Αποτέλεσε μέλος της "αγίας τριάδας" της προπονητικής στην Ουγγαρία. Ο Γκούσταβ Σέμπες μαζί με τους Μπέλα Γκούτμαν και Μάρτον Μπούκοβι ήταν οι "θιασώτες" του 4-2-4 ένας "πρόδρομος" του περίφημου "ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου" των Ολλανδών στην δεκαετία του '70.
Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1906 στην Βουδαπέστη στην τότε Αυστρουγγρική αυτοκρατορία ως Γκούσταβ Σάρενπεκ αλλά ύστερα απο απόφαση της κυβέρνησης να καταργηθούν όλα τα γερμανικής ρίζας επίθετα μετατράπηκε σε Σέμπες.
Απο την ηλικία των 12 ετών ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο ως μέσος στην Müszaki Dolgozók SE και εν συνεχεία στην Βάσας. Παράλληλα ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό κάτι που το έκανε και στην Γαλλία ως τεχνικός της Renault στο Μπιλανκούρ 8 χιλιόμετρα έξω απο το Παρίσι παίζοντας παράλληλα ποδόσφαιρο στις ομαδες Sauvages Nomades και Club Olympique Billancourt
Με την επιστροφή στην χώρα του εντάχθηκε στην ΜΤΚ με την οποία κατέκτησε 3 Πρωταθλήματα το 1929, το 1936 και το 1937 και το Κύπελλο το 1932, ενώ έγινε διεθνής και μία φορά στις 15 Μαρτίου του 1936 κόντρα στην Γερμανία στην Βουδαπέστη στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής.
Με την ολοκλήρωση της καριέρας του τo 1945 ξεκίνησε την προπονητική καριέρα. Szentlőrinci AC, WMKASE, Τσέπελ και Budafoki MTE. Το 1948 μαζί με τους Μπέλα Μάντικ και Γκαμπόρ Κομπότι-Κλέμπερ θα αναλάβουν την εθνική Ουγγαρίας, αλλά ένα χρόνο αργότερα θα αναλάβει μόνος του έχοντας και τον τίτλο του Υφυπουργού Αθλητισμού.
Επηρεασμένος απο την Ιταλία και την Αυστρία που αποτελούταν απο παίκτες δύο ομάδων θέλησε να το εφαρμόσει και στην Ουγγαρία. Η ΜΤΚ ήταν η ομάδα της μυστικής αστυνομίας οπότε ήταν η μία, και επειδή η Φερεντσβάρος λόγω πολιτικών πιστεύω δεν θεωρούταν κατάλληλη για αυτό τον σκοπό και προκρίθηκε η περίπτωση της Κίσπεστ η οποία μετονομάστηκε σε Χόνβεντ και ήταν υπό την αιγίδα του στρατού.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της εθνικής δεν ήταν άλλη απο την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952 αήττητη πετυχαίνοντας 20 τέρματα και δεχόμενη μόνο δύο. Όμως ένα φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Αγγλία στο Γουέμπλει στις 15 Νοεμβρίου του 1953 το "μάτς του αιώνα" όπως αναγορεύτηκε, εκτόξευσε τους Μαγυάρους.
Ο Σέμπες προετοίμασε με κάθε λεπτομέρεια το συγκεκριμένο παιχνίδι. Χρησιμοποίησε αγγλικές μπάλες τις λευκές οι οποίες όσο κυλούσε το παιχνίδι γινόταν βαρύτερες, για να εξασκηθούν οι ποδοσφαιριστές του, όπως και ότι προσάρμοσε ένα απο τα βοηθητικά γήπεδα στις διαστάσεις του "Γουέμπλει".
Επίσης αποφάσισε να ταξιδέψει με τραίνο αντί για αεροπορικώς στο Λονδίνο όπου έκανε μια στάση στο Παρίσι για να δώσει ένα φιλικό παιχνίδι με τους εργάτες της Renault για ξεμούδιασμα που αποδείχτηκε άκρως ωφέλιμο για την ομάδα του.
Οι Άγγλοι δεν είχαν γνωρίσει την ήττα απο μη βρετανική ομάδα απο το 1871 αλλά απέναντι στην παρέα του Πούσκας και όλων των υπολοίπων βρήκαν τον μάστορά τους γνωρίζοντας την ήττα με 6-3 όχι μόνο λόγω του αποτελέσματος αλλά και απο πλευράς τεχνικής αλλά και τακτικής.
Όπως ήταν λογικό ήταν το φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Ελβετίας ένα χρόνο αργότερα. Στην πρώτη φάση "διέλυσε" Νότια Κορέα και Δυτική Γερμανία με 9-0 και 8-3 αντίστοιχα και στα προημιτελικά θα αντιμετώπιζε την Βραζιλία.
Σε ένα πολύ σκληρό παιχνίδι που πήρε το προσωνύμιο η "Μάχη της Βέρνης" με 42 φάουλ, 2 πέναλντι και τρείς αποβολές πήρε τελικά την νίκη με 4-2, ενώ με το ίδιο σκόρ επικράτησε και της Ουρουγουάης στον ημιτελικό.
Στον τελικό βρήκαν απέναντι τους και πάλι την Δυτική Γερμανία και βρέθηκαν να προηγούνται με 2-0 με Πούσκας και Τσίμπορ αντίστοιχα. Γρήγορα όμως η "μάντσαφτ" ισοφάρισε με Μόρλοκ και Ραν, το γκολ του οποίου οι Ούγγροι διαμαρτυρήθηκαν ότι έγινε φάουλ πάνω στον Γκρόσιτς.
Ο Ραν ανέτρεψε πλήρως το σκηνικό κάνοντας το 2-3, ο Πούσκας ισοφάρισε αλλά το γκολ του ακυρώθηκε ως οφσάιντ, ενώ λιγο πριν την λήξη ζητησαν πέναλντι σε ανατροπή του Κόκσιτς. Το 3-2 υπέρ των Δυτικογερμανών διατηρήθηκε μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα βάζοντας τέλος στο αήττητο 32 αγώνων για την "χρυσή ομάδα".
Θα παραμείνει στην εθνική μέχρι και τον Ιούνιο του 1956 όταν θα απολυθεί μετά την ήττα απο το Βέλγιο στις Βρυξέλλες έχοντας σε 72 παιχνίδια, 52 νίκες, 12 ισοπαλίες και 8 ήττες. Θα αναλάβει τις Ουίπεστ απο το 1957 εώς το 1960, την Χόνβεντ την περίοδο 1960-1961, την U-23 της Ουγγαρίας απο το 1953 έως το 1965 και την Ντιοσγκιόρι το 1968 όπου και αποσύρθηκε.
Απο τον Απρίλιο του 1948 έως το 1960 ήταν πρόεδρος της Ουγγρικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Ήταν απο τα ιδρυτικά μέλη της UEFA το 1954 και ως αντιπρόεδρος και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου για το Κύπελλο των Πρωταθλητριών Ομάδων θα είναι παρών στις συζητήσεις με την UEFA για την καθιέρωση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Στις 30 Ιανουαρίου του 1986 σε ηλικία 80 ετών έφυγε απο την ζωή, ενώ το 2013 το Wold Soccer σε ψηφοφορία του τον κατέταξε στην 24η θέση των κορυφαίων προπονητών όλων των εποχών. Στην 66η επέτειο της νίκης στο Γουέμπλει στις 25 Νοεμβρίου του 2019 αποκαλύφθηκε ο νέος τάφος που περιείχε τις στάχτες του Σέμπες, ο οποίος είχε τοποθετηθεί προηγουμένως σε ένα τσιμεντένιο τείχος στο νεκροταφείο του Μπουνταφόκ.
