Ένας απο τους κορυφαίους γκολτζήδες που ανέδειξε το βρετανικό ποδόσφαιρο και δη η Ουαλία. Για τους οπαδούς της Λίβερπουλ ο Ίαν Ρας σε ψηφοφορία που διεξήχθη απο επίσημη σελίδα φίλων της ομάδας για τους 100 κορυφαίους ποδοσφαιριστές κατέλαβε την 3η θέση.
Γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1961 στο Σαιντ Άσαφ του Ντενμπινγκσάιρ στην βορειανατολική Ουαλία. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Τσέστερ με την οποία έφτιαξε το όνομα όταν σκόραρε κόντρα στην Νιούκαστλ τον Ιανουάριο του 1980 για τον τρίτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας.
Η Μάντσεστερ Σίτι έδειξε αμέσως ενδιαφέρον, ο ίδιος μικρός ήταν οπαδός της Έβερτον, με την Λίβερπουλ να αποσπά τον Απρίλιο του 1980 την υπογραφή του. Οι "ρέντς" προσέφεραν ύστερα απο εισήγηση του αρχισκάουτερ Τζέφ Τουέντιμαν το ποσό των 300.000 λιρών και το καλοκαίρι του 1980 θα άφηνε το Τσέστερ ύστερα απο 39 παιχνίδια και 17 γκολ.
Μετά απο ένα διάστημα προσαρμογής άρχιζε να βρίσκει τα πατήματα του στο Άνφιλντ, το 1983 αναδείχτηκε καλύτερος νέος παίκτης, το 1984 καλύτερος παίκτης του Πρωταθλήματος και την ίδια χρονιά σε 65 παιχνίδια πέτυχε 47 γκολ.
Μέχρι και το 1987 στο πρώτο του πέρασμα κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα(1982,1983,1984,1986), 1 Κύπελλο το 1986, 4 Λιγκ Καπ(1981,1982,1983,1984), 1 Football League Σούπερ Καπ το 1986, 2 Σουπερ Καπ το 1982 και το 1986(το μοιράστηκαν μαζί με την Έβερτον) και 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1981 στο Παρίσι κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης και το 1984 στο "Ολίμπικο" κόντρα στην Ρόμα στην διαδικασία των πέναλντι.
Το καλοκαίρι του 1986 η Γιουβέντους θα προσφέρει το ποσό των 3.2 εκατομμυρίων λιρών για να τον κάνει δικό της ρεκόρ μετεγγραφής για την Βρετανία. Θα παραμείνει ως δανεικός για ένα ακόμα χρόνο και το καλοκαίρι του 1987 ύστερα απο 331 παιχνίδια και 207 γκολ θα μεταβεί στο Τορίνο.
Η χρονιά 1987-1988 θα αποδειχθεί παρένθεση αφού στην Ιταλία δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί απέναντι στις σκληρές ιταλικές άμυνες αν και ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του δεν θα μετανιώσει για αυτή του την απόφαση.
Θα αγωνιστεί σε 39 παιχνίδια και θα πετύχει 14 γκολ, χωρίς όμως οι "μπιανκονέρι" να πανηγυρίσουν κάποιον τίτλο. Τον Αύγουστο του 1988 θα επιστρέψει στο Λίβερπουλ με τους Άγγλους να προσφέρουν το ποσό των 2.7 εκατομμυρίων λιρών στους Ιταλούς.
Στο δεύτερο του πέρασμα μέχρι και το 1996, θα κατακτήσει ένα ακόμα Πρωτάθλημα το 1990, 2 Κύπελλα το 1989 και το 1992, 1 Λιγκ Καπ το 1995, και 1 Σούπερ Καπ το 1990. Το καλοκαίρι του 1995 ο ερχομός του Σταν Κόλιμορ και η αναβάθμιση του Ρόμπι Φάουλερ τον έφερε εκτός βασικού σχήματος.
Τον Φεβρουάριο του 1996 έγινε γνωστό ότι δεν θα ανανεωθεί το συμβόλαιο του που έληγε τον Ιούνιο. Αρκετές ομάδες ενδιαφέρθηκαν αναμεσά τους η Έβερτον, η Τρανμίρ, η Όλνταμ, η Σάντερλαντ και η Λίντς, με τον Ρας να επιλέγει τελικά την Λίντς για το επόμενο βήμα της καριέρας του.
329 παιχνίδια και 139 τέρματα προσέφερε στο δεύτερο πέρασμα του, συνολικά 660 εμφανίσεις έκτος στην σχετική λίστα και 346 τέρματα πρώτος όλων των εποχών. Στο "Έλαντ Ρόουντ" δεν θα προσφέρει αυτά που θα περίμεναν τα "παγώνια" και θα κάτσει μόλις ένα χρόνο έχοντας 43 συμμετοχές και 3 γκολ.
Θα παραμείνει σε υψηλό επίπεδο την περίοδο 1997-1998 στην Νιούκαστλ όπου στην τεχνική ηγεσία βρισκόταν ο Κένι Νταλγκλίς παλιός συνοδοιπόρος στην Λίβερπουλ αλλά έπαιξε μόλις 14 παιχνίδια πετυχαίνοντας 2 γκολ ελέω και της επιστροφής του Άλαν Σίρερ.
Ενδιάμεσα στην σεζόν θα δοθεί δανεικός στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ όπου έπαιξε σε 4 παιχνίδια και το καλοκαίρι του 1998 θα επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Ρέξαμ. Στην δεύτερη κατηγορία θα παίξει σε 24 παιχνίδια χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα, μάλιστα κάποια στιγμή οπισθοχώρησε προς τον χώρο του κέντρου.
Θα κάνει ένα σύντομο πέρασμα απο την Αυστραλία και την Σίδνει Ολίμπικ όπου θα παίξει σε τρία παιχνίδια πετυχαίνοντας και 1 γκολ και το 2000 σε ηλικία 38 ετών θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την αγωνιστική δράση.
Στις 21 Μάϊου του 1980 στην Γλασκώβη κόντρα στην Σκωτία θα κάνει ντεμπούτο με την εθνική Ουαλίας. Δεν κατάφερε να παίξει σε κάποια μεγάλη διοργάνωση, με την 73η και τελευταία του εμφάνιση να χρονολογείται στις 24 Ιανουαρίου του 1996 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Ιταλία στο Τερνι. Πέτυχε συνολικά 28 γκολ και για μεγάλο διάστημα ήταν ο αρχισκόρερ των "δράκων" μέχρι να τον ξεπεράσει ο Γκάρεθ Μπέιλ το 2018.
Μετά την απόσυρση του θα αναλάβει παρτ ταιμ, προπονητής των επιθετικών στην Λίβερπουλ όταν προπονητής θα είναι ο Ζεράρ Ουγιέ το 2003. Tον Αύγουστο του 2004 θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Τσέστερ όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Φεβρουάριο του 2005 όταν και θα παραιτηθεί μιας και ο πρόεδρος θα απολύσει τον βοηθό του Μάρκ Άιζλεγουντ χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος.
Θα είναι υποψήφιος για την τεχνική ηγεσία της Πίτερμπορο αλλά δεν θα προχωρήσει. Θα ξεκινήσει τηλεοπτική καριέρα στο ESPN, στο Sky Sports και στο Sky Sports News, και στο κανάλι της Λίβερπουλ.
Το 2006 θα ενταχθεί στο αγγλικό Football Hall of Fame, τον Σεπτέμβριο του 2007 θα αναλάβει πόστο στην ομοσπονδία της Ουαλίας ως διευθυντής σε αναπτυξιακό πρόγραμμα και τον Αύγουστο του 2008 θα εκδώσει την αυτοβιογραφία του.
Στις 26 Απριλίου του 2010 θα αναλάβει τον ρόλο του πρεσβευτή των ακαδημιών της Λίβερπουλ σε όλο τον κόσμο, ενώ τον Αύγουστο του 2016 ορίστηκε ως πρεσβευτής του τελικού του Champions League που θα διεξαγόταν στο Κάρντιφ τον Μάιο του 2017.
