Στις 2 Ιουλίου του 1992 στην Ζυρίχη, η Γαλλία με 12 ψήφους έναντι 7 του Μαρόκου αναλαμβάνει για δεύτερη φορά την διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου ύστερα απο 60 χρόνια. Παράλληλα αποφασίζεται η αύξηση των ομάδων απο 24 σε 32, οπότε είχαμε οκτώ ομίλους των τεσσάρων, με την πρόκριση να την παίρνουν οι δύο πρώτοι .
Γαλλία και Βραζιλία ως διοργανωτής και κάτοχος αντίστοιχα πήραν απευθείας την πρόκριση, ενώ 174 χώρες έλαβαν μέρος στην προκριματική φάση, όπου είχαν δικαίωμα συμμετοχής όλες οι χώρες που προήλθαν απο την διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας.
Σε σχέση με την διοργάνωση του 1994 η Σουηδία δεν κατάφερε να προκριθεί, ενώ και η Ουρουγουάη απέτυχε για δέυτερη συνεχόμενη φορά να περάσει στην τελική φάση.
Στην ευρωπαϊκή ζώνη οι οκτώ δεύτερες έδωσαν αγώνες πλει-οφ με την Σκωτία ως καλύτερη δεύτερη να παίρνει απευθείας την πρόκριση, ενώ το Ιράν χάρις στα εκτός έδρας γκολ απέκλεισε την Αυστραλία 1-1 και 2-2 σε Τεχεράνη και Μελβούρνη αντίστοιχα.
Κροατία, Νότιος Αφρική, Ιαπωνία και Τζαμάικα προκρίθηκαν για πρώτη φορά σε τελική φάση, ενώ είχαμε την καθιέρωση του "χρυσού γκολ" που σήμαινε ότι όποια ομάδα σκόραρε κατά την διάρκεια της παράτασης το παιχνίδι ολοκληρωνόταν.
Παρίσι( με δύο γήπεδα το Πάρκ Ντε Πρένς και το νεότευκτο "Σταντ Ντε Φράνς"), Μασσαλία, Λυών, Λάνς, Νάντ, Τουλούζη, Σεντ Ετιέν, Μπορντό και Μονπελιέ οι 9 πόλεις που φιλοξένησαν τους αγώνες απο τις 10 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου.
Στον 1ο όμιλο Βραζιλία και Νορβηγία, στον 2ο Ιταλία και Χιλή, στον 3ο Γαλλία και Δανία, στον 4ο Νιγηρία και Παραγουάη άφησαν εκτός την Ισπανία, στον 5ο Ολλανδία και Μεξικό, στον 6ο Γερμανία και Γιουγκοσλαβία, στον 7ο Αγγλία και Ρουμανία και στον 8ο Αργεντινή και Κροατία ήταν οι 16 ομάδες που πήραν την πρόκριση.
Στην φάση των "16" η Ιταλία κέρδισε με 1-0 την Νορβηγία, η Βραζιλία την Χιλή με 4-1, η Δανία την Νιγηρία με 4-1, η Γερμανια 2-1 το Μεξικό, η Ολλανδία 2-1 την Γιουγκοσλαβία, η Κροατία 1-0 την Ρουμανία, ενώ η Γαλλία χρειάστηκε το 'χρυσό γκολ" του Μπλάν στο 114' για να περάσει το εμπόδιο της Παραγουάης.
Το παιχνίδι όμως που "κέντριζε" το ενδιαφέρον δεν ήταν άλλο απο αυτό ανάμεσα στην Αργεντινή και την Αγγλία. Στο δεκάλεπτο το σκόρ ήταν ήδη 1-1 με εύστοχες εκτελέσεις πέναλντι στο 6' και στο 10' απο Μπατιστούτα και Σίρερ αντίστοιχα.
Στο 16' επιτεύχθη ένα απο τα ωραιότερα γκολ όλων των εποχών όχι μόνο σε Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν ο 18χρονος τότε Μάικλ Όουεν με ένα εκπληκτικό σόλο ξεπέρασε τους Τσαμότ και Αγιάλα και στην συνέχεια νίκησε και τον Ρόα για το 2-1.
Στις καθυστερήσεις στο 45+1' ο Ζανέτι ισοφάριζε σε 2-2 και στο 47' έγινε το περιστατικό που άλλαξε την ροή του αγώνα. Σε μια μονομαχία στο κέντρο ο Μπέκαμ κερδίζει φάουλ απο τον Σιμεόνε και την ώρα που ο Αργεντίνος φεύγει ο παίκτης της Μάντσεστερ τον κλωτσάει με συνέπεια ο Δανός διαιτητής Κιμ Μίλτον Νίλσεν να του δείξει την απευθείας κόκκινη κάρτα και να αποβληθεί.
To 2-2 παρέμεινε και στην κανονική διάρκεια αλλά και στα 120 λεπτά της παράτασης, με συνέπεια να οδηγηθούμε στα πέναλτι. Σίμαν και Ρόα αποκρούουν αυτά των Κρέσπο και Ίνς, και το σκόρ στο 4-3 ο Μπάτυ αναλαμβάνει το πέμπτο και τελευταίο, με τον Ρόα ως άλλος Γκοικοετσέα να το αποκρούει και να στέλνει την Αργεντινή στους "8".
Στα προημιτελικά Ιταλία και Γαλλία έμειναν στο μηδέν τόσο στην κανονική διάρκεια όσο και στην παράταση με την "ρώσικη ρουλέτα" να δίνει την λύση. Ο Μπάτζιο εν αντιθέσει με ότι έγινε τέσσερα χρόνια πριν ευστόχησε, Λιζαραζού και Αλμπερτίνι θα "νικηθούν" απο Παλιούκα και Μπαρτέζ αντίστοιχα. Ο Ντι Μπιάτζιο θα στείλει την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και τους "τρικολόρ" στην επόμενη φάση με 4-3.
Βραζιλία που νίκησε την Δανία με 3-2, Ολλανδία που νίκησε την Αργεντινή με 2-1( σε ένα ματς με δύο κόκκινες κάρτες, Νίιμαν στο 76' και Ορτέγκα στο 87') και η Κροατία που έκανε την έκπληξη αποκλείοντας την Γερμανία με 3-0 πέρασαν στην ημιτελική φάση.
Στο "Στάντ Ντε Φράνς" οι οικοδεσπότες απέναντι στην Κροατία, παρότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ απο τον Σούκερ στο 46' κατάφεραν με τον Τιράμ στο 47' και στο 70' να επικρατήσουν με 2-1 και να περάσουν για πρώτη φορά στον τελικό.
Στον έτερο ημιτελικό η "σελεσάο"προηγήθηκε στο 46' με τον Ρονάλντο, αλλά στο 87' ο Κλάιφερτ ισοφάρισε για την Ολλανδία. Το 1-1 παρέμεινε και στην παράταση με συνέπεια να οδηγηθεί στην διαδικασία των πέναλντι όπου ο Ταφαρέλ αποκρούοντας αυτά των Κοκού και Ρόναλντ Ντε Μπούρ με 4-2 έστειλε την Βραζιλία σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό.
Στον μικρό τελικό η Κροατία νίκησε την Ολλανδία με 2-1 και στο "Στάντ Ντε Φράνς" παρουσία 80.000 θεατών η Γαλλία με δύο κεφαλιές του Ζιντάν στο 27' και στο 45+1' και ένα γκολ του Πετί στο 90+3' επικράτησαν με 3-0 της Βραζιλίας και έγιναν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Πριν τον τελικό στο ξενοδοχείο ο Ρονάλντο έπαθε επιληπτική κρίση. διακομίστηκε στο νοσοκομείο για νευρολογικά τέστ. Όλα έδειχναν ότι ο Εντμούντο θα αγωνιζόταν ως βασικός, εντούτοις όμως η απόφαση άλλαξε αφού τα τέστ δεν έδειξαν κάτι το ανησυχητικό και ο επιθετικός της Ίντερ βρισκόταν κανονικά στην αρχική σύνθεση.
"Φάντασμα" στον αγωνιστικό χώρο δεν μπόρεσε επ'ουδενί να βοηθήσει, ενώ προκάλεσε έκπληξη ότι αγωνίστηκε σε όλο το ενενηντάλεπτο. Όπως ήταν φυσικό θεωρίες και σενάρια επακολούθησαν της απόδοσης του απο την ανάμειξη της εταιρίας που τον σπονσοράριζε, ότι η FIFA ήθελε να κατακτήσει το Κύπελλο η Γαλλία, μέχρι το ότι η τότε κοπέλα του είχε σχέση με άλλον άνδρα και αυτό τον "έριξε" ψυχολογικά.
Ο Λόταρ Ματέους έφτασε τις πέντε συμμετοχές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου ισοφαρίζοντας το αντίστοιχο του Καρμπαχάλ και τα 25 παιχνίδια που αποτελεί ρεκόρ παρουσίας. Πρώτος σκόρερ ο Κροάτης Νταβόρ Σούκερ με 6 τέρματα, καλύτερος παίκτης του τουρνουά ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο, καλύτερος νέος παίκτης ο Άγγλος Μάικλ Όουεν, ενώ το βραβείο Fair Play απονεμήθηκε σε Αγγλία και Γαλλία αντίστοιχα.
Την καλύτερη ομάδα αποτελούσαν οι Φαμπιάν Μπαρτέζ(Γαλλία), Χοσέ Λουίς Σιλαβέρτ(Παραγουάη), Ρομπέρτο Κάρλος(Βραζιλία), Μαρσέλ Ντεσαγί(Γαλλία), Λιλιάν Τιράμ(Γαλλία), Φράνκ Ντε Μπούρ(Ολλανδία), Κάρλος Γκαμάρα(Παραγουάη), Ντούνγκα(Βραζιλία), Ριβάλντο(Βραζιλία), Μίκαελ Λάουντρουπ(Δανία), Ζινενντίν Ζιντάν(Γαλλία),Έντγκαρ Ντάβιντς(Ολλανδία), Ρονάλντο(Βραζιλία), Νταβόρ Σούκερ(Κοροατία), Μπρίαν Λάουντρουπ(Δανία) και Ντένις Μπέργκαμπ(Ολλανδία).
Την καλύτερη ομάδα αποτελούσαν οι Φαμπιάν Μπαρτέζ(Γαλλία), Χοσέ Λουίς Σιλαβέρτ(Παραγουάη), Ρομπέρτο Κάρλος(Βραζιλία), Μαρσέλ Ντεσαγί(Γαλλία), Λιλιάν Τιράμ(Γαλλία), Φράνκ Ντε Μπούρ(Ολλανδία), Κάρλος Γκαμάρα(Παραγουάη), Ντούνγκα(Βραζιλία), Ριβάλντο(Βραζιλία), Μίκαελ Λάουντρουπ(Δανία), Ζινενντίν Ζιντάν(Γαλλία),Έντγκαρ Ντάβιντς(Ολλανδία), Ρονάλντο(Βραζιλία), Νταβόρ Σούκερ(Κοροατία), Μπρίαν Λάουντρουπ(Δανία) και Ντένις Μπέργκαμπ(Ολλανδία).
