"Δεν νομίζω ότι είμαι ο κύριος πρωταγωνιστής. Ένας απο τους πρώτους που έφερνε μια καινούρια προοπτική στην θέση, ήταν ο Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ που έπαιζε με τα πόδια και έδωσε μια άλλη ώθηση στην θέση του τερματοφύλακα. Έχω εμπνευστεί απο τον τρόπο παιχνιδιού του". Με αυτά τα λόγια ο Μάνουελ Νόιερ απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο την συνεισφορά του Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ ένας απο τους πιο ολοκληρωμένους και καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών.
Γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1970 στην πόλη Φόορχουτ και ξεκίνησε την καριέρα του απο την τοπική ομάδα την VV Foreholte και στην συνέχεια μεταπήδησε στην VV Noordwijck. Τότε προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Λούις Φαν Χάαλ ο οποίος δούλευε στον Άγιαξ και τον πρότεινε στον "Αίαντα".
Το 1990 εντάχθηκε στην ομάδα υπό τις οδηγίες του Λίο Μπενάκερ και το 1992 πήρε την ευκαιρία του και έγινε βασικός. Η μετάβαση δεν ήταν εύκολη αφού αντικατέστησε τον Στάνλει Μέτσο ο οποίος είχε μεγάλο μερίδιο στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1991-1992, και ήταν αγαπημένος του κόσμου.
Δεν το έβαλε όμως κάτω και αποτέλεσε σημαντικό γρανάζι για τα "τρομερά μωρά" του Φαν Χάαλ, κατακτώντας 4 Πρωταθλήματα(1994,1995,1996,1998), 3 Κύπελλοα(1993,1998,1999), 3 Σούπερ Καπ(1993,1994,1995), το Champions League κόντρα στην Μίλαν στην Βιέννη το 1995, το Διηπεριωτικό κόντρα στην Γκρέμιο και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1995 κόντρα στην Σαραγόσα.
Το καλοκαίρι του 1999 ύστερα απο 312 συμμετοχές και 1 γκολ κόντρα στην Ντε Γκράαφσαπ στις 3 Μάιου του 1998 με πέναλντι, ήρθε η ώρα να φύγει απο την Ολλανδία. Επόμενος σταθμός η Ιταλία και η Γιουβέντους όπου εκεί όμως δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα απόδοσης και την δεύτερη χρονιά απογοήτευσε πλήρως.
Η Γιουβέντους τότε θα στραφεί στον Μπουφόν, με τον Φαν Ντε Σαρ να διαμηνύει στους "μπιανκονέρι" ότι δεν θα παραμείνει στον σύλλογο για να είναι ρεζέρβα του, ζητώντας να φύγει απο το Τορίνο. Έτσι ύστερα απο 88 παιχνίδια, τον Αύγουστο του 2001 η Φούλαμ θα έρθει σε συμφωνία με την "Γηραιά Κυρία" και με το ποσό των 7 εκατομμυρίων λιρών θα τον φέρει στο Λονδίνο.
Στο "Κρείβεν Κότατζ" θα αναζωογονηθεί, θα αγωνιστεί σε 154 παιχνίδια και τον Ιούνιο του 2005 θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του Φέργκιουσον. Ένας Φέργκιουσον ο οποίος είχε επιδιώξει να τον φέρει στο "Όλντ Τράφορντ" και το καλοκαίρι του 1999, αλλά τότε ο Φαν Ντερ Σαρ είχε επιλέξει Ιταλία.
Θα κατακτήσει 4 Πρωταθλήματα(2007,2008,2009,2011), 1 Λιγκ Καπ το 2006, 3 Σούπερ Καπ(2007,2008,2010), το Champions League στην Μόσχα κόντρα στην Τσέλσι όπου στην διαδικασία των πέναλντι απέκρουσε το τελευταίο πέναλντι του Ανελκά δίνοντας το τρόπαιο στους "κόκκινους διαβόλους", και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 2008 κόντρα στην LDU Quito σε 266 παιχνίδια.
Την περίοδο 2008-2009 θα αναδειχθεί καλύτερος τερματοφύλακας της σεζόν στην Αγγλία, εκείνη την περίοδο θα κρατήσει απαραβίαστη την εστία του για 1.311 λεπτά και 14 παιχνίδια, που αποτέλεσε ρεκόρ της Πρέμιερ Λιγκ, Αγγλίας, αλλά και το παγκόσμιο ρεκόρ για μια σεζόν.
Επίσης παρά το γεγονός ότι η Μάντσεστερ ηττήθηκε απο την Μπαρτσελόνα στο "Ολίμπικο" της Ρώμης στον τελικό του Champions League αναδείχθηκε καλύτερος Ευρωπαίος τερματοφύλακας απο την UEFA κάτι που το είχε καταφέρει και με τον Άγιαξ το 1995, ενώ συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη εντεκάδα του τουρνουά.
Τα δύο επόμενα χρόνια θα χάσει αρκετά παιχνίδια λόγω τραυματισμών και τον Δεκέμβριο του 2010 ο Φεργκιουσον είχε επιβεβαιώσει τις φήμες, ότι στο τέλος της σεζόν 2010-2011, ο Φαν Ντερ Σαρ θα αποσυρόταν απο την ενεργό δράση.
Άν και αρχικά τις διέψευσε, τον Ιανουάριο του 2011 τις επιβεβαίωσε και στις 22 Μάϊου του 2011 κόντρα στην Μπλάκπουλ, φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Τελευταία του παρουσία στον τελικό του Champions League κόντρα στην Μπαρτσελόνα στο "Γουέμπλει" στις 28 Μάϊου σε ηλικία 40 ετών, όντας ο γηραιότερος παίκτης που εμφανίστηκε σε τελικό Champions League .
Άν και βρισκόταν στην 23αδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Ηνωμένων Πολιτειών το 1994, με την εθνική ομάδα έκανε ντεμπούτο στις 7 Ιουλίου του 1995 κόντρα στην Λευκορωσία στο Μίνσκ για τα προκριματικά του EURO 1996, Στα γήπεδα της Αγγλίας θα πάρει μέρος στην πρώτη του μεγάλη διοργάνωση όπου θα είναι βασικός και στα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης.
Παρών και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 όπου με τους "οράνιε" θα φτάσει στα ημιτελικά και θα αγωνιστεί και στα εφτά παιχνίδια της διοργάνωσης. Στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας στο EURO του 2000 θα αγωνιστεί και στα τέσσερα παιχνίδια, και σε 5 αγώνες στο EURO του 2004 στην Πορτογαλία
Το 2006 θα δώσει το παρών στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του όπου θα παίξει και στα τέσσερα παιχνίδια του τουρνουά, ενώ το 2008 σε Αυστρία και Ελβετία στο EURO θα παίξει σε τρία παιχνίδια.
Στις 15 Οκτωβρίου του 2008 στο Όσλο κόντρα στην Νορβηγία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα πραγματοποιήσει την 130η και τελευταία εμφάνιση του με την "πορτοκαλί" φανέλα, δεύτερος στην σχετική λίστα πίσω απο τον Γουέσλι Σνάιντερ.
Ολοκληρώνοντας την καριέρα του τον Δεκέμβριο του 2012 ανέλαβε το πόστο του εμπορικού διευθυντή του συλλόγου, θέση που την κατείχε μέχρι και τον Νοέμβριο του 2016 όταν και ανέλαβε τον ρόλο του διευθύνοντος συμβούλου.
Τον Μάρτιο του 2016 η πρώτη του ομάδα η VV Noordwijck αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού ο βασικός της τερματοφύλακας και ζήτησε απο τον Φαν Ντερ Σαρ να την βοηθήσει. Ο ίδιος αποδέχτηκε την πρόσκληση απέκρουσε και πέναλντι μάλιστα με την ομάδα του να αναδεικνύεται ισόπαλη με τους Jodan Boys με 1-1.
Απο τον Σεπτέμβριο του 2013 εκπροσωπεί τους ολλανδικούς συλλόγους στην θέση του Μάαρτεν Φοντάιν στο συμβούλιο της ECA(European Club Associations). Το 2012 ίδρυσε το Edwin Van Der Sar Foundation που έχει σαν σκοπό την υποστήριξη ατόμων με εγκεφαλικά τραύματα στους τομείς της αποκατάστασης, της συμμετοχής και της πρόληψης.
Άλλωστε το βίωσε και σε προσωπικό επίπεδο αφού τα Χριστούγεννα του 2009 η σύζυγός του Αν-Μαρί φαν Κέστερεν υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία και παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο.
