Κόλο Κόλο και Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε συνθέτουν το κορυφαίο ζευγάρι του χιλιανού ποδοσφαίρου αφού πρόκειται για δύο απο τις πιο πετυχημένες ομάδες της χώρας και εκτός των συνόρων, με κατάκτηση Copa Libertadores η πρώτη, Copa Sudamericana η δεύτερη.
Οι δύο ομάδες βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες σε φιλικό παιχνίδι στις 9 Ιουνίου του 1935, χρειάστηκε όμως να περάσουν τρία χρόνια για να συναντηθούν σε επίσημη διοργάνωση στις 7 Αυγούστου του 1938 με την Κόλο Κόλο να "φιλοδωρεί" με έξι τέρματα την αντίπαλο της. Σε 242 επίσημα παιχνίδια η Κόλο Κόλο μετράει 111 νίκες, η "U" 62, 69 ματς έχουν λήξει ισόπαλα, 400-289 τα τέρματα υπέρ της Κόλο.
Μάλιστα οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν και σε διασυλλογική διοργάνωση στο Copa Mercosur του 1999 με την Κόλο να παίρνει την πρόκριση με νίκη 2-0 και ισοπαλία 0-0. Οι μεγαλύτερες νίκες της Κόλο Κόλο πέρα απο το 6-0 είναι το 6-1 τον Δεκέμβριο του 1938 και τον Νοέμβριο του 1953, το 5-1 τον Απρίλιο του 1944 και το 5-0 τον Σεπτέμβριο του 1949
Aντίστοιχα για τους "φοιτητές" είναι το 5-0 τον Απρίλιο του 2012, το 4-0 τον Φεβρουάριο του 2004 και τον Ιούνιο του 2012, το 6-3 τον Ιανουάριο του 1963, το 4-1 τον Ιούλιο του 1970 και τον Απρίλιο του 1994,
Πρώτοι σκόρερ είναι οι Κάρλος Κάμπος(Ουνιβερσιδάδ) και Εστεμπάν Παρέδες(Κόλο Κόλο) με 16 και ακολουθούν οι Λεονέλ Σάντσες(Ουνιβερσιδάδ) με 14, Αλφόνσο Ντομίνγκεζ(Κόλο Κόλο) με 12, Κάρλος Κασζέλυ(Κόλο Κόλο) με 11, Χόρχε Ρομπλέδο(Κόλο Κόλο) και Μανουέλ Μουνιός(Κόλο Κόλο) με 10, Σεβερίνο Βασκονσέλος(Βραζιλία/Κόλο Κόλο), Τόμας Ρόχας(Κόλο Κόλο) και Ρούμπεν Μάρκος(Ουνιβερσιδάδ) με 9.
Πρώτος σε συμμετοχές είναι ο Μισαέλ Εσκούτι της Κόλο Κόλο με 37, στην δεύτερη θέση βρίσκεται ο Λεονέλ Σάντσεζ(Ουνιβερσιδάδ 30/Κόλο Κόλο 3) με 33, Μάριο Ιμπάνιες(Κόλο Κόλο), Λεονέλ Χερέρα(Κόλο Κόλο), Ραούλ Ορμένο(Κόλο Κόλο) με 31 και Λουίς Μούσρι(Ουνιβερσιδάδ) με 29.
Αρκετοί ποδοσφαιριστές έχουν φορέσει την φανέλα των δύο ομάδων Χαιμε Ραμίρες Μπάντα, Σέρχιο Ναβάρο, Βίκτορ Ζελάδα, Λεονέλ Σάντσεζ, Σεβερίνο Βασκονσέλος(Βραζιλία), Χουάν Κοσκίνα, Μιγκέλ Άνχελ Γκαμπόα, Βίκτορ Σολάρ, Έκτορ Πίντο, Λουίς Αλμπέρτο Ράμος(Αργεντινή), Ροχέλιο Ντελγκάδο(Παραγουάη), Πατρίσιο Γιάνες, Όσκαρ Ρόχας, Χουάν Κάρλος Γκάνγκας, Αλεχάντρο Σίλβα, Γκαμπριέλ Ροντρίγκες, Ρομπέρτο Σερεσέδα, Αντόλφο Νεφ, Πάουλο Γκάρσες, Πάουλο Μαγκαλιάες, Σάρλ Αρανγκίς, Χουάν Σότο Κιντάνα, Λεονάρντο Μοντενέγκρο, Ούγκο Μπέλο, Σέρχιο Σαλγκάδο, Φερνάντο Βεργκάρα, Φαμπιάν Εστάι, Νικόλας Κανάλες, Μαρτσέλο Βέγκα, Αλφόνσο Ντομίνγκες, Φαμπιάν Γκεβάρα, Ούγκο Λέπε, Άλεξ Φον Σβέντλερ, Ρικάρντο Ρόχας, Πέδρο Ρέγιες, Γέρζον Οπάζο, Αλόνσο Ζούνιγκα, Ρίτσαρντ Ζαμπράνο, Μάριο Λάρα, Χαβιέ Μάσκαρο, Χοσέ Σαμπάι, Μαουρίσιο Ντονόσο, Όσκαρ Βίρτ, Πατρίσιο Ρούμπιο, Μόισες Άβιλα, Βαλμπέρ Χουέρτα, Αουγκούστο Βεργκάρα, Μαρτσέλο Πατσέκο, Φρανσίσκο Αρούε, Εμίλιο Ερνάντες, Αλέχιο Ροντρίγκες, Μαουρίτσιο Ιγιέσκα, Κρίστιαν Κάνιο, Ροδόλφο Μόγια, Χόρχε Πεναλόσα, Ζόελ Σότο, Μαρσέλο Ουρσούα, Λουίς Πέδρο Φιγκερόα, Μανουέλ Βιγιαλόμπος, Ραμόν Φερνάντες(Αργεντινή), Γκονζάλο Χάρα, Κρίστιαν Βίλτσες, Ζαν Μποσεζούρ, Ραφαέλ Καρόκα Νικολάς Ματουράνα, Πέδρο Μοράλες, Λεονάρντο Βαλένσια, Μιγκέλ Πίντο, Πάμπλο Πάρα μεταξύ άλλων.
Εφτά προπονητές οι Λουίς Αλάμος, Χερνάν Καράσκο, Ρομπέρτο Χερνάντεζ, Πέδρο Μοράλες, Αρτούρο Σαλάχ, Τασσάρα Ούγκο και Λουίς Τιράδο έκατσαν στους πάγκους και των δύο ομάδων.
