Ράιαν Γκίγκς "Στρατιώτης Ράιαν"

Στην έβδομη τέχνη, μια από τις μεγαλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών ήταν η «διάσωση του στρατιώτη Ράιαν», η οποία απέφερε στον Στίβεν Σπίλμπεργκ πέντε βραβεία Όσκαρ. Στον κόσμο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπάρχει ένας άλλος Ράιαν, ο Γκιγκς, ο οποίος προσέφερε σαν πιστός στρατιώτης 27 συναπτά έτη στους αγωνιστικούς χώρους με αμέτρητες διακρίσεις και τρόπαια.

Ότι και να πει κάποιος για τον Ουαλό ποδοσφαιριστή πάλι λίγο θα είναι. Είτε αφορά το αγωνιστικό του πρόσωπο, είτε ακόμη και την προσωπική του ζωή. Ο Ράιαν Τζόσεφ Ουίλσον όπως ήταν αρχικά το ονοματεπώνυμό του γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1973 στο Κάντον του Κάρντιφ και μεγάλωσε σε μια μικρή γειτονιά στο Ελάι όπου ο πατέρας του Ντάνι ήταν αστέρι της ομάδας ράγκμπι της πόλης. 

Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια καθώς, από τη μία γνώρισε τον κοινωνικό ρατσισμό από τη στιγμή που ο πατέρας του ήταν μιγάς (έγχρωμος ο παππούς του). «Δεν επιθυμώ να κρύψω τις ρίζες μου, ούτε το διατυμπανίζω. Είμαι αυτός που είμαι. Είμαι υπερήφανος για τις «μαύρες ρίζες» μου και για το «μαύρο αίμα» που ρέει στις φλέβες μου», θα δηλώσει σε μια συνέντευξη. 

Από την άλλη τα ενδοοικογενιακά προβλήματα τον στιγμάτισαν με το χωρισμό των γονιών του. Η μεταφορά της βαλίτσας του πατέρα του στο σταθμό του λεωφορείου τον γέμισε με θυμό για εκείνον. Ήταν ο πρώτος του ήρωας και ένιωσε προδομένος. Η σκηνή αυτή αποτέλεσε ένας από τους λόγους να αλλάξει επίθετο και να πάρει εκείνο της μητέρας του. Τέτοιες καταστάσεις τον σφυρηλάτησαν.

Ο Ράιαν Γκιγκς μετακόμισε μαζί με τους δικούς του σε ηλικία 6 ετών στο Σουίντον μια πόλη που βρίσκεται κοντά στο Μάντσεστερ και έμαθε τα πρώτα μυστικά της «στρογγυλής θεάς» ως μέλος των ακαδημιών της… μισητής Μάντσεστερ Σίτι. Αλλά, ο τεχνικός της Γιουνάιτεντ,  Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, μετά από προτροπή του τμήματος σκάουτινγκ του συλλόγου τον… έκλεψε στην κυριολεξία μέσα από τα χέρια των «πολιτών». 

Αυτή η απόφαση του νεαρού Ράιαν αποδείχτηκε τελικά πέρα για πέρα σωστή, δεν είναι συχνό φαινόμενο να βλέπεις παίκτη εκτός της θέσεως του τερματοφύλακα, να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε κορυφαίο σύλλογο του πλανήτη από παιδί μέχρι τα δεύτερα «άντα». 

Να τον παρακολουθείς να αγωνίζεται με την ίδια θέρμη ένα κλικ πριν σαρανταρίσει όπως όταν έκανε την παρθενική του εμφάνιση στον αγωνιστικό χώρο με την πρώτη ομάδα σε ηλικία 17 μόλις ετών.

Με την άλλοτε Νιούτον Χιθ κατέκτησε ούτε ένα ή δύο αλλά 34 συλλογικούς τίτλους, εκ των οποίων δεκατρία πρωταθλήματα(1993, 1994,1996,1997,1999,2000,2001,2003,2007,2008,2009,2011,2013),  4 Κύπελλα(1994,1996,1999,2003), 3 Λιγκ Καπ(1992,2006,2009), 9 Σούπερ Καπ(1993,1994,1996,1997,2003,2007,2008,2010,2013), 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1991 κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, 2 Τσάμπιονς Λιγκ το 1999 στην Βαρκελώνη κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου και το 2008 στην Μόσχα κόντρα στην Τσέλσι, 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο κόντρα στην Παλμέιρας το 1999 και 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 2008 κόντρα στην Λίγκα ντε Κιτο. 

Έχοντας συνολικά 963 συμμετοχές που τον φέρνει στην πρώτη θέση της λίστας όλων των εποχών, ενώ έχει πετύχει και 168 τέρματα που τον φέρνει στην έβδομη θέση όλων των εποχών. Όσο για το προσωπικό του παλμαρέ, θα μπορούσε άνετα να κοσμήσει ένα ολόκληρο μουσείο. 

Από παίκτης της χρονιάς του 2009 για την αγγλική λίγκα μέχρι και στην καλύτερη ενδεκάδα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης για το 2002. Στον αντίποδα, δεν κατάφερε κάτι το ιδιαίτερο σε εθνικό επίπεδο από τη στιγμή που τιμούσε τα χρώματα ενός αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος το οποίο δεν έχει ιδιαίτερες δυνατότητες όπως είναι εκείνη των «δράκων». 

Έκανε ντεμπούτο στις 16 Οκτωβρίου του 1991 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Γερμανία στην Νυρεμβέργη και τελευταία παρουσία στις 6 Φεβρουαρίου του 2007 για τα προκριματικά του EURO 2008 στο Κάρντιφ κόντρα στην Τσεχία.   

Συμμετείχε 64 φορές με την Ουαλία σημειώνοντας 12 γκολ, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν περισσότερες, ωστόσο ο Σκωτσέζος προπονητής τον δεν άφηνε -όπως και άλλους- να λαμβάνει μέρος σε διεθνείς φιλικές αναμετρήσεις.

Το 2012 στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου συμμετείχε με την εθνική ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας στο ολυμπιακό τουρνουά, όπου αγωνίστηκε σε τέσσερα παιχνίδια πετυχαίνοντας και ένα γκολ.

Ο πολύπειρος αριστερός εξτρέμ, εντός γηπέδου είναι πρότυπο επαγγελματία. Στη μέχρι τώρα καριέρα του δεν είχε αποβληθεί ποτέ του με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Μόνο μια φορά αντίκρισε τη δεύτερη κίτρινη και αυτή αγωνιζόμενος για λογαριασμό της χώρας του το 2001, σε ματς με τη Νορβηγία στο πλαίσιο των προκριματικών του Μουντιάλ του 2002.

Τον Ιούλιο του 2013 παράλληλα ως ποδοσφαιριστής ανέλαβε και πόστο στο τεχνικό τιμ του Ντέιβιντ Μόγιες. Όταν ο Μόγιες απολύθηκε στις 22 Απριλίου του 2014 ανέλαβε αυτός να την οδηγήσει στα υπολειπόμενα παιχνίδια της σεζόν όπου σε 4 αγώνες, είχε 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα.

Παρέμεινε και στο πλευρό του Λουίς Φαν Χάαλ, αλλά όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Ζοσέ Μουρίνιο ο ίδιος ανακοίνωσε την αποχώρηση του στις 2 Ιουλίου του 2016 κλείνοντας ένα μεγάλο κεφάλαιο 29 ετών της ζωής του.

Στις 15 Ιανουαρίου του 2018 αποδέχθηκε την πρόσκληση της Εθνικής Ουαλίας να αναλάβει προπονητής της και κατάφερε να την οδηγήσει στην τελική φάση του EURO 2020 για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση, ενώ την οδήγησε και στην πρώτη κατηγορία του Nations League.

Όσο ήρεμος είναι εντός αγωνιστικών χώρων, άλλο τόσο… άτακτος είναι εκτός. Παρότι πατέρας δύο παιδιών, αποτέλεσε χαρακτηριστικό παράδειγμα της παροιμίας: «τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι». Η αδυναμία του στο «ωραίο φύλο» ήταν λίγο-πολύ γνωστή, αλλά κανείς δεν περίμενε να φτάσει σε σημείο να διατηρεί δεσμό οχτώ χρόνια με τη γυναίκα του αδερφού του.

Οι αγγλικές σκανδαλοθηρικές εφημερίδες γνωστές για τις… ορέξεις τους πήραν «φωτιά» και οι δηλώσεις του οικογενειακού περιβάλλοντος κάλυπταν καθημερινά τα εξώφυλλα, με αποκορύφωμα τους χαρακτηρισμούς του αδερφού του στο πρόσωπό του Ράιαν ως «σκουπίδι και φελλό».

Στις 3 Νοεμβρίου του 2020 σύμφωνα με τα βρετανικά ΜΜΕ επιτέθηκε στην σύντροφό του Κέιτ Γκρενβίλ με αποτέλεσμα να την τραυματίσει ελαφρά. Όπως ανέφέρε η Daily Mail, η επιχείρηση της αστυνομίας πραγματοποιήθηκε λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Κυριακής όταν ενημερώθηκε για το συμβάν.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της αστυνομίας «κληθήκαμε λίγο μετά τις 10 το βράδυ για μια αναστάτωση Μια γυναίκα ηλικίας 30 ετών ήταν ελαφρά τραυματισμένη. Συλλάβαμε έναν 46χρονο για επίθεση». Ο Γκιγκς αφέθηκε τελικά ελεύθερος αφού κατέβαλε εγγύηση.