Σάντος Os Santasticos

Δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι η ομάδα η οποία έδωσε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο έναν απο τους κορυφαίους εκφραστές του τον Έντσον Άραντες Ντο Νασιμέντο η όπως είναι ευρύτερα γνωστός Πελέ. Πέρα όμως απο τον Πέλε η Σάντος είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα στο Brasileirao, το 1998 έγινε η πρώτη ομάδα σε όλο τον κόσμο σε όλες τις κατηγορίες που ξεπέρασε τα 10.000 γκολ, όπως ήταν η πρώτη ομάδα στον κόσμο το 1962 που κέρδισε και τις τέσσερις διοργανώσεις μέσα στην χρονιά.

Στην περιοχή Σάντος του Σάο Πάολο υπήρχαν δυο ομάδες η Clube Atletico International και η Sport Club Americano, όμως το 1910 η Atletico αποφάσισε την αναστολή της λειτουργίας της λόγω των αυξανόμενων χρεών της αλλά και τα φτωχά της αποτελέσματα, ενώ και η Americano που συμμετείχε στο πρωτάθλημα Paulista αποφάσισε να μετακομίσει στην πόλη του Σάο Πάολο για να μειώσουν τα έξοδα μετακίνησης.

Πλέον η περιοχή έμενε χωρίς ομάδα και όλη αυτή η κατάσταση κινητοποίησε τους φοιτητές της περιοχής οι οποίοι προεξάρχοντως τριων αθλητανθρώπων της πόλης των Ραιμούντο Μάρκες Φρανσισκο, Μάριο Φεράζ Ντε Κάμπος και Αρχεμίρο Ντε Σόουζα Τζούνιορ και αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Έτσι στις εγκαταστάσεις του Concordia Club και ύστερα απο 14 ώρες αποφασίστηκε η δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού κλάμπ.

Πολλά ονόματα έπεσαν στο τραπέζι Africa Futebol Clube, Associasao Esportiva Brasil, Concordia Futebol Clube, όμως προτιμήθηκε η πρόταση του Εντμούντο Χόρχε ντε Αραούζο που ήταν το Santos Foot-Ball Club, και έτσι στις 14 Απριλίου του 1912 εγένετο η Σάντος με πρώτο πρόεδρο τον Σιζίνο Πατούσκα και πρώτο γήπεδο το Campo Ana Costa που χρησιμοποιούσε παλιότερα και η Americano.

Στις 23 Ιουνίου του 1912 έδωσε το πρώτο της φιλικό παιχνίδι κόντρα σε μια ομάδα που ονομαζόταν Theresa Team,και πολύ σύντομα έλαβε πρόσκληση απο την ομοσπονδία του Σάο Πάολο για να λάβει μέρος στο πολιτειακό Πρωτάθλημα.

Το 1915 άλλαξε για λίγο το ονομά της σε Uniao Futebol Clube  για να λάβει μέρος σε άλλο πολιτειακό Πρωτάθλημα για οικονομικούς λόγους, ενώ στις 12 Οκτωβρίου του 1916 δημιουργήθηκε το γήπεδο της το Estadio Urbano Caldeira η όπως είναι γνωστό ως Estadio Vila Belmiro.

Τα επόμενα χρόνια δεν μπόρεσε να φτάσει ψηλότερα απο την τέταρτη θέση στην πολιτεία παρά την παρουσία του Αρνάλντο Ντα Σιλβέιρα μια απο τις πρώτες μεγάλες δόξες του συλλόγου. Όλα αυτά μέχρι και το 1927 όταν λόγω των Άρακεν Πατούσκα, και Λουίς Μασέδο Ματόσο η Σάντος πήρε το προσωνύμιο Ο ataque dos 100 gols αφού σε 16 αγώνες κατάφερε να πετύχει 100 τέρματα. Τόσο αυτή την χρόνια όσο και τις δύο επόμενες το 1928 και το 1929 ήταν δεύτερη.

Το 1933 η Σάντος εισήλθε στον επαγγελματισμό και το 1935 κατέκτησε για πρώτη φορά το Paulista με τους Σίρο, Νέβες, Αγκουστίν Φερέιρα, Μαρτελέτι, Μάριο Περέιρα, Ραούλ Καμπράλ Γκουέδες, Ζάνγκο και Ζουνκερίνια και προπονητή τον Μπιλού .

Αυτή όμως η επιτυχία δεν είχε ανάλογη συνέχεια, αρκετοί βασικοί παίκτες είτε αποχώρησαν είτε έφυγαν ακόμα και ο Πατούσκα το 1937 με συνέπεια η ομάδα να μην μπορέσει να διεκδικήσει το πολιτειακό Πρωτάθλημα με την 5η θέση να είναι η υψηλότερη που κατέλαβε όλα αυτά τα χρόνια.

Το 1946 ανέλαβε την προεδρία της ο Άρι Χόρχε Κάρι και πρώτο μέλημα του ήταν η οικονομική τακτοποίηση και σε συνέχεια αποφάσισε να πραγματοποιήσει περιοδεία στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας για να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη εμπειρία οι νεαροί ποδοσφαιριστές.

Με κορυφαίους παίκτες τους Αντονίνιο, Πίνιο, Ονταίρ Ντος Σάντος στο διάστημα απο τις 29 Νοεμβρίου του 1946 έως τις 2 Φεβρουαρίου του 1947 ήταν αήττητη με 12 νίκες και 3 ισοπαλίες με τους Κασαμπού και Αντολφρίσε να πετυχαίνουν απο 19 και 18 γκολ αντίστοιχα.

Η Σαντος σιγά-σιγά άρχιζε να διεκδικεί το κάτι παραπάνω στο Paulista, 2οι το 1948, 3οι το 1950 και με τις προσθήκες των Αντονίνο Φερνάντες, Τσίκο Φορμίνγκα, Μάνγκα, Τίτε, Ζίτο και Βασκοντσέλος, το κατέκτησε το 1955 με τον Εμανουέλ Ντελ Βέκιο να πετυχαίνει 38 τέρματα το δεύτερο υψηλότερο σε μία σεζόν μετά του Πατούσκα το 1927 που είχε πετύχει 53, το 1956 και το 1958.

Ο Κάρι επειδή έβλεπε ότι αρκετοί παίκτες ήταν πολύ κοντά στο να αποχωρήσουν απο την ενεργό δράση αποφάσισε να "φρεσκάρει" το ρόστερ κάνοντας νέο συμβόλαιο στον Ζίτο, να αποκτήσει φερέλπιδες ποδοσφαιριστές όπως οι Ντάλμο Γκασπάρ, Πέπε, Έλβιο, Ζαίρ Ρόσα Πίντο, Ουρουμπατάο και Πανγκάο, αλλά η κίνηση που άλλαξε την ιστορία της Σάντος δεν ήταν άλλη απο την έλευση του Πελέ που υπέγραψε συμβόλαιο με τα "ψάρια" τον Ιούνιο του 1956.

Ήταν τόσο καταλυτική η επιρροή που είχε στο παιχνίδι που δεν είναι τυχαίο ότι οδήγησε την Σάντος σε τέσσερα Πρωταθλήματα Paulista το 1958, το 1960, το 1961 και το 1962 όπου πέτυχε 58 τέρματα, 34 στο Πρωτάθλημα του 1960, 47 στο Πρωτάθλημα του 1961 και 37 σε αυτό του 1962.

Δεν ήταν μόνο τα Πολιτειακά Πρωταθλήματα αλλά και σε εγχώριο επίπεδο αφού κατέκτησε το Πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1961, το 1962, το 1963 και το 1964, ενώ έφτασε και στο πρώτο Copa Libertadores της ιστορίας της. 

Τερματίζοντας πρώτη στον όμιλο της με Σέρο Πορτένιο, και Μιουνισιπάλ, στους ημιτελικούς ξεπέρασε το εμπόδιο της Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα και στον τελικό αντιμετώπισε την Πενιαρόλ με τις δύο ομάδες να μοιράζονται τις νίκες αλλά στο τρίτο και πιο κρίσιμο ματς πήρε την νίκη με 3-0 και ταυτόχρονα το τρόπαιο.

Ως εκπρόσωπος της Νότιας Αμερικής αντιμετώπισε στο Διηπειρωτικό Κύπελλο την Μπενφίκα την οποία την κέρδισε με 3-2 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και 5-2 στην Λισαβόνα, Την αμέσως επόμενη χρονιά το 1963 υπερασπίστηκε επάξια τους τίτλους της στους ημιτελικούς του Copa Libertadores απέκλεισε την Μποταφόγκο και στους διπλούς τελικούς επικράτησε με 3-2 και 2-1 της Μπόκα Τζούνιορς.

Στο Διηπειρωτικό Κύπελλο Σάντος και Μίλαν μοιράστηκαν τις νίκες και στο τρίτο παιχνίδι με γκολ του Ντάλμο Γκασπάρ κατέκτησε το τρόπαιο. Παράλληλα κατέκτησε και τέσσερα τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο το 1959, το 1963, το 1964 και το 1966.

Κατέκτησε τα Paulista  του 1965, του 1967, του 1968, του 1969 και του 1973, το Πρωτάθλημα Βραζιλίας του 1965 και του 1968 και το Intercontinental Super Cup του 1968 ολοκληρώνοντας την κορυφαία περίοδο στην ιστορία του συλλόγου αφού απο το 1959 έως το 1974 κατέκτησε 25 τίτλους και πήρε το όνομα Os Santasticos με προπονητές τους Λούλα και Αντονίνιο και με παίκτες τους Λαέρσιο Χοσέ Μιλάνι, Κλαούντιο Σεζάρ Ντε Αγκουιάρ, Ζιλμάρ, Πελέ, Κουτίνιο, Μάουρο Ράμος, Καλβέτ, Ζοέλ Καμάργκο, Κάρλος Αλμπέρτο, Λίμα, Ντορβάλ, Μενγκάλβίο, Τονίνιο Γκερέιρο, Ζόνας Εντουάρντο Αμέρικο(Εντού), Κλοντοάλντο, Άμπελ Βερόνικο, Ρίλντο Ντα Κόστα, Αγκουστίν Σέχας(Αργεντινή), Χοσέ Ράμος Ντελγκάδο(Αργεντινή).

Μετά την ακμή ήρθε η παρακμή αφού απο το 1974 έως το 1998 κατάφερε να κατακτήσει μόνο δύο Πρωταθλήματα Paulista το 1978 και το 1984 με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Αίλτον Λίρα, Ζοάο Πάουλο Ντε Λίμα, Ζουάρι, Νίλτον Μπατάτα, Σερτζίνιο Τσουλάπα, Πίτα και Ροδόλφο Ροντρίγκεζ(Ουρουγουάη), το τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο το 1997 και το Copa Conmebol του 1998 επικρατώντας στον τελικό της Ροζάριο Σεντράλ.

Ο νέος πρόεδρος Μαρτσέλο Τεξέιρα προσπάθησε να αλλάξει το στάτους της ομάδας φέρνοντας στην ομάδα παίκτες όπως οι Ρινκόν, Μαρτσέλο Καριόκα, Εντμούντο, Μάρτσιο Σάντος, Κάρλος Ζερμάνο, Βάλντο και Γκαλβαν χωρίς όμως αποτελέσματα.

Η δικαίωση ήρθε λίγο αργότερα όταν με προπονητή τον Έμερσον Λεάο και με παίκτες τους Φάμπιο Κόστα, Άλεξ, Πάουλο Αλμέιδα, Ρενάτο Ντιρνέι, Ελάνο, Λεό, Ντιέγκο, Ρομπίνιο κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 2002, και του 2004 με προπονητή τον Βαντερλέι Λουξεμπούργκο και την προσθήκη του Ντέιβιντ.

Ενδιάμεσα το 2003 έφτασε στον τελικό του Copa Libertadores όπου όμως γνώρισε δύο ήττες απο την Μπόκα Τζούνιορς με 2-0 και 3-1. Το 2006 ύστερα απο εικοσιδύο χρόνια επανήρθε στην κορυφή της πολιτείας του Σάο Πάολο, κάτι που το επανέλαβε και την επόμενη χρονιά με τον Λουξεμπούργκο στον πάγκο. 

Το 2010 κατέκτησε το πολιτειακό Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Βραζιλίας απέναντι στην Βιτόρια με προπονητή τον Ντοριβάλ Ζούνιορ, ενώ το 2011 με προπονητή τον Μαουρίσι Ραμάλιο και τους Νειμάρ, Άλεξ Σάντρο, Ελάνο, Ζε Εντουάρντο, Πάολο Γκάνσο, Έντου Ντρασένα, Ντανίλο, Κειρισόν και Ραφαέλ Καμπράλ επανήρθε στην κορυφή της Λατινικής Αμερικής.

Στην φάση των ομίλων ήρθε ισόβαθμη με την Σέρο Πορτένιο, μετέπειτα απέκλεισε την Αμέρικα, την Όνσε Κάλδας και στον τελικό απέναντι στην Πενιαρόλ ήρθε ισόπαλη με 0-0 στο Μοντεβιδέο και στο Βίλα Μπελμίρο χάρις στα γκολ των Νειμάρ και Ντανίλο πήρε την νίκη με 2-1 και το τρίτο τρόπαιο στην ιστορία της ύστερα απο 48 χρόνια.

Για το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στην Ιαπωνία η Σάντος κέρδισε με 3-1 στον ημιτελικό την Κασίβα Ρεισόλ, αλλά στον τελικό η σαφώς ανώτερη Μπαρτσελόνα δεν της άφησε περιθώρια και με 4-0 αναδείχθηκε υπερπρωταθλήτρια. 

Το 2012 κατέκτησε το Recopa Sudamericana απέναντι στην Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε με το πρώτο παιχνίδι να έρχεται 0-0 και στην ρεβάνς με τα γκολ των Νειμάρ και Μπρούνο Ροντρίγκο πήρε την νίκη και το τρόπαιο.

Παράλληλα κατέκτησε τα Πρωταθλήματα Paulista του 2010, του 2011, του 2012, του 2015 και του 2016. Στο Πρωτάθλημα μετά τον τίτλο του 2004, δύο φορές τερμάτισε στην δεύτερη θέση το 2007 πίσω απο την Σάο Πάολο και το 2016 πίσω απο την Παλμέιρας, ενώ τα υπόλοιπα χρόνια τερμάτισε απο την 8η θέση και κάτω.

Επίσης στο Κύπελλο το 2015 έφτασε μέχρι τον τελικό όπου αντιμετώπισε την Παλμέιρας, με την Σάντος να επικρατεί στο πρώτο παιχνίδι με 1-0, στην ρεβάνς οι "πράσινοι" επικράτησαν με 2-1. Το ματς οδηγήθηκε στην διαδικασία των πέναλντι όπου με 4-3 η Παλμέιρας κατέκτησε το τρόπαιο.

Στο πολιτειακό Πρωτάθλημα του 2017 η Σάντος δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της αφού αποκλείστηκε στην προημιτελική φάση στα πέναλντι απο την Πόντε Πρέτα, ενώ στο Κύπελλο στους "8" αποκλείστηκε  απο την Φλαμένγκο.

Στο Copa Libertadores πέρασε απο την φάση των ομίλων και στους "16" απέκλεισε την Ατλέτικο Παραναένσε, αλλά στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ. Το 2018 στο πολιτειακό Πρωτάθλημα η Παλμέιρας την άφησε εκτός τελικού, ενώ και στο Κύπελλο αποκλείστηκε και πάλι στους "8" αυτή την φορά απο την Κρουζέιρο.

Στο Copa Libertadores στους ομίλους κατέλαβε την πρώτη θέση μπροστά απο Εστουντιάντες και Νασιονάλ, αλλά στους "16" η Ιντεπεντιέντε την "φρέναρε" και με νίκη 3-0 και ισοπαλία 0-0 την απέκλεισε.

Μετά τον Ραμάλιο ο πάγκος της Σάντος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και "ηλεκτρικός" αφού ούτε λίγο ούτε πολύ ακολούθησαν δώδεκα προπονητές με τον Ελάνο να αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός δύο φορές.

Κλαουντινέι Ολιβέιρα, Οσβάλντο Ολιβέιρα, Έντερσον Μορέιρα, Μαρσέλο Φερνάντες που κατέκτησε το Παουλίστα του 2015, Ντοριβάλ Ζούνιορ που κατέκτησε το Παουλίστα του 2016, Λεβίρ Κούλπι, Ζαίρ Βεντούρα, Σερτζίνιο Τσουλάπα και Κούκα που κοινή συναίνεση έλυσε το συμβόλαιο του τον Δεκέμβριο του 2018.

Στο Πρωτάθλημα η πορεία της ήταν απογοητευτική αφού με εξαίρεση την πρώτη αγωνιστική ποτέ δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι παραπάνω τερματίζοντας τελικά στην απογοητευτική 10η θέση με μόνο κέρδος την παρουσία της στο ερχόμενο Copa Sudamericana.

Η χρονιά ξεκίνησε με νέο προπονητή τον Χόρχε Σαμπάολι και στο Paulista όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά αλλά στην διαδικασία των πέναλντι αποκλείστηκε απο την μετέπειτα κάτοχο Κορίνθιανς. Στο Copa Sudamericana έμεινε εκτός απο τον πρώτο κιόλας προκριματικό γύρο απο την ουρουγουανική Ρίβερ Πλέιτ, στο δε Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Ατλέτικο Μινέιρο.

Στο Πρωτάθλημα έκανε καλύτερη πορεία αν και το ξεκίνημα δεν ήταν καλό, μάλιστα απο την 12η έως την 15η αγωνιστική ήταν πρωτοπόρος, όμως δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την Φλαμένγκο, μένοντας τελικά στην δεύτερη θέση, εξασφαλίζοντας θέση στους ομίλους του επόμενου Copa Libertadores.

Ο Σαμπάολι παραιτήθηκε και στην θέση του ήρθε ο Πορτογάλος Ζεσουάλδο Φερέιρα και στο Paulista έφτασε μέχρι τα προημιτελικά όπου αποκλείστηκε απο την Πόντε Πρέτα. Αυτός ο αποκλεισμός προκάλεσε την απόλυση του πολύπειρου προπονητή και στην θέση του ήρθε ο Κούκα για τρίτη φορά.

Στο Libertadores βγήκε πρώτη στον όμιλό της και στην συνέχεια απέκλεισε κατά σειρά LDU Kίτο, Γκρέμιο και Μπόκα Τζούνιορς έφτασε στον τελικό του "Μαρακανά" κόντρα στην συμπολίτισσα Παλμέιρας. Και ενώ όλα έδειχναν ότι το ματς θα οδηγούνταν στην παράταση ήρθε ο Μπρένο στο 90+9' να δώσει το τρόπαιο στους "πράσινους".

Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Σεάρα και στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 8η θέση που σήμαινε εισιτήριο για τον δεύτερο προκριματικό γύρο τoυ Libertadores. Λίγο πριν την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος Κούκα και διοίκηση της Σάντος ήρθαν σε συμφωνία για να λύσουν την συνεργασία τους.

Την σεζόν ολοκλήρωσε ο Μαρτσέλο Φερνάντες και με το τέλος ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Αργεντίνου Αριέλ Χολάν. Ο Χολάν ξεκίνησε το Paulista όμως τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αφού δεν μπόρεσε να προκριθεί στην τελική φάση και τον Απρίλιο παραιτήθηκε και ανέλαβε ο Φερνάντο Ντινίζ.

Στο Libertadores πέρασε στους ομίλους αποκλείοντας στους δύο προκριματικούς γύρους την Ντεπορτίβο Λάρα και την Σαν Λορέντζο. Εκεί έμεινε στην τρίτη θέση πίσω απο Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ και Μπόκα Τζούνιορς, "έπεσε" στο Sudamericana όπου στους "16" απέκλεισε την Ιντεπεντιέντε αλλά στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Λιμπερτάδ.

Στο Κύπελλο απέκλεισε την Σιανόρτε και την Ζουαζειρένσε και στα προημιτελικά αντιμετώπισε την Ατλέτικο Παραναένσε. Λίγες μέρες πριν την ρεβάνς του πρώτου αγώνα(νίκη της Ατλέτικο με 1-0), ο Ντινιζ στις 5 Σεπτεμβρίου απολύθηκε για να αναλάβει ο Φάμπιο Καρίλε αλλά η νέα ήττα με 1-0 την άφησε εκτός διοργάνωσης.  

Στο Πρωτάθλημα δεν διεκδίκησε κάτι παραπάνω και με την 10η θέση που κατέλαβε κέρδισε ένα εισιτήριο για την φάση των ομίλων του νέου Sudamericana.  Στις 18 Φεβρουαρίου του 2022 ο Καρίλε απολύθηκε ύστερα απο τα άσχημα αποτελέσματα στο ξεκίνημα του Πρωταθλήματος και ανέλαβε ο Μαρτσέλο Φερνάντες ως υπηρεσιακός.

Λίγες ημέρες αργότερα ανακοινώθηκε ο Αργεντίνος Φαμπιάν Μπούστος και στο Sudamericana κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τους "16" αφού αν και ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με την Ουνιόν Λα Καλέρα κατάφερε λόγω της καλύτερης επίθεσης για ένα γκολ να προκριθεί.

Στο Πρωτάθλημα δεν πήγαινε καλά και στους "16" αντιμετώπισε την Ντεπορτίβο Τατσίρα απο την Βενεζουέλα. Τα δύο παιχνίδια σε Σαν Κριστομπάλ και Σάο Πάολο έληξαν 1-1 και στην διαδικασία των πέναλντι, Γκουλάρ και Μπαρμπόσα νικήθηκαν απο τον Φερνάντες και με 4-1 οι "ωρινέγκρο" προκρίθηκαν στην επόμενη φάση.

Έτσι μοιραία ήρθε το διαζύγιο με τον Μπούστος με μόλις 1 νίκη σε 13 παιχνίδια και για μία ακόμη φορά ανέλαβε ο Φερνάντες. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Κορίνθιανς και στα μέσα Ιουλίου ανακοινώθηκε ο νέος προπονητής ο Λουίς Κάρλος Σίρνε Λίμα Ντε Λορέντσι η πιο γνωστός ως Λίσκα. 

8 αγώνες πρόλαβε να κάτσει στον πάγκο της και παρά το γεγονός ότι η Σάντος είχε πληρώσει ρήτρα αποδέσμευσης στην Σπόρ Ρεσίφε προχώρησε σε μία ακόμη απόλυση, η 5η συνολικά σε διάστημα περίπου δύο χρόνων.

Χρέη προσωρινού προπονητή ανέλαβε ο Ορλάντο Ριμπέιρο με τον οποίο και ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα με την 12η θέση, κερδίζοντας το ελάχιστο ένα εισιτήριο για τους ομίλους του Copa Sudamericana. Eνόψει της νέας σεζόν την θέση του Ριμπέιρο ανέλαβε ο Ονταίρ Χέλμαν αλλά στο Paulista έμεινε εκτός απο τον πρώτο γύρο.

Δεύτερος αποκλεισμός στο Κύπελλο Βραζιλίας στην φάση των "16" απο την Μπαία, με το πρώτο παιχνίδι να λήγει 0-0, και στην ρεβάνς οδηγήθηκε στην διαδικασία των πέναλντι όπου με 5-4 πέρασε η Μπαία.

 

Στις 22 Ιουνίου ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας με τον Χέλμαν ύστερα απο 34 παιχνίδια με απολογισμό 11 νίκες, 12 ισοπαλίες και 11 ήττες, και στη θέση του ήρθε ο Πάουλο Τούρα που είχε νωρίτερα απολυθεί απο την Ατλέτικο Παραναένσε.

Στο Copa Sudamericana αποκλείστηκε απο την επόμενη φάση μένοντας στην τρίτη θέση πίσω απο Νιούελς Όλντ Μπόις και Άουνταξ Ιταλιάνο. Aρχές Αυγούστου ανακοινώθηκε η απόλυση του Τούρα και στην θέση του ανέλαβε ο Ουρουγουανός Ντιέγκο Αγκίρε.

Ούτε όμως και ο Αγκιρε μακροημέρευσε, έκατσε στον πάγκο της μόλις για πέντε ματς όπου είχε μόνο μία νίκη και 4 ήττες και στις 15 Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε η απόλυση του και να αναλάβει προσωρινός ο συνήθης ύποπτος Μαρτσέλο Φερνάντες.

Μέχρι το τέλος ζούσε με το άγχος του υποβιβασμού και παρότι την τελευταία αγωνιστική παρότι αντιμετώπιζε την αδιάφορη Φορταλέζα γνώρισε την ήττα με 2-1 και παράλληλα με τις νίκες της Βάσκο και της Μπαία, ύστερα απο 111 χρόνια υποβιβάστηκε.

Μετά το τέλος του αγώνα έγιναν μεγάλης έκτασης επεισόδια με τους οπαδούς να ξεσπούν σε βανδαλισμούς σε μαγαζιά και σε αυτοκίνητα. Ενόψει της νέας σεζόν η Σάντος προχώρησε στην ανακοίνωση του Φάμπιο Καρίλε για δεύτερη φορά στον πάγκο της ομάδας.

Υπήρξε πάντως μια κόντρα με την προηγούμενη ομάδα του την ιαπωνική V-Varem Ναγκασάκι η οποία ανέφερε ότι ο Καρίλε ήδη είχε υπογράψει ανανέωση συμβολαίου για το 2024. Απο την πλευρά της η Σάντος ανέφερε ότι υπέγραψε τον Καρίλε γνωρίζοντας ότι το συμβόλαιο του έληγε τον Ιανουάριο και τους Ιάπωνες να ανταπαντούν ότι θα προβούν σε όλες εκείνες τις ενέργειες που θα διασφαλίσουν το συμφέρον του συλλόγου.

Στο Paulista πέρασε ως πρώτη απο τον ομιλό της, στα προημιτελικά απέκλεισε στα πέναλντι την Πορτουγκέζα, στα ημιτελικά την Μπραγκαντίνο και στους διπλούς τελικούς αν και  νίκησε στο πρώτο παιχνίδι την Παλμέιρας στο δεύτερο γνώρισε την ήττα με 2-0.