Στις 6 Φεβρουαρίου του 1958, πριν από 55 χρόνια ακριβώς στο
Μόναχο σημειώθηκε ένα από τα δύο πιο αιματηρά περιστατικά που συγκλόνισαν την
ποδοσφαιρική κοινότητα και όλο τον πλανήτη. Η πτήση 609 της Βρετανικής
Ευρωπαϊκής Αεροπορίας συνετρίβει παρασύροντας μαζί της την αφρόκρεμα του
αγγλικού ποδοσφαίρου και κόβοντας την πορεία μιας από τις πλέον ταλαντούχες
ομάδες που γνώρισε ο κόσμος.
Μερικές φορές οι όμορφες ιστορίες δεν έχουν καλό τέλος, αλλά
άσχημη κατάληξη. Έτσι συνέβη και με την ελπιδοφόρα Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ της
δεκαετία του ΄50. Ο Σερ Ματ Μπάσμπι και το επιτελείο του μετά το τέλος του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου, «χτένισε» όλη τη Γηραιά Αλβιώνα ώστε να δημιουργήσει μια
νεανική ομάδα πλούσια σε ικανότητες και τα κατάφερε! Έφερε στο «Ολντ Τράφορντ»
παίκτες όπως οι Μπόμπι Τσάλτον, Μπίλι Γουίλαν, Ντάνκαν Έντουαρντς, Κένι
Μόργκανς και άλλους πολλούς, οι οποίοι στην πορεία και παρά το νεαρό της
ηλικίας τους, κόντραραν επί ίσοις όροις πιο έμπειρους και συνηθισμένους στον πρωταθλητισμό
συλλόγους.
Μάλιστα τη διετία ΄55-΄57
ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι της πρώτης κατηγορίας (προπομπός της
σημερινής Πρέμιερ Λιγκ), κατακτώντας τα πρωταθλήματα με την πλειοψηφία των
ποδοσφαιριστών να μην ξεπερνάει τα 22 χρόνια! Εκτός συνόρων έγινε το πρώτο
αγγλικό κλαμπ που έλαβε μέρος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης και μάλιστα
στην παρθενική του παρουσία έφτασε μέχρι στα ημιτελικά του θεσμού. Όμως ο
αριθμός «3» έμελλε να είναι φαρμακερός…
Εκείνη την περίοδο οι «κόκκινοι διάβολοι» ήταν μέσα και στους
τρεις στόχους. Πρωτάθλημα, κύπελλο Αγγλίας και Ευρώπη. Ήταν έξι βαθμούς πίσω
από την πρωτοπόρο Γουλβς με 14 αγωνιστικές πριν το τέλος. Ταυτόχρονα βρίσκονταν
σε εξαιρετική φόρμα με 11 παιχνίδια αήττητη προσβλέποντας στην κατάκτηση του
τρίτου συνεχόμενου τίτλου. Μέχρι τότε μόνο η Χάντερσφιλντ και η Άρσεναλ το
είχαν καταφέρει και έλπιζε να γίνει το τρίτο της λίστας.
Όσον αφορά τις εξωτερικές υποχρεώσεις τους ήταν ένα βήμα
πριν αγωνιστούν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στους «4» της κορυφαίας
διασυλλογικής διοργάνωσης. Επικράτησαν στα προημιτελικά με 2-1 τον Ερυθρό
Αστέρα στο Μάντσεστερ και στον επαναληπτικό στο Βελιγράδι έφεραν ισοπαλία 3-3.
Τυπικά εξασφάλισαν την πρόκριση αλλά λογάριαζαν χωρίς τον «βαρκάρη»…
Κατά την επιστροφή στα πάτρια εδάφη, το Airspeed Ambassador G-ALZU που τους μετέφερε έκανε στάση για
ανεφοδιασμό στη γερμανική πόλη το μεσημέρι της 6ης Φεβρουαρίου μέσα
σε κλίμα πανηγυρικό για την πρόκριση. Παρότι ο καιρός ήταν άσχημος δεν ήθελαν
να καθυστερήσουν την επιστροφή τους, καθώς την προηγούμενη εβδομάδα εξαιτίας
των συνεχόμενων μετακινήσεων έφεραν λόγω κούρασης εκτός έδρας ισοπαλία με την
Μπέρμιγχαμ (3-3). Στην περιοχή εκείνη την ώρα χιόνιζε. Οι δύο πρώτες απόπειρες
για απογείωση απέτυχαν, αλλά ο πιλότος Τζέιμς Θάιν απέκλεισε το ενδεχόμενο ολονύχτιας
παραμονής και απογείωσης το επόμενο πρωινό. Η τρίτη προσπάθεια ήταν και η
μοιραία. Η χιονόπτωση είχε δημιουργήσει ένα στρώμα λάσπης στο τέλος του
αεροδιαδρόμου και λίγο πριν την ανύψωση του σκάφους, χάθηκε ο έλεγχος,
προσέκρουσε στον φράκτη με το ένα φτερό βρήκε σε σπίτι και στο τέλος το
αεροσκάφος διαλύθηκε. Το ρολόι έδειχνε 15:04 τοπική ώρα (16:04 ώρα Ελλάδος)…
Το αποτέλεσμα ήταν συνταρακτικό. Από τους 44 επιβαίνοντες,
20 άτομα έχασαν ακαριαία τη ζωή τους, ενώ άλλοι τρεις –μεταξύ των οποίων και ο
συγκυβερνήτης Κένεθ Ρέιμεντ- υπέκυψαν στα τραύματά τους κατά την παραμονή τους
στο νοσοκομείο. Στον αντίποδα, ανάμεσα στους τυχερούς ήταν ο 20χρονος τότε
Μπόμπι Τσάρλτον και ο Σκωτσέζος προπονητής. Παρά το σοκ και το ξεκλήρισμα όσοι απέμειναν,
έδειξαν απαράμιλλο σθένος. Πάνω στον διασωθέντα μεσοεπιθετικό θα στηριχτεί ο
Μπάσμπι, για να δημιουργήσει μέσα από τις στάχτες ως άλλος φοίνικας την παρέα
που δέκα χρόνια αργότερα θα φτάσει στην κορυφή της Γηραιάς Ηπείρου!
Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο ο Θάιν όσο και ο Ρέιμεντ ήταν
εμπειρότατοι πιλότοι, καθώς αμφότεροι έλαβαν μέρος στον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο ως
μέλη της RAF με αρκετές
καταρρίψεις στο ενεργητικό τους. Παρά τον αρχικό καταλογισμό ευθυνών σε βάρος
του πρώτου, εν τέλει υπεύθυνη για την τραγωδία αποφάνθηκε η υπηρεσία του
αεροδρομίου που δεν κράτησε ασφαλή τον αεροδιάδρομο.
Αυτό ήταν το τραγικό τέλος μιας ομάδας που ετοιμάζονταν να
καταπλήξει όλο τον κόσμο και να διαμορφώσει ένα διαφορετικό ποδοσφαιρικό
«γίγνεσθαι». Το «νήμα της ζωής» κόπηκε απότομα σε νεαρά παιδιά. Η Αγγλία
περίμενε από εκείνα να σηκώσουν το ανάστημα μετά τους διασυρμούς από την
Ουγγαρία, αλλά η Άτροπος είχε άλλη άποψη.
