Λουίς Φελίπε Σκολάρι "Μπίγκ Φιλ"

Ένας απο τους κορυφαίους Βραζιλιάνους προπονητές με πέρασμα και απο την Ευρώπη, έχοντας κατακτήσει με την "σελεσάο" το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002.


O Λουίς Φελίπε Σκολάρι γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου του 1948 στο Πάσο Φούντο της πολιτείας του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ. Επηρεασμένος απο το γεγονός ότι και ο πατέρας του έπαιζε ποδόσφαιρο, άρχιζε και αυτός να παίζει ποδόσφαιρο ξεκινώντας απο την Caxias από το 1973 έως το 1979, στην Ζουβεντούδε το 1980, την Novo Hamburgo το 1981 και στην Centro Sportivo Alagoano το 1982 με την οποία κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα.

Η ποδοσφαιρική του καριέρα ως αμυντικού δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο δεν είναι τυχαίο ότι οι ίδιοι οι συμπαίκτες του τον ονόμαζαν "perna-de-pau(σ.σ. το ξύλινο πόδι)". Παρ'όλα αυτά η σκληράδα που έδειχνε και η ηγετική τάση του έδωσε την δυνατότητα στις ομάδες που έπαιξε να είναι αρχηγός.

Από εκεί που ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε την προπονητική την Centro Sportivo Alagoano με την οποία κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα. Ακολούθησαν οι Κρισιούμα με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Βραζιλίας το 1991, Brasil de Pelotas εις διπλούν, Γκρέμιο με την οποία κατέκτησε το πολιτειακό Πρωτάθλημα Γκαούτσο του 1987, οι Al-Shabab, Al Qadisiya εις διπλούν σε Σαουδική Αραβία και Κουβέιτ αντίστοιχα

Aπό τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 1990 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Κουβέιτ με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο του Κόλπου. Μετά την Αλ Αχλί επιστρέφει και πάλι στην Γκρέμιο από το 1993 έως το 1996 με την οποία  πέτυχε τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες.

Kατέκτησε το Πρωτάθλημα και το Recopa Sudamericana του 1996, το Κύπελλο Βραζιλίας το 1994, το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1995, και δύο πολιτειακά πρωταθλήματα, ενώ ήταν φιναλίστ του Διηπειρωτικού του 1995 απέναντι στον Άγιαξ.

Ένα σύντομο πέρασμα από την Τζούμπιλο Ιβάτα στην Ιαπωνία και επιστροφή στην Βραζιλία αυτή την φορά για λογαριασμό της Παλμέιρας το δεύτερο επιτυχημένο σε συλλογικό επίπεδο. Στους "βερντάο" θα παραμείνει από το 1997 έως το 2000 και θα κατακτήσει το Κύπελλο Βραζιλίας και το Copa Mercosur το 1998, αλλά κυρίως το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1999.

Από το 2000 έως το 2001 θα αναλάβει την Κρουζέιρο και τον Ιούνιο η ομοσπονδία θα του προτείνει την θέση του εκλέκτορα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 αφού ήταν ορατό το φάσμα του αποκλεισμού.

Παρόλα αυτά ο "Μπίγκ Φιλ" όχι μόνο κατάφερε να περάσει την Βραζιλία απευθείας στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας αλλά θα την οδηγήσει και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του πέμπτου και τελευταίου μέχρι σήμερα για τους "καριόκας".

Μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ αποχωρεί από την εθνική ομάδα θέλοντας να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη. Πράγματι ύστερα από ένα χρόνο το 2003  θα επανέρθει και πάλι στην ενεργό δράση για την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. 

Είναι φιναλίστ του EURO 2004 όπου μάλιστα θα χάσει εντός έδρας από την εθνική Ελλάδος, και θα οδηγήσει τους Λουζιτανούς στην ημιτελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας το 2006 και στην προημιτελική φάση του EURO 2008 σε Αυστρία και Ελβετία αντίστοιχα. 

Μάλιστα ο "Φελιπάο" με τις 42 νίκες που πέτυχε κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων νικών σε  74 παιχνίδια έχοντας ακόμα 18 ισοπαλίες και 14 ήττες. Ύστερα από οκτώ χρόνια το καλοκαίρι του 2008 θα επιστρέψει σε συλλογικό επίπεδο με τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς να τον φέρνει στο Λονδίνο για λογαριασμό της Τσέλσι. 

Τα αποτελέσματα όμως δεν ήταν ανάλογα και τον Φεβρουάριο του 2009 απολύεται και στην θέση του έρχεται ο Γκούς Χίντινκ, έχοντας σε 36 παιχνίδια, 19 νίκες, 10 ισοπαλίες και 7 ήττες. Τον Ιούνιο του 2009 η Μπουνιοντκόρ από το Ουζμπεκιστάν του προσφέρει 18μηνο συμβόλαιο με ετήσια αμοιβή 13 εκατομμύρια ευρώ κάνοντας τον τον πιο υψηλά αμειβόμενο προπονητή σε όλο τον κόσμο. 

Με την ομάδα της Τασκένδης κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 2010 όμως τον Μάιο  μετά από συζητήσεις με τους ιθύνοντες αποφασίζουν να λύσουν το συμβόλαιο κοινή συναίνεση. Επιστροφή στην Παλμέιρας με την οποία το καλοκαίρι του 2010 υπογράφει συμβόλαιο 2,5 ετών και ενώ κατακτάει το Κύπελλο Βραζιλίας, τα άσχημα αποτελέσματα στο Brasileirao φέρνουν τους "αλβιβέρντε" προ του φάσματος του υποβιβασμού. 

Πράγματι τον Σεπτέμβριο του 2012 οι δύο πλευρές αποφασίζουν να λύσουν την συνεργασία τους, και δύο μήνες αργότερα ο Ρικάρντο Τεξέιρα του αναθέτει την τεχνική ηγεσία της Βραζιλίας στην θέση του Μάνο Μενέζες.

Το πρώτο του παιχνίδι στην δεύτερη θητεία του στην "σελεσάο" πραγματοποιήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 2013 στο Γουέμπλει απέναντι στην Αγγλία. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στα γήπεδα θα κατακτήσει το Confederations Cup όπου στο τελικό επικράτησε της Ισπανίας με 3-0.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 θα φτάσει μέχρι τα ημιτελικά εκεί όπου η Γερμανία θα την αποκλείσει με το εμφατικό 7-1 και μετά την ήττα στον μικρό τελικό απο την Ολλανδία θα αποχωρήσει απο την "σελεσάο" έχοντας σε 55 παιχνίδια 38 νίκες, 7 ισοπαλίες και 10 ήττες.

Θα αναλάβει για τρίτη φορά την Γκρέμιο τον Ιούλιο του 2014 αλλά τον Μάιο του 2015 θα παραιτηθεί λόγω των κακών αποτελεσμάτων. Επόμενος σταθμός του η Κίνα και η Γκουανγκζου Εβεργκράντε με την οποία θα κατακτήσει τρία Πρωταθλήματα το 2015, το 2016 και το 2017.

Επίσης κατέκτησε το Ασιατικό Champions League του 2015, το Κύπελλο του 2016 και 2 Κινεζικά Σούπερ Καπ το 2016 και το 2017. Τον Νοέμβριο του 2017 αποχώρησε απο την Γκουανγκζού αφού δεν δέχτηκε να ανανεώσει το συμβόλαιό του.

Στις 26 Ιουλίου του 2018 θα επιστρέψει στην Παλμέιρας για τρίτη φορά στην καριέρα του και στις 25 Νοεμβρίου ανακηρύχθηκε Πρωταθλητής, έχοντας φτιάξει ένα αήττητο 23 αγώνων. Έγινε ο μεγαλύτερος που κατακτάει το Brasileirao και ο πολυνίκης Βραζιλιάνος προπονητής με 27 τίτλους.

Τον Μάρτιο του 2019 κόντρα στην Μελγκάρ απο το Περού έγινε ο πρώτος Βραζιλιάνος προπονητής στην ιστορία του Copa Libertadores, αλλά τον Σεπτέμβριο ύστερα απο την ήττα απο την Φλαμένγκο απολύθηκε.

Συνολικά με την "παλέστρα" έχει σε 485 παιχνίδια, 238 νίκες, 132 ισοπαλίες και 115 ήττες. Στις 15 Οκτωβρίου του 2020 θα επιστρέψει στην Κρουζέιρο ύστερα απο 19 χρόνια υπογράφοντας συμβόλαιο μέχρι το τέλος του 2022.

Στις 25 Ιανουαρίου του 2021 οι δύο πλευρές θα έρθουν σε συμφωνία για να λύσουν κοινή συναινέση την συνεργασία τους ύστερα απο 21 παιχνίδια με 9 νίκες, 8 ισοπαλίες και 4 ήττες. Τον Ιούλιο του 2021 για τέταρτη φορά στην καριέρα του θα αναλάβει την Γκρέμιο με στόχο να την βγάλει απο τις θέσεις του υποβιβασμού.

Όμως  στις 11 Οκτωβρίου του 2021 θα αποτελέσει παρελθόν ύστερα απο 21 παιχνίδια στα οποία είχε 9 νίκες, 3 ισοπαλίες και 9 ήττες και αφήνοντας προτελευταία στον βαθμολογικό πίνακα. Τον Μάϊο του 2022 θα αναλάβει την Ατλέτικο Παραναένσε την οποία θα οδηγήσει στον τελικό του Copa Libertadores, αλλά θα ηττηθεί στο Γκουαγιακίλ απο την Φλαμένγκο.

Λίγο πριν την ολοκλήρωση της σεζόν ο ίδιος ο Σκολάρι δήλωσε ότι σταματάει απο την προπονητική και θα αναλάβει χρέη τεχνικού διευθυντή