Στην μουσική υπάρχει ο όρος "one hit wonder" θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξουν την μία και μοναδική επιτυχία ενός συγκροτήματος η ενός τραγουδιστή. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι ισχύει και για τον Σαλβατόρε Σκιλάτσι του οπoίου το άστρο είχε αναδειχθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990 όταν και βγήκε πρώτος σκόρερ.
Γεννημένος στο Παλέρμο την 1η Δεκεμβρίου του 1964 ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα από την ομάδα της πόλης του την Amat Palermo και βρέθηκε πολύ κοντά στο να μετεγγραφεί στην Παλέρμο, όμως η ομάδα του ζήτησε 35 εκατομμύρια λιρέτες τόσο για αυτόν όσο και για τον Καρμέλε Μανκούσο, ενώ αντίθετα οι "ροζανέρο" έδιναν 28.
Τελικά το 1982 μετεγγράφηκε στην Μεσίνα και την σεζόν 1985-1986 με τα 11 γκολ που πέτυχε την βοήθησε να ανέβει στην SERIE B. To 1987 ήταν άτυχος αφού υπεβλήθη σε δύο επεμβάσεις στον μηνίσκο χάνοντας όλη την σεζόν, ενώ την επόμενη πέτυχε 13 γκολ.
Ύστερα απο 256 συμμετοχές και 77 γκολ, δεύτερος σκόρερ στην ιστορία των Σικελών, το καλοκαίρι του 1989 όντας πρώτος σκόρερ της Serie B έκανε το μεγάλο βήμα αφού η Γιουβέντους διαπιστώνοντας την ευκολία στο σκοράρισμα τον αγόρασε από τους "τζιαλορόσι" προσφέροντας το ποσό των 6 δισεκατομμυρίων λιρετών.
Στην πρώτη του χρονιά βοήθησε την Γιούβε να φτάσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ κόντρα στην Φιορεντίνα και το Κύπελλο Ιταλίας, έχοντας σε 50 συμμετοχές 21 γκολ. Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη τις δύο επόμενες σεζόν αφού είχε προβλήματα σε προσωπικό επίπεδο ενώ η προσθήκη του Βιάλι το καλοκαίρι του 1992 ουσιαστικά του έδειχνε την πόρτα της εξόδου αφού δεν θα έβρισκε χρόνο συμμετοχής
Στην τριετία στην οποία παρέμεινε στο Τορίνο είχε σε 132 συμμετοχές 36 γκολ και ο επόμενος σταθμός του ήταν η Ίντερ η οποία έδωσε το ποσό των 8.5 δισεκατομμυρίων λιρετών για να τον φέρει στο Μιλάνο.
Όμως δεν κατάφερε να προσδώσει τα αναμενόμενα λόγω των συχνών τραυματισμών και έτσι μέχρι το 1994 αγωνίστηκε σε μόλις 36 αγώνες πετυχαίνοντας και 12 γκολ. Τον Απρίλιο του 1994 οι "νερατζούρι" τον είχαν θέσει εκτός ομάδας και τότε δέχτηκε μια δελεαστικότατη οικονομική πρόταση απο την Τζούμπιλο Ιβάτα.
Έτσι έγινε ο πρώτος Ιταλός ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην Ιαπωνία, όπου ξαναβρήκε τον εαυτό του όσον αφορά το σκοράρισμα αφού μέχρι το 1997 σε 100 αγώνες πέτυχε 68 γκολ και το 1999 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Στους "ατζούρι" μπορεί να αγωνίστηκε μόνο 16 φορές πετυχαίνοντας 7 γκολ όμως ουσιαστικά τις μεγαλύτερες στιγμές του τις έζησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990 όπου και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 6 γκολ.
Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε μόλις μία συμμετοχή σε φιλικό παιχνίδι στις 31 Μαρτίου του 1990 κόντρα στην Ελβετία στην Βασιλεία και αποτέλεσε έκπληξη για αρκετούς η παρουσία του στην αποστολή της "σκουάντρα ατζούρα".
Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε μόλις μία συμμετοχή σε φιλικό παιχνίδι στις 31 Μαρτίου του 1990 κόντρα στην Ελβετία στην Βασιλεία και αποτέλεσε έκπληξη για αρκετούς η παρουσία του στην αποστολή της "σκουάντρα ατζούρα".
Στα δύο πρώτα ματς του ομίλου με Αυστρία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής δεν ήταν στις πρώτες επιλογές του Ατζέλιο Βιτσίνι για την βασική ενδεκάδα, όμως μπήκε ως αλλαγή και έφερε τα πάνω κάτω με το γκολ που πέτυχε στην πρεμιέρα κόντρα στην Αυστρία.
Δεν είναι τυχαίο ότι με εξαίρεση το παιχνίδι με τις ΗΠΑ ο "Τότο" όπως ήταν το παρατσούκλι του σκόραρε σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια της διοργάνωσης, δεν κατάφερε όμως να φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης αφού η Αργεντινή στον ημιτελικό στην διαδικασία των πέναλντι την "φρέναρε".
Παρόλα αυτά οι εμφανίσεις του του έδωσαν μία θέση στην κορυφαία εντεκάδα του τουρνουά ενώ αναδείχτηκε και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1991 πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση σε φιλικό παιχνίδι στην Σόφια κόντρα στην Βουλγαρία
Παρόλα αυτά οι εμφανίσεις του του έδωσαν μία θέση στην κορυφαία εντεκάδα του τουρνουά ενώ αναδείχτηκε και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1991 πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση σε φιλικό παιχνίδι στην Σόφια κόντρα στην Βουλγαρία
Στην ψηφοφορία του France Football για την Χρυσή Μπάλα κατέλαβε την δεύτερη θέση πίσω απο τον Λόταρ Ματέους. Το 2001 στις δημοτικές εκλογές κατέβηκε με το Forza Italia και εκλέχτηκε ως δημοτικός σύμβουλος, αλλά ύστερα απο δύο χρόνια παραιτήθηκε απο το αξίωμα του.
Απο το 2000 είχε δημιουργήσει στο Παλέρμο το "Λουίς Ριμπόλα" αθλητικό κέντρο για παιδιά, και ήταν ο ιδιοκτήτης της US Palermo, μιας ερασιτεχνικής ομάδας που είχει καταφέρει να αγωνιστεί μόνο σε περιφερειακές κατηγορίες.
Το 2022 υπεβλήθη σε εγχείριση και χημειοθεραπείες για την εξάλειψη κακοήθους όγκου στο παχύ έντερο. Ύστερα απο δύο χρόνια παρουσίασε υποτροπή και στις 7 Σεπτεμβρίου εισήχθη στο δημοτικό νοσοκομείο του Παλέρμο στην πνευμονολογική πτέρυγα, δυστυχώς όμως στις 18 Σεπτεμβρίου άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 59 ετών.
