Το πάθος του απαράμιλλο. Η εκτελεστική του δεινότητα,
φαρμακερή. Γρήγορος παρά το ύψος του, δυνατός σαν ταύρος! Οι οπαδοί της Τσέλσι δεν ξέχασαν την βασικότερη αιτία
να κατακτήσουν το και τον ανακήρυξαν ως τον
κορυφαίο ποδοσφαιριστή της ιστορίας των «μπλε»! Κυρίες και κύριοι ο «φύλαρχος»
του Λονδίνου, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά!
Οι οπαδοί των Λονδρέζων
τον έχουν μέσα στην καρδιά τους, αφού στους ημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα και στον
τελικό με την Μπάγερν Μονάχου για το Champions League του 2012, η παρουσία του στα
μάτια τους έφερνε τον Σερ Γκάλαχαντ της Στρογγυλής Τραπέζης, που μετά από
χρόνια τους έφερε το Άγιο Δισκοπότηρο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Έτσι σε ψηφοφορία για την ανάδειξη του κορυφαίου ποδοσφαιριστή στην ιστορία του
συλλόγου, με περισσότερες από 20.000 (!) ψήφους, η οκταετή του προσφορά ήταν
αρκετή να αφήσει πίσω τους γηγενείς, Φρανκ Λάμπαρντ, Τζον Τέρι, αλλά και τον
Ιταλό Τζανφράνκο Τζόλα.
Τελικά τα 24 εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύτηκαν το καλοκαίρι
του 2004 για να αποκτηθεί ο Ιβοριανός σέντερ φορ από τη Μαρσέιγ, έπιασαν τόπο
και με το παραπάνω. Είναι από τα πρώτους σύγχρονους επιθετικούς. Δε σκόραρε
απλά, αλλά βοηθούσε στην άμυνα κυνηγώντας τους αντίπαλους αμυντικούς, λες και
ήταν εκείνος μπακ.
Δεν είχε μόνο ένα «καλό» πόδι, αλλά πάντοτε προβλημάτιζε
τους οπισθοφύλακες όπως και τον τερματοφύλακα με το ποιο πόδι θα σουτάρει. Στις
100 φορές πλήρωσαν ακριβά τη λάθος μαντεψιά. Άλλωστε εκείνο που τον ενδιέφερε
ήταν το σύνολο και όχι το «εγώ»: «Νικάμε ως ομάδα, χάνουμε ως ομάδα,
πανηγυρίζουμε ως ομάδα», λέει συχνά.
Γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου του 1978 στο Αμπιτζάν και σε ηλικία 5 ετών στάλθηκε στον θείο του τον Μισέλ Γκομπά που ήταν και αυτός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Επέστρεψε στην πατρίδα του αλλά
αμέσως επέστρεψε στην Γαλλία, για να ακολουθήσουν και οι γονείς του όταν έχασαν τις δουλειές τους το 1991 πρώτα στην Βαν και στην συνέχεια το 1993 στο Αντονί προάστιο του Παρισιού.
Δεν έκανε το συνηθισμένο «ξεπέταγμα» από μικρή ηλικία, εάν και δοκίμασε την τύχη του στην Λεβαλουά, όπου στην ομάδα νέων έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις, αλλά όταν προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα δεν ικανοποίησε τον προπονητή της ομάδας Ζακ Λονκάρ .
Λόγω πανεπιστημίου θα βρεθεί στην Λε Μαν όπου θα ενταχθεί στην ομάδα αλλά λόγω τραυματισμών θα μείνει πίσω. Στα 21 του χρόνια καταλάβαινε ότι βρισκόταν σε ένα σημείο καμπής για το μέλλον του στο ποδόσφαιρο.
Μέχρι και τα μισά της περιόδου 2001-2002 θα παίξει σε 72 παιχνίδια όπου θα πετύχει 15 γκολ, όταν και θα μετεγγραφεί στην Γκινγκάμπ, η οποία θα πληρώσει το ποσό των 80.000 λιρών για να τον κάνει δικό της.
Στο δεύτερο μισό της σεζόν θα παίξει σε 11 παιχνίδια και θα πετύχει 3 γκολ, βοηθώντας την ομάδα του να αποφύγει τον υποβιβασμό. Η επόμενη σεζόν θα είναι ακόμα καλύτερη αφού σε 34 εμφανίσεις στο Πρωτάθλημα θα πετύχει 17 γκολ και θα διαλύσει τις όποιες αμφιβολίες υπήρχαν για την αξία του.
Ύστερα απο 56 παιχνίδια και 28 τέρματα θα πάρει μετεγγραφή για την Μαρσέιγ, με την οποία θα φτάσει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου στο "Ούλεβι" του Γκέτεμποργκ όπου θα ηττηθεί απο την Βαλένθια.
Με τους Μασσαλούς θα πετύχει 37 τέρματα σε 61 παιχνίδια και η επόμενη πρόκληση δεν θα ργήσει να έρθει. Το καλοκαίρι του 2004 ο Ζοσέ Μουρίνιο θα αναλάβει την Τσέλσι και μία απο τις πρώτες του κινήσεις ήταν να ζητήσει απο τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς την απόκτηση του.
Παρά τις επιφυλάξεις που είχε ο ίδιος ο Ντρογκμπά, αλλά και οι αντιδράσεις των οπαδών της Μαρσέιγ, η μετεγγραφή έγινε και έμελλε στο "Στάμφορντ Μπρίτζ" να περάσει οκτώ ολόκληρα χρόνια έχοντας σε 416 παιχνίδια πετύχει 203 τέρματα.
Θα κατακτήσει 3 Πρωταθλήματα το 2005, το 2006, το 2010, 4 Κύπελλα το 2007, το 2009, το 2010 και το 2012, 2 Λιγκ Καπ το 2005 και το 2007, 2 Σούπερ Καπ το 2005 και το 2009, 2 φορές πρώτος σκόρερ το 2007 και το 2010
Το πιο "αστραφτερό" τρόπαιο δεν είναι άλλο απο το Champions League την περίοδο 2011-2012. Στο "Αλιάνζ Αρίνα" κόντρα στην γηπεδούχο Μπάγερν Μονάχου θα είναι αυτός που θα ισοφαρίσει στο 88' με κεφαλιά στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Ο αγώνας θα οδηγηθεί στα πέναλντι, εκεί όπου θα αναλάβει το τελευταίο και πιο κρίσιμο, ευστοχώντας και χαρίζοντας για πρώτη φορά την μεγάλη κούπα στην ιστορία της Τσέλσι.
Τον Μάιο του 2012 με ένα γράμμα στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου ανακοίνωνε ότι δεν θα ανανεωνόταν το συμβόλαιο του με τους "μπλέ" αναζητώντας τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Αυτός θα ήταν στην Κίνα με την Σανγκάι Σενχούα με την οποία θα αγωνιστεί σε 16 παιχνίδια, πετυχαίνοντας 11 γκολ.
Τον Ιανουάριο του 2013 θα έρθει σε συμφωνία με την Γαλατασαράι, με τους Κινέζους να τον κατηγορούν ότι παραβιάζει μονομερώς την συμφωνία που είχαν οι δύο πλευρές. Απο την πλευρά του ο Ντρογκμπά ζήτησε μέσω της FIFA την ακύρωση της σύμβασης με την Σενχούα μιας και όπως ανέφερε ότι του χρωστάγανε χρήματα.
Τον Φεβρουάριο του εκδόθηκε ένα προσωρινό δελτίο για να μπορέσει να αγωνιστεί έως ότου ξεκαθάριζε μέσω δικαστηρίων η διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών. Με την "τσιμπόμ" θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ το 2013 και το Κύπελλο το 2014 έχοντας 67 παιχνίδια και 28 τέρματα.
Τον Ιούλιο του 2014 θα επιστρέψει στην αγαπημένη του Τσέλσι για ένα χρόνο για χάρη του Μουρίνιο, κατακτώντας το Πρωτάθλημα και το Λιγκ Καπ το 2015, έχοντας 40 συμμετοχές και 7 γκολ. Τον Ιούλιο του 2015 θα βρεθεί στην Αμερική στο MLS για την Μόντρεαλ Ίμπακτ, έχοντας σε 41 παιχνίδια πετύχει 23 γκολ.
Μάλιστα το 2016 θα πάρει μέρος με τους MLS All Stars κόντρα στην Άρσεναλ σε φιλικό παιχνίδι όπου μάλιστα θα σκοράρει. Θα έρθει σε κόντρα με τον προπονητή Μάουρο Μπιέλο λόγω της μη παρουσίας του στο βασικό σχήμα κόντρα στην Toronto FC, ενώ δεν θα ταξιδέψει στην Ουάσιγκτον για να παίξει κόντρα στην DC United.
Θα μείνει ελεύθερος και ύστερα απο 4 μήνες τον Απρίλιο του 2017 θα υπογράψει για τους Phoenix Rising FC της United Soccer League παίρνοντας και κάποιες μετοχές της ομάδας. Ύστερα απο 23 συμμετοχές και 15 τέρματα τον Νοέμβριο του 2018 ανακοίνωσε την αποχώρηση του απο την ενεργό δράση
Σε διεθνές επίπεδο θα μπορούσε κάλλιστα να αγωνιστεί με την
εθνική Γαλλίας. Εκείνος προτίμησε να φορέσει τη φανέλα της γενέτειρας χώρας
του, της Ακτής Ελεφαντοστού, όπου έζησε μέχρι τα πέντε του.
Πιστός στην αφρικανική καταγωγή του, παντρεύτηκε φορώντας παραδοσιακή φορεσιά! Δυστυχώς για εκείνον, με τους «ελέφαντες» δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο Κόπα Άφρικα ή να πραγματοποιήσει μια καλή πορεία σε Μουντιάλ, παρά το ότι είχε συμπαίκτες την «αφρόκρεμα» της μαύρης ηπείρου, όπως τα αδέρφια Τουρέ και τους Ζοκορά, Ντιοτέ.
Ντεμπούτο έκανε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2002 στο Αμπιτζάν κόντρα στην Νότια Αφρική για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Στις αρχές του 2006 θα πάρει μέρος στην πρώτη τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής όπου θα φτάσει στον τελικό όπου θα χάσει απο την Αίγυπτο, ενώ λίγους μήνες αργότερα θα πάρει μέρος στο πρώτο του παγκόσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Γερμανίας.
Θα παίξει σε δύο παιχνίδια κόντρα στην Αργεντινή, όπου μάλιστα θα σκοράρει και απέναντι στην Ολλανδία. Θα ακολουθήσουν δύο τελικές φάσεις Κυπέλλου Εθνών Αφρικής το 2008 και το 2010 και το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Νότια Αφρική.
Θα παίξει και στα τρία παιχνίδια της φάσης των ομίλων όπου μάλιστα κόντρα στην Βραζιλία θα σκοράρει. Το 2012 θα φτάσει και πάλι σε τελικό του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής, όπου όμως στην διαδικασία των πέναλντι απέναντι στην Ζάμπια θα ηττηθεί στην διαδικασία των πέναλντι όπου και ο ίδιος θα είναι μοιραίος αφού θα αστοχήσει.
Θα ακολουθήσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 2013 και ένα τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Βραζιλία όπου θα παίξει και στα τρία παιχνίδια χωρίς όμως να μπορέσει η Ακτή να περάσει στην επόμενη φάση.
Κόντρα στην Ελλάδα στις 24 Ιουνίου στην Φορταλέζα θα φορέσει για 105η και τελευταία φορά την φανέλα τρίτος στην σχετική λίστα, έχοντας πετύχει συνολικά 65 τέρματα και είναι μακράν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών.
Το 2012 η τοπική εφημερίδα Ouest-France πραγματοποίησε ψηφοφορία για την ανάδειξη της κορυφαίας εντεκάδας στην ιστορία της Γκινγκάμπ όπου με 16.000 ψήφους επιλέχτηκε μαζί με τον Στεφάν Γκιβάρς στον χώρο της επίθεσης.
Συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ομάδα του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής το 2006, το 2008 και το 2012, ενώ δύο φορές το 2006 και το 2009 ανακηρύχθηκε κορυφαίος Αφρικανός ποδοσφαιριστής. Το 2013 του απονεμήθηκε το βραβείο Golden Foot, ενώ το 2020 του απονεμήθηκε το βραβείο UEFA President's Award
