Ήταν μέλος της περίφημης εντεκάδας της Ουρουγουάης που κατάφερε στο τελευταίο παιχνίδι να κερδίσει στο "Μαρακανά" του Ρίο Ντε Τζανέιρο την οικοδέσποινα με 2-1 και να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Μάλιστα ο Ρόκε Μάσπολι ήταν από τους κύριους υπευθύνους που η "σελέστε" κατάφερε να κερδίσει το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της κερδίζοντας μάλιστα το προσωνύμιο "Maracanazo" .
Ο Μάσπολι γεννήθηκε στο Μοντεβίδεο στις 12 Οκτωβρίου του 1917 και παρότι ήταν οπαδός της Πενιαρόλ, ξεκίνησε την καριέρα του ως αμυντικός στα τμήματα υποδομής της Νασιονάλ. Στην ηλικία των 16 ετών αποφάσισε να οπισθοχωρήσει ακόμα περισσότερο στην θέση του τερματοφύλακα έχοντας 49 συμμετοχές.
Το 1939 μετεγγράφηκε στην Λίβερπουλ Μοντεβιδέο για να κάνει το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία έχοντας συνολικά 46 συμμετοχές και δύο χρόνια αργότερα το 1941 μετακινήθηκε στην Πενιαρόλ όπου και μεγαλούργησε μέχρι και το 1955 έχοντας 253 συμμετοχές.
Με τους "El Manya" κατέκτησε έξι πρωταθλήματα(1944,1945,1949,1951,1953,1954), κλείνοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1955. Μόλις απέσυρε τα γάντια του ξεκίνησε προπονητική καριέρα με πρώτο σταθμό και για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Πενιαρόλ μαζί με τον Ομπντούλιο Βαρέλα.
Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη φορά που ανέλαβε ως πρώτος προπονητής των "aurnegros" αφού συνολικά πέντε φορές έκατσε στον πάγκο της. Η πιο πετυχημένη περίοδος ήταν αναμφίβολα η τετραετία 1963-1967 όταν κατέκτησε 3 Πρωταθλήματα(1964,1965,1967), 1 Copa Libertadores(1966) και το Διηπειρωτικό Κύπελλο(1966) επικρατώντας σε διπλούς τελικούς της Ρεάλ Μαδρίτης με ισάριθμες νίκες.
Κατέκτησε δύο ακόμα Πρωταθλήματα το 1985 και το 1986 ενώ για μικρά χρονικά διαστήματα πέρασε την περίοδο 1970-1971, το 1976, το 1988 και το 1992 από τον πάγκο των "carboneros".
Επιτυχίες όμως δεν είχε μόνο στην πατρίδα του αλλά και εκτός αφού αναδείχθηκε πρωταθλητής στο Περού το 1973 με την Ντεπόρτες Τολίμα και το 1987 στο Εκουαδόρ με την Μπαρτσελόνα Γκουαγιακίλ.
Ακόμα πέρασε απο την Ισπανία και την Έλτσε την περίοδο 1968-1970, απο την Σπόρτιγκ Κριστάλ την περίοδο 1977-1978 και απο τον πάγκο της Εθνικής ομάδας του Ισημερινού την περίοδο 1975-1977.
Μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα του Μάσπολι αποτέλεσε η εθνική ομάδα με την οποία έκανε ντεμπούτο στις 24 Ιανουαρίου του 1945 κόντρα στον Ισημερινό στο Σαντιάγκο για το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής.
Κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 στα γήπεδα της Βραζιλίας αγωνιζόμενος στα τρία απο τα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης ενώ πήρε μέρος και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 που διεξήχθη στα γήπεδα της Ελβετίας αγωνιζόμενος σε όλα τα παιχνίδια.
Τελευταία του παρουσία στις 30 Μαρτίου του 1955 κόντρα στο Περού στο Σαντιάγκο για το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής, συνολικά φόρεσε 38 φορές την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος.
Πέρα όμως από ποδοσφαιριστής την υπηρέτησε και ως προπονητής πρώτα την τριετία 1979-1982 με την οποία κατέκτησε το 1981 το Mini World Cup που διεξήχθη στην πατρίδα του στο πλαίσιο των εορτασμών των 50 χρόνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά δεν κατάφερε να την οδηγήσει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας.
Το δεύτερο πέρασμα του πραγματοποιήθηκε το 1997 αναλαμβάνοντάς την στους τελευταίους πέντε αγώνες της προκριματικής φάσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 χωρίς όμως τελικά να καταφέρει να πάρει την πρόκριση.
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2004 εισήχθη στο νοσοκομείο του Μοντεβιδέο με καρδιακά προβλήματα και 12 ημέρες αργότερα στις 22 του μηνός έφευγε από την ζωή σε ηλικία 86 ετών.
