Για τα αργεντίνικα μέσα, ο Ρενέ Χάουζμαν ήταν ότι πλησιέστερο είχε βγεί στην θέση του δεξιού εξτρέμ απο την εποχή του Ομάρ Κορμπάτα. Διέθετε εξαιρετική ντρίμπλα, ταχύτητα, ξεπέταγμα στον αγωνιστικό χώρο, δεν είναι τυχαία η δήλωση του Μενότι ότι ο Χάουζμαν είναι μίξη Μαραντόνα και Γκαρίντσα.
Γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1953 στην πόλη Λα Μπάντα στην επαρχία του Σαντιάγκο Ντελ Εστέρο, αλλά στην ηλικία των τεσσάρων ετών μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του στο Μπουένος Άιρες. Ξεκίνησε στις ακαδημίες της Club Atletico Excursionistas, αλλά επαγγελματικά έκανε το μεγάλο βήμα στους αντιπάλους στους Defensores de Belgrano τους οποίους στην πρώτη του μόλις χρονιά το 1972 οδήγησε στην άνοδο στην Primera B.
Βλέποντας τα κατορθώματα του ο τότε προπονητής της Ουρακάν Λουίς Σέζαρ Μενότι τον φέρνει ως δανεικό στο "Πάρκε Πάτριτσιος" μια κίνηση που θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα αφού η έλευση του στην αριστερή πλευρά της επίθεσης θα βοηθήσει το "αερόστατο" να κατακτήσει το Μετροπολιτάνο του 1973.
Η ταυτόχρονη παρουσία Μπαζίλε, Μπρίντιζι, Χάουζμαν, Μπάμπινγκντον, Ρούσο, Λαρόσα και Καρασκόσα ώθησε πολλούς δημοσιογράφους να την χαρακτηρίσουν ως μία από τις καλύτερες αργεντίνικες ομάδες όλων των εποχών.
Και για τον ίδιο όμως αυτή η εφταετία που πέρασε μέχρι το 1980 με 266 συμμετοχές και 108 γκολ ήταν το απόγειο της καριέρας του αφού η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη εξαιτίας του εθισμού του στο αλκοόλ με το οποίο πάλευε καθ'όλη την διάρκεια της ζωής του.
Έχει πει ό ίδιος ότι σε ένα παιχνίδι απέναντι στην Ρίβερ Πλέιτ στο οποίο σκόραρε κιόλας δεν το θυμόταν καν γιατί ήταν μεθυσμένος σε όλο τον αγώνα. Ακολούθησαν σύντομα περάματα από Ρίβερ Πλειτ, Κόλο-Κόλο, η χάρη του έφτασε ακόμα και στην Νότιο Αφρική το 1983 στους Amazulu FC.
Ένα μικρό πέρασμα και πάλι από την Ουρακάν, η Ιντεπεντιέντε με την οποία κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1984 για να κλείσει την καριέρα του το 1985 στους Club Atletico Excursionistas. Ο "Loco" έκανε ντεμπούτο στην Εθνική Αργεντινής στις 17 Μάιου του 1973 απέναντι στην Ουρουγουάη στο Μπουένος Άιρες για το Copa Lipton.
To "βάπτισμα του πυρός" σε μεγάλη διοργάνωση το πήρε στα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 όταν και αγωνίστηκε και στα έξι παιχνίδια της διοργάνωσης 4 ως βασικός και 2 ως αλλαγή, πετυχαίνοντας τρία τέρματα απέναντι σε Ιταλία, Αϊτή και Ανατολική Γερμανία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα στην χώρα του ανακηρύχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής αγωνιζόμενος σε έξι παιχνίδια του τουρνουά(μόνη εξαίρεση το παιχνίδι με την Βραζιλία στην δεύτερη φάση) πετυχαίνοντας ένα γκολ απέναντι στο Περού.
Τελευταία του εμφάνιση στις 25 Ιουλίου του 1979 απέναντι σε μια επίλεκτη ομάδα που ονομαζόταν Rest of the World στο Μπουένος Άιρες, φτάνοντας συνολικά τις 55 έχοντας πετύχει και 13 γκολ.
Την περίοδο 2008-2009 ήταν στο προπονητικό σταφ του Άνχελ Κάπα στην Ουρακάν, χωρίς όμως όπως έχει πει ο ίδιος να πληρωθεί. Το 2017 αποκαλύφθηκε ότι είχε καρκίνο στην γλώσσα, και στις 22 Μαρτίου του 2018 "έφυγε" απο την ζωή σε ηλικία 64 ετών και ενώ νοσηλεύοταν στο σανατόριο Φινοκιέτο για πάνω απο 20 ήμερες.
