"Είναι ο καλύτερος κεντρικός μέσος της τελευταίας δεκαπενταετίας-εικοσαετίας. Είναι εκπληκτικός παίκτης που διαθέτει τα πάντα. Μπορεί να μοιράσει ασίστ, να σκοράρει, είναι δυνατός δεν μπορείς να του πάρεις εύκολα την μπάλα και δεν κάνει λάθη". Αυτά δήλωνε ο Τσάβι το 2014 για τον Πόλ Σκόουλς έναν απο τους βασικούς πυλώνες της μεγάλης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου του 1975 στο Σάλφορντ και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στο Λάνγκλει ενώ παράλληλα τα πήγαινε περίφημα και στο κρίκετ. Στα 14 του ξεκίνησε να προπονείται με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Δεν ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το 1992 το Κύπελλο U-18, την επόμενη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό μαζί με τον Φιλ Νέβιλ. Στις 23 Ιουλίου του 1993 έγινε επαγγελματίας όμως θα περίμενε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1994 για να κάνει ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα.
Η μετεγγραφή του Μαρκ Χιούζ για την Τσέλσι του έδωσε ακόμα περισσότερο χώρο στο βασικό σχήμα αποτελώντας τον παρτενέρ του Άντι Κόουλ στην θέση του τιμωρημένου Ερίκ Καντονά, για τους δύο πρώτους μήνες της σεζόν.
Εκείνη την σεζόν 1995-1996, κατέκτησε το ντάμπλ, την σεζόν 1996-1997 το Πρωτάθλημα, ενώ πανηγύρισε και την κατάκτηση 2 Σούπερ Καπ το 1996 και το 1997. Τον Σεπτέμβριο του 1997 όταν ο Κιν τραυματίστηκε στο γόνατο μετατοπίστηκε στην θέση του κεντρικού μέσου όπου έμελλε να γράψει ιστορία.
Την σεζόν 1998-1999 θα αποτελέσει ένας απο τους παίκτες-κλειδιά για να φτάσουν ι "μπέμπηδες" στο "τρέμπλ" (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Champions League και τον Δεκέμβριο το Διηπειρωτικό κποντρα στην Παλμέιρας.
Στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στην Νιούκαστλ θα πετύχει ένα απο τα δύο τέρματα της αναμέτρησης, ενώ θα είναι άτυχος αφού λόγω καρτών δεν θα αγωνιστεί στον τελικό του "Καμπ Νου" απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου.
Θα ακολουθήσουν δύο ακόμα Πρωταθλήματα το 2000, το 2001, ενώ το καλοκαίρι του 2001 ο ερχομός του Βερόν θα αναγκάσει τον Φέργκιουσον για να χωρέσει και τους δύο να τον τοποθετήσει σε ένα ρόλο δελυτερου επιθετικού ππισω απο τον Φαν Νιστελρόι.
Την σεζόν 2002-2003 θα πετύχει 20 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις βοηθώντας την Μάντσεστερ να κατακτήσει το Πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ. Την σεζόν 2003-2004 θα κατακτήσει το Κύπελλο, ενώ έχασε το δεύτερο μισό της περιόδου 2005-2006, λόγω προβλημάτων στην όραση και εκφράστηκαν φόβοι ότι αυτά τα προβλήματα μπορούν να τον οδηγήσουν και στην πρόωρη ολοκλήρωση της καριέρας του.
Θα το ξεπεράσει και την επόμενη σεζόν 2006-2007 θα πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις κατακτώντας το Πρωτάθλημα, που θα τον φέρουν στην κορυφαία ομάδα της χρονιάς για την Premier League και στους υποψήφιους για τον καλύτερο παίκτη της χρονιάς.
Λόγω προβλήματος στο γόνατο τον Οκτώβριο του 2007 θα μείνει εκτός δράσης μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου του 2008. Θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα και θα γίνει για δεύτερη φορά Πρωταθλητής Ευρώπης στο "Λουζνίκι" της Μόσχας κόντρα στην Τσέλσι, ενώ θα κατακτήσει και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων κόντρα στην Λίγκα Ντε Κίτο.
Θα ακολουθήσουν τρία Πρωταθλήματα το 2009, το 2011 και το 2013, 2 Λιγκ Καπ το 2009 και το 2010, 2 Σούπερ Καπ το 2008 και το 2010. Τον Μάιο του 2011 θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση και θα ενταχθεί στο προπονητικό σταφ, όμως τον Ιανουάριο του 2012 λόγω και των πολλών τραυματισμών αποφασίζει να επανέρθει για να βοηθήσει την Γιουνάιτεντ.
Θα επεκτείνει το συμβόλαιο του για ένα ακόμα χρόνο και στις 11 Μάϊου του 2013 ανακοινώνει και επίσημα την δεύτερη και οριστική του ολοκλήρωση της καριέρας του. Φόρεσε την φανέλα της Γιουνάιτεντ 718 φορές τρίτος στην σχετική λίστα και 155 γκολ, 10ος στην σχετική λίστα.
Στις 24 Μάϊου του 1997 στο Μάντσεστερ κόντρα στην Νότιο Αφρική σε φιλικό παιχνίδι έκανε ντεμπούτο με τα "λιοντάρια". Θα είναι παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας όπου θα αγωνιστεί και στα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης, πετυχαίνοντας ένα γκολ κόντρα στην Τυνησία.
Θα ακολουθήσει το EURO 2000 σε Βέλγιο και Ολλανδία, το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας το 2002 όπου θα είναι παρών και στα πέντε παιχνίδια και το EURO 2004 στην Πορτογαλία όπου στις 24 Ιουνίου στην Κοϊμπρα κόντρα στην Πορτογαλία στα προημιτελικά θα πραγματοποιήσει την 66η και τελευταία του παρουσία, έχοντας πετύχει και 14 τέρματα.
Τον Αύγουστο του 2004 είχε ανακοινώσει την πρόθεση του να αποχωρήσει απο την εθνική ομάδα τόσο για οικογενειακούς λόγους, αλλά και για να αφοσιωθεί στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κατά καιρούς υπήρχαν φήμες ότι θα μπορούσε να ξανακληθεί, όπως στην περίπτωση του Στίβ Μακλάρεν που τον Οκτώβριο του 2006 είχε δηλώσει ότι είχε ρωτήσει τον Σκόουλς δύο φορές μάλιστα, εάν θα ήθελε να ξανακληθεί στην εθνική αλλά εκείνος αρνήθηκε.
Μία ακόμα κίνηση ήταν και αυτή του Φάμπιο Καπέλο τον Μάιο του 2010, πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής που τον προσέγγισε αλλά και τότε αρνήθηκε γιατί ήθελε να περάσει χρόνο με την οικογένειά του.
Ο ίδιος πάντως σε συνέντευξή του τον Ιούνιο είχε αναφέρει ότι εάν ο Καπέλο τον είχε προσεγγίσει νωρίτερα δεν θα απέκλειε το ενδεχόμενο να δεχόταν. Ένα μήνα αργότερα σε νέα του συνέντευξη δήλωσε ότι ίσως να πήρε την λάθος απόφαση.
Ήταν ο ορισμός του παίκτη του τα κάνω όλα στο γήπεδο, αυτός που ουσιαστικά σύστησε σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο το λεγόμενο "οκτάρι" κάνοντας πράγματα και παραπάνω ακόμη απο τον οργανωτή το "δεκάρι" της εκάστοτε ομάδας.
Ήταν δε τέτοια η ποιότητα του που αρκετές σημαντικές προσωπικότητες πέραν του Τσάβι, όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Έντγκαρ Ντάβιντς, ο Μαρτσέλο Λίπι, ο Μπόμπι Τσάρλτον, ο Άλαν Χάνσεν, ο Σώκρατες, ο Κάρλος Τέβες, ο Λουίς Φίγκο, ο Πεπ Γκουαρντιόλα και ο Αντρέα Πίρλο, εκφράστηκαν με κολακευτικά λόγια για την παρουσία του, ο δε Τιερί Ανρί τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο παίκτη της Premier League συνολικά.
Το 2014 μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του ανέλαβαν την Σάλφορντ με σκοπό να την ανεβάσουν κατηγορία, ενώ τον Σεπτέμβριο πούλησαν το 50% στον επιχειρηματία Πίτερ Λιμ. Στο πρώτο μισό της σεζόν 2013-2014 ήταν βοηθός του Νικι Μπατ στην U-19 της Γιουνάιτεντ.
Όταν ο Μόγιες απολύθηκε και προσλήφθηκε ο Ράιαν Γκίγκς του ζητήθηκε και αυτός δέχτηκε να αναλάβει ποστο στο τεχνικό τιμ μέχρι το τέλος της σεζόν. Τον Ιανουάριο του 2015 μαζί με τον Φιλ Νέβιλ ανέλαβαν για ένα ματς την τεχνική ηγεσία της Σάλφορντ στην θέση του Φιλ Πάουερ.
Τον Φεβρουάριο του 2019 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Όλνταμ, αλλά δεν έκατσε πολύ αφού τον Μάρτιο παραιτήθηκε έχοντας μόλις μία νίκη σε 7 παιχνίδια, κατηγορώντας τον ιδιοκτήτη της ομάδας Αμπντάλα Λεγκσαλάμ για παρεμβατισμό στο έργο του.
Τον Οκτώβριο του 2020 ανέλαβε ως προσωρινός πρώτος προπονητής της Σάλφορντ έως ότου βρεθεί αντικαταστάτης του Γκράχαμ Αλεξάντερ. Έμεινε δύο παιχνίδια και στην συνέχεια παρέδωσε στον Ρίτσαρντ Γουέλενς.
Τον Σεπτέμβριο του 2008 εισήχθη στο αγγλικό Hall of Fame, ενώ έχει περάσει και απο τα μίντια απο το Sky Sports και το BT Sports, απο το ITV για την κάλυψη των αγώνων του Champions League και των αγώνων της εθνικής Αγγλίας, ενώ απο τον Αύγουστο έχει δική του στήλη στον Independent.
Μαζί με τους παλιούς συμπαίκτες του δημιούργησαν στο Μάντσεστερ ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα με τον τίτλο University Academy 92 προσφέροντας ευρύτερα μαθήματα πέραν των παραδοσιακών πτυχίων και προσελκύουν φοιτητές που δεν μπαίνουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
