Είναι η κορυφαία ομάδα του Εκουαδόρ αφού έχει καταφέρει να κατακτήσει και τους τρεις τίτλους της Conmebol, είναι μάλιστα μία απο τις πέντε ομάδες που το έχουν καταφέρει, οι άλλες είναι οι Μπόκα Τζούνιορς, Ιντεπεντιέντε, Ιντερνασιονάλ και Σάο Πάολο. Για αυτό τον λόγο μάλιστα η Liga Deportiva Universitaria de Quito όπως είναι το πλήρες της όνομα ανακηρύχτηκε κορυφαία λατινοαμερικάνικη ομάδα τόσο το 2008 όσο και το 2009.
Το 1918 στο πανεπιστήμιο του Κίτο είχε δημιουργηθεί μια ημιεπαγγελματική ομάδα που ασχολούνταν με τα σπορ γενικότερα υπό την καθοδήγηση του γιατρού Σέζαρ Γιακόμε Μοσκόσο. Στις 11 Ιανουαρίου του 1930 ο Μπολιβάρ Λεόν ανακοίνωσε την δημιουργία της Liga Deportiva Universitaria de Quito η οποία μάλιστα τα πρώτα χρόνια δραστηριοποιούταν σε πάρα πολλά αθλήματα.
Όπως ήταν λογικό οι πρώτοι παίκτες ήταν φοιτητές οι οποίοι μάλιστα πλήρωναν με δικά τους έξοδα τις στολές, ενώ ο Λεόν ήταν αυτός που έφτιαξε την πρώτη στολή της ομάδας σχηματίζοντας το γράμμα U σε ένα αντεστραμμένο κόκκινο και μπλα τρίγωνο στην άσπρη φανέλα θέλοντας με αυτό τον τρόπο να τιμήσει το Πανεπιστήμιο της πόλης.
Στην διάρκεια του ερασιτεχνισμού η Λίγκα κατέκτησε τρία Πρωταθλήματα το 1932 με την ομάδα να απαρτίζεται απο τους Κάρλος Αντράντε Μαρίν, Οσβάλντο Μοσκέρα, Αλφόνσο Σεβάγιος, Αλφόνσο Τρόγια, Χόρχε Ζαπατέρ, Εντουάρντο Φλόρες, Σέζαρ Γκονζάλες, Χόρχε Βαγιαρίνο, Χόρχε Ναράνχο, Αλεχάντρο Ντάβαλος, Ουμπέρτο Γιανέζ, Ουμπέρτο Φρέιρε και τον Ερνέστο Γκεβάρα.
Ακολούθησαν αυτά του 1952 και του 1953 με προπονητή τον Λουίς Βάσκεζ, ενώ το 1957 πραγματοποιήθηκε το πρώτο επαγγελματικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στο Εκουαδόρ. Παράλληλα όμως διεξάγονταν το Campeonato Professional Interandino με ομάδες απο τις πόλεις Κίτο και Αμπάτο, με την LDU να κατακτάει το πρώτο τρόπαιο το 1954 με προπονητή τον Λούις Βάσκεζ και τον Εδουάρδο Μπόρες στο γήπεδο.
Κατέκτησε ακόμα πέντε Πρωταθλήματα το 1958 με προπονητή τον Αργεντινό Ρομπέρτο Ορτέγκα, το 1960 με προπονητή τον Βραζιλιάνο Χόσε Γκόμεζ Νογκέιρα, το 1961 με προπονητή τον Χιλιανό Ρόμαν Σότο, το 1966 και το 1967 με προπονητή τον Παραγουανό Χοσέ Μαρία Οκάμπο.
Γκονζάλο Σεβάγιος, Ενρίκε Πορτίγια, Οσβάλδο Μπραντούτσι(Αργεντινή), Πίο Κουτίνιο(Βραζιλία), Μαρτσελο Ζαμπράνο, Μάριο Ζαμπράνο, Επιφάνιο Μπριθουέλα(Αργεντινή), Ρομπέρτο Ορτέγκα(Αργεντινή), Μιγκέλ Σαλαζάρ, Όσκαρ Σάπια(Αργεντινή), Νέλσον Καμπέθας αποτελούσαν τον κόρμο εκείνης της εννιαετίας.
Στην συνέχεια το Campeonato Professional Interandino καταργήθηκε ούτως ώστε να υπάρξει ένα ενιαίο Πρωτάθλημα. Τo 1960 και το 1962 κατέλαβε την 6η θέση, το 1961, το 1966 και το 1968 την 4η, το 1963 την 4η θέση στο πρώτο γκρούπ αλλά δεν πέρασε στην τελική φάση, το 1964 την 3η θέση πίσω απο Ντεπορτίβο Κίτο και Έλ Νασιονάλ, το 1965 και το 1967 την 5η θέση.
Το 1969 κατέκτησε το Πρωτάθλημα με προπονητή τον Νογκέιρα, και πρωταγωνιστές τους Φρανσίσκο Μπερτόκι(Ουρουγουάη), Γιαμαντού Σολιμάντο(Ουρουγουάη), Χόρχε Τάπια, Αρμάντο Λαρέα, Κάρλος Ρίος(Ουρουγουάη), Ρίτσαρντ Πούλ(Αγγλία), Εδουάρδο Ζαμπράνο, Σαντιάγκο Άλε(Αργεντινή), Ενρίκε Πορτίγια, Ραμίρο Τομπάρ
Το 1970 έλαβε μέρος για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Copa Libertadores όπου πέρασε στην δεύτερη φάση αλλά αποκλείστηκε απο την συνέχεια αφού έμεινε τελευταία στον όμιλο με Πενιαρόλ και Γκουαρανί αντίστοιχα.
Το 1970 τερμάτισε στην 4η θέση στην τελική φάση, το 1971 την 6η θέση στην τελική φάση και το 1972 τερμάτισε στην έβδομη θέση του Πρωταθλήματος. Όμως επειδή υπήρχε κανονισμός που απαγόρευε να υπάρχουν παραπάνω απο τέσσερις ομάδες απο την επαρχία της Pichincha, στην μεγάλη κατηγορία αναγκάστηκε να δώσει αγώνα πλει-οφ με την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα όπου γνώρισε την ήττα και υποβιβάστηκε στην SERIE B.
Γκονζάλο Σεβάγιος, Ενρίκε Πορτίγια, Οσβάλδο Μπραντούτσι(Αργεντινή), Πίο Κουτίνιο(Βραζιλία), Μαρτσελο Ζαμπράνο, Μάριο Ζαμπράνο, Επιφάνιο Μπριθουέλα(Αργεντινή), Ρομπέρτο Ορτέγκα(Αργεντινή), Μιγκέλ Σαλαζάρ, Όσκαρ Σάπια(Αργεντινή), Νέλσον Καμπέθας αποτελούσαν τον κόρμο εκείνης της εννιαετίας.
Στην συνέχεια το Campeonato Professional Interandino καταργήθηκε ούτως ώστε να υπάρξει ένα ενιαίο Πρωτάθλημα. Τo 1960 και το 1962 κατέλαβε την 6η θέση, το 1961, το 1966 και το 1968 την 4η, το 1963 την 4η θέση στο πρώτο γκρούπ αλλά δεν πέρασε στην τελική φάση, το 1964 την 3η θέση πίσω απο Ντεπορτίβο Κίτο και Έλ Νασιονάλ, το 1965 και το 1967 την 5η θέση.
Το 1969 κατέκτησε το Πρωτάθλημα με προπονητή τον Νογκέιρα, και πρωταγωνιστές τους Φρανσίσκο Μπερτόκι(Ουρουγουάη), Γιαμαντού Σολιμάντο(Ουρουγουάη), Χόρχε Τάπια, Αρμάντο Λαρέα, Κάρλος Ρίος(Ουρουγουάη), Ρίτσαρντ Πούλ(Αγγλία), Εδουάρδο Ζαμπράνο, Σαντιάγκο Άλε(Αργεντινή), Ενρίκε Πορτίγια, Ραμίρο Τομπάρ
Το 1970 έλαβε μέρος για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Copa Libertadores όπου πέρασε στην δεύτερη φάση αλλά αποκλείστηκε απο την συνέχεια αφού έμεινε τελευταία στον όμιλο με Πενιαρόλ και Γκουαρανί αντίστοιχα.
Το 1970 τερμάτισε στην 4η θέση στην τελική φάση, το 1971 την 6η θέση στην τελική φάση και το 1972 τερμάτισε στην έβδομη θέση του Πρωταθλήματος. Όμως επειδή υπήρχε κανονισμός που απαγόρευε να υπάρχουν παραπάνω απο τέσσερις ομάδες απο την επαρχία της Pichincha, στην μεγάλη κατηγορία αναγκάστηκε να δώσει αγώνα πλει-οφ με την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα όπου γνώρισε την ήττα και υποβιβάστηκε στην SERIE B.
Όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα αφού τον αμέσως επόμενο χρόνο το 1973 υποβιβάστηκε εκ νέου στην Segunda Categoria. Πολύ γρήγορα όχι μόνο επανήρθε στην πρώτη τη τάξει κατηγορία αλλά έφτασε και στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων Πρωταθλημάτων το 1974 και το 1975 με προπονητή τον Κολομβιανό Λεονέλ Μοντόγια και τους Πόλο Καρρέρα, Γκουστάβο Τάπια, Βάλτερ Μαέσσο, Χουάν Κάρλος Γκόμεζ, Χουάν Χοσέ Πέρεθ, Ρομπέρτο Σούσμαν και τον Ουρουγουανό αρχισκόρερ Όσκαρ Ζούμπια μαζί με τους ήδη υπάρχοντες Χόρχε Τάπια και Ραμίρο Τομπάρ.
Το 1976 ήρθε 4η, το 1977 2η πίσω απο την Έλ Νασιονάλ, το 1978 ήρθε 9η και υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία και κατάφερε στο δεύτερο στάδιο να πάρει την άνοδο για την μεγάλη κατηγορία. Το 1979 ήρθε 5η στην τελική φάση, το 1980 6η και το 1981 κατέλαβε την δεύτερη θέση με τον Βραζιλιάνο Πάουλο Σεζάρ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 25 τέρματα, εξασφαλίζοντας εισιτήριο για το Copa Libertadores του 1982
Το 1982 9η, το 1983 5η, το 1984 3η, το 1985 9η, το 1986 5η στην προημιτελική φάση, το 1987 αποκλείστηκε στην προημιτελική φάση,το 1988 3η, το 1989 δεν πέρασε στην τελική φάση, αλλά το 1990 με προπονητή τον Πόλο Καρρέρα κατέκτησε το Πρωτάθλημα
Ζάνιο Πίντο(Βραζιλία), Κάρλος Ερνέστο Μπερουέτα, Πιέτρο Μαρσέτι, Χανς Ορτέγκα, Ούγκο Βίλτσες, Πατρίσο Γκαγιάρδο, Ερνάν Καστίφιο, Σέζαρ Μίνια, Εδουάρδο Ζαμπράνο, Βλαντιμίρ Πάεζ, Ντανίλο Σαμανιέγκο, Ντιέγκο Ερέρα ήταν το ρόστερ της ομάδας.
Το 1991 δεν πέρασε στην τελική φάση, το 1992 ήρθε 5η, το 1993 ήρθε 8η, το 1994 αποκλείστηκε απο τους τελικούς, το 1995 ήρθε 5η, ενώ το 1996 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα που λίγο έλειψε να την οδηγήσει στον υποβιβασμό αλλά τελικά τον απέφυγε στους τελευταίους αγώνες.
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 το 1997 ήρθε 4η, αλλά το 1998 και το 1999 με προπονητές του Πάουλο Μάσσα και Μανουέλ Πελεγκρίνι και με παίκτες τους Εδουάρδο Ουρτάδο, Ουλίσες Ντε Λα Κρούζ, Άλεξ Εσκομπάρ, Νέλσερ Ρεάσκο, Χασίντο Εσπινόζα, Μπαίρον Τενόριο, Σαντιάγκο Γιακόμε, Αλφόνσο Ομπρεγκόν, τον Ουρουγουανό Κάρλος Μοράλες, Ρικάρντο Πέρεζ, Εζεκίελ Μαγκιόλο και τον Λουίς Πατρίσο Ουρτάδο κατέκτησε ισάριθμα Πρωταθλήματα
Το 1976 ήρθε 4η, το 1977 2η πίσω απο την Έλ Νασιονάλ, το 1978 ήρθε 9η και υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία και κατάφερε στο δεύτερο στάδιο να πάρει την άνοδο για την μεγάλη κατηγορία. Το 1979 ήρθε 5η στην τελική φάση, το 1980 6η και το 1981 κατέλαβε την δεύτερη θέση με τον Βραζιλιάνο Πάουλο Σεζάρ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 25 τέρματα, εξασφαλίζοντας εισιτήριο για το Copa Libertadores του 1982
Το 1982 9η, το 1983 5η, το 1984 3η, το 1985 9η, το 1986 5η στην προημιτελική φάση, το 1987 αποκλείστηκε στην προημιτελική φάση,το 1988 3η, το 1989 δεν πέρασε στην τελική φάση, αλλά το 1990 με προπονητή τον Πόλο Καρρέρα κατέκτησε το Πρωτάθλημα
Ζάνιο Πίντο(Βραζιλία), Κάρλος Ερνέστο Μπερουέτα, Πιέτρο Μαρσέτι, Χανς Ορτέγκα, Ούγκο Βίλτσες, Πατρίσο Γκαγιάρδο, Ερνάν Καστίφιο, Σέζαρ Μίνια, Εδουάρδο Ζαμπράνο, Βλαντιμίρ Πάεζ, Ντανίλο Σαμανιέγκο, Ντιέγκο Ερέρα ήταν το ρόστερ της ομάδας.
Το 1991 δεν πέρασε στην τελική φάση, το 1992 ήρθε 5η, το 1993 ήρθε 8η, το 1994 αποκλείστηκε απο τους τελικούς, το 1995 ήρθε 5η, ενώ το 1996 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα που λίγο έλειψε να την οδηγήσει στον υποβιβασμό αλλά τελικά τον απέφυγε στους τελευταίους αγώνες.
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 το 1997 ήρθε 4η, αλλά το 1998 και το 1999 με προπονητές του Πάουλο Μάσσα και Μανουέλ Πελεγκρίνι και με παίκτες τους Εδουάρδο Ουρτάδο, Ουλίσες Ντε Λα Κρούζ, Άλεξ Εσκομπάρ, Νέλσερ Ρεάσκο, Χασίντο Εσπινόζα, Μπαίρον Τενόριο, Σαντιάγκο Γιακόμε, Αλφόνσο Ομπρεγκόν, τον Ουρουγουανό Κάρλος Μοράλες, Ρικάρντο Πέρεζ, Εζεκίελ Μαγκιόλο και τον Λουίς Πατρίσο Ουρτάδο κατέκτησε ισάριθμα Πρωταθλήματα
Αυτό που απέφυγε το 1996 τον υποβιβασμό το υπέστη το 2000 αφού επανεμφανίστηκαν τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έτσι μετά απο 22 χρόνια έπεσε στην SERIE B. Υπό την καθοδήγηση του Αργεντίνου Χούλιο Άσαντ επανήρθε δριμύτερη στην μεγάλη κατηγορία το 2002, φτάνοντας στην συνέχεια στην κατάκτηση τριών Πρωταθλημάτων το 2003(με προπονητή τον Ουρουγουανό Χόρχε Φοσάτι),το Apertura του 2005(με προπονητή τον Περουβιανό Χουαν Κάρλος Ομπλίτας) και το Apertura του 2007.
Το 2004, στο Clausura του 2005 και το 2006 κατέλαβε την 3η θέση και το 2008 την 2η θέση. Εκείνη την σεζόν οι "άλμπος" με προπονητή τον Αργεντίνο Εντγκάρδο Μπαούσα έφτασαν στην κορυφαία στιγμή της ιστορίας τους κατακτώντας το Copa Libertadores που ήταν παράλληλα το πρώτο για ομάδα απο το Εκουαδόρ.
Στην πρώτη φάση τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Φλουμινένσε, στους "16" και στους "8" απέκλεισε τις αργεντίνικες Εστουντιάντες και Σαν Λορέντζο, και στα ημιτελικά απέκλεισε την μεξικάνικη Αμέρικα.
Στην πρώτη φάση τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Φλουμινένσε, στους "16" και στους "8" απέκλεισε τις αργεντίνικες Εστουντιάντες και Σαν Λορέντζο, και στα ημιτελικά απέκλεισε την μεξικάνικη Αμέρικα.
Στους διπλούς τελικούς κόντρα στην Φλουμινένσε επικράτησε στο Estadio Casa Blanco με 4-2, στην ρεβάνς η "Φλού" κέρδισε με 3-1 και ο νικητής θα καθοριζόταν απο την διαδικασία των πέναλντι. Εκεί με τον Χοσέ Φρανσίσκο Σεβάγιος να αποκρούει τα πέναλντι των Κόνκα, Τιάγκο Νέβες και Ουάσιγκντον έδωσε με 3-1 το τρόπαιο στην ομάδα απο το Κίτο.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στην Γιοκοχάμα η Λίγκα Ντε Κίτο επικράτησε στον ημιτελικό της Πατσούκα με 2-0, αλλά στον τελικό ηττήθηκε με 1-0 απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τον Γουέιν Ρούνει να πετυχαίνει το νικητήριο τέρμα στο 73'
Το 2009 με προπονητή τον Φοσάτι κατέκτησε το Recopa Sudamericana απέναντι στην Ιντερνασιονάλ με δύο νίκες, και το Copa Sudamericana αποκλείοντας κατά σειρά τις Λιμπερτάδ, Λανούς, Βελέζ Σάρσφιλντ και την Ρίβερ Πλέι του Μοντεβίδεο, στον τελικό αντιμετώπισε και πάλι την Φλουμινένσε.
Στον πρώτο αγώνα επικράτησε με 5-1, και στην ρεβάνς παρά την ήττα με 3-0 κατάφερε να πάρει το δεύτερο συνεχόμενο τρόπαιο στην Λατινική Αμερική. Με την επιστροφή του Μπαούσα στον πάγκο κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 2010, και το Recopa Sudamericana απέναντι στην Εστουντιάντες με 2-1.
Χοσέ Φρανσίσκο Σεβάγιος, Αλεχάντρο Ντομίνγκεζ, Πώλ Αμπρόσι, Χόρχε Γκουάγκουα, Νορμπέρτο Αραούχο(Αργεντινή), Κριστιάν Λάρα, Πατρίσιο Ουρούτια, Χουάν Μανουέλ Σαλγκέιρο(Ουρουγουάη), Ερνάν Μπάρκος(Αργεντινή), Κλαούντιο Μπίελερ(Αργεντινή), Ενρικέ Βιέρα(Παραγουάη), Κλαούντιο Γκράφ(Αργεντινή), Ρενάν Κάγιε, Λουίς Μπολάνος, Νταμιάν Μάνσο(Αργεντινή), Ντιέγκο Καλδερόν, Έντισον Μέντες και Αγκουστίν Ντελγκάδο ήταν οι παίκτες που οδήγησαν τους "αθουσένας" στα συνεχόμενα τρόπαια.
Το 2010 ηττήθηκε στον τελικό του Suruga Bank Championship στα πέναλντι με 4-3 απο την Τόκιο, ενώ τo 2011 διεκδίκησε για δεύτερη φορά το Copa Sudamericana όπου στους πρώτους γύρους απέκλεισε τις Γιανακουγιάνος και Τρουχιγιάνος απο την Βενεζουέλα, στους "16" την Ιντεπεντιέντε, στους "8" την Λιμπερτάδ, στα ημιτελικά την Βελέζ Σάρσφιλντ και στον τελικό βρήκε απέναντι της την Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε, με τους Χιλιανούς να κατακτούν το τρόπαιο με δύο νίκες με 1-0 και 3-0.
Στα εγχώρια το 2009 ήρθε 4η, το 2010 κατέκτησε τον τίτλο με τον Μπαούσα στον πάγκο, το 2011 ήρθε 4η, το 2012 3η, το 2013 9η. To 2013 o Μπαούσα αποχώρησε απο τον σύλλογο για να δουλέψει στην Σαν Λορέντζο και στην θέση του ήρθε ο Λουίς Ζουμπελδία, όμως δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει κάποιον τίτλο αφού το 2014 ήταν 4η και το 2015 2η πίσω απο την Έμελεκ.
Ούτε και στις διασυλλογικές διοργανώσεις μπόρεσε να πετύχει κάτι σημαντικό μετά το 2011, πέραν του ότι στο Copa Sudamericana του 2015 αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Ρίβερ Πλέιτ. Ο Ζουμπελδία αποχώρησε και στην θέση του ανέλαβε ο Κλαούντιο Μπόργκι με τον Αργεντίνο να έχει άσχημα αποτελέσματα τόσο στο Πρωτάθλημα αλλά και στο Libertadores.
Στην θέση του ανέλαβε ο Άλβαρο Γκουτιέρες με την Κίτο να τερματίζει στην 6η θέση και στον όμιλο της τελευταία με πενιχρή συγκομιδή μόλις 4 βαθμούς. Ο Γκουτιέρες αποχώρησε τον Ιούλιο του 2016 και ανέλαβε ο Άλεξ Ακινάγκα με τον οποίο στην δεύτερη φάση του Πρωταθλήματος τερμάτισε στην 5η θέση πολύ μακριά απο την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα.
Νέος τεχνικός ο Ουρουγουανός Γκουστάβο Μουνούα αλλά οι κακές εμφανίσεις ειδικά στο Πρωτάθλημα όπου τερμάτισε στην απογοητευτική 10η θέση τον έφεραν εκτός ομάδας. Νέος προπονητής ο Πάμπλο Ρεπέτο επίσης Ουρουγουανός με την Κίτο να καταλαμβάνει την 5η θέση στον δεύτερο γύρο, ενώ στο Copa Sudamericana στον πρώτο γύρο απέκλεισε την Ντεφενσόρ, στον δεύτερο την Μπολιβάρ στην διαδικασία των πέναλντι, αλλά στον τρίτο αποκλείστηκε απο την Φλουμινένσε.
Το 2018 ξεκίνησε με την επιστροφή στους τίτλους αφού κατάφερε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα επικρατώντας της Έμελεκ σε μπαράζ με τις δύο ομάδες να αναδεικνύονται ισόπαλες 1-1 στο πρώτο παιχνίδι και στο δεύτερο με "χρυσό" σκόρερ τον Άντερσον Ζούλιο Σάντος να φτάνει στο 11ο Πρωταθλημα της ιστορίας της.
Ερνάν Πεγιεράνο(Αργεντινή), Τζέφερσον Ιντριάγκο, Γκαστόν Ροντρίγκες(Ουρουγουάη), Τζέφερσον Ορεχουέλα, Αντριάν Γκαμπαρίνι(Αργεντινή) τέθηκαν στην διάθεση του Ρεπέτο που τα πήγαν αρκετά καλά και στο Sudamericana όπου απέκλεισαν Γκουαμπίρα και Βάσκο Ντα Γκάμα και να αποκλειστούν στους "16" απο την Ντεπορτίβο Κάλι στα πέναλντι.
Το 2019 στο Copa Libertadores πέρασε στην επόμενη φάση πίσω απο την Φλαμένγκο σε τριπλή ισοβαθμία αφού 10 βαθμούς μάζεψε και η Πενιαρόλ αλλά λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων πέρασαν οι Βραζιλιάνοι και οι Εκουαδοριανοί.
Στους "16" απέκλεισε την Ολίμπια Ασουνσιόν, αλλά στα προημιτελικά η Μπόκα Τζούνιορς ήταν αυτή που πήρε το εισιτήριο για την ημιτελική φάση. Κατέκτησε το Κύπελλο που για πρώτη φορά θεσπίστηκε αφού στους διπλούς τελικούς αντιμετώπισε την Ντέλφιν.
Στον πρώτο αγώνα επικράτησε με 2-0, αλλά στην ρεβάνς στην Μάντα καρδιοχτύπησε αφού ηττήθηκε με 3-1. Στο Πρωτάθλημα οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες με τα δύο παιχνίδια να λήγουν ισόπαλα χωρίς τέρματα. Τα πάντα κρίθηκαν στην "ρώσικη ρουλέτα" εκεί όπου οι "αουριαθιούλες" κατέκτησαν τον τίτλο.
Ούτε και στις διασυλλογικές διοργανώσεις μπόρεσε να πετύχει κάτι σημαντικό μετά το 2011, πέραν του ότι στο Copa Sudamericana του 2015 αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Ρίβερ Πλέιτ. Ο Ζουμπελδία αποχώρησε και στην θέση του ανέλαβε ο Κλαούντιο Μπόργκι με τον Αργεντίνο να έχει άσχημα αποτελέσματα τόσο στο Πρωτάθλημα αλλά και στο Libertadores.
Στην θέση του ανέλαβε ο Άλβαρο Γκουτιέρες με την Κίτο να τερματίζει στην 6η θέση και στον όμιλο της τελευταία με πενιχρή συγκομιδή μόλις 4 βαθμούς. Ο Γκουτιέρες αποχώρησε τον Ιούλιο του 2016 και ανέλαβε ο Άλεξ Ακινάγκα με τον οποίο στην δεύτερη φάση του Πρωταθλήματος τερμάτισε στην 5η θέση πολύ μακριά απο την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα.
Νέος τεχνικός ο Ουρουγουανός Γκουστάβο Μουνούα αλλά οι κακές εμφανίσεις ειδικά στο Πρωτάθλημα όπου τερμάτισε στην απογοητευτική 10η θέση τον έφεραν εκτός ομάδας. Νέος προπονητής ο Πάμπλο Ρεπέτο επίσης Ουρουγουανός με την Κίτο να καταλαμβάνει την 5η θέση στον δεύτερο γύρο, ενώ στο Copa Sudamericana στον πρώτο γύρο απέκλεισε την Ντεφενσόρ, στον δεύτερο την Μπολιβάρ στην διαδικασία των πέναλντι, αλλά στον τρίτο αποκλείστηκε απο την Φλουμινένσε.
Το 2018 ξεκίνησε με την επιστροφή στους τίτλους αφού κατάφερε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα επικρατώντας της Έμελεκ σε μπαράζ με τις δύο ομάδες να αναδεικνύονται ισόπαλες 1-1 στο πρώτο παιχνίδι και στο δεύτερο με "χρυσό" σκόρερ τον Άντερσον Ζούλιο Σάντος να φτάνει στο 11ο Πρωταθλημα της ιστορίας της.
Ερνάν Πεγιεράνο(Αργεντινή), Τζέφερσον Ιντριάγκο, Γκαστόν Ροντρίγκες(Ουρουγουάη), Τζέφερσον Ορεχουέλα, Αντριάν Γκαμπαρίνι(Αργεντινή) τέθηκαν στην διάθεση του Ρεπέτο που τα πήγαν αρκετά καλά και στο Sudamericana όπου απέκλεισαν Γκουαμπίρα και Βάσκο Ντα Γκάμα και να αποκλειστούν στους "16" απο την Ντεπορτίβο Κάλι στα πέναλντι.
Το 2019 στο Copa Libertadores πέρασε στην επόμενη φάση πίσω απο την Φλαμένγκο σε τριπλή ισοβαθμία αφού 10 βαθμούς μάζεψε και η Πενιαρόλ αλλά λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων πέρασαν οι Βραζιλιάνοι και οι Εκουαδοριανοί.
Στους "16" απέκλεισε την Ολίμπια Ασουνσιόν, αλλά στα προημιτελικά η Μπόκα Τζούνιορς ήταν αυτή που πήρε το εισιτήριο για την ημιτελική φάση. Κατέκτησε το Κύπελλο που για πρώτη φορά θεσπίστηκε αφού στους διπλούς τελικούς αντιμετώπισε την Ντέλφιν.
Στον πρώτο αγώνα επικράτησε με 2-0, αλλά στην ρεβάνς στην Μάντα καρδιοχτύπησε αφού ηττήθηκε με 3-1. Στο Πρωτάθλημα οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες με τα δύο παιχνίδια να λήγουν ισόπαλα χωρίς τέρματα. Τα πάντα κρίθηκαν στην "ρώσικη ρουλέτα" εκεί όπου οι "αουριαθιούλες" κατέκτησαν τον τίτλο.
Όπως όλα τα Πρωταθλήματα έτσι και αυτό του Εκουαδόρ απο τον Μάρτιο εώς τον Αύγουστο του 2020 είχε διακοπεί λόγω του covid-19. Όταν επανεκκίνησε η Λίγκα στην πρώτη φάση τερμάτισε στην πρώτη θέση παίρνονατς το εισιτήριο για την τελική φάση αλλά και για το Copa Libertadores της επομενης σεζόν.
Στην δεύτερη φάση τερμάτισε στην τέταρτη θέση και στους τελικούς αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ. Οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες 0-0 και 1-1 και τα πάντα κρίθηκαν στην διαδικασία των πέναλντι όπου η Μπαρτσελόνα με 5-3 κατέκτησε τον τίτλο.
Στο Libertadores τερμάτισε στην δεύτερη θέση στους ομίλους πίσω απο την Ρίβερ Πλέιτ, αλλά στην φάση των "16" αποκλείστηκε απο την Σάντος. Κατέκτησε το πρώτο Σούπερ Καπ απέναντι στην Ντελφίν, με την κανονική διάρκεια να λήγει ισόπαλη 1-1 και κρίθηκε στην "ρώσικη ρουλέτα" όπου αυτή την φορά η Λίγκα επικράτησε με 5-4.
Το νέο Πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 19 Φεβρουαρίου 2021 και στην πρώτη φάση τερμάτισε στην 6η θέση ενώ λίγο πριν την ολοκληρωσή της οι δρόμοι του Ρεπέτο με την ομάδα χώρισαν κοινή συναίνεση και στην θέση του ήρθε ο Αργεντίνος Πάμπλο Μαρίνι.
Στην δεύτερη φάση κατέλαβε την 5η θέση, ενώ στο Libertadores τερμάτισε στην τρίτη θέση πίσω απο Φλαμένγκο και Βελέζ Σάρσφιλντ και "υποβιβάστηκε" στο Sudamericana, όπου στους "16" απέκλεισε την Σάντος αλλά στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Ατλέτικο Παραναένσε
Άν και δεν μπόρεσε να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, εξασφάλισε θέση στον πρώτο γύρο του νέου Sudamericana, ενώ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά κατέκτησε το Σουπερ Καπ αυτή την φορά κόντρα στην Μπαρτσελόνα στο Σανγκόλκι.
Στο Sudamericana όμως δεν μπόρεσε να προκριθεί στην επόμενη φάση μένοντας στην δεύτερη θέση με τον Μαρίνι να παραιτείται μετά την ήττα απο την Ατλέτικο Γκοιανένσε για την 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων.
Στην θέση του ήρθε ο Αργεντίνος Λουίς Ζουμπελδία γνώριμος των "μπλάνκος" αφού είχε ξαναπεράσει την περίοδο 2014-2015. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "16" μετά την ήττα με 2-1 απο την Ιμαμπούρα, ενώ στην πρώτη φάση στο Πρωτάθλημα τερμάτισε στην τρίτη θέση μόλις ένα βαθμό πίσω απο την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ.
Στη δε δεύτερη φάση κατέληξε τέταρτη με συνέπεια να μείνει εκτός της τελικής φάσης και βάση της ειδικής βαθμολογίας, θα αγωνιζόταν στον πρώτο γύρο του νέου Copa Sudamericana. Εκεί στον πρώτο γύρο απέκλεισε την συμπατριώτισσά της Ντελφιν με 4-0 σε μονό παιχνίδι και προκρίθηκε στους ομίλους.
Με 3 νίκες και 3 ισοπαλίες πέρασε πρώτη απο τον όμιλό της περνώντας απευθείας στην φάση των "16". Εκεί βρήκε απέναντι της την χιλιανή Νουμπλένσε που την απέκλεισε στα πέναλντι, για να ακολουθήσει και πάλι η Σάο Πάολο στα πέναλντι και στα ημιτελικά ο αποκλεισμός της Ντιφένσα.
Στο "Εστάντιο Ντομίνγκο Μπουργκένιο" στο Μαλδονάδο της Βενεζουέλας αντιμετώπισε την Φορταλέζα. Βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 48' αλλά στο 56' ο Αλσουγκαράι έφερε το παιχνίδι στα ίσια. Το 1-1 παρέμεινε μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα του Βενεζουελάνου διαιτητή Χόρχε Ουρέγκο, οδηγώντας το παιχνίδι στην διαδικασία των πέναλντι.
Ο Πάουλο Γκερέρο είδε το πεναλντι του να το αποκρούει ο Ζοάο Ρικάρντο, αλλά o Ντομίνγκες απέκρουσε το πέναλντι του Ρομέρο. Ακολούθησαν αποκρούσεις των Ζοάο Ρικαρντο και Ντομίνγκες στα πέναλντι των Αλβαράδο και Πέδρο Αουγκούστο αντίστοιχα, με τον Μπρίτες να χάνει το καθοριστικό πέναλντι και το Ντομίνγκες να αναδεικνύεται πρόσωπο του αγώνα με την τρίτη απόκρουση πέναλντι να χαρίζει το τρόπαιο για δεύτερη φορά στην ιστορία της.
Αλεχάντρο Ντομίνγκες, Χοσέ Κιντέρο, Ρικάρντο Άντε(Αϊτή), Φακούντο Ροντρίγκες(Αργεντονή), Λεονέλ Κινιόνες, Μαουρίτσιο Μαρτίνες(Αγεντινή), Λούκας Πιόβι(Αργεντινή), Σεμπάστιαν Γκονζαλες, Ρενάτο Ιμπάρα, Ζιόχαν Χούλιο, Πάολο Γκερέρο(Περού), Μπρίαν Ραμόρες, Αλεχάντρο Αλβαράδο και Λισάντρο Αλσουγκαράι(Αργεντινή), ήταν οι παίκτες που έπαιξαν στον τελικό υπο τη καθοδήγηση του Ζουμπελδία που κατακτάει τον πρώτο του τίτλο στην καριέρα του.
Στο Πρωτάθλημα στην πρώτη φάση κατέληξε τρίτη, στην δεύτερη βγήκε πρώτη κερδίζοντας το δικαίωμα να διεκδικήσει τον τίτλο απέναντι στην Ιντεπεντιέντε Ντελ Βάλε σε διπλούς τελικούς.
Στον πρώτο στο "Μπάνκο Γκουαγιακίλ" οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες 0-0, στην ρεβάνς στο "Ροντρίγκο Πάς Ντελγκάδο" ήρθαν ισόπαλες 1-1 και τα πάντα θα κρίνονταν στην διαδικασία των πέναλντι, όπου εκεί με 3-0 κατέκτησε τον τίτλο τον 12ο στην ιστορία της.
Όμως στις αρχές του 2024 Ζουμπελδία και διοίκηση της ομάδας δεν μπόρεσαν να έρθουν σε συμφωνία για την ανανέωση του συμβολαίου του πρώτου και ετσι είχαμε την αποχώρηση του Αργεντίνου τεχνικού.
Ο διάδοχός του είναι ο 44χρονος Ισπανός Γιόσεπ Αλκάσερ και στο μετεγγραφικό παζάρι απέκτησε τον Παραγουανό Άλεξ Άρτσε απο την Ιντεπεντιεντε Ριβαντάβια, τους Εκουαδοριανούς Μίκαελ Εστράδα Γκονσάλο Βάγιε και Λουίς Εστουπινιάν και ως δανεικούς τον Μιγκέλ Παράγιες, τον Αργεντίνο Άντρες Ζανίνι και τον Βολιβιανό Γκαμπριέλ Βιγιαμίλ
Μέσα στον Φεβρουάριο αντιμετώπισε την Φλουμινένσε στους διπλούς τελικούς του Recopa Sudamericana όπου στον πρώτο στο Κιτο επικράτησε με 1-0 χάρις στο γκολ του Άρτσε στις καθυστερήσεις. Στον επαναληπτικό όμως στο Μαρακανά ηττήθηκε με 2-0 χάρις στα γκολ του Αρίας και έτσι δεν μπόρεσε να κατακτήσει τον τίτλο.
