Πάουλο Αμαράλ.
To 1971 συμμετείχε στο Copa Libertadores όπου έμεινε στην δεύτερη θέση του ομίλου της πίσω απο την Παλμέιρας και έμεινε εκτός ημιτελικης φάσης, εξαιτίας μιας αναπάντεχης εντός έδρας ήττα απο την Ντεπορτίβο Ιταλία απο την Βενεζουέλα την οποία την είχε κερδίσει εκτός με 6-0
Ζέρσον, Ντενίλσον Κουστόδιο Μασάδο, Κάρλος Αλμπέρτο Πιντίνιο, Άμπελ Μπράγκα, Κλέμπερ, Μαρκίνιο, Ρούμπενς Γκαλάξε και Αντόνιο Μονφρίνι Νέτο, ήταν οι βασικοί πρωταγωνιστές του πολιτειακού Πρωταθλήματος το 1973. Ένας ακόμα σημαντικός παίκτης που φόρεσε την φανέλα της "Φλού" ήταν και ο Ρομπέρτο Ριβελίνο ο οποίος μαζί με τον Αργεντίνο Ναρκίσιο Οράσιο Ντοβάλ και τον Πάουλο Σέζαρ Λίμα, βοήθησε να κατακτηθούν δύο συνεχόμενα Πρωταθλήματα το 1975 και το 1976.
Κλαούντιο Αντάο και Εντίνιο και προπονητή τον Νελσίνιο Ρόσα, συμμετείχαν στην κατάκτηση του τίτλου το 1980, ενώ απο το 1983 έως το 1985 κατέκτησε τρία συνεχόμενα πολιτειακά Πρωταθλήματα, Ενδιάμεσα το 1984 κατέκτησε το δεύτερο Πρωτάθλημα στην ιστορία της αφού μετά τις τρείς φάσεις στα προημιτελικά απέκλεισε την Κοριτίμπα, στα ημιτελικά την Κορίνθιανς καισ τους τελικούς αντιμετώπισε την Βάσκο Ντα Γκάμα.
Στο πρώτο παιχνίδι στο "Μαρακανά" επικράτησε με 1-0 χάρις σε γκολ του Παραγουανού Χούλιο Σέζαρ Ρομέρο, ενώ το δεύτερο παιχνίδι ολοκληρώθηκε χωρίς τέρματα και έτσι η "τρικολόρ" στέφθηκε Πρωταθλήτρια.
Πάουλο Βίτορ, Άλντο Σίλβα, Ντουίλιο Ντίας Ζούνιορ, Ρικάρντο Γκόμες, Μπράνκο, Ρενάτο Μαρτίνς, Ζαντίρ Μπάγκς, Ντελέι, Ρενέ Βέμπερ, Μπενεντίτο Ντε Ασίς Σίλβα, Γουάσινγκτον Σέζαρ Σάντος, Τάτο, Γουίλσον Κόστα με προπονητή τον Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα αποτελούσαν το ρόστερ της ομάδας.
Στο Copa Libertadores του 1985 αν και ήταν επικεφαλής ομίλου, απογοήτευσε μένοντας στην τρίτη θέση του μίλου της πίσω απο τις αργεντίνικες Αρχεντίνος Τζούνιορς και Φεροκαρίλ. Έκτοτε πέρασαν αρκετά χρόνια χωρίς να επιτευχθεί κάτι σημαντικό πέραν ίσως την συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου το 1992 όπου ηττήθηκε απο την Ιντερνασιονάλ.
Πήρε μέρος και στο Copa Conmebol χωρίς να πετύχει κάτι ιδιαίτερο για να φτάσουμε στο 1995 όταν και κατέκτησε τον 28ο πολιτειακό τίτλο. Όμως το 1996 έφτασε πολύ κοντά στον υποβιβασμό, ουσιαστικά είχε υποβιβαστεί αλλά ενα σκάνδαλο που έγινε γνωστό ως η υπόθεση Ιβένς Μέντες υποβίβασε τις Ατλέτικο Παραναένσε και Κορίνθιανς και την γλύτωσε η Φλουμινένσε.
Τον υποβιβασμό όμως στην SERIE B δεν τον απέφυγε το 1997, αλλά τα ακόμα χειρότερα δεν άργησαν να έρθουν ένα χρόνο αργότερα με έναν ακόμα υποβιβασμό στην SERIE C. Στην πρώτη χρονιά κατάφερε να προβιβαστεί με προπονητή τον Παρέιρα, ενώ λόγω των συνθηκών που είχαν διαμορφωθεί στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο με τα διάφορα σκάνδαλα που το ταλάνιζαν, έδωσε την ευκαιρία στην Φλουμινένσε το 2000 να συμμετάσχει στην πρώτη κατηγορία.
Το 2002 επανήρθε και στην κορυφή στο Ρίο, το 2003 έπαιξε στο Copa Sudamericana όπου έφτασε μέχρι την δεύτερη φάση όπου και αποκλείστηκε απο την Σάο Πάολο. Το 2005 κατέκτησε το 30ο πολιτειακό Πρωτάθλημα, παράλληλα φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου όπου όμως ηττήθηκε απο την Παουλίστα Ζουντιάλ, ενώ στο Copa Sudamericana έφτασε μέχρι τα προημιτελικά όπου αποκλείστηκε απο την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα.
Το 2006 έφτασε να αλλάξει μέχρι και έξι προπονητές μέσα στην χρονιά, ενώ στο Sudamericana αποκλείστηκε στην δεύτερη φάση απο την Χιμνάσια Εσγκρίμα. Το 2007 έφτασε για τρίτη φορά σε τελικό Κυπέλλου αλλά αυτή την φορά ήταν και η τυχερή, αποκλείοντας στouς πρώτους γύρους την ADESG, την Αμέρικα Ντε Νατάλ, την Μπαία, την Ατλέτικο Παραναένσε στα προημιτελικά και την Μπραζιλιένσε στα ημιτελικά.
Στους διπλούς τελικούς αντιμετώπισε την Φιγκειρένσε με το πρώτο παιχνίδι να λήγει ισόπαλο 1-1 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Στον δεύτερο στην Φλοριανόπολις το γρήγορο γκολ του Ροζέρ Μασάδο Μάρκες μόλις στο 3' έκρινε την συνάντηση και χάρισε στην Φλουμινένσε το τρόπαιο.
Προπονητής ο Ρενάτο Γκαούτσο και στο ρόστερ οι Φερνάντο Ενρίκε, Καρλίτος, Τιάγκο Σίλβα, Λουίς Αλμπέρτο, Ιβάν Σαράιβα, Φαμπίνιο, Μάρκος Αρούκα Ντα Σίλβα, Σισέρο Σάντος, Κάρλος Αλμπέρτο, Άλεξ Ντίας, Αντριάνο Μαγκράο, Ντέιβιντ, Τιάγκο Νέβες, Ζούνιορ Σέζαρ και Ράφαελ Μόουρα.
Επιστροφή στο Copa Libertadores το 2008 όπου προκρίθηκε απο την πρώτη φάση, στην δεύτερη φάση απέκλεισε την Ατλέτικο Νασιονάλ, την Σάο Πάολο στα προημιτελικά και την Μπόκα Τζούνιορς στα ημιτελικά.
Στους τελικούς αντιμετώπισε την LDU Κίτο, στο πρώτο παιχνίδι γνώρισε την ήττα με 4-2, αλλά στην ρεβάνς με την νίκη που πέτυχε με 3-1 έστειλε το ματς στην διαδικασία των πέναλντι, Εκεί όπου o Σεβάγιος απέκρουσε τρία πέναλντι των Κόνκα, Γουάσιγκτον και Τιάγκο Νέβες και με 3-1 οι Εκουαδοριανοί κατέκτησαν τον τίτλο
Το 2009 αν και κινδύνευσε να υποβιβαστεί στο Copa Sudamericana στην πρώτη φάση απέκλεισε την Φλαμένγκο για να ακολουθήσουν οι αποκλεισμοί των Αλιάνζα απο το Περού, Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε και Σέρο Πορτένιο στα ημιτελικά.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα αντιμετώπιζε στον τελικό την LDU Κίτο, με το πρώτο παιχνίδι να λήγει με συντριβή 5-1. Στην ρεβάνς προσπάθησε για την ανατροπή, πέτυχε 3 γκολ αναζητώντας ένα ακόμα για να στείλει το ματς στα πέναλντι αλλά δεν το κατάφερε.
Το 2010 αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Βραζιλίας σε μια μάχη με την Κρουζέιρο αλλά και την Κορινθιανς και αφού χρειάστηκε να κάνει ένα σερί 9 συνεχόμενων νικών για να κατακτήσει τον τίτλο. Προπονητής ο Μουρίσι Ραμάλιο ενώ το ρόστερ αποτελούταν απο τους Ρικάρντο Μπέρνα, Λεάντρο Εουζέμπιο, Καρλίνιος, Ζούλιο Σέζαρ, Γουελινγκτον Περέιρα Γκαμ, Ντιγκίνιο, Έντουιν Βαλένσια(Κολομβία), Φρέντ, Γουάσινγκτον, Ντάριο Κόνκα(Αργεντινή), Μαριάνο Φερέιρα, Έμερσον Σέικ, Φερνάντο Μπομπ, Ροντριγκίνιο, Τζουλιάνο Μπελέτι, Αντρέ Λουίς, Ράφαελ Ντα Σίλβα, Τιαγκίνιο, Ντέκο(Πορτογαλία), Βινίσιους Σίλβα Ταρτά.
Tον Μάρτιο του 2011 ο Ραμάλιο αποχώρησε και τον Ιούνιο ανέλαβε ο Άμπελ Μπράγκα παλιός παίκτης της ομάδας, ενώ νωρίτερα στο Copa Libertadores προκρίθηκε ως δεύτερη απο την φάση των ομίλων, αλλά στην φάση των "16" αποκλείστηκε απο την Λιμπερτάδ, στο Πρωτάθλημα τερμάτισε στην τρίτη θέση.
Το 2012 ήταν ονειρεμένη χρονιά για τον σύλλογο, κατάκτηση του πολιτειακού Πρωταθλήματος και του Πρωταθλήματος Βραζιλίας για 4η φορά στην ιστορία της. Ντιέγκο Καβαλιέρι, Ζεάν, Καρλίνιος, Γουέλινγκτον Νεμ, Τιάγκο Νέβες, Γουέλινγκτον Περέιρα Γκαμ, Ντέκο, Τιάγκο Καρλέτο, Έντουιν Βαλένσια(Κολομβία), Ραφίνια, Ρέινερ, Ραφαέλ Σόμπις, Ρικα΄ρντο Μπέρνα, Λεάντρο Εουζέμπιο ανήκαν στο δυναμικό της ομάδας.
Στο Copa Libertadores πέρασε απο την φάση των ομίλων, στους "16" απέκλεισε την Ιντερνασιονάλ, αλλά στα προημιτελικά η Μπόκα Τζούνιορς την έβαλε "φρένο" .
Το 2013 τερμάτισε πολύ χαμηλά στο Πρωτάθλημα στην 15η θέση, στο Libertdores πάλι σταμάτησε στα προημιτελικά απο την Ολίμπια Ασουνσιόν, με συνέπεια ο Μπράγκα να αποχωρήσει τον Ιούλιο και στην θέση του να έρθει ο Βαντερλέι Λουξεμπούργκο.
Τον Νοέμβριο του 2013 ο Λουξεμπούργκο απολύθηκε λόγω των κακών αποτελεσμάτων στο Πρωτάθλημα και στην θέση του ήρθε ο Ντοριβάλ Ζούνιορ ο οποίος όμως ούτε και αυτός μακροημέρευσε έκατσε μόλις ένα μήνα.
Στην θέση του ήρθε για τέταρτη φορά ο Ρενάτο Γκαουτσο ο οποίος παρέμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 2014 αφού απολύθηκε λόγω του αποκλεισμού στην ημιτελική φάση του carioca απο την Βάσκο Ντα Γκάμα.
Διάδοχος του ο Κριστοβάο Μπόρχες, όπου στο Πρωτάθλημα τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ το 2015 μόλις στην 13η θέση όπου άλλαξε τρείς προπονητές, Ρικάρντο Ντούμπτσκι, Έντερσον Μορέιρα και Εντουάρντο Μπατίστα.
Τον Ιούλιο του 2015 υπέγραψε ο Ροναλντίνιο αλλά δεν μακροημέρευσε αφού τον Σεπτέμβριο τερμάτισαν την συνεργασία τους. Ίδια θέση και το 2016 με δύο προπονητές να εναλλάσσονται τον Λεβίρ Κούλπι και τον Μαρκάο
Τον Δεκέμβριο του 2016 ανέλαβε ο Άμπελ Μπράγκα αλλά στο Πρωτάθλημα το 2017 δεν πήγε και πολύ καλύτερα έμεινε στην 14η θέση. Στο Copa Sudamericana στην πρώτη φάση απέκλεισε την Λίβερπουλ Μοντεβιδέο, στην δεύτερη την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα απο το Εκουαδόρ, στους "16" την LDU Κίτο αλλά στα προημιτελικά η συμπατριώτισα Φλαμένγκο την απέκλεισε.
Ύστερα απο 18 μήνες τον Ιούνιο του 2018, ο Μπράγκα παραιτήθηκε και στην θέση του ανέλαβε ο Μαρτσέλο Ολιβέιρα αλλά λίγο πριν την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος απολύθηκε και για ένα παιχνίδι ανέλαβε ο Φάμπιο Μορένο.
Μία ακόμα χαμηλή πτήση στο Πρωτάθλημα που κατέληξε 12η, ενώ το 2019 πάλι είχαμε εναλλαγές προπονητών, απο τον Φερνάντο Ντινίζ στον Μαρκάο για ένα παιχνίδι, στην συνέχεια ο Οσβάλντο Ντε Ολιβέιρα και ξανα ο Μαρκάο.
Όλες αυτές οι ανακατατάξεις έφεραν την ομάδα στην 14η θέση στο Πρωτάθλημα, ενώ στο Copa Sudamericana έφτασε μέχρι τα προημιτελικά όπου αποκλείστηκε απο την Κορίνθιανς.
Τον Δεκέμβριο του 2019 ανέλαβε ο Ονταίρ Χέλμαν ο οποίος παρέμεινε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020 όταν και αποδέχθηκε την πρόταση της Αλ Βάσλ απο τα Εμιράτα και ανέλαβε ο συνήθης ύποπτος ο Μαρκάο.
Κατέλαβε την 5η θέση στο Πρωτάθλημα στο δε Copa Sudamericana αποκλείστηκε στην πρώτη φάση απο την Ουνιόν Λα Καλέρα απο την Χίλη λόγω του εκτός έδρας γκολ. Τον Φεβρουάριο του 2021 ανέλαβε ο Ρόζερ Μασάδο ο οποίος όμως απολύθηκε μετά τον αποκλεισμό στα προημιτελικά του Copa Libertadores απο την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ, ενώ είχε περάσει ως πρώτη απο τον ομιλό της, ενώ στους "16" είχε αποκλείσει την Σέρο Πορτένιο
Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 7η θέση με τον Μαρκάο να αντικαθιστά τον Μασάδο και τον Μπράγκα να επανέρχεται στον προπονητικό της θώκο. Με τον Μπράγκα κατέκτησε το Πολιτειακό ύστερα απο 10 χρόνια όμως τον Απρίλιο του 2022 παραιτήθηκε και ανέλαβε για δεύτερη φορά ο Ντινίζ.
Στο Πρωτάθλημα κατέκτησε την τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα για το 2022, ενώ στο Libertadores απέκλεισε στον δεύτερο προκριματικό γύρο την Μιγιονάριος, αλλά στον επόμενο γύρο αποκλείστηκε απο την Ολίμπια Ασουνσιόν στην διαδικασία των πέναλντι και υποβιβάστηκε στο Sudamericana.
Εκεί όπου όμως δεν κατάφερε να περάσει απο την φάση των ομίλων αφού έμεινε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Ουνιόν Σαντα Φε. Δεύτερο συνεχόμενο πολιτειακό Πρωτάθλημα όμως το κυριότερο δεν ήταν άλλο απο την κατάκτηση του πρώτου της τίτλου σε επίπεδο Λατινικής Αμερικης το Copa Libertadores.
Πέρασε ως πρώτη απο τον ομιλό της στους "16" απέκλεισε την Αρχεντίνος Τζούνιορς, στα προημιτελικά την Ολίμπια Ασουνσιόν και στα ημιτελικά την Ιντερνασιονάλ. Ο τελικός ήταν προγραμμτισμένος να διεξαχθεί στο "Μαρακανά" με αντίπαλο την Μπόκα Τζούνιορς.
Ο Κάνιο έβαλε μπροστά την "Φλού" στο 36', ο Αντβίνκουλα ισοφάρισε αλλά στην παράταση στο 99' ο Κένεντι διαμόρφωσε το τελικό 1-2. Κένεντι ο οποίος στο 101' αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα, όπως αποβλήθηκε και ο Φαμπρα για την Μπόκα Τζούνιορς στο 107', αλλά το σκορ δεν άλλαξε και η Φλουμινένσε αναδείχτηκε Πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής.
Προπονητής απο τον Απρίλιο του 2022 ο Φερνάντο Ντινίζ και παίκτες τους Φάμπιο, Σαμιουέλ Ξαβιέ, Νίνο, Φελίπε Μέλο, Μαρτσέλο, Ματέους Μαρτινέλι Λίμα, Αντρέ Τριντάντε, Ζον Αρίας(Κολομβία), Πάουλο Γκάνσο, Μάρκος Ντα Σίλβα Φρανσα(Κένο), Χερμαν Κάνιο(Αργεντινή), Μάρλον Σάντος Ντα Σίλβα, Γκούγκα, Ντιόγκο Μπαρμπόσα, Ντέιβιντ Μπράζ, Βινισιους Μορέιρα Λίμα, Τζον Κένεντι αποτελούσαν το ρόστερ της ομάδας.
Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 7η θέση αφού όπως ήταν φυσικό είχε ρίξει όλο το βάρος στο Libertadores. Στα μέσα Δεκεμβρίου ταξίδεψε στην Σαουδική Αραβία όπου στον ημιτελικό επικράτησε της Άλ Αχλί με 2-0 με τα γκολ των Αρίας στο 71' με εύστοχη εκτέλεση πέναλντι και Κένεντι στο 90'.
Στον τελικό όμως το εμπόδιο της Μάντσεστερ Σίτι απο το πρώτο κιόλας λεπτό βρέθηκε πίσω στο σκόρ, δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα γνωρίζοντας την ήττα με 4-0.
Ενόψει της νέας σεζόν απέκτησε τους Ουρουγουανούς Νταβίντ Τεράνς και Λεονάρντο Φερνάντες,, τον Μαρκίνιος ως δανεικό απο την Άρσεναλ, τoν Nτάγκλας Κόστα, τον Γκάμπριελ Πίρες, τον Αντόνιο Κάρλος, τον Ρενάτο Αουγκούστο, τον Φελίπε Άλβες, τον Ντανιελζίνιο, τον Κολομβιανό Γιόνι Γκονζάλες, τον Μάρλον ως δανεικό απο την Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Πέρα απο το πολιτειακό πρωτάθλημα το πρώτο μεγάλο ραντεβού του 2024 ήταν οι αναμετρήσεις με την Λίγκα Ντε Κίτο για το Recopa Sudamericana. Στο πρώτο παιχνίδι γνώρισε την ήττα με 1-0 στο Εκουαδόρ, αλλά στην ρεβάνς στην Βραζιλία χάρις στα γκολ του Αρίας επικράτησε με 2-0 και κατέκτησε τον τίτλο.
Στο carioca βγήκε τέταρτη στην πρώτη φάση και στα ημιτελικά αντιμετώπισε την Φλαμένγκο απο την οποία γνώρισε την ήττα με 2-0 στον πρώτο αγώνα και στην ρεβάνς το ματς έληξε ισόπαλο 0-0 γνωρίζοντας έτσι τον αποκλεισμό.
