Θιασώτης της περίφημης ουγγρικής σχολής με το 4-2-4, "μέντορας" του Εουσέμπιο, χαρισματικός, εκκεντρικός, ιδιοφυία. Ο Μπέλα Γκούτμαν σπάνια έμενε σε μία ομάδα παραπάνω απο δύο χρόνια, αφού όπως έλεγε η τρίτη είναι καταστροφή.
Θα ξεκινήσει απο την Τόρεκβας ομάδα δεύτερης κατηγορίας και το 1919 θα υπογράψει στην ΜΤΚ με την οποία θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1920 και το 1921 ενώ ταυτόχρονα θα γίνει και διεθνής. Ντελικάτος μεσοεπιθετικός απόρροια των χορευτικών του καταβολών αλλά και ταυτόχρονα αντιδραστικός με ελεύθερο πνεύμα, ένας ποδοσφαιρικός "νομάδας".
Το φθινόπωρο του 1921 θα αποφασίσει να φύγει απο την Ουγγαρία και για λόγους αγωνιστικούς δεν του άρεσε να βρίσκεται στον πάγκο αλλά και για πολιτικούς αφού το καθεστώς του Μίκλος Χόρτυ ήταν ενάντια στους Εβραίους.
Θα μεταναστεύσει στην Αυστρία και θα ενταχθεί στην Χακοάκ Βιέννης όπου εκεί θα αποκτήσει και πτυχίο στην Ψυχολογία. Θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα την περίοδο 1924-1925, η δε πορεία του στην Εθνική θα είναι βραχύβια μόλις 6 αγώνες με 1 γκολ το οποίο το πέτυχε στο ντεμπούτο του στις 5 Ιουνίου του 1921 κόντρα στην Γερμανία.
Η αφορμή θα δοθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 1924 όταν θα δυσαρεστηθεί απο το γεγονός ότι τα καταλύματα των παικτών ήταν σε χειρότερη κατάσταση απο αυτή των επισήμων. Για να εκφράσει δε την δυσαρέσκεια του κρέμασε νεκρά ποντίκια στις πόρτες των δωματίων τους.
Το 1926 η Χάκοαχ θα κάνει περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όπου θα αποφασίσει να μείνει. Θα παίξει απο το 1926 έως το 1930 στους Brooklyn Wanderers, στους New York Giants, στην New York Hakoah .
Το 1930 η New York Hakoah θα συγχωνευτεί με την Brooklyn Hakoah και θα δημιουργηθούν οι Hakoah All Stars. Θα ακολουθήσει η New York Soccer Club όπου εκεί θα κλείσει την καριέρα του σε ηλικία 32 ετών.
Στην Αμερική παράλληλα με το ποδόσφαιρο δίδασκε χορό, αγόρασε μπαρ, επένδυσε στο Χρηματιστήριο, αλλά έχασε σχεδόν τα πάντα στο περίφημο "κράχ" της Γουόλ Στρίτ το 1929. Επιστρέφει στην Ευρώπη και ξεκινάει προπονητική καριέρα κάνοντας την αρχή με την Χάκοαχ για να ακολουθήσει η Ένσχεντε στην Ολλανδία.
Θα αναλάβει την Ουίπεστ με την οποία θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα αλλά και το Μιτρόπα Καπ του 1939, όμως η τεταμένη πολιτική κατάσταση με την ψήφιση αντισημιτικών νόμων τον ώθησαν να χάσει την δουλειά του
Θα ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο αδερφός του θα σκοτωθεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και ο ίδιος τον Μάρτιο του 1944 όταν οι ναζί θα καταδιώξουν τους Εβραίους της Ουγγαρίας θα κρυφτεί μέσα σε μια σοφίτα. Τελικά θα πιαστεί και θα σταλθεί σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων κοντά στην Βουδαπέστη όπου και θα βασανιστεί.
Τον Δεκέμβριο του 1944 και ενώ ετοιμαζόταν να σταλθεί στο Άουσβιτς θα καταφέρει να αποδράσει στην Ελβετία. Με την λήξη του πολέμου θα επιστρέψει στην Ουγγαρία και θα αναλάβει την Βάσας, και στην συνέχεια την Τσιοκανούλ Βουκουρεστίου όπου δεν έμεινε για πολύ αφού ο πρόεδρος αναμείχθηκε στην επιλογή της ομάδας.
Θα επιστρέψει στην Ουίπεστ με την οποία θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα του 1947, για να ακολουθήσει η Κίσπεστ Χονβεντ στην οποία θα διαδεχθεί τον πατέρα του Φέρεντς Πούσκας. Θα έρθει σε κόντρα με τους ποδοσφαιριστές του όταν σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Γκιόρ αποφάσισε στο ημίχρονο να κατεβάσει την ομάδα του με δέκα παίκτες και να αφήσει τον Μιχάλι Πάτιι στα αποδυτήρια.
Με προεξάρχοντα τον Φέρεντς Πούσκας οι συμπαίκτες του έπεισαν τον Πάτιι να μπει κανονικά στο γήπεδο. Η αντίδραση του Γκούτμαν ήταν να καθίσει στις κερκίδες και να μην ασχολείται καθόλου με το παιχνίδι διαβάζοντας εφημερίδα ουσιαστικά γράφοντας τους τίτλους τέλους στην Χόνβεντ,
To 1949 θα αναλάβει για λίγο την εθνική Ουγγαρίας και στην συνέχεια θα αποφασίσει να πάει στην Ιταλία για την Ρόμα, όπου όμως θα συνειδητοποιήσει ότι κανείς απο την πλευρά των "τζιαλορόσι" γνώριζε κάτι για αυτή την συμφωνία.
Θα παραμείνει όμως στην Ιταλία για να προπονήσει τις Πάντοβα σε 33 παιχνίδια και Τριεστίνα σε 48 παιχνίδια στην Ιταλία και θα ακολουθήσουν Μπόκα Τζούνιορς και Κίλμες στην Αργεντινή, ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο και το 1953 θα αναλάβει την Μίλαν.
Την περίοδο 1954-1955 και ενώ είναι στην κορυφή της βαθμολογίας ύστερα απο 19 παιχνίδια στην SERIE A, θα έρθει σε κόντρα με το Διοικητικό Συμβούλιο και θα απολυθεί, έχοντας συνολικά σε 44 παιχνίδια, 25 νίκες, 11 ισοπαλίες και 8 ήττες.
Στην δε συνέντευξη τύπου που ακολούθησε ανέφερε χαρακτηριστικά: "Απολύθηκα παρ'ότι δεν είμαι κανένας εγκληματίας ούτε και ομοφυλοφιλος σας αποχαιρετώ", ενώ υποστήριζε ότι υπήρχε όρος ότι δεν θα μπορούσε να απολυθεί εάν η ομάδα βρισκόταν πρώτη στην βαθμολογία.
Βιτσέντσα σε 26 παιχνίδια, Χόνβεντ με την οποία θα πραγματοποιήσει περιοδεία στην Λατινική Αμερική το 1957 στην οποία θα παραμείνει αναλαμβάνοντας την Σάο Πάολο με την οποία θα κατακτήσει το πολιτειακό Πρωτάθλημα.
Η μεγαλύτερη του συνεισφορά στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο ήταν το 4-2-4 το όποιο χρησιμοποίησε και η Βραζιλία στη κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1958. Το 1958 θα αναλάβει την Πόρτο με την οποία θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα του 1959 παρότι βρισκόταν πέντε βαθμούς πίσω απο την Μπενφίκα.
Θα παραμείνει στην Πορτογαλία για να αναλάβει την Μπενφίκα όπου με το καλημέρα θα πραγματοποιήσει γενικό ξεσκαρτάρισμα, 20 ποδοσφαιριστές θα φύγουν και θα ανεβάσει πολλά παιδιά απο την ακαδημία της ομάδας αναμεσά τους και τον Εουσέμπιο.
Αποτέλεσμα δύο Πρωταθλήματα το 1960 και το 1961, 1 Κύπελλο το 1962 αλλά κυρίως τα 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1961 κόντρα στην Μπαρτσελόνα στο "Βάνκντορφ" της Βιέννης και το 1962 κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ.
Τότε θα ζητήσει αύξηση απο τον νεοεκλεγμένο πρόεδρο Αντόνιο Κάρλος Καμπράλ Φέσας Βιτάλ, με τον Βιτάλ να την απορρίπτει και τότε θρυλείται ότι είπε την εξής ατάκα: "«Ούτε σε 100 χρόνια από τώρα να μην κερδίσει η Μπενφίκα ευρωπαϊκό τίτλο».
Θα ξαναπάει και πάλι στην Λατινική Αμερική αυτή την φορά στην Ουρουγουάη για την Πενιαρόλ με την οποία θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 1962 ενώ θα είναι φιναλίστ του Copa Libertadores. Εθνική ομάδα της Αυστρίας το 1964 σε 4 παιχνίδια, έχοντας 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα, Μπενφίκα με την οποία συνολικά είχε σε 163 παιχνίδια, 115 νίκες, 27 ισοπαλίες και 21 ήττες.
Σερβέτ, Παναθηναϊκός με τον οποίο ξεκίνησε την σεζόν 1967-1968, Αούστρια Βιέννης και το 1973 θα κλείσει την προπονητική του καριέρα στην Πόρτο με την οποία είχε συνολικά σε 47 παιχνίδια, 32 νίκες, 8 ισοπαλίες και 7 ήττες
Θα φύγει απο την ζωή σε ηλικία 81 ετών στις 28 Αυγούστου του 1981 στην Βιέννη. To 1999 το Deutsche Presse-Agentur σε ψηφοφορία τον κατέταξε στην τρίτη θέση των κορυφαίων Ανατολικοευρωπαίων προπονητών.
Το 2013 το ESPN και το World Soccer σε ψηφοφορίες τους τον τοποθέτησαν στην 16η και στην 9η θέση αντίστοιχα για τους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών, ενώ το 2019 το France Football σε αντίστοιχη ψηφοφορία τον τοποθέτησε στην 20η θέση.
Στα 110α γενέθλια της Μπενφίκα το άγαλμα του Γκούτμαν που φιλοτεχνήθηκε απο τον Ούγγρο γλύπτη Λάζλο Σζάτμαρι με τα δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών ανά χείρας αποκαλύφθηκε στην θύρα 18 του Ντα Λούζ
Παρομοίασε την δουλειά του προπονητή με αυτή του θηριοδαμαστή: "Κυριαρχεί ανάμεσα στα ζώα και τα αντιμετωπίζει με αυτοπεποίθηση και χωρίς φόβο. Αλλά την στιγμή που χάσει αυτή την αίσθηση ύπνωσης και φανερωθεί μια ένδειξη φόβου τότε είναι χαμένος".
