Τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών στην εθνική Αγγλίας, κορυφαίος σκόρερ της Τότεναμ όλων των εποχών με 266 τέρματα και πρώτος σκόρερ της πρώτης κατηγορίας με 357 τέρματα. Ο λόγος για τον Τζίμι Γκρίβς έναν απο τους κορυφαίους επιθετικούς που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1940 στο Λονδίνο και ο πρώτος που ανακάλυψε το ταλέντο που διέθετε στο ποδόσφαιρο ήταν ο Τζίμι Τόμπσον σκάουτερ της Τσέλσι και το 1955 υπέγραψε στους "μπλέ". Απο την αρχή έκανε αίσθηση σκοράροντας συνολικά 173 τέρματα την διετία 1955-1957 στην ομάδα νέων και το καλοκαίρι του 1957 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο, την ίδια ώρα που εργαζόταν σε βιομηχανία σιδήρου για να αυξήσει το εισόδημα του.
Στην πρώτη του κιόλας σεζόν αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 22 τέρματα σε 37 εμφανίσεις, ενώ την σεζόν 1958-1959 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 32 τέρματα. Στην ηλικία των 20 ετών και 290 ημερών κατάφερε να φτάσει τα 100 τέρματα στην πρώτη κατηγορία, όντας ο νεότερος παίκτης που το καταφέρνει αυτό.
Ολοκλήρωσε την σεζόν 1960-1961 με 41 τέρματα που αποτελούσε ρεκόρ συλλόγου και παράλληλα για δεύτερη φορά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος. Όμως η Τσέλσι ήταν μακριά απο τους τίτλου, την ίδια ώρα που ο πρόεδρος Τζόε Μίαρς θα δεχόταν την οποιαδήποτε πρόταση για να τον πουλήσει.
Θα προσελκύσει το ενδιαφέρον της Μίλαν που θα του προσφέρει ένα πολύ μεγάλο ποσό την ίδια ώρα που περνούσε ένα προσωπικό δράμα αφού ο τεσσάρων μηνών γιός του Τζίμι Τζούνιορ πέθανε απο πνευμονία.
Τον Ιούνιο του 1961 ύστερα απο 169 συμμετοχές και 132 τέρματα θα φύγει απο το νησί με την Μίλαν να ξοδεύει το ποσό το ποσό των 80.000 λιρών. Τα οικονομικά δεδομένα στην Αγγλία όμως άλλαξαν και ο Γκρίβς βλέποντας αυτό προσπάθησε να "χαλάσει" την μετακίνηση αυτή όμως οι "ροσονέρι" αρνήθηκαν μιας και ήδη είχαν ξοδέψει ένα μεγάλο ποσό για να τον αποκτήσουν.
Δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο αυστηρό πρόγραμμα που ακολουθούσαν στην Ιταλία, εντελώς διαφορετικό απο την αίσθηση ελευθερίας που υπήρχε στην Αγγλία. Δεν ήταν καθόλου χαρούμενος, ήθελε να επιστρέψει στην Αγγλία, αφού δεν τα πήγαινε καλά με τον Νερέο Ρόκο και κατέληγε να τρώει συνεχώς πρόστιμα.
Αγωνίστηκε σε 14 παιχνίδια πετυχαίνοντας εννέα τέρματα αλλά σύντομα μπήκε στην λίστα προς αποχώρηση και τόσο η Τότεναμ όσο και η πρώην ομάδα του η Τσέλσι έδειξαν ενδιαφέρον για αν τον αποκτήσουν
Τελικά θα είναι τα "σπηρούνια" αυτά που θα κερδίσουν την υπογραφή του τον Δεκέμβριο του 1961 ύστερα απο μακρόχρονες συζητήσεις και την επιμονή του Μπίλ Νίκολσον. Στην πρώτη του χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο επικρατώντας στον τελικό της Μπέρνλι με τον ίδιο να ανοίγει το σκόρ και λίγους μήνες αργότερα το Σουπερ Καπ όπου πέτυχε τα δύο απο τα πέντε τέρματα της ομάδας του κόντρα στην Ίπσουιτς.
Πρώτος σκόρερ της κατηγορίας την σεζόν 1962-1963, σεζόν κατά την οποία πανηγύρισε το Κύπελλο Κυπελλούχων όπου στον τελικό του "Ντε Κάιπ" του Ρότερνταμ πέτυχε τα δύο απο τα πέντε τέρματα της ομάδας του κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης, με την Τότεναμ να γίνεται η πρώτη βρετανική ομάδα που κατακτά ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Την σεζόν 1963-1964 και την σεζόν 1964-1965 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 35 και 29 τέρματα και την περίοδο 1966-1967 κατέκτησε το Κύπελλο κόντρα στην Τσέλσι. Την περίοδο 1968-1969 αναδείχθηκε για έκτη και τελευταία φορά πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος με 27 τέρματα και τον Μάρτιο του 1970 θα έφευγε απο την Τότεναμ ύστερα απο 381 παιχνίδια και 266 τέρματα αλλά όχι και απο το Λονδίνο.
Αποτέλεσε μέρος της ανταλλαγής της Τότεναμ με την Γουέστ Χαμ, με τον Μάρτιν Πίτερς να κάνει το αντίστροφο δρομολόγιο, ενώ είχε ενδιαφερθεί και η Ντερμπι Κάουντι του Μπράιαν Κλάφ για να τον αποκτήσει αλλά ο ίδιος δεν ήθελε να φύγει απο το Λονδίνο.
Τον Ιανουάριο του 1971 μαζί με τους Μπόμπι Μουρ, Μπράιαν Ντίρ και Κλάιντ Μπέστ θα υποπέσουν σε παράπτωμα αφού θα νυχτοπερπατήσουν στο Μπλάκπουλ την παραμονή του αγώνα με την τοπική ομάδα για το Κύπελλο Αγγλίας.
Κατά την διάρκεια της παρουσίας του στα "σφυριά" συνολικά 40 συμμετοχές και 13 γκολ, θα εθιστεί στο αλκοόλ, με το που τελείωνε η προπόνηση κατευθείαν πήγαινε σε μια κοντινή παμπ στην οποία παρέμενε μέχρι να κλείσει. Είχε χάσει το κίνητρο για το ποδόσφαιρο, είχε μείνει πίσω απο φυσική κατάσταση βάζοντας έτσι ουσιαστικά τους τίτλους τέλους στην καριέρα του.
Στην εθνική ομάδα έκανε ντεμπούτο στις 17 Μαίου του 1959 σε φιλικό παιχνίδι στην Λίμα κόντρα στο Περού όπου θα σκοράρει. Θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής το 1962 όπου και θα αγωνιστεί και στα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης όπου θα πετύχει και ένα τέρμα κόντρα στην Αργεντινή.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 ήταν βασικός στα παιχνίδια του ομίλου κόντρα σε Ουρουγουάη, Μεξικό και Γαλλία, όμως κόντρα στους Γάλλους θα σκιστεί η κνήμη του και χρειάστηκε να τοποθετηθούν 14 ράμματα αφήνοντας του μια μόνιμη ουλή.
Ο αντικαταστάτης του Τζεφ Χάρστ πέτυχε το νικητήριο γκολ κόντρα στην Αργεντινή με συνέπεια να παραμείνει στο βασικό σχήμα μέχρι και τον τελικό παρότι ο Γκρίβς είχε ήδη επανέρθει. Μάλιστα εκείνη την περίοδο μόνο οι παίκτες που αγωνίστηκαν έπαιρναν τα μετάλλια του νικητή και χρειάστηκε να περάσουν 33 χρόνια στις 10 Ιουνίου του 2009 όταν σε ειδική τελετή στην Ντάουνιγκ Στρίτ παρουσία του τότε πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν του απονεμήθηκε
Στις 27 Μάϊου του 1967 στην Βιέννη κόντρα στην Αυστρία σε φιλικό παιχνίδι θα πραγματοποιήσει την 57η και τελευταία του παρουσία με τα "λιοντάρια" έχοντας πετύχει 44 τέρματα. Θα είναι στην αποστολή της τελικής φάσης του EURO 1968 όμως δεν θα αγωνιστεί ούτε λεπτό.
Μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του τον Οκτώβριο του 1972 η Τότεναμ θα τον τιμήσει με την διεξαγωγή ενός φιλικού παιχνιδιού στο "Γουάιτ Χάρτ Λειν" κόντρα στην Φέγενοορντ. Παράλληλα με τον αλκοολισμό θα βάλει κιλά και σε μια προσπάθεια να το καταπολεμήσει θα ξεκινήσει να αγωνίζεται με ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας την Μπρέντγουντ τον Δεκέμβριο του 1975.
Θα ακολουθήσει η Τσέλμσφορντ την περίοδο 1976-1977, ενώ τον Αύγουστο του 1977 θα ενταχθεί στην Μπαρνέτ με την οποία θα αγωνιστεί σε 64 παιχνίδια πετυχαίνοντας 25 τέρματα. Στις αρχές της περιόδου 1978-1979 παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προπονητή Μπάρι Φράι να τον μεταπείσει θα αποχωρήσει για να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις του αλλά και να καταπολεμήσει τον αλκοολισμό αν και λίγο αργότερα θα κάνει κάποιες εμφανίσεις με την ημιεπαγγελματική ομάδα Γούντφορντ Τάουν.
Θα ασχοληθεί με την αρθογραφία σε εφημερίδες την Sun απο το 1979 έως το 2009 και με την Sunday People. Θα περάσει και απο την τηλεόραση με την εκπομπή Star Soccer του ATV το 1980 και στην συνέχεια στο ITV στην εκπομπή Saturday Show και σχολιαστής του Παγκοσμίου κυπέλλου του 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας.
Θα ακολουθήσουν οι εκπομπές World of Sport και On The Ball, ενώ από το 1985 μέχρι το 1992 θα παρουσιάζει την εκπομπή Saint and Greavsie μαζί με τον Ίαν Σεντ Τζον. Θα εργαστεί στην εκπομπή Sporting Triangles και στην Central Televison μέχρι και το 1998.
Το 2003 θα εκδώσει την αυτοβιογραφία του με τον τίτλο "Greavsie", ενώ μαζί με τον φίλο του συγγραφέα και δημοσιογράφο Νόρμαν Τζίλερ θα γράψουν αρκετά βιβλία. Τον Νοέμβριο του 2014 το μετάλλιο που πήρε για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου πέντε χρόνια νωρίτερα θα πουληθεί σε δημοπρασία με το ποσό των 44.000 λιρών
Τον Φεβρουάριο του 2012 θα υποστεί ήπιο εγκεφαλικό επεισόδιο και θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση σε αρτηρία το λαιμό του. Τον Μάιο του 2015 υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο και χρειάστηκε να τοποθετηθεί στην εντατική απο την οποία πήρε εξιτήριο ένα μήνα αργότερα και είχε ως αποτέλεσμα να τον καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι,
Στις αρχές του 2021 μαζί με τον συμπαίκτη του Ρον Φλάουερς θα τιμηθούν με την ανακήρυξη τους ως Μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και στις 19 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους σε ηλικία 81 ετών θα "φύγει" απο την ζωή στο Ντάνμπουρι του Έσσεξ
