Ο Κριστιάν Βιέρι άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "ποδοσφαιρικός νομάδας" αφού ούτε λίγο ούτε πολύ αγωνίστηκε σε 12 ομάδες κατά κύριο λόγο στην Ιταλία στα δεκαεφτά χρόνια καριέρας. Απο τους κορυφαίους σκόρερ των ευρωπαϊκών γηπέδων ο "Μπόμπο" με εννιά γκόλ είναι από τους κορυφαίους Ιταλούς "κανονιέρηδες" σε τελικές φάσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1973 στην Μπολόνια αλλά ουσιαστικά μεγάλωσε στην Αυστραλία στο Σίδνει όπου η οικογένεια του είχε μεταναστεύσει απο την ηλικία των 4 ετών. Εκεί έκανε και τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο παράλληλα με το κρίκετ στους Marconi Stalions όπου αγωνίστηκε και ο πατέρας του.
Επέστρεψε στην Ιταλία και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην AC Santa Lucia και στην συνέχεια στην Πράτο. Εκεί το καλοκαίρι του 1990 θα τον δει ο σκάουτερ της Τορίνο Ροζάριο Ραμπάντι και θα εισηγηθεί την απόκτηση του.
Θα κάνει ντεμπούτο στις 30 Οκτωβρίου του 1991 κόντρα στην Λάτσιο σε αγώνα του Κυπέλλου αλλά δεν θα πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής 9 συμμετοχές και 2 γκολ αφού θα πουληθεί τον Νοέμβριο του 1992 στην Πίζα.
Επέστρεψε στην Ιταλία και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην AC Santa Lucia και στην συνέχεια στην Πράτο. Εκεί το καλοκαίρι του 1990 θα τον δει ο σκάουτερ της Τορίνο Ροζάριο Ραμπάντι και θα εισηγηθεί την απόκτηση του.
Θα κάνει ντεμπούτο στις 30 Οκτωβρίου του 1991 κόντρα στην Λάτσιο σε αγώνα του Κυπέλλου αλλά δεν θα πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής 9 συμμετοχές και 2 γκολ αφού θα πουληθεί τον Νοέμβριο του 1992 στην Πίζα.
Στην SERIE B όπου αγωνίστηκαν οι "νερατζούρι" είχε 18 συμμετοχές είχε 2 γκολ, για να ακολουθήσουν οι η Ραβένα την περίοδο 1993-1994 όπου έπαιξε αλλά και σκόραρε περισσότερο 32 συμμετοχές και 12 γκολ, και η Βενέτσια την περίοδο 1994-1995 με 29 συμμετοχές και 11 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1995 θα αποδειχθεί το σημείο-κλειδί για την καριέρα του Βιέρι, όταν και θα πάρει μετεγγραφή στην Αταλάντα. Με 21 συμμετοχές και 9 γκολ θα αναγκάσει την Γιουβέντους να προσφέρει το ποσό των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ για να τον φέρει στο Τορίνο.
Το καλοκαίρι του 1995 θα αποδειχθεί το σημείο-κλειδί για την καριέρα του Βιέρι, όταν και θα πάρει μετεγγραφή στην Αταλάντα. Με 21 συμμετοχές και 9 γκολ θα αναγκάσει την Γιουβέντους να προσφέρει το ποσό των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ για να τον φέρει στο Τορίνο.
Στο "Ντελε Άλπι" ο Βιέρι βοήθησε την "Γηραιά Κυρία" να φτάσει στην κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στην Ρίβερ Πλέιτ, του Ευρωπαϊκού Σουπερ Καπ και του Πρωταθλήματος Ιταλίας. Επίσης αγωνίστηκε στον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 1997 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου απέναντι στην Μπορούσια Ντόρτμουντ έχοντας 37 συμμετοχές και 14 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1997 η Ατλέτικο Μαδρίτης θα προσφέρει στον ιταλικό σύλλογο το ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ για να τον κάνει δικό της. Στο "Βιθέντε Καλντερόν" μπορεί να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο ωστόσο αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της La Liga με 24 γκολ ενώ συνολικά είχε 32 συμμετοχές και 29 γκολ.
Επιστροφή στην Ιταλία και στην Ρώμη με τον Σέρτζιο Κρανιότι πρόεδρο της Λάτσιο να βγάζει από το ταμείο της 25 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει κάτοικο της "αιώνιας πόλης" λίγο πριν την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής μετεγγραφικής περιόδου.
Στο "Ολίμπικο" ο Βιέρι θα πετύχει σε 28 συμμετοχές 14 γκολ και θα κατακτήσει το τελευταίο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1999 στον τελικό απέναντι στην Μαγιόρκα στο "Βίλα Πάρκ" του Μπέρμιγχαμ ανοίγοντας το σκορ, ενώ αναδείχτηκε και πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης .
Στο "Ολίμπικο" ο Βιέρι θα πετύχει σε 28 συμμετοχές 14 γκολ και θα κατακτήσει το τελευταίο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1999 στον τελικό απέναντι στην Μαγιόρκα στο "Βίλα Πάρκ" του Μπέρμιγχαμ ανοίγοντας το σκορ, ενώ αναδείχτηκε και πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης .
Ένατη χρονιά ως επαγγελματίας ένατη μετεγγραφή αφού η Ίντερ του Μάσιμο Μοράτι και με την σύμφωνη γνώμη του Μαρτσέλο Λίπι που τον γνώριζε από την κοινή τους θητεία από την Γιουβέντους "τίναξε την μπάνκα στον αέρα" αφού δαπάνησε το ποσό των 49 εκατομμυρίων ευρώ ποσό-ρεκόρ για την εποχή εκείνη για να τον κάνει νερατζούρι".
Στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας έμεινε συνολικά έξι χρόνια πράγμα πρωτόγνωρο για την μέχρι τότε πορεία του Βιέρι όπου κατέκτησε μόνο ένα τίτλο το Κύπελλο Ιταλίας την περίοδο 2004-2005. Η Ίντερ όλο αυτό το διάστημα ταλανίστηκε από συνεχόμενες αλλαγές τόσο στους προπονητές όσο και στο έμψυχο δυναμικό του συλλόγου, με τον ίδιο να βγαίνει πρώτος σκόρερ της SERIE A την περίοδο 2002-2003.
Τον Ιούλιο του 2005 οι δύο πλευρές έρχονται σε συμφωνία να τερματίσουν την συνεργασία τους ύστερ απο 190 παιχνίδια και 123 γκολ και αποφασίζει να παραμείνει στο Μιλάνο και να μεταβεί στην "μαυροκόκκινη" πλευρά της πόλης.
Όμως εκεί είναι περισσότερο "ρεζέρβα" παρά ως βασικός και τον Ιανουάριο του 2006 θέλοντας να διεκδικήσει θέση για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο παραχωρείται στην Μονακό. Στο "πριγκηπάτο" όμως είναι άτυχος αφού ένας τραυματισμός στο γόνατο τον οδήγησε στο χειρουργείο χάνοντας έτσι την δυνατότητα να παλέψει για μια θέση στην 23αδα έχοντας μόνο 11 συμμετοχές και 5 γκολ.
Τον Ιούλιο του 2006 είχε συμφωνήσει με την Σαμπντόρια, όμως η πρόθεση του να πάει διακοπές αντί να κάνει θεραπείες αποκατάστασης προκάλεσε την οργή του Ρικάρντο Γκαρόνε, ο οποίος τελικά δύο μήνες μετά ακύρωσε την μετεγγραφή αφήνοντας τον ελεύθερο.
Θα επιστρέψει στο Μπέργκαμο αλλά οι τραυματισμοί δεν θα τον αφήσουν να προσφέρει 7 συμμετοχές και 2 γκολ και το καλοκαίρι του 2007 θα ενταχθεί ως ελεύθερος στην Φιορεντίνα. Στο "Αρτέμιο Φράνκι" θα παίξει σε 39 παιχνίδια πετυχαίνοντας αλλά το συμβόλαιο του δεν θα ανανεωθεί.
Τρίτο και τελευταίο πέρασμα απο την Αταλάντα την περίοδο 2008-2009, επεισοδιακό αφού οι οπαδοί των "μπεργκαμάσκι" είχαν ενοχληθεί απο τον τρόπο που είχε φύγει για την Φιορεντίνα. Τελικά αγωνίστηκε σε 9 παιχνίδια πέτυχε 2 γκολ αφού τον Απρίλιο του 2009 ζήτησε ο ίδιος να τερματιστεί η συνεργασία τους.
Τον Νοέμβριο του 2009 είχε συμφωνήσει με την Μποταφόγκο, όμως δεν πήγε στις καθιερωμένες ιατρικές εξετάσεις αναγκάζοντας τον βραζιλιάνικο σύλλογο να ακυρώσει την μετεγγραφή και τον ίδιο να ανακοινώνει την απόσυρση του απο τους αγωνιστικούς χώρους.
Όμως εκεί είναι περισσότερο "ρεζέρβα" παρά ως βασικός και τον Ιανουάριο του 2006 θέλοντας να διεκδικήσει θέση για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο παραχωρείται στην Μονακό. Στο "πριγκηπάτο" όμως είναι άτυχος αφού ένας τραυματισμός στο γόνατο τον οδήγησε στο χειρουργείο χάνοντας έτσι την δυνατότητα να παλέψει για μια θέση στην 23αδα έχοντας μόνο 11 συμμετοχές και 5 γκολ.
Τον Ιούλιο του 2006 είχε συμφωνήσει με την Σαμπντόρια, όμως η πρόθεση του να πάει διακοπές αντί να κάνει θεραπείες αποκατάστασης προκάλεσε την οργή του Ρικάρντο Γκαρόνε, ο οποίος τελικά δύο μήνες μετά ακύρωσε την μετεγγραφή αφήνοντας τον ελεύθερο.
Θα επιστρέψει στο Μπέργκαμο αλλά οι τραυματισμοί δεν θα τον αφήσουν να προσφέρει 7 συμμετοχές και 2 γκολ και το καλοκαίρι του 2007 θα ενταχθεί ως ελεύθερος στην Φιορεντίνα. Στο "Αρτέμιο Φράνκι" θα παίξει σε 39 παιχνίδια πετυχαίνοντας αλλά το συμβόλαιο του δεν θα ανανεωθεί.
Τρίτο και τελευταίο πέρασμα απο την Αταλάντα την περίοδο 2008-2009, επεισοδιακό αφού οι οπαδοί των "μπεργκαμάσκι" είχαν ενοχληθεί απο τον τρόπο που είχε φύγει για την Φιορεντίνα. Τελικά αγωνίστηκε σε 9 παιχνίδια πέτυχε 2 γκολ αφού τον Απρίλιο του 2009 ζήτησε ο ίδιος να τερματιστεί η συνεργασία τους.
Τον Νοέμβριο του 2009 είχε συμφωνήσει με την Μποταφόγκο, όμως δεν πήγε στις καθιερωμένες ιατρικές εξετάσεις αναγκάζοντας τον βραζιλιάνικο σύλλογο να ακυρώσει την μετεγγραφή και τον ίδιο να ανακοινώνει την απόσυρση του απο τους αγωνιστικούς χώρους.
Στις 29 Μαρτίου του 1997 στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 στην Τεργέστη απέναντι στην Μολδαβία έκανε το ντεμπούτο του πετυχαίνοντας μάλιστα και γκολ.
Ήταν από τις βασικές επιλογές του Τσέζαρε Μαλντίνι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας συνθέτοντας δίδυμο με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο και σε πέντε παιχνίδια σκόραρε πέντε γκολ από ένα απέναντι στην Χιλή, στην Αυστρία και την Νορβηγία, και δύο απέναντι στο Καμερούν.
Ήταν από τις βασικές επιλογές του Τσέζαρε Μαλντίνι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας συνθέτοντας δίδυμο με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο και σε πέντε παιχνίδια σκόραρε πέντε γκολ από ένα απέναντι στην Χιλή, στην Αυστρία και την Νορβηγία, και δύο απέναντι στο Καμερούν.
Έχασε το EURO 2000 λόγω τραυματισμού, αλλά έδωσε κανονικά το παρών στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας το 2002 όπου σε τέσσερα παιχνίδια πέτυχε τέσσερα γκολ δύο απέναντι στο Εκουαδόρ και από ένα σε Κροατία και Νότιο Κορέα. Τελευταία του μεγάλη διοργάνωση το EURO 2004 αφού έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και πάλι λόγω τραυματισμού.
Όπως άνοιξε ο κύκλος του στην "σκουάντρα ατζούρα" με τον ίδιο αντίπαλο έκλεισε όταν στις 12 Οκτωβρίου του 2005 στο Λέτσε απέναντι στην Μολδαβία όπως και το 1997 έκανε την 49η και τελευταία του εμφάνιση όπου και πάλι πέτυχε γκολ το 23ο στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
Με τον φίλο του Πάολο Μαλντίνι έχει ανοίξει εστιατόρια στο Μιλάνο τρέχοντας και την εταιρία ρούχων Sweet Years. Παράλληλα με τον Κριστιάνο Μπρόκι και την Αλένα Σερέντοβα τρέχουν την εταιρία ένδυσης Baci & Abbracci.
Τον Μάιο του 2012 το όνομά του ενεπλάκη στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων, αλλά τον Φεβρουάριο του 2015 ο εισαγγελέας της Κρεμόνα ολοκλήρωσε την διαδικασία χωρίς να υπάρξει κάποια κατηγορία.
Όπως άνοιξε ο κύκλος του στην "σκουάντρα ατζούρα" με τον ίδιο αντίπαλο έκλεισε όταν στις 12 Οκτωβρίου του 2005 στο Λέτσε απέναντι στην Μολδαβία όπως και το 1997 έκανε την 49η και τελευταία του εμφάνιση όπου και πάλι πέτυχε γκολ το 23ο στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
Με τον φίλο του Πάολο Μαλντίνι έχει ανοίξει εστιατόρια στο Μιλάνο τρέχοντας και την εταιρία ρούχων Sweet Years. Παράλληλα με τον Κριστιάνο Μπρόκι και την Αλένα Σερέντοβα τρέχουν την εταιρία ένδυσης Baci & Abbracci.
Τον Μάιο του 2012 το όνομά του ενεπλάκη στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων, αλλά τον Φεβρουάριο του 2015 ο εισαγγελέας της Κρεμόνα ολοκλήρωσε την διαδικασία χωρίς να υπάρξει κάποια κατηγορία.
