Ύστερα από αρκετές ημέρες συζητήσεων οι τρεις πλευρές συμφώνησαν στην δημιουργία ενός καινούριου συλλόγου με το όνομα Associazione Sportiva Romα. Θέλοντας τόσο τα χρώματα αλλά και το σήμα να αντιπροσωπεύουν όσο γίνεται περισσότερο την πόλη αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το χρυσό κίτρινο,το κόκκινο-μοβ και ως σήμα την λύκαινα η οποία θηλάζει τον Ρώμυλο και τον Ρέμο τους ιδρυτές της "αιώνιας πόλης".
Ο Φόσι ορίστηκε ως ο πρώτος πρόεδρος του συλλόγου αλλά μετά από ένα χρόνο παραιτήθηκε από την θέση του λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και την θέση του ανέλαβε ο Ρενάτο Σακερντότι. Η πρώτη της έδρα ήταν το Motovelodromo Appio stadium για να μεταφερθεί στην συνέχεια στο Campo Testaccio.
Πολύ σύντομα ξεκίνησαν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις και στις 8 Δεκεμβρίου του 1929 πραγματοποιείται το πρώτο derby della capitale απέναντι στην Λάτσιο που ήταν η μοναδική ομάδα της πόλης η οποία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην συγχώνευση.
Στην δεκαετία του '30 οι "τζιαλορόσι" έχοντας στις τάξεις τους παίκτες όπως οι Αττίλιο Φερράρις, Γκουίντο Μασέτι, Φούλβιο Μπερναρντίνι, Ροντόλφο Φόλκ και αργότερα τους Λούκας Ενρίκε Γκουαίτα, Αλεχάντρο Σκοπέλι και Άντρες Στανιάρο έφτασαν πολύ κοντά στην κατάκτηση του καμπιονάτο το 1931 με προπονητή τον Άγγλο Χέρμπερτ Μπέρτζες και το 1936 με προπονητή τον Λουίτζι Μπαρμεπσίνο μένοντας τελικά στην δεύτερη θέση πίσω από Γιουβέντους και Μπολόνια αντίστοιχα.
Την περίοδο 1931-1932 κατέλαβαν την 3η θέση, τις περιόδους 1932-1933, 1933-1934 και 1938-1939 κατέλαβαν την 5η θέση, την περίοδο 1934-1935 την 4η, την περίοδο 1936-1937 κατέλαβαν την 10η την περίοδο 1937-1938 την 6η και την περίοδο 1939-1940 την 7η.
Μπορεί την περίοδο 1940-1941 να κατατάγησαν μόλις την 11η θέση, όμως την περίοδο 1941-1942 με προπονητή τον Ούγγρο Άλφρεντ Σάφερ και με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αμαντέο Αμαντέι που πέτυχε 18 γκολ αλλά και τους Μασέτι, Λουίτζι Μπρουνέλα, Τζιουζέπε Μπονόμι, Ρενάτο Καπελίνι, Αριστίδε Κόσκια, Μιγκέλ Άνχελ Πάντο(Αργεντινή), Ναίμ Κριεζού(Αλβανία) κατάφερε να κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της σπάζοντας έτσι το μονοπώλιο των ομάδων του Βορρά.
Η συνέχεια όμως δεν ήταν η ανάλογη αφού οι συνεχόμενες κακές πορείες 9η την περίοδο 1942-1943, 6η την περίοδο 1945-1946, 15η την περίοδο 1946-1947, 17η την περίοδο 1947-1948, 14η την περίοδο 1948-1949 και 17η την περίοδο 1949-1950.
Μοιραία ήρθε και ο υποβιβασμός στην SERIE B, με την λήξη της σεζόν 1950-1951, αλλά κατάφερε να επανέρθει γρήγορα στην μεγάλη κατηγορία. Δύο 6ες θέσεις τις περιόδους 1952-1953 και 1953-1954, μία 3η θέση την περίοδο 1954-1955 πίσω απο Μίλαν και Ουντινέζε, μία 6η την περίοδο 1955-1956, μία 14η την περίοδο 1956-1957, μία 5η την περίοδο 1957-1958 και μία 6η την περίοδο 1958-1959 κλείνουν την δεκαετία του '50
Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές πέρασαν απο τις τάξεις της όπως ο Ουρουγουανός παγκόσμιος πρωταθλητής του 1950 Αλσίντες Γκίγκια, ο σπουδαίος Σουηδός επιθετικό Γκιούναρ Νόρνταλ, ο Τζιάκομο Λόσι, ο Εγκίστο Παντολφίνι, ο Κάρλο Γκάλι και ο Ούγγρος Ίστβαν Νάιερς.
Το μόνο αξιοσημείωτο της δεκαετίας του '50 δεν ήταν άλλο από την μετακόμιση της ομάδας στο Ολίμπικο στις 17 Μάιου του 1953 όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.
Η δεκαετία του '60 ξεκινάει με έναν ευρωπαϊκό τίτλο το 1961 το Κύπελλο Εκθέσεων έχοντας αποκλείσει στην διοργάνωση την βέλγικη Ουνιόν Σαιντ Γκιλουάζ, την Κολωνία, στα ημιτελικά την σκωτσέζικη Χιμπέρνιαν και σε διπλούς τελικούς επικράτησε της Μπέρμιγχαμ με νίκη 2-0 και ισοπαλία 2-2.
Προπονητής ήταν ο Αργεντίνος Λουίς Καρνίλια και παίκτες οι Φάμπιο Κουντιτσίνι, Τζιάκομο Λόσι, Ντίνο Ντα Κόστα, Σέρτζιο Καρπανέσι, Άλφιο Φοντάνα, Αντόνο Ανχελίλο, Πάολο Πεστρίν, Τζιαμπάολο Μενικέλι, Φρανσίσκο Λοχακόνο και Πέντρο Μανφρεντίνι(Αργεντινή).
Μετά την 9η θέση της χρονιάς 1959-1960, ακολούθησαν τρείς 5ες θέσεις τις περιόδους 1960-1961, 1961-1962 και 1962-1963, η 12η την περίοδο 1963-1964, η 9η την περίοδο 1964-1965, η 8η τις περιόδους 1965-1966 και 1968-1969, η 10η τις περιόδους 1966-1967, 1967-1968 και 1969-1970 και
Η συνέχεια όμως δεν ήταν η ανάλογη αφού οι συνεχόμενες κακές πορείες 9η την περίοδο 1942-1943, 6η την περίοδο 1945-1946, 15η την περίοδο 1946-1947, 17η την περίοδο 1947-1948, 14η την περίοδο 1948-1949 και 17η την περίοδο 1949-1950.
Μοιραία ήρθε και ο υποβιβασμός στην SERIE B, με την λήξη της σεζόν 1950-1951, αλλά κατάφερε να επανέρθει γρήγορα στην μεγάλη κατηγορία. Δύο 6ες θέσεις τις περιόδους 1952-1953 και 1953-1954, μία 3η θέση την περίοδο 1954-1955 πίσω απο Μίλαν και Ουντινέζε, μία 6η την περίοδο 1955-1956, μία 14η την περίοδο 1956-1957, μία 5η την περίοδο 1957-1958 και μία 6η την περίοδο 1958-1959 κλείνουν την δεκαετία του '50
Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές πέρασαν απο τις τάξεις της όπως ο Ουρουγουανός παγκόσμιος πρωταθλητής του 1950 Αλσίντες Γκίγκια, ο σπουδαίος Σουηδός επιθετικό Γκιούναρ Νόρνταλ, ο Τζιάκομο Λόσι, ο Εγκίστο Παντολφίνι, ο Κάρλο Γκάλι και ο Ούγγρος Ίστβαν Νάιερς.
Το μόνο αξιοσημείωτο της δεκαετίας του '50 δεν ήταν άλλο από την μετακόμιση της ομάδας στο Ολίμπικο στις 17 Μάιου του 1953 όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.
Η δεκαετία του '60 ξεκινάει με έναν ευρωπαϊκό τίτλο το 1961 το Κύπελλο Εκθέσεων έχοντας αποκλείσει στην διοργάνωση την βέλγικη Ουνιόν Σαιντ Γκιλουάζ, την Κολωνία, στα ημιτελικά την σκωτσέζικη Χιμπέρνιαν και σε διπλούς τελικούς επικράτησε της Μπέρμιγχαμ με νίκη 2-0 και ισοπαλία 2-2.
Προπονητής ήταν ο Αργεντίνος Λουίς Καρνίλια και παίκτες οι Φάμπιο Κουντιτσίνι, Τζιάκομο Λόσι, Ντίνο Ντα Κόστα, Σέρτζιο Καρπανέσι, Άλφιο Φοντάνα, Αντόνο Ανχελίλο, Πάολο Πεστρίν, Τζιαμπάολο Μενικέλι, Φρανσίσκο Λοχακόνο και Πέντρο Μανφρεντίνι(Αργεντινή).
Μετά την 9η θέση της χρονιάς 1959-1960, ακολούθησαν τρείς 5ες θέσεις τις περιόδους 1960-1961, 1961-1962 και 1962-1963, η 12η την περίοδο 1963-1964, η 9η την περίοδο 1964-1965, η 8η τις περιόδους 1965-1966 και 1968-1969, η 10η τις περιόδους 1966-1967, 1967-1968 και 1969-1970 και
Ακολούθησε η πρώτη κατάκτηση Κυπέλλου το 1964 απέναντι στην Τορίνο με προπονητή τον Ισπανό Λουίς Μιρό, κόντρα στην Τορίνο όμως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο σύλλογος και το φάσμα της χρεωκοπίας ώθησε τους οπαδούς να συνδράμουν οικονομικά για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Το καλοκαίρι του 1968 ο Φράνκο Εβαντζελίστι προσλαμβάνει στους Ρωμαίους τον Χελένιο Χερέρα που είχε οδηγήσει την Ίντερ σε τίτλους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ο Αργεντίνος προπονητής πραγματοποιεί ανανέωση στον σύλλογο παίρνοντας ή βάζοντας στην εντεκάδα παίκτες μικρής ηλικίας.
Άλντο Μπετ, Σέρτζιο Σανταρίνι, Φάμπιο Καπέλο, Φαούστο Λαντίνι, Λουτσιάνο Σπινόζι ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα, με μοναδικό παλιό τον Τζιάκομο Λόσι που εκείνη την περίοδο θα κρέμαγε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Άλντο Μπετ, Σέρτζιο Σανταρίνι, Φάμπιο Καπέλο, Φαούστο Λαντίνι, Λουτσιάνο Σπινόζι ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα, με μοναδικό παλιό τον Τζιάκομο Λόσι που εκείνη την περίοδο θα κρέμαγε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Όμως στις 16 Μαρτίου του 1969 συμβαίνει ένα τραγικό γεγονός αφού ένα από τα βασικά μέλη της ομάδας ο Τζουλιάνο Τάκολα αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 25 ετών. Ο Τάκολα καθ όλη την διάρκεια της σεζόν αντιμετώπισε προβλήματα με πυρετούς και ταχυκαρδία όμως αγωνιζόταν κανονικά.
Άν και δεν θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Κάλιαρι λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο ακολούθησε την ομάδα στην Σαρδηνία. Κατά την παρουσία του στα αποδυτήρια αισθάνθηκε ζαλάδα λιποθύμησε στην συνέχεια αυτό μετατράπηκε σε κώμα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο ασθενοφόρο και ενώ βρισκόταν καθ'οδόν προς το νοσοκομείο.
Άν και δεν θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Κάλιαρι λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο ακολούθησε την ομάδα στην Σαρδηνία. Κατά την παρουσία του στα αποδυτήρια αισθάνθηκε ζαλάδα λιποθύμησε στην συνέχεια αυτό μετατράπηκε σε κώμα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο ασθενοφόρο και ενώ βρισκόταν καθ'οδόν προς το νοσοκομείο.
Επίσημη αιτία θανάτου ήταν καρδιακή ανεπάρκεια που οφειλόταν σε πνευμονία. Με την ατμόσφαιρα να είναι πολύ βαριά εξαιτίας αυτού του περιστατικού η Ρόμα καταφέρνει τον Ιούνιο του ίδιου έτους να κατακτήσει το δεύτερο Κύπελλο στην ιστορία της κατακτώντας την πρώτη θέση στην τελική φάση μπροστά απο Κάλιαρι, Φότζια και Τορίνο .
Η δεκαετία του '70 ήταν φτωχή από διακρίσεις με την Ρόμα να μένει μακριά απο τις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας με εξαίρεση την κατάκτηση της 3ης θέσης την περίοδο 1974-1975 πίσω απο Γιουβέντους και Νάπολι. Mόνη ίσως εξαίρεση το 1972 όταν και κατέκτησε το Αγγλο-Ιταλικό Κύπελλο απέναντι στην Μπλάκπουλ και πάλι υπό την καθοδήγηση του Χερέρα.
Η αμέσως καλύτερη θέση της ήταν η 6η την περίοδο 1970-1981,για να ακολουθήσει η 7η τις περιόδους 1971-1972 και 1979-1980, η 8η τις περιόδους 1973-1974, 1976-1977 και 1977-1978, η 10η την περίοδο 1975-1976, η 11η την περίοδο 1972-1973 και η 12η την περίοδο 1978-1979.
Η αμέσως καλύτερη θέση της ήταν η 6η την περίοδο 1970-1981,για να ακολουθήσει η 7η τις περιόδους 1971-1972 και 1979-1980, η 8η τις περιόδους 1973-1974, 1976-1977 και 1977-1978, η 10η την περίοδο 1975-1976, η 11η την περίοδο 1972-1973 και η 12η την περίοδο 1978-1979.
Το καλοκαίρι του 1979 ο Ντίνο Βιόλα δίνει τα κλειδιά του συλλόγου στον Νίλς Λίντχολμ ο οποίος είχε αναδειχθεί πρωταθλητής με την Μίλαν την προηγούμενη χρονιά, ενώ είχε βρεθεί ξανά στον πάγκο των "λύκων" την περίοδο 1974-1977.
Το δεύτερο πέρασμα από τα συνολικά τέσσερα που έκανε θα ήταν και το πιο επιτυχημένο αφού μέχρι το 1984 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ιταλίας το 1983, 3 Κύπελλα Ιταλίας το 1980 και το 1981 κόντρα στην Τορίνο, και το 1984 κόντρα στην Βερόνα, ενώ το 1984 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου και ηττήθηκε στην διαδικασία των πέναλτι με 4-2 από την Λίβερπουλ στο "Ολίμπικο" με τους Κοντι και Γκρατσιάνι να είναι οι "μοιραίοι".
Το δεύτερο πέρασμα από τα συνολικά τέσσερα που έκανε θα ήταν και το πιο επιτυχημένο αφού μέχρι το 1984 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ιταλίας το 1983, 3 Κύπελλα Ιταλίας το 1980 και το 1981 κόντρα στην Τορίνο, και το 1984 κόντρα στην Βερόνα, ενώ το 1984 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου και ηττήθηκε στην διαδικασία των πέναλτι με 4-2 από την Λίβερπουλ στο "Ολίμπικο" με τους Κοντι και Γκρατσιάνι να είναι οι "μοιραίοι".
Ο "βαρώνος" όπως ήταν το παρατσούκλι του είχε την ευτυχία να διαθέτει ένα ρόστερ γεμάτο αστέρια όπως οι Φράνκο Τανκρέντι, Ρομπέρτο Προύτσο, Κάρλο Αντσελότι, Πάουλο Ρομπέρτο Φαλκάο(Βραζιλία), Μπρούνο Κόντι, Αγκοστίνο Ντι Μπαρτολομέι, Φραντσέσκο Ρόκα, Σεμπαστιάνο Νέλα, Τζιουζέπε Τζιανίνι, Χέρμπερτ Προχάτσκα(Αυστρία), Τονίνιο Σερέζο(Βραζιλία), Τσίτσιο Γκρατσιάνι και Πιέτρο Βιέρκογουντ.
Την περίοδο 1980-1981 όπως και την περίοδο 1983-1984 τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Γιουβέντους, την περίοδο 1981-1982 στην 3η πίσω απο Γιουβέντους και Φιορεντίνα. Το καλοκαίρι του 1984 αναλαμβάνει ο Σβεν Γκόραν Έρικσον οδηγώντας την Ρόμα στην 7η θέση την περίοδο 1984-1985.
Την περίοδο 1985-1986 θα βγει δεύτερη πίσω απο την Γιουβέντους με 41 βαθμούς έναντι 45 της "Γηραιάς Κυρίας" αλλά θα κατακτήσει το Κύπελλο Ιταλίας σε διπλούς τελικούς κόντρα στην Σαμπντόρια, έχοντας αποκτήσει απο την "Γηραιά Κυρία" τον Πολωνό Ζμπιγκνίου Μπόνιεκ.
Την περίοδο 1980-1981 όπως και την περίοδο 1983-1984 τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Γιουβέντους, την περίοδο 1981-1982 στην 3η πίσω απο Γιουβέντους και Φιορεντίνα. Το καλοκαίρι του 1984 αναλαμβάνει ο Σβεν Γκόραν Έρικσον οδηγώντας την Ρόμα στην 7η θέση την περίοδο 1984-1985.
Την περίοδο 1985-1986 θα βγει δεύτερη πίσω απο την Γιουβέντους με 41 βαθμούς έναντι 45 της "Γηραιάς Κυρίας" αλλά θα κατακτήσει το Κύπελλο Ιταλίας σε διπλούς τελικούς κόντρα στην Σαμπντόρια, έχοντας αποκτήσει απο την "Γηραιά Κυρία" τον Πολωνό Ζμπιγκνίου Μπόνιεκ.
Ο συνδυασμός οικονομικών προβλημάτων συν του ότι ο κορμός της ομάδας άρχισε να μεγαλώνει ηλικιακά δημιούργησαν ένα τεταμένο κλίμα αναγκάζοντας τον Έρικσον τελικά να αποχωρήσει μετά την σεζόν 1986-1987 όταν και η ομάδα θα τερματίσει στην 7η θέση.
Θα αναλάβει ο Λίντχολμ οδηγώντας την στην 3η θέση της περιόδου 1987-1988 πίσω απο Μίλαν και Νάπολι αντίστοιχα. Ο Σουηδός θα αρχίσει και την σεζόν 1988-1989, θα αποχωρήσει για τέσσερις αγωνιστικές με τα χρέη του πρώτου προπονητή να αναλαμβάνει ο Λουτσιάνο Σπινόσι και να επανέρχεται ο Λίντχολμ για να ολοκληρώσει την σεζόν με την 8η θέση στο Πρωτάθλημα.
Την περίοδο 1989-1990 η Ρόμα έχει συμφωνήσει με τον Οτάβιο Μπιάνκι να αναλάβει την ομάδα αλλά λόγω του οτι είχε ακόμα συμβόλαιο με την Νάπολι οπότε την ομάδα κοούτσαρε ο Λουίτζι Ραντίτσε.
Μάλιστα λόγω της ανακατασκευής του Ολίμπικο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 η Ρόμα χρησιμοποίησε το "Stadio Flaminio" , τερματίζοντας στην 6η θέση, ενώ αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου απο την Γιουβέντους.
Ο Μπιάνκι αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία σε μια σεζόν που θα σημαδευτεί απο τον θάνατο του Ντίνο Βιόλα στις 19 Ιανουαρίου του 1991, για λίγο διάστημα χρέη προέδρου θα αναλάβει η γυναίκα του Φλόρα, παραδίδοντας στην συνέχεια την προεδρία στον Τζιουζέπε Τσιαραπίκο.
Μέσα σε όλα αυτά στο Πρωτάθλημα θα βγεί 9η, θα κατακτήσει το Κύπελλο κόντρα στην Σαμπντόρια, ενώ αποκλείοντας τους Μπενφίκα, Βαλένθια, Μπορντό, Άντερλεχτ και Μπρόντμπι στα ημιτελικά θα αντιμετωπίσει την Ίντερ στους διπλούς τελικούς την Ίντερ η οποία και θα πάρει το τρόπαιο
Στους ήδη παλιούς Νέλα, Τζιανίνι είχαν προστεθεί οι Ρούντι Φέλερ(Γερμανία), Ρουτζιέρο Ριτσιτέλι, Αντρέα Καρνεβάλε, Αλνταίρ(Βραζιλία), Τόμας Μπέρτχολντ(Γερμανία), Φαούστο Σάλσανο, Ρομπέρτο Μούτσι, Φαμπρίτσιο Ντι Μάουρο, και Αμεντέο Καρμπόνι. όπου την επόμενη χρονιά την περίοδο 1991-1992 τον Αύγουστο θα ηττηθεί απο την Σαμπντόρια στο ιταλικό Σούπερ Καπ.
Στο Πρωτάθλημα θα βγει στην 5η θέση και την επόμενη περίοδο 1992-1993 θα αναλάβει ο Βουγιαντίν Μπόσκοφ, θα έρθουν με μετεγγραφή οι Τόμας Χέσλερ(Γερμανία), Κλαούντιο Κανιγκια(Αργεντινή) και Σίνισα Μιχαΐλοβιτς(Σερβία) θα καταλάβουν μόλις την 10η θέση ενώ θα χάσουν τον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας απο την Τορίνο
Την ίδια σεζόν είχαμε αναταράξεις στο διοικητικό επίπεδο αφού ο Τσιαραπίκο συλλαμβάνεται και ο Φράνκο Σένσι με τον Πιέτρο Μετσαρόμα παίρνουν τα ηνία της ομάδας εξ ημισείας. Η περίοδος 1993-1994 βρίσκει την Ρόμα στην 7η θέση με προπονητή τον Κάρλο Ματσόνε και τον Άμπελ Μπάλμπο(Αργεντινή) στο δυναμικό της.
Ο Ματσόνε θα παραμείνει και τις δύο επόμενες σεζόν 1994-1995 και 1995-1996 με την Ρόμα να καταλήγει στην 5η θέση και τις δύο σεζόν, ενώ ο Φράνκο Σένσι αναλαμβάνει και επίσημα την προεδρία των "τζιαλορόσι".
Την περίοδο 1996-1997 ο Αργεντίνος Κάρλος Μπιάνκι αντικαθιστά τον Ματσόνε, τα αποτελέσματα όμως είναι καταστροφικά, η ομάδα κινδυνεύει ακόμα και με υποβιβασμό. Τον Απρίλιο μετά την ήττα απο την Πάρμα, ο Μπιάνκι απολύεται, στην θέση του έρχεται ο Λίντχολμ ο οποίος καταφέρνει να σώσει την ομάδα καταλαμβάνοντας την 12η θέση.
Το καλοκαίρι του 1997 αναλαμβάνει ο Τσέχος Ζντένεκ Ζέμαν, στην ομάδα έρχονται οι Βραζιλιάνοι Καφού και Πάολο Σέρτζιο, ο Γάλλος Βενσάν Καντελά, ο Αυστριακός Μίκαελ Κόνσελ και ο Ισπανός Ιβάν Ελγκέρα, θα βρεθεί όμως μακριά απο την πρωτοπόρο Γιουβέντους στην 4η θέση.
Ο Ζέμαν θα παραμείνει και την χρονιά 1998-1999, στο Πρωτάθλημα θα πέσει στην 5η θέση ενώ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ θα φτάσει μέχρι και τους "8". Το καλοκαίρι του 1999 θα προσληφθεί ο Φάμπιο Καπέλο, η χρονιά θα βρεί την Ρόμα στην 6η θέση αλλά το χειρότερο για τους "τιφόζι" θα είναι η κατάκτηση του τίτλου απο την Λάτσιο
Όπως είναι φυσικό η πίεση θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη, όμως ο Καπέλο έχει στα χέρια του ένα πολύ καλό υλικό προεξάρχοντος του αρχηγού Φραντσέσκο Τότι. Ο Τότι συνεπικουρούμενος απο τους Φραντσέσκο Αντονιόλι, Μάρκος Ασουνσάο(Βραζιλία), κριστιάνο Ζανέτι, Έμερσον(Βραζιλία), Χιντετόσι Νακάτα(Ιαπωνία), Βάλτερ Σάμιουελ(Αργεντινή), Καφού(Βραζιλία), Γκαμπριέλ Μπατιστούτα(Αργεντινή), Βιτσέντζο Μοντέλα, Μάρκο Ντελβέκιο, Βενσάν Καντελά(Γαλλία), Νταμιάνο Τομάζι, Άμπελ Μπάλμπο(Αργεντινή) θα κάνει το όνειρο των "λύκων" πραγματικότητα.
Στις 17 Ιουνίου του 2001 η εντός έδρας νίκη απέναντι στην Πάρμα με 3-1 την έφερνε για τρίτη φορά πρωταθλήτρια στην ιστορία της προκαλώντας όπως ήταν φυσικό φρενίτιδα ενθουσιασμού, ενώ τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς κατέκτησε και το Σούπερ Καπ κόντρα στην Φιορεντίνα.
Το 2002 έφτασε πολύ κοντά στο να διπλασιάσει τα πρωταθλήματα της αλλά έμεινε τελικά πίσω από την Γιουβέντους για μόλις ένα βαθμό 70 έναντι 71, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην προημιτελική φάση απο την Μπρέσια, ενώ στο Champions League έμεινε στην δεύτερη φάση των ομίλων.
Το 2003 στο Πρωτάθλημα τερμάτισε μόλις 8η, στο Κύπελλο έχασε στον τελικό από την Μίλαν, ενώ στο Champions League έμεινε και πάλι στην δεύτερη φάση των ομίλων. Το 2004 στην τελευταία χρονιά του Καπέλο τερμάτισε και πάλι στην δεύτερη θέση πολύ μακριά από την Μίλαν 71 έναντι 82, με τους "ροσονέρι" να τους αποκλείουν στην φάση των "8" στο Κύπελλο, και η Βιγαρεάλ την απέκλεισε στην φάση των "16" του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Την χρονιά 2004-2005 ο σύλλογος άλλαξε τέσσερις προπονητές Τσέζαρε Πραντέλι, Ρούντι Φέλερ, Λουίτζι Ντελ Νέρι και Μπρούνο Κόντι με συνέπεια στο Πρωτάθλημα να καταταγεί μόλις 8η, στο Champions League δεν προχώρησε πέρα απο τους ομίλους και μοναδικό θετικό ήταν η πρόκριση στον τελικό αλλά η Ίντερ με δύο νίκες πήρε το τρόπαιο.
Το καλοκαίρι του 2005 ανέλαβε ο Λουτσιάνο Σπαλέτι με τον οποίο η Ρόμα επανήρθε στην διεκδίκηση τίτλων. Κατέκτησε 2 ακόμα Κύπελλα φτάνοντας συνολικά τα 9 το 2007 και το 2008, το 2006 ήταν φιναλίστ, το Σούπερ Καπ του 2007 ενώ τερμάτισε στην 2η θέση του Πρωταθλήματος τρεις συνεχόμενες σεζόν το 2006, το 2007 και το 2008 με το τελευταίο μάλιστα να το χάνει για 3 πόντους απο την Ίντερ 82 έναντι 85.
Παράλληλα ανέδειξε παίκτες όπως οι Ντανιέλε Ντε Ρόσι, Σιμόνε Περότα, Αλμπέρτο Ακουιλάνι, Κρίστιαν Κίβου(Ρουμανία) και Μίρκο Βούτσινιτς(Μαυροβούνιο). Στις 17 Αυγούστου του 2008 ο Φράνκο Σένσι αφήνει την τελευταία του πνοή και την θέση του καταλαμβάνει η κόρη του Ροζέλα Σένσι.
Την περίοδο 2008-2009 οι "τζιαλορόσι" έκαναν κακό Πρωτάθλημα σε σχέση με τα προηούμενα χρόνια μένοντας στην 6η θέση, στο Κύπελλο ο "κακός της δαίμονας" Ίντερ την απέκλεισε την φάση των "8", στο δε Champions League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Άρσεναλ στα πέναλντι με 7-6.
Η περίοδο 2009-2010 ξεκίνησε με τον Σπαλέτι, όμως τον Σεπτέμβριο ανέλαβε ο Κλαούντιο Ρανιέρι με την Ρόμα να διεκδικεί το Πρωτάθλημα μέχρι τέλους και να το χάνει για 2 μόλις βαθμούς 80 έναντι 82 της Ίντερ, στο Κύπελλο επίσης έφτασε στον τελικό όπου και πάλι οι "νερατζούρι" κατέκτησαν το τρόπαιο, ενώ στην Ευρώπη αποκλείστηκε στους "32" του Europa League απο τον Παναθηναικό
Το καλοκαίρι του 2010 η Σένσι έρχεται σε συμφωνία με κονσόρτσιουμ Ιταλοαμερικάνων επιχειρηματιών και στις 16 Απριλίου του 2011 επικυρώνεται η παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών.
Μάλιστα ο πρόεδρος του συλλόγου Τζέιμς Παλότα τον Δεκέμβριο του 2012 ανακοινώνει την δημιουργία ενός καινούριου γηπέδου 60.000 θεατών στην περιοχή Tor di Valle.
Ο Ρανιέρι ξεκίνησε την σεζόν 2010-2011 μέχρι και τον Φεβρουάριο όταν στην θέση του προσελήφθη ο Βιτσεντσο Μοντέλα όπου στο Πρωτάθλημα κατετάγη 6η, στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε απο την Ίντερ, στο Champions League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Σαχτάρ Ντόνετσκ, ενώ απο τους "νερατζούρι" ηττήθηκε και στο Σούπερ Καπ.
Το καλοκαίρι του 2011 η Ρόμα κάνει την έκπληξη και προσλαμβάνει τον Λουίς Ενρίκε ο οποίος ξεκινάει με το "αριστερό" αφού μένει εκτός ομίλων Europa League απο την Σλόβαν Μπρατισλάβας. Ούτε πάντως και η συνέχεια ήταν η καλύτερη δυνατή αφενός στο Πρωτάθλημα μένει 7η και εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, και στο Κύπελλο αποκλείεται στα προημιτελικά απο την Γιουβέντους.
Το χαρτί Ενρίκε "κάηκε" και οι ιθύνοντες κάνουν την έκπληξη και φέρνουν ξανά στην ομάδα τον Ζντένεκ Ζέμαν, ο οποίος μένει στην ομάδα μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2013, με τον Αουρέλιο Αντρεατσόλι να την οδηγεί στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας όπου και γνωρίζει την ήττα απο την Λάτσιο, ενώ ούτε και απο το Πρωτάθλημα μπόρεσε να κερδίσει εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μένοντας στην 6η θέση.
Υπό την καθοδήγηση του Γάλλου Ρούντι Γκαρσιά διεκδίκησε μέχρι ενός σημείου το Πρωτάθλημα τόσο το 2013-2014 όσο και το 2014-2015 αλλά τελικά κατετάγη δεύτερη πίσω απο την Γιουβέντους σε ισάριθμες χρονιές ενώ στο Κύπελλο την πρώτη χρονιά αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Νάπολι την δε δεύτερη στα προημιτελικά απο την Φιορεντίνα
Την περίοδο 2014-2015 επανήρθε και στην Ευρώπη όπου στο μεν Champions League σταμάτησε στην φάση των ομίλων, στο δε Europa League αποκλείστηκε στους "16" απο την Φιορεντίνα.
Ο Γάλλος στα μισά της περιόδου 2015-2016 απολύθηκε και στην θέση του επανήρθε ο Λουτσιάνο Σπαλέτι τερματίζοντας τελικά στην 3η θέση εξασφαλίζοντας τα προκριματικά του Champions League, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Σπέτσια στα πέναλντι, ενώ στο Champions League αποκλείστηκε απο την Ρεάλ Μαδρίτης επίσης στην φάση των "16"
Το καλοκαίρι του 2016 αποκλείστηκε απο τους ομίλους του Champions League απο την Πόρτο. στο Europa League αποκλείστηκε στην φάση των "16" απο την Λυών, στο Κύπελλο Ιταλίας αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Λάτσιο.
Η μόνη παρηγοριά ήρθε απο το Πρωτάθλημα όπου έστω και την τελευταία αγωνιστική κατάφερε με την νίκη επί της Τζένοα κατέκτησε την 2η θέση κερδίζοντας την απευθείας είσοδο στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Αυτό όμως που έμεινε απο το παιχνίδι με τους "γκριφόνι" δεν ήταν άλλο απο το τελευταίο παιχνίδι του Φραντσέσκο Τότι με την κοκκινοκίτρινη φανέλα και στην συνέχεια ανέλαβε ρόλο τεχνικου διευθυντή στην ομάδα. To καλοκαίρι προσλαμβάνεται ο Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο, στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 3η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Τορίνο.
Στο Champions League τερμάτισε στην πρώτη θέση αν και ισόβαθμη με την Τσέλσι αλλά λόγω καλύτερων αποτελεσμάτων στα μεταξύ τους παιχνίδια πήρε την πρωτιά. Στους "16" απέκλεισε στην Σαχτάρ Ντόντεσκ, στα προημιτελικά κόντρα στην Μπαρτσελόνα έκανε την μεγάλη ανατροπή αφού αν και έχασε με 4-1 στο "Καμπ Νου" κατάφερε στην ρεβάνς με 3-0 να προκριθεί στα ημιτελικά όπου όμως η Λίβερπουλ την άφησε εκτός τελικού.
Την σεζόν 2018-2019 ο Ντι Φραντσέσκο ανανέωσε το συμβόλαιο του μέχρι το 2020 όμως στις 7 Μαρτίου 2019 απολύθηκε λόγω των κακών αποτελεσμάτων αντικαταστάθηκε απο τον Κλαούντιο Ρανιέρι.
Στο Πρωτάθλημα κατέληξε στην 6η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά με συντριβή απο την Φιορεντίνα. Στο Champions League προκρίθηκε ως δεύτερη πίσω απο την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά στους "16" αποκλείστηκε απο την Πόρτο.
Το καλοκαίρι του 2019 ο Πάολο Φονσέκα προσλήφθηκε στην θέση του Ρανιέρι, αποχώρησε ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι αφού το συμβόλαιο του δεν ανανεώθηκε, ενώ και ο Τότι παραιτήθηκε απο την θέση του κατηγορώντας την διοίκηση για απομόνωση και χωρίς λόγο στα κέντρα αποφάσεων του συλλόγου
Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 5η θέση, στο Κύπελλο αποκλείστηκε και πάλι στα προημιτελικά απο την Γιουβέντους αυτή την φορά. Στο Europa League προκρίθηκε απο την φάση των ομίλων ως δεύτερη πίσω απο την Μπασακσεχίρ, στους "32" απέκλεισε την Γάνδη, αλλά στους "16" αποκλείστηκε απο την Σεβίλλη.
Τον Δεκέμβριο του 2019 ο Παλότα ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για να πουλήσει την ομάδα. Οι συνεχείς πωλήσεις, η απουσία τίτλων και η φυγή των Τότι και Ντε Ρόσι έφεραν αντιδράσεις απο τους οπαδούς με πανό και διάφορες διαμαρτυρίες,
Τον Αύγουστο του 2020 ο Νταν Φρίντκιν με το ποσό των 591 εκατομμυρίων δολαρίων έγινε ο κύριος μέτοχος των "τζιαλορόσι" που είχαν πάρα πολλά χρέη και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για χρεωκοπία.
Στο Πρωτάθλημα με την 7η θέση πήρε εισιτήριο για την νεοσύστατη διοργάνωση του UEFA Conference League, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" απο την Σπέτσια και στο Europa League τερμάτισε πρώτη στον όμιλό της.
Στους "32" αποκλείστηκε απο την Μπράγκα, στους "16" την Σαχτάρ Ντόνετσκ, στα προημιτελικά τον Άγιαξ και στα ημιτελικά αποκλείστηκε απο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τον Φεβρουάριο του 2021 η Ρόμα ανακοίνωσε ότι οι εργασίες για το νέο γήπεδο στην περιοχή Tor di Valle σταμάτησαν, θεωρώντας ότι δεν είναι εφικτή η κατασκευή του
Το καλοκαίρι αποχώρησε ο Φονσέκα και στην θέση του ήρθε ο Ζοσέ Μουρίνιο, στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 6η θέση και στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ίντερ. Στο Conferenece League ξεκίνησε απο τον γύρο των πλει-οφ όπου απέκλεισε την Τράμπζονσπορ.
Στην φάση των ομίλων αν και δυσκολεύτηκε κατάφερε τελικά να προκριθεί ως πρώτη απο τον όμιλο της και στους "16" απέκλεισε την Φίτεσε. Στα προημιτελικά απέκλεισε την Μπόντο Γκλίμτ την οποία είχε βρει και στους ομίλους και μάλιστα είχε χάσει στην Νορβηγία 6-1.
Στα ημιτελικά πέρασε και το εμπόδιο της Λέστερ και στον τελικό της 25ης Μάϊου στην "Αρένα Κομπετάρε" των Τιράνων βρήκε απέναντι της την Φέγενορντ. Εκεί το γκολ του Τζανιόλο στο 32' χώρισε τις δύο ομάδες και χάρισε στην Ρόμα το ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Ρουί Πατρίσιο(Πορτογαλία), Ντικ Κάρσντορπ(Ολλανδία), Ρότζερ Ιμπάνιες(Βραζιλία), Μπράιαν Κριστάντε, Ματίας Βίνια(Ουρουγουάη), Κρις Σμόλινγκ(Αγγλία), Λορέντσο Πελεγκρίνι, Τάμι Έιμπραχαμ(Αγγλία), Ζορντάν Βερετού(Γαλλία), Τζιανλούκα Μαντσίνι, Νικολό Τζανιόλο, Σέρτζιο Ολιβέιρα(Πορτογαλία), Λεονάρντο Σπινατσόλα, Εντοάρντο Μποβέ, Νικόλα Ζαλέφσκι(Πολωνία)Χένρικ Μκχιταριάν(Αρμενία) αποτελούσαν το ρόστερ της ομάδας.
Το καλοκαίρι του 2022 η Ρόμα προχώρησε στην απόκτηση των Πάολο Ντιμπάλα και Αντρέα Μπελότι που είχαν μείνει ελεύθεροι απο την Γιουβέντους και την Τορίνο αντίστοιχα, ενώ η πιο σημαντική αναχώρηση ήταν του Νικολό Ζανιόλο ο οποίος πουλήθηκε στην Γαλατασαράι.
Στο Πρωτάθλημα αν και διεκδίκησε την είσοδο στις θέσεις που οδηγούν στο Champions League τελικά κατέληξε στην 6η θέση και στο Europa League, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε εντός έδρας απο την Κρεμονέζε στην φάση των "16".
Στο Εuropa League στην φάση των ομίλων τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Μπέτις και στην πρώτη φάση των νοκ-άουτ απέκλεισε την Σάλτσμπουργκ. Ακολούθησαν οι αποκλεισμοί των Σοσιεδάδ στους "!6", της Φεγενοορντ στους "8" και στα ημιτελικά της Μπάγερ Λεβερκούζεν, φτάνοντας σε δευετρο συνεχόμενο ευρωπαϊκό τελικό
Στην "Πούσκας Αρίνα" της Βουδαπέστης κόντρα στην Σεβίλλη ευτύχησε να προηγηθεί με τον Ντιμπάλα στο 35' αλλά στο 55' ισοφαρίστηκε απο αυτογκόλ του Μαντσίνι. Το 1-1 δεν άλλαξε ούτε στην υπολειπόμενη κανονική διάρκεια ούτε και στην ημίωρη παράταση και τα πάντα κρίθηκαν στην διαδικασία των πέναλντι.
Eκει όπου ο Μπόνο έπιασε το πέναλντι του Μαντσίνι, ο Ιμπάνιες έστειλε την μπάλα στο δοκάρι και έτσι με 4-1 οι Σεβιγιάνοι πανηγύρισαν το 7ο τρόπαιο της ιστορίας τους.
