Υπηρέτησε την Γιουβέντους από τρία διαφορετικά πόστα ως παίκτης, ως πρόεδρος αλλά και ως διευθύνων σύμβουλος από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 έως και τα μέσα της δεκαετίας του '90 με μικρά διαλείμματα λόγω πολιτικής και της ενασχόλησής του με το Ευρωκοινοβούλιο. Ο λόγος για τον επίτιμο πρόεδρο της "Γηραιάς Κυρίας" Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι την αναμφίβολα πιο εμβληματική φυσιογνωμία του συλλόγου μαζί με την οικογένεια Ανιέλι.
Γεννημένος στις 4 Ιουλίου του 1928 στην πόλη Μπαρένγκο ακολούθησε από πολύ μικρός τα βήματα του ποδοσφαίρου, μάλιστα είχε γίνει διάσημος διότι σε νεαρή ηλικία σκόραρε 11 γκολ σε ένα μόνο ματς. Όπως ήταν λογικό προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Γιουβέντους και σε ηλικία 17 ετών υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα από το Τορίνο.
Άν και στην αρχή αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός δεν είχε πρόβλημα να αγωνίζεται και ως ακραίος επιθετικός και αυτό τον βοήθησε όταν εντάχθηκαν στο ρόστερ οι Τζόρτζ Τσάρλς και Ομάρ Σίβορι δημιουργώντας μια απίστευτη επιθετική τριάδα.
Στα 14 χρόνια από το 1947 έως το 1961 που αγωνίστηκε συνολικά με τους "μπιανκονέρι" ο Μπονιπέρτι ευτύχησε να πανηγυρίσει την κατάκτηση 5 πρωταθλημάτων(1950,1952,1958,1960,1961) και 2 Κυπέλλων Ιταλίας(1959,1960), μετρώντας 469 συμμετοχές και 188 γκολ.
Μέχρι πρόσφατα κατείχε το ρεκόρ τόσο των περισσότερων συμμετοχών στην SERIE A με 443, αλλά και την θέση του πρώτου σκόρερ όλων των εποχών για τον σύλλογο με 182, δύο ρεκόρ που του τα "πήρε" ο Αλέσαντρο Ντελ Πιέρο έναν παίκτη που επί προεδρίας του είχε υπογράψει στην Γιουβέντους.
Με την Εθνική Ιταλίας έκανε ντεμπούτο στις 9 Νοεμβρίου του 1947 κόντρα στην Αυστρία στην Βιέννη σε φιλικό παιχνίδι. Αγωνίστηκε σε 38 παιχνίδια πετυχαίνοντας 8 γκολ και πήρε μέρος στις τελικές φάσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 1950 στην Βραζιλία όπου αγωνίστηκε σε ένα παιχνίδι απέναντι στην Σουηδία.
Κάτι ανάλογο έγινε και και το 1954 στην Ελβετία όπου επίσης έπαιξε σε ένα παιχνίδι απέναντι στους οικοδεσπότες, πετυχαίνοντας το μοναδικό γκολ της ομάδας του φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Είναι ο μοναδικός παίχτης της "σκουάντρα ατζούρα" που κατάφερε να σκοράρει σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες του '40, του '50, και του '60 αντίστοιχα.
Στις 26 Μαΐου του 1949, φόρεσε για μία και μοναδική φορά την φανέλα της Τορίνο, λίγες εβδομάδες μετά την τραγωδία της Σουπέργκα. Διοργανώθηκε ένα διεθνές φιλικό φιλανθρωπικό παιχνίδι, με σκοπό να βοηθήσει τους συγγενείς των θυμάτων. Έτσι μια ομάδα αποτελούμενη από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος ανάμεσά τους και ο Μπονιπέρτι με το συμβολικό όνομα "Torino Simbolo" αντιμετώπισε την αργεντίνικη Ρίβερ Πλέιτ, σ’ ένα αγώνα που τελείωσε ισόπαλος 2-2.
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας ο Τζιάνι Ανιέλι το 1971 τον κάλεσε να αναλάβει χρέη προέδρου στον σύλλογο και μέχρι τον Φεβρουάριο του 1990 όταν και παραιτήθηκε ο σύλλογος από το Πιεμόντε γνώρισε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο με απολογισμό 9 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων,2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 1 Διηπειρωτικό.
Το 1991 επανήρθε από το πόστο του διευθύνοντος συμβούλου θέση που κράτησε μέχρι το 1994 όταν και αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, ενώ το καλοκαίρι του 2006 στον απόηχο του σκανδάλου "calciopoli" ανέλαβε την δύσκολη αποστολή να οδηγήσει την Γιούβε και πάλι στα μεγάλα σαλόνια.
Στις 18 Ιουνίου του 2021 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 92 ετών ύστερα απο ανακοπή καρδιάς.
