www.goahits.blogspot.com

Διεθνές ποδόσφαιρο όπως δεν έχετε ξαναδιαβάσει!

5/5/24

Βελέζ Σάρσφιλντ: To "μικρό φρούριο" του Μπουένος Άιρες


Η τελευταία εικοσαετία αποτελεί την κορυφαία περίοδο στην ιστορία της Βελέζ Σάρσφιλντ της ομάδας που κατοικοεδρεύει στο δυτικό Μπουένος Άιρες στην περιοχή  Λίνιερς και πήρε το όνομά της από τον σταθμό "Βελέζ Σάρσφιλντ" μετέπειτα "Φλορέστα" του Δυτικού σιδηροδρομικού σταθμού της πρωτεύουσας της Αργεντινής

Η ιστορία ξεκινάει λόγω μιας απότομης βροχή στα τέλη του 1909 που διέκοψε απότομα έναν ποδοσφαιρικό αγώνα αναγκάζοντας τρείς νεαρούς τους Χούλιο Γκουλιελμόνε, Μάρτιν Πορτίγιο και Νικόλας Μαρίν Μορένο να καταφύγουν στον σταθμό για να προστατευθούν από την βροχή.

Εκεί οι τρεις τους αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν σύλλογο θέλοντας να δώσουν ένα πιο επίσημο τόνο στις συναντήσεις τους και έτσι την 1η Ιανουαρίου του 1910 στο σπίτι του Μορένο αποφασίζουν να ιδρύσουν τους Club Atletico Argentinos de Velez Sarsfield  με πρώτο πρόεδρο τον Λουίς Μπαρέδο.

Τρία χρόνια αργότερα εντάχθηκε στον σύλλογο ο Χοσέ Αμαλφιτάνι που θα αποτελούσε την εμβληματικότερη φυσιογνωμία του συλλόγου υπηρετώντας τον για 30 χρόνια ως πρόεδρος αρχικά την διετία 1923-1925 και στην συνέχεια από το 1941 έως το 1969. Μετά τον θάνατό του στις 14 Μαίου του 1969, προς τιμήν του οι ιθύνοντες του συλλόγου αποφάσισαν να δώσουν το ονομά του στο γήπεδο που μετονομάστηκε σε Estadio Jose Amalfitani

Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους απαλείφθηκε το Argentinos από το όνομα της ομάδας, το 1919 κατάφερε να κερδίσει την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία και το 1931 μαζί με ακόμα 17 κλάμπ πρωτοστάτησαν στην δημιουργία του επαγγελματικού πρωταθλήματος. To 1940 υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία για να επιστρέψει δριμύτερη το 1943.

10η το 1944 και το 1950, 9η το 1945 και το 1951, 11η το 1946, 8η το 1947, 7η το 1948 και το 1949, 6η το 1952 και το 1953 φτάνει στην δεύτερη θέση πίσω απο την Ρίβερ Πλέιτ με μόλις τέσσερις βαθμούς διαφορά.

Ακολούθησε η 9η θέση το 1954, η 11η το 1955, 5η το 1956, το 1957 και το 1966, 7η το 1958, το 1960 και το 1961, 12η το 1959, 13η το 1962 και το 1963, 8η το 1964, 3η το 1965, στο Metropolitano και στο Nacional του 1967, ενώ στο Metropolitano του 1968 έφτασε μέχρι τους ημιτελικούς όπου αποκλείστηκε απο την Εστουντιάντες.

Η ώρα για την κατάκτηση του πρώτου τίτλου έφτασε για το Nacional του 1968, με προπονητή τον Μανουέλ Τζιουντίκε και με αστέρια τους Κάρλος Μπιάνκι, Ντάνιελ Γουίλινγκντον,  Μιγκέλ Μαρίν, Εντουάρντο Ζότολα, Ομάρ Βέμπε και Αλμπέρτο Ρίος.

Έφτασε στην κορυφή χάρις στην καλύτερη επίθεση που διέθετε απέναντι στις Ράσιγκ Κλάμπ και Ρίβερ Πλέιτ  που είχαν ισοβαθμήσει στην πρώτη θέση τόσο της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος όσο και στον έξτρα γύρο των τριών ομάδων.

Στα επόμενα χρόνια η Βελέζ δεν μπόρεσε να κατακτήσει κάποιον τίτλο αν και διέθετε παίκτες διεθνείς με την Εθνική Αργεντινής όπως οι Νέρι Πούμπιδο και Χοσέ Λουίς Κουτσιούφο. Στο Metropolitano του 1969, στο Nacional του 1970, στο Nacional του 1971 έμεινε εκτός τελικών, 6η στο Nacional του 1969, 10η στο Metropolitano του 1970, 2η στο Metropolitano του 1971 πίσω απο την Ιντεπεντιέντε.

5η στο Metropolitano του 1972, στο Nacional του 1971 και του 1973, στο Metropolitano και στο Nacional του 1974 και του 1975, στο Metropolitano και στο Nacional του 1976 δεν μπόρεσε να φτάσει στον τελικό, 6η στο Metropolitano του 1973, 9η στο Metropolitano του 1975.

3η στο Metropolitano του 1977, στο Nacional του 1977 δεν μπόρεσε να φτάσει στον τελικό, 16η στο Metropolitano του 1978, στο Nacional του 1978  αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ρίβερ Πλέιτ, στο Metropolitano του 1979 ηττήθηκε στον τελικό απο την Ρίβερ Πλέιτ, ενώ και στο Nacional του 1979 πάλι η Ρίβερ Πλέιτ της έκοψε τον δρόμο για τον τελικό.

Στο Metropolitano του 1980 τερμάτισε στην 16η θέση, στο Nacional δεν πέρασε στην τελική φάση, 11η στο Metropolitano του 1981, στο Nacional του 1981 αποκλείστηκε στον ημιτελικό απο την Φεροκαρίλ.

Στο Nacional του 1982 αποκλείστηκε απο την τελική φάση, 5η στο Metropolitano του 1982, στο Nacional του 1983 αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ρίβερ Πλέιτ, 4η στο Metropolitano του 1983, στο Nacional του 1984 αποκλείστηκε απο την τελική φάση.

6η στο Metropolitano του 1984, στο Nacional του 1985 έχασε στον τελικό απο την Αρχεντίνος Τζούνιορς, 12η το 1986, 9η το 1987, 6η το 1988, 11η το 1989, 5η το 1990, 3η το 1991. Όλα αυτά όμως μέχρι τον Δεκέμβριο του 1992 όταν ο τέως αστέρας της ομάδας και πρώτος σκόρερ όλων των εποχών Κάρλος Μπιάνκι ανέλαβε την τεχνική της ηγεσία. 

4η το 1992, 6η το 1993, 2η στο Apertura του 1993 και 18η στο Clausura του 1993, και κατέκτησε το Clausura του 1993 ύστερα από 25 χρόνια, το Copa Libertadores του 1994 όπου στην φάση των ομίλων τερμάτισε στην πρώτη θέση και στην συνέχεια απέκλεισε τις Ντεφενσόρ, Μινερβέν, στον ημιτελικό την Τζούνιορ και κέρδισε την Σάο Πάολο στην διαδικασία των πέναλτι αλλά και το Διηπειρωτικό της ίδιας χρονιάς απέναντι στην Μίλαν στο Τόκιο με 2-0.

Με αστέρια τον Παραγουάνο τερματοφύλακα Χοσέ Λουίς Σιλαβέρτ και τους Ρομπέρτο Τρότα, Ραούλ Καρντόζο, Χοσέ Μπασουάλδο, Μαρσέλο Γκόμεζ, Βάλτερ Πίκο, Κριστιάν Μπασέδας, Ομάρ Ασάντ και Εστέμπαν Γκονζάλεζ

3η στο Apertura και στο Clausura του 1994, ακολούθησε ο τίτλος του Apertura του 1995, το Κόπα Ιντεραμερικάνα και το Clausura του 1996 που ήταν ουσιαστικά καιi η τελευταία παρουσία του Μπιάνκι στον πάγκο της "el fortin" αφού στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια της σεζόν τον αντικατέστησε ο Οσβάλντο Πιάτσα. Υπό την καθοδήγησή του Πιάτσα η Βελέζ κέρδισε το Supercopa Sudamericana και το 1997 το Recopa Sudamericana

13η στο Apertura του 1996, 5η στο Clausura του 1997, 4η στο Apertura του 1997, 1η στο Clausura του 1998 έχοντας στον πάγκο της τον Μαρτσέλο Μπιέλσα, 11η στο Apertura του 1998, 13η στο Clausura του 1999.

7η στο Apertura του 1999 και στο Apertura του 2000, 6η στο Clausura του 2000, 8η στο Clausura του 2001, 15η στο Apertura του 2001, 9η στο Clausura του 2002, 5η στο Apertura του 2002 και 3η στο Clausura του 2003.

15η στο Apertura του 2003, 5η στο Clausura του 2004, 2η στο Apertura του 2004 πίσω απο την Νιούελς Όλντ Μπόις και επανήρθε στην κορυφή στο Clausura του 2005. Η δουλειά του Μπιέλσα φάνηκε έχοντας στελεχώσει την πρώτη της ομάδα με αρκετούς παίκτες από τις ακαδημίες της και με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας κατάφερε με προπονητή τον Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο να φτάσει στον τίτλο με παίκτες όπως οι Ρολάντο Ζάρατε, Λεάντρο Γκρασιάν, Λούκας Καστρομάν, Γκαστόν Σέσα, Γιόνας Γκουτιέρεζ, Μαξιμιλιάνο Πελεγκρίνο και τον Φαμπιάν Κουμπέρο ο οποίος είναι ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία του συλλόγου.

3η στο Apertura του 2005, 10η στο Clausura του 2006, 7η στο Apertura του 2006, 9η στο Clausura του 2007, 10η στο Apertura του 2007 και 5η στο Clausura του 2008, 9η στο Apertura του 2008. Στα τέλη του 2008 ο Κριστιάν Μπασέδας ανέλαβε χρέη τεχνικού διευθυντή  και έδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον Ρικάρντο Γκαρέκα

Τα αποτελέσματα ήρθαν άμεσα με την κατάκτηση του Clausura του 2009 έχοντας στο δυναμικό της παίκτες όπως οι Εμιλιάνο Πάπα, Νικόλας Οταμέντι, Μαξιμιλιάνο Μοράλες, Χοακίν Λαριβέι, Σεμπάστιαν Ντομίνγκεζ, Τζόναθαν Κριστάλντο, Γκαστόν Ντίαζ, Φράνκο Ρατσότι, Βάλντο Πόνσε και Χέρμαν Λόπεζ.

5η στο Apertura του 2009, 9η στο Clausura του 2010, 2η στο Apertura του 2010 πίσω απο την Εστουντιάντες και με τον Γκαρέκα στον πάγκο πανηγύρισαν την κατάκτηση του Clausura του 2011. 3η στο Apertura του 2011 και στο Clausura του 2012

Σεμπαστιάν Σόσα(Ουρουγουάη), Φακούντο Φερέιρα, Φερνάντο Τόμπιο, Φραντσίσκο Τσέρο, Αριέλ Καμπράλ, Φεντερίκο Ινσούα, Λούκας Πράτο, Τζίνο Περούτσι, Τζόναθαν Κοπέτε με τους υπάρχοντες Σεμπάστιαν Ντομίνγκες, Εμιλιάνο Πάπα ήταν οι επιλογές του Γκαρέκα στο νικηφόρο Inicial του 2012.

Στο Final του 2013 τερμάτισε στην 14η θέση και στο κατά κάποιον τρόπο Σούπερ Καπ απέναντι στην κάτοχο του Torneo Final  Νιούελς Όλντ Μπόις επικράτησε με 1-0 με προπονητή τον Χοσέ Όσκαρ Φλόρες . Τον Ιανουάριο του 2014 στο Σαν Λουίς κατέκτησε το Σουπερ Καπ επικρατώντας της Άρσεναλ Σαραντί με 1-0 χάρις στο γκολ του Έκτορ Καντέρος.

Στο Inicial του 2013 ήρθε 3η, 6η στο Final του 2014, 11η, 27η το 2015, το 2016 τερμάτισε στην 6η θέση στην Ζώνη 1 χωρίς να περάσει στον τελικό, ενώ και το 2017 τερμάτισε πολύ χαμηλά στην 18η θέση.

Το 2011 ξεκίνησε και το Κύπελλο, όπου τις τρείς πρώτες χρονιές αποκλείστηκε στους "32" απο την Ροζάριο Σεντράλ στα πέναλντι, την Ολίμπο και την Εστουντιάντες Ντε Κασέρος. Την περίοδο 2014-2015 έφτασε μέχρι τα προημιτελικά όπου αποκλείστηκε στα πέναλντι απο την Λανούς, αλλά την περίοδο 2015-2016 πάλι στους "32" σταμάτησε απο την Ντεπορτίβο Χουβεντούδ Ουνίδα.

Την περίοδο 2016-2017 αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ατλέτικο Τουκουμάν, και την περίοδο 2017-2018 αποκλέιστηκε στους "64' απο την Ατλέτικο Σέντραλ Κόρντομπα. Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο, Κριστιάν Μπασέδας, Ομάρ Ντε Φελίπε και Γκάμπριελ Χάιντσε ανέλαβαν κατά σειρά την τεχνική ηγεσία, με την 14η θέση την περίοδο 2017-2018 να την διαδέχεται η 6η της περιόδου 2018-2019 και επιστροφή στις διασυλλογικές διοργανώσεις, στο Copa Sudamericana.  

Στο Πρωτάθλημα που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2019 και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2020, η Βελέζ κατέλαβε την 3η θέση, στην συνολική την 5η και το εισιτήριο για το Copa Libertadores. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Ρεάλ Πιλάρ στην φάση των "64", ενώ στο Copa de la Superliga αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Μπόκα Τζούνιορς στην διαδικασία των πέναλντι.

Στο Sudamericana απέκλεισε στους προκριματικούς γύρους την Αούκας και την Πενιαρόλ, στους "16" την Ντεπορτίβο Κάλι, στα προημιτελικά την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα, αλλά στα ημιτελικά η Λανούς με δύο νίκες την απέκλεισε.

Τον Μάρτιο του 2020  ο Χάιντσε παραιτήθηκε και στην θέση του ήρθε ο Μαουρίτσιο Πελεγκρίνο, στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Ταγιέρες στους "32" στην διαδικασία των πέναλντι. Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 5η θέση και την δεύτερη στην συνολική βαθμολογία με συνέπεια να κερδίσει εισιτήριο για τους ομίλους του νέου Libertadores.

Στο Libertadores πέρασε ως δεύτερη πίσω απο την Φλαμένγκο στους "16", όπου εκεί όμως αποκλείστηκε απο την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ.  Στο Copa de la Liga Profesional πέρασε ως πρώτη στην νοκ-άουτ φάση όπου όμως στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Ρασίγκ στα πέναλντι.

To άσχημο ξεκίνημα στο Πρωτάθλημα στις έξι πρώτες αγωνιστικές χωρίς νίκη προκάλεσε την δυσφορία του κόσμου προς τον Πελεγκρίνο με συνέπεια να θέσει ο ίδιος την παραίτηση του προς την διοίκηση.

Η παραίτηση έγινε αποδεκτή ανέλαβε υπηρεσιακός ο Χούλιο Βακάρι και στις 24 Μαϊου προσελήφθη ο Ουρουγουανός Αλεξάντερ Μεδίνα. Πήρε την πρόκριση για την συνέχεια του Libertadores ως δεύτερη πίσω απο την Εστουντιάντες αφού την τελευταία αγωνιστική επικράτησε των "πιντσαράτας" σε συνδυασμό με την ήττα της Μπραγκαντίνο απο την Νασιονάλ.

Στους "16" απέκλεισε την Ρίβερ Πλέιτ με νίκη 1-0 και "λευκή" ισοπαλία 0-0 στο "Μονουμεντάλ". Στα προημιτελικά απέναντι στην Ταγιέρες με δύο νίκες 3-2 και 1-0 πήρε την πρόκριση για τα ημιτελικά. Εκεί τέθηκε αντιμέτωπη με την Φλαμένγκο όπου γνώρισε "βαριά" ήττα στο "Χοσέ Αλμαφιτάνι" με 4-0 και ουσιαστικά έμεινε εκτός τελικού, με την ρεβάνς που έληξε με 2-1 υπερ και πάλι της Φλαμένγκο να αποτελεί τυπική διαδικασία.

Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τους "16" όπου και αποκλείστηκε απο την Ιντεπεντιέντε με εντός έδρας ήττα, στο Πρωτάθλημα κατετάγη μόλις στην 26η θέση, στην 25η θέση στην ειδική βαθμολογία και μοιραία έμεινε εκτός των διασυλλογικών διοργανώσεων της νέας σεζόν.

Η νέα σεζόν δεν ξεκίνησε ιδανικά, και αποφασίστηκε απο την διοίκηση να απολύσει τον Μεδίνα και επανήρθε ένας παλιός γνώριμος ο Ρικάρντο Γκαρέκα που ήταν στην Βελέζ απο το 2009 έως το 2013 με ιδιαίτερη επιτυχία. 

Όμως στις 4 Ιουνίου ο Γκαρέκα παραιτήθηκε ύστερα απο μια ήττα απο την Μπελγκράνο και αφού ύστερα απο 12 παιχνίδια είχε απολογισμό μόλις 1 νίκη με 7 ισοπαλίες και 4 ήττες. Ανέλαβε ο Σεμπάστιαν Μέντες για το τελευταίο κομμάτι του Πρωταθλήματος σε μία απογοητευτική χρονιά ΄που κατέλαβε την 25η θέση, ίδια θέση που κατέχει και στην ειδική βαθμολογία.

Ούτε και στο Κύπελλο μπόρεσε όμως να κάνει κάτι αφού αποκλείστηκε στην φάση των "32" απο την Σαν Μαρτίν στην Κόρντομπα στην διαδικασία των πέναλντι. Ο Μέντες έσωσε την ομάδα αλλά δεν συνέχισε στον πάγκο και ανέλαβε ο Γκουστάβο Κιντέρος που ήταν τα τρία προηγούμενα χρόνια στην Χιλή και στην Κόλο Κόλο.

Ροντρίγκο Πινέιρο απο την Ουνιόν Εσπανιόλα, Τόμας Μαρτσιόρι απο την Τουκουμάν, Ματίας Πελεγκρίνι απο την Νιου Γιόρκ Σίτι, Εμανουέλ Μαμάνα απο την Ρίβερ Πλέιτ ήταν οι κινήσεις στις μετεγγραφές.

Στο Copa de la Liga η Βελέζ προκρίθηκε ως τέταρτη στην ζώνη της μόλις ένα βαθμό πάνω απο την Ταγιερες. Στα προημιτελικά απέκλεισε την Γοδόι Κρούς, στα ημιτελικά στα πέναλντι την Αρχεντίνος Τζούνιορς.

Στον τελικό στο Σαντιάγκο Ντελ Εστέρο ο Μανκούσο στο 13' έδωσε προβάδισμα στην Εστουντιάντες αλλά στο 62' ο Σάρκο ιοσφάρισε. Οι δύο ομάδες έπαιζαν με παίκτη λιγότερο η Εστουντιάντες απο το 69' με δεύτερη κίτρινη κάρτα του Μπενεντέτι και η Βελέζ απο το 58' επίσης με δεύτερη κίτρινη κάρτα του Ντάμιαν Φερνάντες.

Μετά απο την ημίωρη παράταση που δεν άλλαξε κάτι τα πάντα κρίθηκαν στην διαδικασία των πέναλντι. Εκεί όπου o Μαρκιόρι απέκρουσε αυτά των Μανκούσο και Ασκατσίμπαρ, ο Μανσίγια απέκρουσε αυτά των Χοακίν Γκαρσία, Κάσερες και Μοντόρο και ο Ζούκι ευστόχησε και με 4-3 η Εστουντιάντες κατέκτησε τον τίτλο.














Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...