Φάμπιαν Καρίνι Το "ταλέντο"

Αν και o Φαμπιάν Καρίνι θεωρούταν απο τα μεγάλα ταλέντα όχι μόνο του ουρουγουανικού ποδοσφαίρου στην θέση του τερματοφύλακα, εντούτοις όμως η πορεία του δεν δικαίωσε αυτές τις προβλέψεις παρότι βρέθηκε να φοράει την φανέλα σημαντικών ομάδων όπως η Γιουβέντους και η Ίντερ.

Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1979 στο Μοντεβιδέο και ξεκίνησε την καριέρα του από την Ντανούμπιο την φανέλα της οποίας φόρεσε για τρία χρόνια μέχρι το 2000 έχοντας 182 συμμετοχές πετυχαίνοντας μάλιστα και 1 γκολ.

Οι πολύ καλές εμφανίσεις του με την U-20 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μαλαισίας το 1997, αλλά και σε αυτό του 1999 στην Νιγηρία όπου μάλιστα αναδείχθηκε καλύτερος τερματοφύλακας της διοργάνωσης από τους δημοσιογράφους ώθησε την Γιουβέντους το καλοκαίρι του 2000 να τον αποκτήσει δίνοντας το ποσό των 17 δισεκατομμυρίων λιρετών. 

Στο "Ντελε Άλπι" δεν κατάφερε να πάρει θέση βασικού αφού την ίδια περίοδο είχε αποκτηθεί και ο Φαν Ντε Σάρ, έχοντας μόνο 8 συμμετοχές και αυτές στο Κύπελλο . Το καλοκαίρι του 2002 η απόκτηση του Μπουφόν δυσκόλεψαν τα πράγματα αφού πλέον ήταν η τρίτη επιλογή και δεν απέμενε άλλη επιλογή απο το να δοθεί κάπου άλλου για να βρει χρόνο συμμετοχής.

Ήταν πολύ κοντά στο να δοθεί δανεικός στην Άρσεναλ, όμως η συμφωνία χάλασε αφού οι "κανονιέρηδες" δεν τα βρήκαν με τον παίκτη στο οικονομικό, ενώ υπήρχε και η φήμη ότι έχει μπει στην απόκτηση του παίκτη και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Εν τέλει δόθηκε δανεικός στο Βέλγιο και την Σταντάρ Λιέγης τα δοκάρια της οποίας υπερασπίστηκε μέχρι το 2004 έχοντας 65 συμμετοχές πετυχαίνοντας και 1 γκολ. Με την ολοκλήρωση του δανεισμού επέστρεψε στην Ιταλία και αποτέλεσε μέρος της ανταλλαγής ανάμεσα σε Γιουβέντους και Ίντερ για την μετεγγραφή του Καναβάρο με την όλη συμφωνία να κοστίζει 11 εκατομμύρια ευρώ.

Ούτε όμως και στο Μιλάνο κατάφερε να βρει χρόνο συμμετοχής αφού στα τρία χρόνια που άνηκε στους "νερατζούρι" μέχρι το 2007 μόνο 9 φορές υπερασπίστηκε την εστία της. Την περίοδο 2005-2006 δόθηκε δανεικός στην Κάλιαρι όπου αγωνίστηκε σε 8 παιχνίδια. 

Το καλοκαίρι του 2007 μετακινήθηκε στην Μούρθια όπου έκατσε δύο χρόνια μέχρι το 2009 με 13 συμμετοχές και στην συνέχεια επέστρεψε στην Λατινική Αμερική. Αγωνίστηκε κατά σειρά σε Ατλέτικο Μινέιρο με την οποία κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα το 2010, Πενιαρόλ και στην Ντεπορτίβο Κίτο.

Επέστρεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό της Club Atletico Joventud και στην διετία 2014-2016 αγωνίστηκε σε 69 παιχνίδια ανάμεσα τους και τρία για το Copa Sudamericana, πετυχαίνοντας και δύο τέρματα.

Στις αρχές του 2017 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τους Μοντεβιδέο Γουόντερερς όμως δεν κράτησε πολύ αυτή η συνεργασία αφού στις 10 Ιανουαρίου ανακοίνωσε την απόσυρση του απο την ενεργό δράση λόγω των προβλημάτων στην μέση που τον ταλαιπωρούσαν τον ώθησαν να πάρει αυτή την απόφαση. 

Στις 17 Ιουλίου του 1999 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την "μεγάλη" εθνική σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Παραγουάη στην Ciudad del Este. Ήταν στις επιλογές για το Copa America που θα διεξαγόταν στην Παραγουάη όπου μάλιστα ήταν φιναλίστ της διοργάνωσης και ο ίδιος αναδείχθηκε καλύτερος τερματοφύλακας.

Το 2002 στην Ιαπωνία και την Νότιο Κορέα ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της "σελέστε" απέναντι σε Δανία, Γαλλία και Σενεγάλη χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει την πρόκριση μένοντας στην τρίτη θέση του ομίλου. Συμμετείχε στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 όπως και στα μπαράζ με την Αυστραλία όπου τα "καγκουρό" πήραν την πρόκριση.

Αγωνίστηκε στο Copa America του 2007 όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, ενώ παρότι πήρε μέρος στους πρώτους αγώνες της προκριματικής φάσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, δεν βρισκόταν στις τελικές επιλογές του Όσκαρ Ταμπάρεζ.

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2009 σε φιλικό παιχνίδι στην Τρίπολη απέναντι στην Λιβύη πραγματοποίησε την 74η και τελευταία του εμφάνιση που τον φέρνει στην όγδοη θέση της σχετικής λίστας.