Ως αμυντικός μέσος αγωνίστηκε σε μία απο τις κορυφαίες γαλλικές ομάδες την Σεντ Ετέν κατακτώντας τίτλους σε εγχώριο επίπεδο. Ως προπονητής ο Εμέ Ζακέ αφού άφησε το στίγμα του στην Μπορντό, κατέκτησε με την Εθνική Γαλλίας το μεγαλύτερο τρόπαιο το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1941 στην πόλη Σαιλ-Σους-Κουζάν και απο πιτσιρικάς βοηθούσε τους γονείς του που διατηρούσαν κρεοπωλείο. Όταν ο πατέρας του αρρώστησε στην ηλικία των 13 ετών αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στο Μποεν-Συρ-Λινιόν όπου ολοκλήρωσε το σχολείο.
Στην συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα μεταλλουργίας παίζοντας ποδόσφαιρο με την ομάδα της σχολής του ενώ ήδη αγωνιζόταν με την ομάδα του Σαιλ-Σους-Κουζάν και παράλληλα εργαζόταν στο εργαστήριο ως εργάτης.
Η φήμη του άρχιζε να εξαπλώνεται στην περιοχή με την Σεντ Ετιέν να τον παρακολουθεί στενά και παρότι οι Πιέρ Γκαρονέρ και Κλόντ Άμπ, δεν πείστηκαν απο τις ικανότητες του αλλά χρειάστηκε και μια τρίτη άποψη για να υπογράψει μαζί του συμβόλαιο.
Στην αρχή δυσκολεύτηκε τόσο με το γεγονός ότι συνδύαζε το ποδόσφαιρο με την δουλειά, όσο και γιατί ταλαιπωρήθηκε απο ιική μυελίτιδα, μια μολυσματική ασθένεια του νωτιαίου μυελού έμεινε εκτός απο τους αγωνιστικούς χώρους για αρκετές εβδομάδες.
Με τους "πράσινους" κατέκτησε 5 Πρωταθλήματα(1964,1967,1968,1969,1970), 2 Κύπελλα το 1968 και το 1970 και 3 Σούπερ Καπ το 1967, το 1968 και το 1969. Το 1970 θα τραυματιστεί σοβαρά αφού λόγω της τενοντίτιδας θα υποστεί ρήξη αχίλλειου τένοντα.
Θα γυρίσει στην ενεργό δράση δύο χρόνια αργότερα όπου τα πράγματα είχαν αλλάξει, έπαιξε μόνο δύο παιχνίδια την σεζόν 1971-1972 και σιγά-σιγά δεν έβρισκε τον χρόνο συμμετοχής που θα ήθελε. Έτσι μετά απο 233 παιχνίδια και 26 τέρματα το 1973 θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα μεταβεί στην αντίπαλο Ολιμπίκ Λυών.
Με τους "λυωνέ" θα αγωνιστεί για 2 μολις χρόνια μέχρι το 1975 και σε λίγα παιχνίδια 27 με μόλις 3 γκολ, και βλέποντας ότι δεν έχει την επιθυμητή απόδοση, αποφάσισε να ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Στην εθνική ομάδα θα αγωνιστεί σε δύο παιχνίδια φιλικού χαρακτήρα με την Δυτική Γερμανία στην Μασσαλία τον Σεπτέμβριο του 1968, και με την Ισπανία τον Οκτώβριο του ίδιου έτους στην Λυών. Απο την Λυών θα ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα τον Φεβρουάριο του 1976 και θα είναι απο τους πρώτους που θα έχει στο επιτελείο του γιατρό.
Όμως πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν τα οικονομικά προβλήματα και θα αναγκαστεί η Ολιμπίκ να πουλήσει παίκτες. Ο Ζακέ θα παραμείνει μέχρι τον Ιούλιο του 1980 όπου σε 183 παιχνίδια θα έχει 65 νίκες, 42 ισοπαλίες και 76 ήττες.
Το επόμενο βήμα θα είναι η Μπορντό απο το 1980 έως το 1989 όπου θα κατακτήσει 3 Πρωταθλήματα το 1984, το 1985 και το 1987, 2 Κύπελλα το 1986 και το 1987 και 1 Σούπερ Καπ το 1987, ενώ και στην Ευρώπη θα φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985 και Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1987 όπου θα αποκλειστεί απο Γιουβέντους και Λοκομοτίβ Λειψίας αντίστοιχα.
Θα κάτσει στον πάγκο των "γιρονδίνων" σε 422 παιχνίδια όπου έχει 219 νίκες, 115 ισοπαλίες και 88 ήττες. Θα ακολουθήσουν τα περάσματα απο Μονπελιέ(Ιούλιος 1989-Φεβρουάριος 1990) και Νανσί(Ιούλιος 1990-Ιούλιος 1991) και το 1991 θα πάρει θέση στο Εθνικό κέντρο τεχνικής κατάρτισης.
Το 1992 θα προσληφθεί στην εθνική Γαλλίας ως βοηθός του Ζεράρ Ουγιέ και τον Δεκέμβριο του 1993 μετά την αποτυχία της πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ το 1994 θα αναβαθμιστεί ως πρώτος προπονητής των "τρικολόρ".
Στο EURO του 1996 στην Αγγλία θα φτάσει στα ημιτελικά όπου θα αποκλειστεί απο την Τσεχία στην διαδικασία των πέναλντι. Επόμενη αποστολή το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 εντός έδρας, και η πίεση μεγάλη ούτως ώστε να πετύχει τον μεγάλο στόχο την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.
Πράγματι στις 12 Ιουλίου στο "Σαιντ Ντενί" του Παρισιού η Γαλλία με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ζινεντίν Ζιντάν θα επικρατήσει της Βραζιλίας με 3-0 και θα κατακτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τον Αύγουστο του 1998 θα ανακοινώσει την αποχώρηση του απο τους πάγκους ύστερα απο 53 παιχνίδια όπου είχε απολογισμό 34 νίκες, 16 ισοπαλίες και 3 ήττες. Ανέλαβε στην συνέχεια την θέση του τεχνικού διευθυντή της γαλλικής ομοσπονδίας μέχρι την απόσυρση του τον Δεκέμβριο του 2006.
Τον Σεπτέμβριο του 2007 ανέλαβε θέση συμβούλου στην μαροκινή ομοσπονδία, ενώ ασκούσε και χρέη αναλυτή στο Canal + απο το 1998, ενώ το 2008 ανέλυε τα παιχνίδια του EURO στον ραδιοφωνικό σταθμό Europe 1.
Τα δημοτικά στάδια σε Σαιλ Σους Κουζάν, Μπο και Λ' Ετρά πήραν το όνομά του, τον Ιούνιο του 2001 είδε το κέρινο ομοίωμά του στο μουσείο Γκρεβεν του Παρισιού, μαζί με τα αντίστοιχα του Ντεσαγί και του Ανρί που φυλάνε το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 2007 έλαβε ειδική τιμή ως μέλος της Λεγεώνας της Τιμής.
