Ψηλός και επιβλητικός, με ύψος 1.91 δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, ηγετικός αλλά και νευρικός τόσο με συμπαίκτες όσο και με αντιπάλους όπως με τον Ιαν Ραίτ της Άρσεναλ τον Νοέμβριο του 1996 όταν και κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια. Χωρίς αμφιβολία όμως ο Πέτερ Σμάιχελ είναι ένας απο τους κορυφαίους τερματοφύλακες όλων των εποχών με πλήθος ομαδικών και προσωπικών επιτυχιών
Γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1963 στην περιοχή Γκλάντσειξ κοντά στην Κοπεγχάγη. Ο πατέρας του Άντονι ήταν Πολωνός και μάλιστα μέχρι το 1970 κατείχε και την πολωνική υπηκοότητα όταν και απέκτησαν μαζί με την οικογένειά του την δανέζικη υπηκοότητα.
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην περιοχή Χέγιε-Γκλαντσάξε, για να ακολουθήσει η BK Hero που διέθετε ένα απο τα καλύτερα προγράμματα ποδοσφαίρου για νέους στην χώρα. Το 1979 η ΒΚ Hero και η ΒΚ Gladsaxe συγχωνεύτηκαν στην Gladsaxe-Hero BK με τον Σμάιχελ ήδη να παίρνει τις πρώτες του κλήσεις στις μικρές εθνικές ομάδες.
Ανέβηκε κατηγορίες με την ομάδα με την οποία είχε 46 συμμετοχές και το 1984 θα ενταχθεί στην Χβντόβρε με την οποία αγωνίστηκε για τρία χρόνια μέχρι το 1987 αγωνιζόμενος σε 78 παιχνίδια πετυχαίνοντας μάλιστα και 6 γκολ.
Πριν παίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο πέρασε απο πολλές δουλειές, στο τμήμα βαφής εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας, αλλά οι ανησυχίες για την ασφάλεια τον οδήγησαν στην παραίτησή του. Ακολούθησε ως καθαριστής σε σπίτια ηλικιωμένων, υπάλληλος γραφείου και διευθυντής πωλήσεων στο WWF, στην εταιρία δαπέδων του πεθερού του και στην διαφημιστική εταιρία του προέδρου της Χβιντόβρε Νίλς Έρικ Μάντσεν.
Όλα αυτά μέχρι να έρθει η Μπρόντμπι και να του προσφέρει επαγγελματικό συμβόλαιο συνεργασίας. Εκεί θα κάνει το μεγάλο ξεπέταγμα θα κατακτήσει τέσσερα Πρωταθλήματα το 1987, το 1988, το 1990 και το 1991και το Κύπελλο του 1989, έχοντας 139 παιχνίδια και 2 γκολ συνολικά, αλλά οι παρουσίες του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1990-1991 θα τον κάνουν ευρύτερα γνωστό.
Θα φτάσει στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ όπου θα αποκλειστεί στο τελευταίο λεπτό απο την Ρόμα, με τον Σμάιχελ να κρατάει απαραβίαστη την εστία του σε εφτά παιχνίδια. Αυτές οι εμφανίσεις συν τις παρουσίες με την εθνική ομάδα θα προσελκύσει τον ενδιαφέρον του Άλεξ Φέργκιουσον.
Το καλοκαίρι του 1991 οι "μπέμπηδες" θα τον αγοράσουν με το ποσό των 505. 000 λιρών, μια κίνηση που σε συνδυασμό με τον ερχομό του Ερίκ Καντονά θα ανεβάσουν επίπεδο την Γιουνάιτεντ και τον Σκωτσέζο να την ονομάζει ως την "ποδοσφαιρική κλοπή του αιώνα".
5 Πρωταθλήματα 1993, 1994, 1996, 1997 και 1999, 3 Κύπελλα 1994, 1996 και 1999, 1 Λιγκ Καπ το 1992, 4 Σούπερ Καπ το 1993, το 1994, το 1996 και το 1997, το Champions League τo 1999 στην Βαρκελώνη κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1991 κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα σε 398 παιχνίδια όπου και πέτυχε 1 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1999 θα αποφασίσει να φύγει απο την Αγγλία και θα υπογράψει διετές συμβόλαιο συνεργασίας με την Σπόρτιγκ Λισαβόνας. Στην πρώτη του χρονιά θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα, αλλά την δεύτερη χρονιά θα πέσει κάτω απο την δέυτερη θέση κάτι που είχε να συμβεί απο τα χρόνια της Χβιντόβρε.
Άν και είχε εκφράσει την επιθυμία να παραμείνει ένα ακόμα χρόνο στα "λιοντάρια", τον Ιανουάριο του 2001 τελικά αποφάσισε να φύγει με την ολοκλήρωση του συμβολαίου του, ύστερα απο 66 παιχνίδια. Θα επιστρέψει στην Αγγλία στο Μπέρμιγχαμ για την Άστον Βίλα για ένα χρόνο όπου θα αγωνιστεί σε 36 παιχνίδια όπου και εκεί πέτυχε 1 γκολ.
Θα κλείσει την καριέρα του στο Μάντσεστερ όχι όμως με την Γιουνάιτεντ, αλλά με την Σίτι όπου θα αγωνιστεί σε 31 παιχνίδια και τον Απρίλιο του 2003 θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση.
Στις 20 Μάϊου του 1987 στην Λιβαδειά κόντρα στην Ελλάδα για την προκριματική φάση των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ θα κάνει ντεμπούτο με την εθνική Δανίας. Θα είναι στην αποστολή για το EURO 1988 όπου θα παίξει σε δύο παιχνίδια κόντρα σε Δυτική Γερμανία και Ιταλία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα στα γήπεδα της Σουηδίας θα πάρει την θέση της Γιουγκοσλαβίας λόγω του εμπάργκο που της είχε επιβληθεί απο τον ΟΗΕ, στην τελική φάση. Θα είναι βασικός γκολκίπερ σε όλα τα παιχνίδια, στον ημιτελικό κόντρα στην Ολλανδία στην διαδικασία των πέναλντι θα αποκρούσει αυτό του Μάρκο Φαν Μπάστεν, το μοναδικό χαμένο στην διαδικασία ενώ θα συμπεριληφθεί στην κορυφαία ομάδα του τουρνουά.
Στον τελικό οι "ρόλιγκανς" θα επικρατήσουν και της Γερμανίας με 2-0 και θα ολοκληρώσουν την μέχρι τότε μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών ίσως σε όλα τα αθλήματα. Στο EURO 1996 στην Αγγλία θα παίξει σε τρία παιχνίδια, αλλά θα αποκλειστεί απο την φάση των ομίλων
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας θα δώσει για πρώτη και τελευταία φορά το παρών σε τελική φάση. Θα παίξει και στα πέντε παιχνίδια με την Βραζιλία να την αποκλείει απο την προημιτελική φάση της διοργάνωσης.
Τελευταία μεγάλη διοργάνωση το EURO 2000 στα γήπεδα της Ολλανδίας και του Βελγίου παίζοντας και στα τρία παιχνίδια του ομίλου, αλλά με την Δανία να αποκλείεται. Στις 25 Απριλίου του 2001 στην Κοπεγχάγη κόντρα στην Σλοβενία θα πραγματοποιήσει την τελευταία του εμφάνιση με την Δανία.
Συνολικά θα πραγματοποιήσει 129 εμφανίσεις που τον φέρνει στην πρώτη θέση όλων των εποχών, ενώ έχει πετύχει και ένα τέρμα κόντρα στο Βέλγιο σε φιλικό παιχνίδι στην Κοπεγχάγη στις 3 Ιουνίου του 2000.
Τον Δεκέμβριο του 1999 αγόρασε την Χβιντόβρε, αλλά τον Ιούνιο του 2002 αποχώρησε. Απο το 2003 εώς το 2005 εργάστηκε στο BBC ως αναλυτής για το παιχνίδι της ημέρας και στην συνέχεια εργάστηκε στο δανέζικο κανάλι TV3+ που είχε τα δικαιώματα των αγώνων του Champions League .
Τον Αύγουστο του 2007 είχε ενεργό συμμετοχή στην πρόταση για την αγορά της Μπρόντμπι, η οποία τελικά δεν προχώρησε, ενώ τον Απρίλιο του 2018 είχε δικό του σόου στο κρατικό κανάλι της Ρωσίας το Russia Today προκαλώντας την έντονη κριτική απο τα δανέζικα media.
Το 2001 σε μια ψηφοφορία που διοργάνωσε το Reuters στην οποία πήραν μέρος 200.000 συμμετέχοντες, τον ψήφισαν ως τον καλύτερο τερματοφύλακα όλων των εποχών μπροστά απο τον Λεβ Γιασίν και τον Γκόρντον Μπάνκς.
Το 2003 εισήχθη στο αγγλικό Hall of Fame, είναι επίσης ενταγμένος στο δανέζικο, ενώ το 2004 η FIFA και ο Πελέ τον συμπεριέλαβε στους 100 κορυφαίους εν ζωή ποδοσφαιριστές. Βραβεύτηκε ως κορυφαίος τερματοφύλακας σε συλλογικό επίπεδο απο την UEFA την περίοδο 1997-1998, κορυφαίος της Premier League την περίοδο 1995-1996 και κορυφαίος τερματοφύλακας της UEFA τρείς σεζόν το 1992, το 1993 και το 1998.
