Η απάντηση των Νοτίων

Μπορεί ο Βορράς να διαθέτει τις κορυφαίες ομάδες της χώρας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στην Νότια Ιταλία ομάδες οι οποίες έχουν γράψει ιστορία τόσο σε εγχώριο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Νάπολι περί ου ο λόγος είναι μάλιστα η τέταρτη δημοφιλέστερη ομάδα sστην χώρα σε επίπεδο οπαδών.

Η πρώτη προσπάθεια για δημιουργία ποδοσφαιρικής ομάδας στην πόλη της Νάπολι χρονολογείται απο τις αρχές του εικοστού αιώνα. Το 1904 ο Άγγλος Γουίλιαμ Πόθς μαζί με τον επίσης Άγγλο Μπάγιον και τους Ναπολιτάνους Κονφόρτι, Καταρίνα και Αμεντεο Σάλσι ιδρύουν τον σύλλογο Naples Foot-Ball & Cricket Club. 

To 1906 παραλείπεται το Cricket Club, και το 1912 υπήρξε η πρώτη ρήξη αφού οι Μπάγιον και Στεινέγκερ αποφάσισαν να φύγουν και να δημιουργήσουν ένα νέο σύλλογο με το όνομα US Internazionale Napoli.

Η αντιπαλότητα ανάμεσα στα δύο κλαμπ ήταν έντονη με τις δύο ομάδες να διεκδικούν το τοπικό πρωτάθλημα της Καμπανίας.  Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο δημιουργήθηκαν νέες ομάδες και το 1922 οι δύο σύλλογοι αποφάσισαν να συγχωνευθούν για να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα με το όνομα FBC Internaples.

Στις 23 Αυγούστου του 1926 τα μέλη του συλλόγου αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα νέο όνομα το Associazione Calcio Napoli  και πρώτο πρόεδρο τον Τζιόρτζιο Ασκαρέλι. Τα πρώτα χρόνια η νέα αυτή ομάδα προσπαθούσε να βρει τα πατήματα της με τους Ατίλιο Σαλούστρο και Μαρτσέλο Μίχαλικ να είναι οι πρώτοι που κλήθηκαν στην εθνική ομάδα της Ιταλίας, 

Άλλοι σημαντικοί ποδοσφαιριστές εκείνης της περιόδου ήταν οι Ερνέστο Γκίζι, Κάρλο Μπουσκάλια, Ντομένικο Καρίλιο, Ρομπέρτο Ντι Μαρτίνο, Πάολο και Γκοντράνο Ινοσέντι .

Στα πρώτα χρόνια της  δεκαετίας του '30 και υπό τις οδηγίες του Άγγλου προπονητή Γουίλιαμ Γκάρμπουτ η Νάπολι ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική, τερματίζοντας στην τρίτη θέση το 1933 και το 1934. Αντόνιο Βόγιακ και Αρνάλντο Σεντιμέντι αποτέλεσαν τις αιχμές του δόρατος των "παρτενοπέι" ενώ το 1935 απέκτησαν τον Γκιγιέρμο Στάμπιλε. 

Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη αφού φλέρταρε με τον υποβιβασμό το 1937 και το 1940, κάτι που έγινε το 1942 μια περίοδο μάλιστα που μετακινήθηκαν απο το "Stadio Giorgio Ascarelli" στο στάδιο "Arturo Collana".

O B' Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε κάθε αγωνιστική δραστηριότητα, και όταν επανεκκίνησε το Πρωτάθλημα το 1946 κέρδισε το εισιτήριο της ανόδου, όμως ύστερα απο δύο σεζόν ξαναυποβιβάστηκε λόγω  της συμμετοχής της σε σκάνδαλο δωροδοκίας. 

Στις αρχές της δεκαετίας του '50 επανήρθε στην μεγάλη κατηγορία και με τις μετεγγραφές των Μπρούνο Πεζάολα, του Βραζιλιάνου Λούις Βινίσιο, του Σουηδού Χάσε Τζέπσον, του Αμεντέο Αμαντέι και του Οτάβιο Μπουγκάτι προσπάθησε να κάνει την υπέρβαση αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να καταλάβει την τέταρτη θέση το 1953 με προπονητή τον Εράλντο Μοντσέλιο και το 1958 με προπονητή τον Αμαντέο Αμαντέι.

Το 1959 μετακινήθηκε στο Σαν Πάολο που είναι μέχρι και σήμερα η έδρα της, αλλά για μία ακόμη φορά το 1961 γνώρισε την πικρή γεύση του υποβιβασμού.

Ένα χρόνο αργότερα το 1962 ήρθε η ώρα του πρώτου τίτλου που ήταν το Κύπελλο όπου στον τελικό επικράτησε της Σπαλ με 2-1 χάρις στα  τέρματα των Τζιάνι Κορέλι και Πιερλουίτζι Ρονζόν και με προπονητή τον παλιό της ποδοσφαιριστή Μπρούνο Πεζάολα, που είχε ακόμα στην διάθεσή του τους Ακίλε Φρασκίνι, Μάουρο Γκάτι, Βιτσέντζο Μοντεφούσκο και Αντόνιο Τζιράρντο.

Στις 25 Νοεμβρίου του 1964 αποφασίστηκε και νέα αλλαγή του ονόματος με το Societa Sportiva Calcio Napoli να είναι και αυτό που παραμένει μέχρι και τις ημέρες μας. Με την επιστροφή της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία η ομάδα κατέλαβε την τρίτη θέση το 1966, ενώ το 1968 έφτασε πιο κοντά απο ποτέ στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος  μένοντας τελικά στην δεύτερη θέση πίσω απο την Μίλαν.

Η έλευση των Λουίτζι Πολιάνα, Ντίνο Τζόφ, Ζοσέ Αλταφίνι, Ομάρ Σίβορι, Ταρκίσιο Μπούρνιτς, Κούρτ Χάμριν(Σουηδία), Άντζελο Σορμάνι και Αντόνιο Τζουλιάνο και στην συνέχεια των Τζιουζέπε Μπρουσκολότι, Σλαβατόρε Εσπόζιτο, Τζιουζέπε Σαβόλντι, Κάρλο Μπράλια και Σέρτζιο Κλερίτσι, έδωσαν ώθηση στον σύλλογο απο την Καμπανία να κοντράρει στα ίσια τις ομάδες του Βορρά ειδικά την δεκαετία του '70, κατέλαβε το 1971 με προπονητή τον Τζιουζέπε Τσιαπέλα, το 1974 την τρίτη θέση και το 1975 την δεύτερη πίσω απο την Γιουβέντους με δύο βαθμούς διαφορά με προπονητή τον Λουίς Βινίσιο

Το 1976 ήρθε και το δεύτερο Κύπελλο επικρατώντας στον τελικό της Βερόνα με 4-0 με δύο γκολ του Σαβόλντι, ένα του Τζιόρτζιο Μπράλια και το αυτογκόλ του Τζινούλφι με προπονητή τον Αλμπέρτο Ντελφράτι, ενώ το 1977 έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων όπου αποκλείστηκε απο την Άντερλεχτ, 

Παρόλα αυτά η δίψα για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος ήταν έντονη και προς αυτή την κατεύθυνση αποκτούνται ποδοσφαιριστές παγκοσμίου κλάσης όπως ο Ολλανδός Ρούντ Κρόλ, ο Αργεντίνος Ραμόν Ντίαζ, ο Βραζιλιάνος Ντιρσέου, και μαζί με τους ντόπιους Κλαούντιο Βινατσάνι, Μορένο Φερράριο, Λουτσιάνο Καστελίνι, Ραιμόντο Μαρίνο, Κοσταντσο Τσελεστίνι χωρίς όμως άμεσο αποτέλεσμα αφού η καλύτερη θέση που πήρε ήταν η τρίτη το 1981 με προπονητή τον Ρίνο Μαρκέζι.

Ο Κοράντο Φερλαίνο που βρισκόταν στον προεδρικό θώκο απο το 1969 το καλοκαίρι του 1984 αποφάσισε να κάνει την κίνηση που έμελλε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας της ομάδας, αγοράζοντας τον Ντιέγκο Μαραντόνα απο την Μπαρτσελόνα με το ποσό των 12 εκατομμυρίων ευρώ. Μαζί με τον σπουδαίο Αργεντινό ήρθαν στην ομάδα και οι Τσίρο Φερράρα, Σαλβατόρε Μπάνι, Ντάνιελ Μπερτόνι, και η τρίτη θέση το 1986 ήταν το προμήνυμα ότι κάτι καλό έμελλε να γίνει.

Πράγματι την αμέσως επόμενη περίοδο με προπονητή τον Οτάβιο Μπιάνκι και με σημαντικές προσθήκες τους Μπρούνο Τζιορντάνο, Φερνάντο Ντε Νάπολι, Αντρέα Καρνεβάλε κατέκτησε το Πρωτάθλημα αλλά και το Κύπελλο συντρίβοντας την Αταλάντα με 4-0.

Σε μία προσπάθεια μεγαλύτερης ενδυνάμωσης αποκτήθηκαν το καλοκαίρι του 1987 και του 1988 οι Βραζιλιάνοι Καρέκα και Αλεμάο για να πλαισιώσουν τον Μαραντόνα και παρότι το 1988 και το 1989 τερμάτισαν δεύτεροι πίσω από Μίλαν και Ίντερ αντίστοιχα, κατέκτησαν τον πρώτο και μοναδικό ευρωπαϊκό τίτλο το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στην Στουτγκάρδη.

Κατά σειρά απέκλεισε τους ΠΑΟΚ, Λοκομοτίβ Λειψίας, Μπορντό, Γιουβέντους και Μπάγερν Μονάχου στα ημιτελικά. Στους τελικούς στο "Σαν Πάολο" επικράτησε με 2-1 και στο "Νέκαρ Στάντιον" ήρθε ισόπαλη με 3-3. 

Ο Μπιάνκι αποχώρησε απο τους "παρτενοπέι" ανέλαβε  ο Αλμπέρτο Μπιγκόν οδηγώντας την στο δεύτερο Πρωτάθλημα της ιστορίας της το 1990, και το Σούπερ Καπ Ιταλίας απέναντι στην Γιουβέντους.

Όμως τα γεγονότα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας με τον Μαραντόνα να ζητάει απο τον κόσμο της Νάπολι να υποστηρίξει την Αργεντινή στον ημιτελικό απέναντι στην Ιταλία, αλλά και το γεγονός ότι στο Πρωτάθλημα πήρε την νίκη στο Μπέργκαμο απέναντι στην Αταλάντα λόγω ενός κέρματος που έπεσε στον Αλεμάο μιας και η διαφορά με την δεύτερη Μίλαν ήταν δύο βαθμοί διαφορά προκάλεσαν διάφορες υποψίες και φήμες.

Ο "Πίμπε ντε Όρο" βρέθηκε θετικός σε αντιντόπινγκ κοντρόλ στην κοκαΐνη και του επιβλήθηκε 15μηνη αποχή απο τους αγωνιστικούς χώρους βάζοντας τους τίτλους τέλους στην πορεία του στην Ιταλία. Ο ίδιος πάντως αλλά και η Νάπολι κατηγόρησαν τις αρχές ότι ήταν προσχεδιασμένο λόγω των γεγονότων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.      

Παρά το σοκ της αποχώρησης οι "τσιουκαρέλι" κινήθηκαν δυνατά στο μετεγγραφικό πεδίο αποκτώντας τους Τζιανφράνκο Τζόλα, Ντανιέλ Φονσέκα(Ουρουγουάη), Φάμπιο Καναβάρο, Γιόνας Τέρν(Σουηδία), Σεμπαστιάνο Νέλα και Λοράν Μπλάν(Γαλλία) χωρίς όμως να κερδίσουν κάποιο τίτλο.

Κλαούντιο Ρανιέρι, Μπιάνκι ξανά, Μαρτσέλο Λίπι, Βιτσέντζο Γκουερίνι, Βουγιαντίν Μπόσκοφ(Σερβία)  και Λουίτζι Σιμόνι πέρασαν απο τον πάγκο της, αλλά το άσχημο ήταν ότι εκείνη την περίοδο άρχιζαν να εμφανίζονται οικονομικά προβλήματα, αναγκάζοντας την να πουλήσει τους καλύτερους παίκτες της

Η μόνη φορά που έφτασε κοντά σε τίτλο ήταν το 1997 όταν έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας αλλά γνώρισε την ήττα απο την Βιτσέντζα, και την περίοδο 1997-1998 υποβιβάστηκε στην SERIE B.

Παρέμεινε δύο σεζόν στην δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία 1998-1999 και 1999-2000, όμως η χαρά δεν κράτησε πολύ αφού την περίοδο 2000-2001 ξαναυποβιβάστηκε. Κάρλο Ματσόνε, Ρέντσο Ουλιβιέρι, Βάλτερ Νοβελίνο, Ζντένεκ Ζέμαν(Τσεχία), Εμιλιάνο Μοντένικο, Λουίτζι Ντε Κάνιο και Φράνκο Κολόμπα σε ένα νέο "γαιτανάκι" αλλαγών στην τεχνική ηγεσία. 

Τα πράγματα ήταν σε οριακό σημείο, ο σύλλογος "κόλλησε" στην κατηγορία για τρεις σεζόν, ώσπου το καλοκαίρι του 2004 κηρύχθηκε πτώχευσή με συνέπεια να χαθεί ακόμα και το όνομα. Τότε ανέλαβε τον σύλλογο ο παραγωγός ταινιών Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις επανίδρυσε το κλαμπ με το όνομα Napoli Soccer, ξεκινώντας απο την SERIE C1 

Εκεί έμεινε δύο σεζόν (2004-2005 με προπονητή τον Τζιανπιέρο Βνετούρα και 2005-2006). Toν Μάιο του 2006 επανήρθε στην SERIE B, και ο Ντε Λαουρέντις  αγόρασε το όνομα επαναφέροντας το Societa Sportiva Calcio Napoli.

To 2007 επανήρθε στην μεγάλη κατηγορία με προπονητή τον Εντοάρντο Ρέχα ο οποίος παρέμεινε στον σύλλογο μέχρι και τον Μάρτιο του 2009, οδηγώντας την Νάπολι στο Πρωτάθλημα στην 8η θέση την περίοδο 2007-2008, στην 12η την περίοδο 2008-2009, ενώ στο Κύπελλο την περίοδο 2007-2008 αποκλείστηκε απο την Λάτσιο στην φάση των "16" και την περίοδο 2008-2009 στα προημιτελικά απο την Γιουβέντους στα πέναλντι

Τον Ρέχα διαδέχτηκε ο Ρομπέρτο Ντοναντόνι ο οποίος ξεκίνησε την σεζόν 2009-2010, αλλά τον Οκτώβριο του 2009 απολύθηκε και στην συνέχεια ανέλαβε ο Βάλτερ Ματσάρι. Εκείνη την σεζόν κατέλαβε την 6η θέση ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Γιουβέντους.

Ύστερα απο πολλά χρόνια την περίοδο 2010-2011 βρέθηκε σε θέσεις που οδηγούν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και μάλιστα στα προκριματικά του Champions League με την 3η θέση, στο δε Κύπελλο αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Ίντερ στα πέναλντι

Ύστερα απο πολλά χρόνια ήρθε και ένας τίτλος το Κύπελλο Ιταλίας την περίοδο 2011-2012, όταν και επικράτησε της Γιουβέντους με 2-0 στο "Ολίμπικο" της Ρώμης. Στο πρωτάθλημα κατέληξε στην 5η θέση, ενώ στην Ευρώπη κατάφερε απο έναν δύσκολο όμιλο να περάσει στην φάση των "16" όπου και αποκλείστηκε στην παράταση απο την Τσέλσι

Με κύρια όπλα την επιθετική τριάδα των Έντινσον Καβάνι(Ουρουγουάη), Εζεκίελ Λαβέτσι(Αργεντινή) και Μάρεκ Χάμσικ(Σλοβακία) αλλά και τους Πάολο Καναβάρο, Κριστιάν Μάτζιο, Γκοκχάν Ινλέρ(Ελβετία) και Ούγκο Καμπανιάρο να συγκροτούν ένα δεμένο σύνολο.

Η σεζόν 2012-2013 ξεκίνησε με την ήττα στο Σούπερ Καπ απο την Γιουβέντους με 4-2 στο Πεκίνο,  αλλά στο Πρωτάθλημα διεκδίκησε μέχρι ενός σημείου την πρώτη θέση απο την "Γηραιά Κυρία" μένοντας τελικά δεύτερη με 78 βαθμούς έναντι 87, καταφέρνοντας να κερδίσει απευθείας θέση τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, Τέλος στο Κύπελλο αποκλείστηκε απο την Μπολόνια εντός έδρας στην φάση των "16". 

Τον Μάιο του 2013 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Ράφα Μπενίτεθ(Ισπανία), αποκτήθηκαν οι Γκονζάλο Ιγκουαίν(Αργεντινή), Χοσέ Καγιεχόν(Ισπανία), Ντρις Μέρτενς(Βέλγιο), Πέπε Ρέινα(Ισπανία) και Λορέντσο Ινσίνιε

Στους ομίλους του Champions League έμεινε στην τρίτη θέση παρότι ισοβάθμησε με 12 βαθμούς τόσο με την Μπορούσια Ντόρτμουντ όσο και με την Άρσεναλ, στο Europa League απέκλεισε στους "32" την Σουόνσι, αλλά στους "16" την απέκλεισε η Πόρτο. Στο Πρωτάθλημα έμεινε στην 3η θέση αλλά έφτασε σε μία ακόμα κατάκτηση Κυπέλλου την δεύτερη μέσα σε τρία χρόνια όταν και επικράτησε της Φιορεντίνα στο "Ολίμπικο" με 3-1.

Η σεζόν 2014-2015 ξεκίνησε με την κατάκτηση του ιταλικού Σούπερ Καπ απέναντι στην Γιουβέντους στην Ντόχα στην διαδικασία των πέναλντι. Στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 5η θέση, αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου απο την Λάτσιο, ενώ μετά τον αποκλεισμό απο την Αθλέτικ Μπιλμπάο απο τα πλει-οφ του Champions League, στο Europa League έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου και αποκλείστηκε απο την Ντνίπρο.

Το καλοκαίρι του 2015 ο Μπενίτεθ αποχώρησε απο το "Σαν Πάολο" και στην θέση του ήρθε ο Μαουρίτσιο Σάρι. Οι "παρτενοπέι" τερμάτισαν στην δεύτερη θέση πίσω απο την Γιουβέντους με 82 έναντι 91, κερδίζοντας την απευθείας θέση στους ομίλους του Champions League, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ίντερ και στο Europa League αποκλείστηκε στην φάση των "32" απο την Βιγιαρεάλ.

Ο Σάρι παρέμεινε και την νέα σεζόν με την Νάπολι να παίρνει την πρόκριση απο τους ομίλους του Champions League ως πρώτη αλλά στην φάση των "16" αποκλείστηκε απο την Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ στο Κύπελλο έμεινε εκτός τελικού απο την Γιουβέντους.

Στο Πρωτάθλημα οι "παρτενοπέι" κατέκτησαν την 3η θέση και θα μπουν στην διαδικασία των προκριματικών του Champions League ούτως ώστε να πάρουν το εισιτήριο για τους "χρυσοφόρους" ομίλους της διοργάνωσης.

H περίοδος 2017-2018 ξεκίνησε με την πρόκριση στους ομίλους του Champions League αποκλείοντας στην φάση των πλει-οφ την γαλλική Νίς με δύο νίκες με το ίδιο σκορ 2-0. Εκεί όπου έμεινε στην τρίτη θέση πίσω απο Μάντσεστερ Σίτι και Σαχτάρ Ντόνετσκ, "πέφτοντας" στο Europa League όπου αποκλείστηκε στους "32" απο την Λειψία.

Στο Πρωτάθλημα έμεινε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Γιουβέντους με τέσσερις βαθμούς διαφορά, στο δε Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Αταλάντα. Το καλοκαίρι του 2018 ο Σάρι αποχώρησε και στην θέση του ήρθε ο Κάρλο Αντσελότι, στο Πρωτάθλημα και πάλι κατέλαβε την 2η θέση πίσω απο τους "μπιανκονέρι", στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Μίλαν.

Στην Ευρώπη αν και ισοβάθμησε στην δεύτερη θέση με την Λίβερπουλ "έπεσε" στο Europa League όπου στους "32" απέκλεισε την Ζυρίχη, στους "16" την Σάλτσμπουργκ και στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Άρσεναλ.

Ο Αντσελότι ξεκίνησε και την σεζόν 2019-2020 όμως στις 10 Δεκεμβρίου απολύθηκε λόγω των κακών αποτελεσμάτων στο Πρωτάθλημα αν και στο Champions League πήρε την πρόκριση απο την φάση των ομίλων πίσω απο την Λίβερπουλ.

Στην θέση του ήρθε ο Τζενάρο Γκατούζο και κατάφερε να την φέρει στην 7η θέση του Πρωταθλήματος αλλά το κυριότερο κατέκτησε το Κύπελλο στην διαδικασία των πέναλντι  στην Ρώμη. Δεν μπόρεσε να προχωρήσει στην Ευρώπη αφού το εμπόδιο της Μπαρτσελόνα αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο.

Ο Γκατούζο παρέμεινε και την νέα σεζόν 2020-2021 όπου στο Πρωτάθλημα έχασε την τελευταία αγωνιστική την 4η θέση και τους ομίλους του Champions League απο την Γιουβέντους, στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Αταλάντα ενώ έχασε και το Σούπερ Καπ απο την Γiουβέντους στην Ρέτζιο Εμίλια.

Στο Europa League πέρασε ως πρώτη απο τον όμιλό της, αλλά στους "32" αποκλείστηκε απο την Γρανάδα. Το καλοκαίρι του 2021 ο Γκατούζο αποχώρησε και στην θέση του ήρθε ο Λουτσιάνο Σπαλέτικαι στο Πρωτάθλημα κατέλαβε την 3η θέση και το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League.

Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των "32" στην παράταση απο την Φιορεντίνα, στην Ευρώπη στο Europa League ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με την Σπαρτάκ Μόσχας αλλά έμεινε δεύτερη και στην ενδιάμεση φάση των νοκ-άουτ αποκλείστηκε απο την Μπαρτσελόνα.

Η χρονιά 2022-23 θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη των Ναπολιτάνων αφού ύστερα απο 33 χρόνια αναμονής ήρθε το πολυπόθητο σκουντέτο στην Καμπανία. Σε ένα καλοκαίρι στο οποίο αποχώρησαν σημαντικοί παίκτες όπως οι Λορέντσο Ινσίνιε,  Αρκάντιους Μίλικ(Πολωνία), Ντρίς Μέρτενς (Βέλγιο) και Καλιντού Κουλιμπαλί(Σενεγάλη), ενώ η πιο σημαντική απόκτηση δεν ήταν άλλη απο αυτή του Γεωργιανού Κβίτσα Κβαρατσκχέλια.

Στο Πρωτάθλημα απο την αρχή έδειξε τις διαθέσεις της βρέθηκε απο νωρίς στην κορυφή την οποία δεν την άφησε ποτέ, με τους Βίκτορ Οσιμέν(Νιγηρία) και Κβαρατσκχέλια να κάνουν απόσβεση των χρημάτων που δόθηκαν με τον Νιγηριανό να πετυχαίνει 26 τέρματα σε 32 παιχνίδια, ενώ ο "Κβαραντόνα" 12 γκολ σε 34 παιχνίδια.

Ο αποκλεισμός στο Κύπελλο στα πέναλντι απο την Κρεμονέζε στην φάση των "16" εντός έδρας δεν "κλόνισε" τους "παρτενοπέι" και ουσιαστικά απέμενε η μαθηματική οριστικοποίηση του τίτλου που έγινε πέντε αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος στην έκτος έδρας ισοπαλία με την Ουντινέζε.

Οσιμέν, Κβαρατσκχέλια, Άλεξ Μερέτ, Κιμ Μιν Γιάε(Νότιος Κορέα), Μάριο Ρουί(Πορτογαλία), Ελίφ Ελμάς(Βόρεια Μακεδονία), Ίρβινγκ Λοσανο(Μεξικό), Ματίας Ολιβέιρα(Ουρουγουάη), Τζιοβάνι Σιμεόνε(ργεντινή), Μπαρτος Μπερεζίνσκι(Πολωνία), Τζιοβάνι Ντι Λορέντσο, Πιότρ Ζιελίνσκι(Πολωνία), Τανγκουί Εντομπελε(Γαλλία), Αντρέ Ανγκίσα(Καμερούν), Ματέο Πολιτάνο, και Τζιάκομο Ρασπαντόρι οδήγησαν την ομάδα στην κορυφή.

Καλή πορεία πραγματοποίησε και στο Champions League όπου βγήκε πρώτη στον όμιλό της έστω και σε ισοβαθμία με την Λίβερπουλ και στους "16" απέκλεισε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Στα προημιτελικά απέναντι στην Μίλαν δεν κατάφερε να προσπεράσει το εμπόδιο των "ροσονέρι" με ήττα 1-0 και ισοπαλία 1-1.

Πολλοί ίσως να μην περίμεναν ότι μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων ο Λουτσιάνο Σπαλέτι ανακοίνωνε την αποχώρηση του απο τον πάγκο της ομάδας ύστερα απο μια διετία όπου σε 96 παιχνίδια είχε 62 νίκες, 16 ισοπαλίες και 18 ήττες.

Ακούστηκαν αρκετά ονόματα όπως του Λουίς Ενρίκε, του Τζιανπιέρο Γκασπερίνι, του Βιτσέντσο Ιταλιάνο, του Τιάγκο Μότα και του Γιούλιαν Νάγκελσμαν, όμως κανείς απο όλους αυτούς δεν ήταν ο διάδοχός του Σπαλέτι.

Στις 15 Ιουνίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Γάλλου Ρούντι Γκαρσιά παλιού γνώριμου του ιταλικού ποδοσφαίρου απο την θητεία του στην Ρόμα, ενώ ήδη αποχώρησε ο Κιμ για την Μπάγερν