Γεννημένος στις 2 Δεκεμβρίου του 1901 στην πόλη Αβελανέδα άγωνιζόταν ως αριστερός ακραίος επιθετικός, που μπορεί να μην διέθετε την μεγάλη φυσική δύναμη, ήταν όμως ιδιαίτερα γρήγορος με εξαιρετική τεχνική και ικανότητα στην ντρίμπλα.
Ήταν απο τους πρώτους στην Αργεντινή που δεν περιοριζόταν στο να σεντράρει προς τον σέντερ φορ της ομάδας, έκανε όμως και αρκετές διαγώνιες κινήσεις που τον έφερναν σε θέση βολής όπου πετύχαινε πολύ συχνά γκολ, ενώ είχε και μεγάλη ευχέρεια στο να πετυχαίνει γκολ απο κόρνερ.
Αποτέλεσε κορυφαίο στέλεχος της Ιντεπεντιέντε και μαζί με τους Ζοίλο Καναβέρι, Λούις Ραβασίνο,Αλμπέρτο Λαλίν και Μανουέλ Σεοάνε δημιούργησαν ένα πολύ καλό σύνολο οδηγώντας τους "κόκκινους διαβόλους" στην κατάκτηση 2 Πρωταθλημάτων(1922,1926), και 3 Κυπέλλων(1923,1924,1925), έχοντας 249 παιχνίδια και 110 γκολ με την φήμη του να εξαπλώνεται και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Όταν αγωνίστηκε με την "αλμπισελέστε" στο τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του Άμστερνταμ το 1928 κατέπληξε τους πάντες οδηγώντας την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου, ανάγκασε τους ιθύνοντες της Γιουβέντους να κινήσουν γη και ύδωρ ούτως ώστε να τον εντάξουν στο δυναμικό τους.
Ύστερα από ένα χρόνο και αφού τον δελέασαν τόσο με το ποσό των 100.000 λιρετών συν 8.000 ανά μήνα όσο και με την παραχώρηση ενός αυτοκινήτου FIAT με προσωπικό οδηγό και μιας πολυτελούς βίλας, τoν έντυσαν τελικά στα χρώματα της "Γηραιάς Κυρίας".
Ύστερα από ένα χρόνο και αφού τον δελέασαν τόσο με το ποσό των 100.000 λιρετών συν 8.000 ανά μήνα όσο και με την παραχώρηση ενός αυτοκινήτου FIAT με προσωπικό οδηγό και μιας πολυτελούς βίλας, τoν έντυσαν τελικά στα χρώματα της "Γηραιάς Κυρίας".
Και αυτός φρόντισε να τους δικαιώσει και με το παραπάνω αφού στην εφταετία που αγωνίστηκε στο Τορίνο κατέκτησε 5 Πρωταθλήματα(1931,1932,1933,1934,1935), έχοντας 177 συμμετοχές με 77 γκολ
Το καλοκαίρι του 1935 θα επιστρέψει στην πατρίδα του κοντά στην άρρωστη μητέρα του και στην Ιντεπεντιέντε, όμως το δεύτερο πέρασμα του από τους "κόκκινους" δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο όπως το πρώτο με 32 συμμετοχές και 9 γκολ
Στην συνέχεια πέρασε απο αρκετές ομάδες Μπόκα Τζούνιορς, Πλατένσε, Πενιαρόλ δύο φορές μάλιστα με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1938, Φλαμένγκο με την οποία αναδείχθηκε το 1939 πρωταθλητής στην πολιτείας του Ρίο με 11 συμμετοχές και 2 γκολ, Αλμάγκρο και Σαντιάγκο Νασιονάλ το 1943 που ήταν και ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα του.
Το καλοκαίρι του 1935 θα επιστρέψει στην πατρίδα του κοντά στην άρρωστη μητέρα του και στην Ιντεπεντιέντε, όμως το δεύτερο πέρασμα του από τους "κόκκινους" δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο όπως το πρώτο με 32 συμμετοχές και 9 γκολ
Στην συνέχεια πέρασε απο αρκετές ομάδες Μπόκα Τζούνιορς, Πλατένσε, Πενιαρόλ δύο φορές μάλιστα με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1938, Φλαμένγκο με την οποία αναδείχθηκε το 1939 πρωταθλητής στην πολιτείας του Ρίο με 11 συμμετοχές και 2 γκολ, Αλμάγκρο και Σαντιάγκο Νασιονάλ το 1943 που ήταν και ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα του.
Με την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής έκανε ντεμπούτο στις 10 Αυγούστου του 1924 σε φιλικό παιχνίδι στο Μπουένος Άιρες κόντρα στην Ουρουγουάη. Θα κατακτήσει το Κόπα Αμέρικα του 1927 και το αργυρό ολυμπιακό μετάλλιο στο Άμστερνταμ το 1928 όπου και πέτυχε τρία γκολ
Η τελευταία του 13η παρουσία με την "αλμπισελέστε" έγινε στις 9 Αυγούστου του 1936 σε φιλικό παιχνίδι στην Αβελανέδα κόντρα στην Ουρουγουάη. πετυχαίνοντας 3 γκολ. Μετά την μετακίνηση του στην Γιουβέντους πολιτογραφήθηκε Ιταλός χάνοντας την ευκαιρία να αγωνιστεί στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Αργεντινή.
Με τους "ατζούρι" έκανε ντεμπούτο την 1η Δεκεμβρίου του 1929 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Πορτογαλία στο Μιλάνο όπου μάλιστα πέτυχε δύο γκολ. Κόντρα στις ΗΠΑ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934 θα πετύχει δύο γκολ, θα παίξει και στα υπόλοιπα παιχνίδια και στον τελικό κόντρα στην Τσεχοσλοβακία θα πετύχει το γκολ και θα αναδειχθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Τελευταία και 35η παρουσία στην Βιέννη κόντρα στην Αυστρία για το International Cup έχοντας και 13 τέρματα. Καθόλη την διάρκεια της καριέρας του του άρεσε το τάγκο και για αυτό όταν σταμάτησε ασχολήθηκε παίζοντας βιολί σε ορχήστρα σε ραδιοφωνικές μεταδόσεις.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 6 Απριλίου του 1986 σε ηλικία 85 ετών στο νοσοκομείο του Σαντιάγκο απο διαβήτη.
