Πρόκειται αναμφίβολα για έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς που έβγαλε ποτέ το αργεντίνικο ποδόσφαιρο. Aποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για το νικηφόρο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής του 1978 με τα 6 γκολ που πέτυχε, ενώ έκανε και σπουδαία καριέρα στην Ισπανία. Ο λόγος για τον Μάριο Κέμπες που γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1964 στην πόλη Μπελ Βίλ της Κόρδοβα
Ο πατέρας του ήταν και αυτός ποδοσφαιριστής και όπως ήταν λογικό πήρε το ερέθισμα να ξεκινήσει απο την τοπική ομάδα την Ταγιέρες. Σε ηλικία 17 ετών θα δοκιμάσει την τύχη του στην Instituto Atletico Central Cordoba, χάρις στον ιδιοκτήτη του ξυλουργείου στο οποίο δούλευε και ο οποίος είχε τις κατάλληλες διασυνδέσεις για να τον προτείνει.
Μάλιστα όταν βρέθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συστήθηκε με διαφορετικό όνομα απο το δικό του για να αποδείξει την αξία του μιας και ο προπονητής της ομάδας δεν πολυπίστευε αυτά που ακούγονταν για εκείνον.
Η απόδοση του θα πείσει τους υπευθύνους και θα προσφέρουν το ποσό των 3 εκατομμυρίων πέσο για να τον κάνουν δικό τους με τον πατέρα του να θέτει ένα όρο να μένει στο Μπελ Βιλ και θα πήγαινε στην Κόρδοβα μόνο για τους αγώνες.
Με τα γκολ του βοήθησε την "La Gloria" να ανέβει στην πρώτη τη τάξει κατηγορία της χώρας και στο Νασιονάλ του 1973 σε 13 συμμετοχές είχε 11 γκολ, μια επίδοση που τον έφερε στην τρίτη θέση του πίνακα των σκόρερ αλλά και την πρώτη του κλήση στην εθνική ομάδα.
Η απόδοση του θα πείσει τους υπευθύνους και θα προσφέρουν το ποσό των 3 εκατομμυρίων πέσο για να τον κάνουν δικό τους με τον πατέρα του να θέτει ένα όρο να μένει στο Μπελ Βιλ και θα πήγαινε στην Κόρδοβα μόνο για τους αγώνες.
Με τα γκολ του βοήθησε την "La Gloria" να ανέβει στην πρώτη τη τάξει κατηγορία της χώρας και στο Νασιονάλ του 1973 σε 13 συμμετοχές είχε 11 γκολ, μια επίδοση που τον έφερε στην τρίτη θέση του πίνακα των σκόρερ αλλά και την πρώτη του κλήση στην εθνική ομάδα.
Το 1974 η Ροζάριο Σεντράλ θα προσφέρει 130 εκατομμύρια πέσος στην Ινστιτούτο για να τον κάνει δικό της και στα δύο χρόνια που αγωνίστηκε μπορεί να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο, κατάφερε όμως να πετύχει σε 123 παιχνίδια 107 γκολ που τον έκανε πρώτο σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.
Το καλοκαίρι του 1976 η Βαλένθια θα κάνει την κίνηση για να τον αποκτήσει προσφέροντας το ποσό των 300.000 δολαρίων καθιστώντας τον ως την κορυφαία μετεγγραφική Αργεντινού ποδοσφαιριστή, και ήταν τα πιο παραγωγικά χρόνια του Κέμπες.
Κατέκτησε με τις "νυχτερίδες" το Κύπελλο Ισπανίας του 1979 κόντρα στην Ρεάλ όπου πέτυχε και τα δύο τέρματα του τελικού, το Κύπελλο Κυπελλούχων στις Βρυξέλλες κόντρα στην Άρσεναλ και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1980 κόντρα στην Νότιγχαμ Φόρεστ. Παράλληλα αναδείχθηκε και δύο φορές πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος τις περιόδους 1976-1977 με 24 και 1977-1978 με 28 γκολ αντίστοιχα.
Κατέκτησε με τις "νυχτερίδες" το Κύπελλο Ισπανίας του 1979 κόντρα στην Ρεάλ όπου πέτυχε και τα δύο τέρματα του τελικού, το Κύπελλο Κυπελλούχων στις Βρυξέλλες κόντρα στην Άρσεναλ και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1980 κόντρα στην Νότιγχαμ Φόρεστ. Παράλληλα αναδείχθηκε και δύο φορές πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος τις περιόδους 1976-1977 με 24 και 1977-1978 με 28 γκολ αντίστοιχα.
Τον Μάρτιο του 1981 μετά απο 187 συμμετοχές και 125 γκολ θα επιστρέψει στην Αργεντινή με την Ρίβερ Πλέιτ να προσφέρει το ποσό των 300 εκατομμυρίων πεσετών για να τον φέρει στο Μπουένος Άιρες.
Άν και έκατσε μόλις ένα χρόνο είχε σε 33 συμμετοχές και 16 γκολ κατάφερε να πανηγυρίσει μαζί της την κατάκτηση του πρωταθλήματος Νασιονάλ του 1981. Τα οικονομικά προβλήματα όμως που υπήρχαν στον σύλλογο του Μπουένος Άιρες ανάγκασαν τον "El Matador" να φύγει και πάλι για την Ευρώπη.
Επιστροφή στο "Μεστάγια" αφού οι "μιγιονάριος" είχαν πληρώσει τα 130 εκατομμύρια απο τα 300 που είχαν συμφωνηθεί. πραγματοποιώντας μέχρι το 1984 ακόμα 59 συμμετοχές και 24 τέρματα. Με τα 24 γκολ που πέτυχε έφτασε τα 146 κατέχοντας την τρίτη θέση στην λίστα των σκόρερ όλων των εποχών έχοντας αγωνιστεί σε 246 παιχνίδια συνολικά.
Στην συνέχεια αγωνίστηκε στην Χέρκουλες την οποία κατάφερε να κρατήσει στην πρώτη κατηγορία, για να ακολουθήσει μια εξαετία στην Αυστρία από το 1986 έως το 1992 παίζοντας κατά σειρά σε Φέρστ Βιέννα, Ζάνκτ Πόλτεν και Κρέμσερ.
Άν και έκατσε μόλις ένα χρόνο είχε σε 33 συμμετοχές και 16 γκολ κατάφερε να πανηγυρίσει μαζί της την κατάκτηση του πρωταθλήματος Νασιονάλ του 1981. Τα οικονομικά προβλήματα όμως που υπήρχαν στον σύλλογο του Μπουένος Άιρες ανάγκασαν τον "El Matador" να φύγει και πάλι για την Ευρώπη.
Επιστροφή στο "Μεστάγια" αφού οι "μιγιονάριος" είχαν πληρώσει τα 130 εκατομμύρια απο τα 300 που είχαν συμφωνηθεί. πραγματοποιώντας μέχρι το 1984 ακόμα 59 συμμετοχές και 24 τέρματα. Με τα 24 γκολ που πέτυχε έφτασε τα 146 κατέχοντας την τρίτη θέση στην λίστα των σκόρερ όλων των εποχών έχοντας αγωνιστεί σε 246 παιχνίδια συνολικά.
Στην συνέχεια αγωνίστηκε στην Χέρκουλες την οποία κατάφερε να κρατήσει στην πρώτη κατηγορία, για να ακολουθήσει μια εξαετία στην Αυστρία από το 1986 έως το 1992 παίζοντας κατά σειρά σε Φέρστ Βιέννα, Ζάνκτ Πόλτεν και Κρέμσερ.
Το 1995 σε ηλικία 41 ετών πήγε στην Χιλή στην ομάδα Αρτούρ Φερνάντεζ Βιαλ ομάδα δεύτερης κατηγορίας, για να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα ένα χρόνο αργότερα στην Ινδονησία και στην ομάδα Πελίτα Τζάγια.
Φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής 43 φορές πετυχαίνοντας 20 γκολ 10ος στην σχετική λίστα, κάνοντας ντεμπούτο στις 23 Σεπτεμβρίου του 1973 κόντρα στην Βολιβία για τα Προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Λα Παζ.
Πήρε μέρος σε τρεις τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου ξεκινώντας από το 1974 και την Δυτική Γερμανία όπου αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια της τελικής φάσης χωρίς να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα.
Πήρε μέρος σε τρεις τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου ξεκινώντας από το 1974 και την Δυτική Γερμανία όπου αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια της τελικής φάσης χωρίς να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα.
Αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στην τελική φάση που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Αργεντινής το 1978, δίνοντας το παρόν και στα εφτά παιχνίδια. Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 6 γκολ, 2 από τα οποία τα σημείωσε στον τελικό απέναντι στην Ολλανδία ενώ την ίδια χρονιά ανακηρύχθηκε και κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Νοτίου Αμερικής.
Τελευταία του παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ισπανία το 1982 όπου και πάλι αγωνίστηκε και στα έξι παιχνίδια που έδωσαν οι Λατινοαμερικάνοι χωρίς όμως να μπορέσουν να υπερασπιστούν τον τίτλο τους αφού Βραζιλιάνοι και Ιταλοί τους ξεπέρασαν στην δεύτερη φάση. Το ματς κόντρα στην Βραζιλία στις 2 Ιουλίου του 1982 ήταν το "κύκνειο άσμα" του Κέμπες με το εθνόσημο.
Απο εκεί που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια την Πελίτα Τζάγια, ξεκίνησε και την προπονητική του καριέρα η οποία όμως ήταν πολύ σύντομη και χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αφού δούλεψε στην Αλβανία στην Λούζνια για ένα χρόνο, στην Βενεζουέλα στην Μινέρος ντε Γκουαγιάνα, και στην Βολιβία στις Στρόνγκεστ, Μπλούμινγκ και Ιντεπεντιέντε Πετρολέρο αντίστοιχα, το 2001 στην Ιταλία στην SSD Casarano και το 2002 στην Ισπανία στην San Fernando.
Το 2006 ο "El Toro" κατέλαβε την 23η θέση στην λίστα με τους καλύτερους Λατινοαμερικάνους όλων των εποχών απο την IFFHS, και την 6η θέση στην λίστα με τους καλύτερους Αργεντίνους όλων των εποχών, ενώ την ίδια περίοδο του προτάθηκε η τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας του Παναμά αλλά αρνήθηκε.
Το 2008 του ανατέθηκε ο ρόλος του πρεσβευτή της Ροζάριο Σεντράλ απο τον πρόεδρο Οράσιο Ουσαντιζάγκα όμως παρέμεινε μόλις ένα χρόνο στην θέση αυτή λόγω των οικονομικών προβλημάτων που προέκυψαν.
Το 2011 το Ολυμπιακό Στάδιο της Κόρδοβα ενόψει και του Copa America που θα διεξαγόταν στην Αργεντινή πήρε το όνομα του, ενώ τον Δεκέμβριο ήταν η σειρά της Βαλένθια να τον τιμήσει δίνοντας του μια φανέλα με το όνομά του πριν το παιχνίδι με την Εσπανιόλ και το 2013 τον ανακήρυξε διεθνή πρεσβευτή του συλλόγου.
Το 2006 ο "El Toro" κατέλαβε την 23η θέση στην λίστα με τους καλύτερους Λατινοαμερικάνους όλων των εποχών απο την IFFHS, και την 6η θέση στην λίστα με τους καλύτερους Αργεντίνους όλων των εποχών, ενώ την ίδια περίοδο του προτάθηκε η τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας του Παναμά αλλά αρνήθηκε.
Το 2008 του ανατέθηκε ο ρόλος του πρεσβευτή της Ροζάριο Σεντράλ απο τον πρόεδρο Οράσιο Ουσαντιζάγκα όμως παρέμεινε μόλις ένα χρόνο στην θέση αυτή λόγω των οικονομικών προβλημάτων που προέκυψαν.
Το 2011 το Ολυμπιακό Στάδιο της Κόρδοβα ενόψει και του Copa America που θα διεξαγόταν στην Αργεντινή πήρε το όνομα του, ενώ τον Δεκέμβριο ήταν η σειρά της Βαλένθια να τον τιμήσει δίνοντας του μια φανέλα με το όνομά του πριν το παιχνίδι με την Εσπανιόλ και το 2013 τον ανακήρυξε διεθνή πρεσβευτή του συλλόγου.
Πλέον εργάζεται ως σχολιαστής και αναλυτής στην ισπανική έκδοση του ESPN, μαζί με τον Φερνάντο Παλόρνο και τον Τσίρο Προκούνα "δάνεισαν" την φωνή τους στην λατινοαμερικάνικη έκδοση του γνωστού βιντεοπαιχνιδιού FIFA 13.
Τον Σεπτέμβριο του 2014 υπέστη αρτηριακή απόφραξη και υποβλήθηκε σε επιτυχημένη εγχείριση στην καρδιά στο Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης εκδόθηκε η βιογραφία του με τίτλο "Εl Matador" γραμμένη απο τον δημοσιογράφο Φεντερίκο Τσαίνε και τον Λουίς Σέζαρ Μενότι να προλογίζει την έκδοση.
