Τον έλεγαν "Der Boss(σ.σ. το αφεντικό)" για την ηγετική φυσιογνωμία που έβγαζε στο γήπεδο και "Κανόνι απο το Έσεν" γα την εκτελεστική του ικανότητα. Ο Χέλμουτ Ράν έμεινε στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου ως ο άνθρωπος που με το "χρυσό" γκολ του στον τελικό της Βέρνης έστεψε την Γερμανία Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.
Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1929 στο Έσεν και ξεκίνησε την καριέρα του απο την SV Altenesen 1912, για να ακολουθήσει η SC Oelde 1919 και η Sportfreunde Katenberg. To 1951 μετεγγράφηκε στην Ροτ Βάις Έσεν στην οποία αγωνίστηκε απο το 1951 έως το 1959 κερδίζοντας 1 Κύπελλο το 1953 και το Πρωτάθλημα το 1955.
Αγωνίστηκε σε 201 παιχνίδια πετυχαίνοντας 88 τέρματα, και την περίοδο 1959-1960 μετακόμισε στην Κολωνία στην οποία σε 29 παιχνίδια πέτυχε 11 τέρματα. Ακολούθησε η SC Enschede στην Ολλανδία για μία τριετία με 69 συμμετοχές και 39 τέρματα, για να κλείσει την καριέρα του στην Meidericher SV το 1965 λόγω ενός προβλήματος στον αχίλλειο τένοντα
Στις 21 Νοεμβρίου του 1951 σε φιλικό παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Τουρκία έκανε ντεμπούτο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 αγωνίστηκε σε τέσσερα παιχνίδια πετυχαίνοντας τέσσερα τέρματα, 1 κόντρα σε Γιουγκοσλαβία και 3 απέναντι στην Ουγγαρία, 1 στην φάση των ομίλων και 2 απο τα οποία το τελευταίο ήταν και το νικητήριο που έδωσε στα "πάντσερ" τον παγκόσμιο τίτλο.
Η ειρωνεία ήταν ότι δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική 22αδα απο τον Χερμπέγκερ, μιας και βρισκόταν σε τουρνέ με την ομάδα του στην Νότια Αμερική. Μάλιστα είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη εντύπωση που όπως γράφτηκε η Ρασίγκ Κλούμπ κατέθεσε πρόταση για να τον αποκτήσει.
Η ειρωνεία ήταν ότι δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική 22αδα απο τον Χερμπέγκερ, μιας και βρισκόταν σε τουρνέ με την ομάδα του στην Νότια Αμερική. Μάλιστα είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη εντύπωση που όπως γράφτηκε η Ρασίγκ Κλούμπ κατέθεσε πρόταση για να τον αποκτήσει.
Τέσσερα χρόνια αργότερα στα γήπεδα της Σουηδίας αγωνίστηκε σε έξι παιχνίδια πετυχαίνοντας έξι τέρματα, 2 κόντρα στην Αργεντινή και απο 1 σε Σοβιετική Ένωση, Βόρειος Ιρλανδία, Γιουγκοσλαβία και Γαλλία στον μικρό τελικό.
Στις 27 Απριλίου του 1960 κόντρα στην Πορτογαλία στο Λουντβιγκσχάφεν ήταν η 40η και τελευταία συμμετοχή του πετυχαίνοντας 21 τέρματα. Υπήρξε πάντως κρούση για να να συμμετέχει και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής το 1962 όμως ήταν υπέρβαρος ενώ το 1961 είχε φυλακιστεί αφού οδηγούσε σε κατάσταση μέθης.
Σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε και ένας τραυματισμός που ουσιαστικά έβαλε τέλος στις όποιες σκέψεις για επάνοδο στην εθνική ομάδα. Μετά την απόσυρση του ασχολήθηκε με το εμπόριο αυτοκινήτων αλλά και ως διευθυντής πωλήσεων σε εταιρία διάθεσης αποβλήτων.
Σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε και ένας τραυματισμός που ουσιαστικά έβαλε τέλος στις όποιες σκέψεις για επάνοδο στην εθνική ομάδα. Μετά την απόσυρση του ασχολήθηκε με το εμπόριο αυτοκινήτων αλλά και ως διευθυντής πωλήσεων σε εταιρία διάθεσης αποβλήτων.
Στις 14 Αυγούστου του 2003 έφυγε απο την ζωή δύο ημέρες πριν συμπληρώσει τα 74 χρόνια. Στις 12 Ιουλίου του 2004 έξω απο το "Γιόργκ Μέλχες Στάντιον" του Έσεν ανεγέρθηκε άγαλμα προς τιμήν του, το 2010 στο δυτικό Έσεν προς τιμήν του η αθλητική εγκατάσταση πήρε το όνομά του, ενώ στο Οέλντε υπάρχει δρόμος με το όνομά του.
Η ταινία το "Θαύμα της Βέρνης" που προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2003 είναι αφιερωμένη στον Ραν, ενώ το 2018 ήταν απο τους πρώτους που εισήχθη στο γερμανικό Hall of Fame στο Ντόρτμουντ, εκεί όπου βρίσκεται και το αριστερό παπούτσι με το οποίο πέτυχε το νικητήριο γκολ στην Βέρνη
Η ταινία το "Θαύμα της Βέρνης" που προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2003 είναι αφιερωμένη στον Ραν, ενώ το 2018 ήταν απο τους πρώτους που εισήχθη στο γερμανικό Hall of Fame στο Ντόρτμουντ, εκεί όπου βρίσκεται και το αριστερό παπούτσι με το οποίο πέτυχε το νικητήριο γκολ στην Βέρνη
