Ο Χοσέ Ρενέ Χιγκίτα Ζάπατα όπως είναι το πλήρες όνομα του και αποτέλεσε μέλος της περίφημης "αγίας τετράδας" του κολομβιανού ποδοσφαίρου γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1966 στο Μεντεγίν και απο μικρός μπήκε στα δύσκολα. Σε πολύ μικρή ηλικία έχασε την μητέρα του και την ανατροφή του την ανέλαβε η γιαγιά του.
Η οικογένειά του αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες και έτσι ο μικρός Ρενέ άρχιζε να δουλεύει απο νωρίς σε πολλά επαγγέλματα ανάμεσα στα άλλα και ως πωλητής εφημερίδων. Όπως όλα τα παιδιά έτσι και ο Χιγκίτα ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην γειτονιά του ως επιθετικός και μάλιστα ήταν πρώτος σκόρερ στην ομάδα του σχολείου του.
Κατά την διάρκεια ενός τουρνουά σχολείων όπου θα επιλέγονταν παιδιά για τις ακαδημίες της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν ο βασικός τερματοφύλακας χτύπησε και επιλέχθηκε αυτός να τον αντικαταστήσει μια επιλογή που θα τον σημάδευε για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.
Επιλέχθηκε στις μικρές εθνικές ομάδες της Κολομβίας και το 1985 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με την Μιγιονάριος όπου είχε 16 συμμετοχές και 7 γκολ. Ένα χρόνο αργότερα η Ατλέτικο Νασιονάλ τον αποκτά και την βοηθά να κατακτήσει το Πρωτάθλημα του 1991, όμως η μεγαλύτερη επιτυχία του με τους "πράσινους" ήρθε το 1989 όταν για πρώτη φορά κολομβιανή ομάδα έφτανε στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες απέναντι στην Ολίμπια Ασουνσιόν από την Παραγουάη.
Επίσης κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1989 απέναντι στην Μίλαν, και το Copa Interamericana του 1990, και ύστερα από 6 χρόνια παρουσίας με 143 συμμετοχές και 21 γκολ, αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα και να παίξει στην Ευρώπη στην Ισπανία με την φανέλα της Ρεάλ Βαγιαδολίδ.
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν καλά για τον ίδιο αφού στα μέσα της σεζόν και μετά από 15 συμμετοχές επέστρεψε και πάλι στην αγαπημένη του Ατλέτικο Νασιονάλ. Στο δεύτερο του πέρασμα από τους "βερντολάγκας" από το 1993 έως το 1997, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Κολομβίας το 1994, ενώ ένα χρόνο αργότερα το 1995 έφτασε στους διπλούς τελικούς όπου στους διπλούς τελικούς ηττήθηκε από την Γκρέμιο προσθέτοντας ακόμα 99 συμμετοχές και 9 γκολ
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν καλά για τον ίδιο αφού στα μέσα της σεζόν και μετά από 15 συμμετοχές επέστρεψε και πάλι στην αγαπημένη του Ατλέτικο Νασιονάλ. Στο δεύτερο του πέρασμα από τους "βερντολάγκας" από το 1993 έως το 1997, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Κολομβίας το 1994, ενώ ένα χρόνο αργότερα το 1995 έφτασε στους διπλούς τελικούς όπου στους διπλούς τελικούς ηττήθηκε από την Γκρέμιο προσθέτοντας ακόμα 99 συμμετοχές και 9 γκολ
Στην συνέχεια αγωνίστηκε στο Μεξικό την Βέρα Κρούζ, την Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, την Ρεάλ Καρταχένα στην Ισπανία, την Ατλέτικο Τζούνιορ, την Ντεπορτίβο Περέιρα, την Αούκας από το Εκουαδόρ, την Μπάχο Κουόκα, την Ντεπορτίβο Λάρα στην Βενεζουέλα, την Ντεπορτίβο Μπέλο για να κλείσει την καριέρα του στην Ντεπορτίβο Περέιρα την διετία 2008-2010.
Στις 11 Ιουνίου του 1987 στο Μεντεγίν απέναντι στο Εκουαδόρ πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα της Εθνικής Κολομβίας. Πήρε μέρος με τους "καφετέρος" στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 στα γήπεδα της Ιταλίας όπου απέναντι σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Γιουγκοσλαβία και Δυτική Γερμανία κατάφερε ως μία από τις καλύτερες τρίτες να περάσει στην φάση των 16" όπου αντιμετώπισε το Καμερούν.
Ήταν από τους πρώτους τερματοφύλακες που έπαιζαν με την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή ξεκινώντας ουσιαστικά και την επίθεση της ομάδας του. Κατά την διάρκεια της παράτασης και ενώ το σκορ ήταν 1-0 υπέρ των "λιονταριών" προσπάθησε με διάφορα "κόλπα" να περάσει τον Ροζέ Μιλά, ο πολύπειρος φόρ όμως του έκλεψε την μπάλα και δεν έχασε την ευκαιρία να γράψει το 2-0 που ουσιαστικά έστειλε τους Αφρικάνους στην προημιτελική φάση.
Απο πολλούς θεωρείται ότι η παρουσία του Χιγκίτα έδωσε το έναυσμα στην UEFA μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, να αλλάξει ο κανονισμός για την επιστροφή στον τερματοφύλακα. Κανονισμός ο οποίος επέτρεπε σε έναν ποδοσφαιριστή να επιστρέψει την μπάλα στον τερματοφύλακα με το πόδι και εκείνος να έχει την δυνατότητα να την πιάσει με τα χέρια.
Το 1993 έγινε η αλλαγή και οι ποδοσφαιριστές θα μπορούσαν μόνο με το κεφάλι ή το στήθος να γυρίσουν την μπάλα στον τερματοφύλακα και εκείνος να την πιάσει με τα χέρια. Άν την υποδεχτεί με τα πόδια, οφείλει να την διώξει με τα πόδια, αλλιώς δίνεται έμμεσο φάουλ.
Πήρε μέρος σε πέντε Κόπα Αμέρικα το 1987, το 1989, το 1991, το 1995 και την 68η και τελευταία του εμφάνιση την πραγματοποίησε στις 7 Ιουλίου του 1999 στο πλαίσιο του Κόπα Αμέρικα στην πόλη Λούκε απέναντι στο Εκουαδόρ, πετυχαίνοντας μάλιστα και 3 γκολ.
Συνολικά με τα 41 τέρματα που πέτυχε κατά την διάρκεια της καριέρας του κατέχει την πέμπτη θέση στην λίστα με τους τερματοφύλακες-σκόρερ όλων των εποχών.
Συνολικά με τα 41 τέρματα που πέτυχε κατά την διάρκεια της καριέρας του κατέχει την πέμπτη θέση στην λίστα με τους τερματοφύλακες-σκόρερ όλων των εποχών.
Στις 4 Ιουνίου του 1993 συνελήφθη με την κατηγορία για συμμετοχή σε απαγωγή αφού ενεργώντας ως ενδιάμεσος βοήθησε στην απελευθέρωση της κόρης του Μανουέλ Μολίνα. Για την συγκεκριμένη υπηρεσία του δόθηκε το ποσό των 50.000 δολαρίων
Ένα μήνα όμως νωρίτερα η κυβέρνηση της Κολομβίας είχε περάσει νόμο που ανέφερε ότι είναι παράνομο να επωφελείται οποιοδήποτε χρηματικό ποσό από απαγωγή, ακόμα και οι συγγενείς δεν μπορούσαν να πληρώσουν.
Κατηγορήθηκε για απόκρυψη πληροφοριών σε σχέση με την απαγωγή, τις επαφές με καταζητούμενο, αλλά και για το ποσό που πήρε. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης εφτά μηνών ποινή μη εξαγοράσιμη με τον ίδιο να δηλώνει χαρακτηριστικά: ¨Εγώ είμαι ποδοσφαιριστής, δεν ήξερα τίποτα για τους νόμους περί απαγωγής".
Αφέθηκε ελεύθερος στις 3 Ιανουαρίου του 1994, όμως όλη αυτή η περιπέτεια του στέρησε την δυνατότητα να συμμετάσχει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Αμερικής.
Στις 23 Νοεμβρίου του 2004 και ενώ αγωνιζόταν με την Αούκας στο Εκουαδόρ βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης και η ποινή που του επιβλήθηκε απο την Ομοσπονδία ήταν 6 μήνες αποχή από τους αγωνιστικούς χώρους
Ένα μήνα όμως νωρίτερα η κυβέρνηση της Κολομβίας είχε περάσει νόμο που ανέφερε ότι είναι παράνομο να επωφελείται οποιοδήποτε χρηματικό ποσό από απαγωγή, ακόμα και οι συγγενείς δεν μπορούσαν να πληρώσουν.
Κατηγορήθηκε για απόκρυψη πληροφοριών σε σχέση με την απαγωγή, τις επαφές με καταζητούμενο, αλλά και για το ποσό που πήρε. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης εφτά μηνών ποινή μη εξαγοράσιμη με τον ίδιο να δηλώνει χαρακτηριστικά: ¨Εγώ είμαι ποδοσφαιριστής, δεν ήξερα τίποτα για τους νόμους περί απαγωγής".
Αφέθηκε ελεύθερος στις 3 Ιανουαρίου του 1994, όμως όλη αυτή η περιπέτεια του στέρησε την δυνατότητα να συμμετάσχει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Αμερικής.
Στις 23 Νοεμβρίου του 2004 και ενώ αγωνιζόταν με την Αούκας στο Εκουαδόρ βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης και η ποινή που του επιβλήθηκε απο την Ομοσπονδία ήταν 6 μήνες αποχή από τους αγωνιστικούς χώρους
Τον Δεκέμβριο του 2008 ανέλαβε προπονητής τερματοφυλάκων στην Βαγιαδολίδ ενώ τον Ιανουάριο του 2012 συμφώνησε με την Άλ Νάσρ από την Σαουδική Αραβία επίσης ως προπονητής τερματοφυλάκων. Μάλιστα για ένα χρονικό διάστημα τον Φεβρουάριο του 2016 ήταν προπονητής της ομάδας έως ότου αναλάβει ο Ραούλ Κανέδα.
Tον Ιούνιο του 2017 η Ατλέτικο Νασιονάλ τον προσέλαβε στην θέση του προπονητή τερματοφυλάκων, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Ιούνιο του 2018.
