Το 2000 ανακηρύχθηκε κορυφαίος Μεξικάνος του 20ου αιώνα, αλλά και κορυφαίος ποδοσφαιριστής της CONCACAF. Ο λόγος για τον Ούγκο Σάντσες Μαρκές έναν απο τους κορυφαίους σκόρερ στα ευρωπαϊκά γήπεδα και δη στην Ισπανία με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο πανηγυρισμού.
Γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου του 1958 στο Μέξικο Σίτι και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα με την UNAM, στην οποία έκανε ντεμπούτο στις 23 Οκτωβρίου του 1976, έχοντας ήδη δείξει τα διαπιστευτηριά του με τις μικρές εθνικές ομάδες στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα του 1975 αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976.
Κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1977 και το 1979 δόθηκε δανεικός την περίοδο που υπήρχε διακοπή το καλοκαίρι στο Πρωτάθλημα, στους San Diego Shockers στο NASL όπου είχε 32 συμμετοχές και 26 γκολ.
Στην επιστροφή του στους Pumas κατέκτησε το Πρωτάθλημα το 1981, το Copa Interamericana και το Κύπελλο Πρωταθλητριών της CONCACAF, φτάνοντας τις 200 συμμετοχές και τα 104 τέρματα. Κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών συλλόγων απο την Ευρώπη όπως της Άρσεναλ αλλά τελικά η Ατλέτικο Μαδρίτης ήταν αυτή που τον απέκτησε.
Στο "Βιθέντε Καλντερόν" θα παραμείνει πέντε χρόνια αν και άργησε να βρει τα πατήματά του και να προσαρμοστεί κατάφερε να ανεβάσει ρυθμό και την χρονιά 1984-1985 βοήθησε τους "ροχιμπλάνκος" να κατακτήσουν το Κύπελλο κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο με 2-1 με τον ίδιο να πετυχαίνει και τα δύο τέρματα της ομάδας του, ενώ αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 19.
Το καλοκαίρι του 1984 η Μπαρτσελόνα είχε ενδιαφερθεί για την απόκτηση του, ο τότε αντιπρόεδρος Γκασπάρ έλεγε ότι τον είχε κλείσει, αλλά ο τότε προπονητής των "μπλαουγκράνα" Τέρι Βέναμπλς προτίμησε τον Στίβ Άρτσιμπαλντ αφήνοντας το ανοικτό για το επόμενο καλοκαίρι.
Τον επόμενο χρόνο όμως θα ήταν αργά, αφού ήδη η Ρεάλ τον είχε βάλει στο στόχαστρο της και ήταν αυτοί οι οποίοι κατάφεραν να τον κάνουν δικό τους αν και αρχικά οι οπαδοί τους δεν τον έβλεπαν θετικά, αφήνοντας τους "κολτσονέρος" ύστερα απο 152 παιχνίδια και 82 γκολ.
Αφού τα βρήκαν στο οικονομικό 200.000.000 πεσέτες(1.2 εκατομμύρια ευρώ σε σημερινά λεφτά), θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να μετριαστεί η οργή των οπαδών της Ατλέτικο. Ήδη με τις δηλώσεις για αλλαγή στρατοπέδου στο παιχνίδι της 13ης Μάιου κόντρα στην Μπέτις αποδοκιμάστηκε έντονα αποκαλώντας τον "pesetero(σ.σ. μισθοφόρο)".
Έτσι επιστρατεύτηκε η πρώην ομάδα του να γίνει ο διαμεσολαβητής της μετεγγραφής και έτσι τον αγόρασε η Πούμας για να τον πάρει η Ρεάλ παραχωρώντας το ποσό των 250.000.000 πεσετών, με τους Μεξικάνους να βγάζουν και κέρδος.
Στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" θα "δέσει" με τους γηγενείς παίκτες της Ρεάλ που έγινε γνωστή ως η «La Quinta del Buitre» (Η Πεντάδα του Γύπα)" που αποτελούταν απο τους Μπουτραγκένιο, Μίτσελ, Παρντέθα, Σαντσίς και Βάσκεθ, αφού θα πανηγυρίσει 5 συνεχόμενα Πρωταθλήματα απο το 1986 έως το 1990.
Ακόμα θα πανηγυρίσει 1 Κύπελλο το 1989 κόντρα στην Βαγιαδολίδ, 3 Ισπανικά Σούπερ Καπ το 1988, το 1989 και το 1990 και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ σε διπλούς αγώνες κόντρα στην Κολωνία όπου στον πρώτο αγώνα σκόραρε.
Μέχρι το 1992 φόρεσε την άσπρη φανέλα έχοντας αναδειχθεί τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ της κατηγορίας, το χρυσό παπούτσι το 1990, καλύτερος ξένος παίκτης της κατηγορίας το 1987 και το 1990, πετυχαίνοντας σε 283 παιχνίδια 208 γκολ.
Με τα 234 γκολ που είχε πετύχει στην Ισπανία ήταν για πολλά χρόνια ο κορυφαίος ξένος σκόρερ της La Liga και δεύτερος πίσω απο τον Τέλμο Θάρα, έως ότου τον ξεπεράσουν οι Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, ενώ τα 208 γκολ με την Ρεάλ τον φέρνουν στην έβδομη θέση όλων των εποχών.
Θα επιστρέψει στην χώρα του για λογαριασμό της Ατλάντε με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών της Βορείου-Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής, με γκολ δικό του κόντρα στην κοσταρικανή Αλαχουελένσε.
Θα ακολουθήσει η Ράγιο Βαγιεκάνο, η Ατλάντε, η αυστριακή Λίντς, οι Dallas Βurn και η Ατλέτικο Σελάγια στην οποία θα κλείσει την καριέρα του τον Μάιο του 1997 με ένα φιλικό που έγινε προς τιμην του στο "Μπερναμπέου".
Με την εθνική ομάδα της χώρας του έκανε ντεμπούτο στις 27 Σεπτεμβρίου του 1977 σε φιλικό παιχνίδι στο Μοντερέι κόντρα στις ΗΠΑ. Ήταν στην αποστολή στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978 όπου συμμετείχε και στα τρία παιχνίδια του ομίλου, όπως και σε αυτό του 1986 όπου πέτυχε και ένα γκολ κόντρα στο Βέλγιο.
Θα πάρει μέρος στο Copa America του 1993 και θα συμπεριληφθεί στην 23αδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ το 1994 όπου θα αγωνιστεί κόντρα στην Νορβηγία. Τελευταία και 58η παρουσία στις 18 Μαρτίου του 1998 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Παραγουάη στην πόλη του Μεξικού έχοντας πετύχει 29 γκολ όγδοος στην σχετική λίστα.
Τον Μάρτιο του 2000 ανέλαβε ως προπονητής της UNAM αλλά ήρθε σε ρήξη με τον πρόεδρο της ομάδας και τον Αύγουστο του ίδιου έτους απολύθηκε. Όταν ο Χιμένεθ Εσπρίου παραιτήθηκε τον Νοέμβριο του 2001 και ανέλαβε ως νέος πρόεδρος ο Λουίς Ρεγκέιρο, η πρώτη του κίνηση ήταν να ξαναπροσλάβει τον Σάντσες.
Κατέκτησε το Clausura και το Apertura του 2004, καθώς και το Σούπερ Καπ κόντρα στην Πατσούκα, αλλά οι κακές εμφανίσεις τον αμέσως επόμενο χρόνο στο Πρωτάθλημα τον οδήγησαν στην παραίτηση τον Νοέμβριο του 2005.
Θα αναλάβει την Νεκάξα και την ίδια χρονική στιγμή θα είναι και στην εθνική ομάδα του Μεξικό. Θα την οδηγήσει στον τελικό του Gold Cup το 2007 όπου θα ηττηθεί απο τις ΗΠΑ, ενώ στο Copa America της ίδιας χρονιάς θα φτάσει μέχρι τα ημιτελικά όπου και θα αποκλειστεί απο την Αργεντινή.
Έντονη προσωπικότητα πολλές φορές δεν δίσταζε να εκφράσει την γνώμη του και ήρθε σε κόντρα με αρκετούς όπως τον πρώην τεχνικό της εθνικής Ρικάρντο Λα Βόλπε και τον Μάρτιο του 2008 θα απολυθεί.
Τον Δεκέμβριο του 2008 θα αναλάβει την Αλμερία όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009 όταν και θα απολυθεί λόγω του κακού ξεκινήματος. Το 2012 θα αναλάβει την Πατσούκα με την οποία σε 23 αγώνες θα πετύχει 9 νίκες, 7 ματς θα έρθουν ισόπαλα και θα γνωρίσει 7 ήττες.
Έχει πτυχίο οδοντιατρικής, το 2006 ήταν ο επίσημος πρεσβευτής της χώρας του για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας και τον Σεπτέμβριο του 2007 δόθηε προς τιμήν του το όνομά του σε δρόμο της Πουέμπλα
Τον Νοέμβριο του 2014 βίωσε ένα προσωπικό δράμα αφού ο γιος του Ούγκο Σάντσεζ Πορτουγάλ Τζούνιορ έχασε την ζωή του σε ηλικία 30 ετών απο αναθυμιάσεις που προήρθαν απο διαρροή αερίου στο διαμέρισμά του στην πόλη του Μεξικού.
Ήταν καλεσμένος ως σχολιαστής του ESPN σε Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το 2014, με την συνεργασία να επεκτείνεται απο τον Ιανουάριο του 2015 ως σταθερός αναλυτής των αγώνων.
