Γιούργκεν Κλίνσμαν "Σεσημασμένος" σκόρερ

Αποτελεί ένα απο τους κορυφαίους Γερμανούς επιθετικούς της σύγχρονης εποχής έχοντας κατακτήσει τόσο το Παγκόσμιο Κύπελλο όσο και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής το 1988. Παράλληλα είναι έκτος σκόρερ με 11 τέρματα μαζί με τον Σάντορ Κόκτσις στην λίστα των σκόρερ των τελικών φάσεων των Παγκοσμίων Κυπέλλων όλων των εποχών.   

Γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1964 στο Γκόπινγκεν, σε ηλικία οκτώ ετών παίζει στην ΤΒ Gingen, στα δέκα μετακινείται στην SC Geislingen και στα 14 μετακομίζει στην Στουτγκάρδη μιας και ο πατέρας του αγόρασε φούρνο στην πόλη.

Θα συνεχίσει να αγωνίζεται στην Geislingen και στην ηλικία των 16 ετών θα ενταχθεί στους Κικερς Στουτγκάρδης με τους οποίους θα αγωνιστεί για τρία χρόνια απο το 1981 έως το 1984 στην δεύτερη κατηγορία έχοντας 65 συμμετοχές και 25 γκολ.

Εκείνο το καλοκαίρι θα μεταβεί στην Στουτγκάρδη, το 1986 θα φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας όπου θα ηττηθεί απο την Μπάγερν και την περίοδο 1988-1989 στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ κόντρα στην Νάπολι με τους Ιταλούς να κατακτούν το τρόπαιο.

Με 186 συμμετοχές και 94 γκολ ο Κλίνσμαν θα μετακομίσει στην Ιταλία και στο Μιλάνο για λογαριασμό της Ίντερ. Με τους "νερατζούρι" θα κατακτήσει το ιταλικό Σούπερ Καπ το 1989 και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1990-1991 και μετά απο 123 συμμετοχές και 40 τέρματα μετακόμοσε το καλοκαίρι του 1992 στην Γαλλία.

Στο "πριγκιπάτο" θα αγωνιστεί δύο χρόνια έχοντας 79 συμμετοχές και 33 γκολ χωρίς μεγάλη επιτυχία δεχόμενος μεγάλη κριτική για τον τρόπο παιχνιδιού αλλά και την συμπεριφορά του προς τους συμαπίκτες του

Έτσι η πρόταση της Τότεναμ το καλοκαίρι του 1994 ήταν 'δώρο" για τον Γερμανό επιθετικό όπου και αγωνίστηκε μόνο μία σεζόν όπου σε 50 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις πέτυχε 30 τέρματα. Τις δύο επόμενες σεζόν επέστρεψε στην Γερμανία για λογαριασμό της Μπάγερν Μονάχου.

Κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1995-1996 κόντρα στην Μπορντό όπου σε 12 παιχνίδια πέτυχε 15 τέρματα ρεκόρ διοργάνωσης μέχρι και το 2011 και το Πρωτάθλημα της περιόδου 1996-1997. Ήταν ο τοπ σκόρερ του συλλόγου ενώ συνολικά στα δύο αυτά χρόνια είχε σε 84 παιχνίδια και 48 γκόλ. 

Το καλοκαίρι του 1997 πήγε ξανά στην Ιταλία στην Γένοβα για την Σαμπντόρια όπου όμως έκατσε μόνο έξι μήνες με 9 συμμετοχές και 2 γκολ, για να επιστρέψει και πάλι στην Τότεναμ όπου αγωνίστηκε σε 18 παιχνίδια πετυχαίνοντας 9 γκολ.

Στις 12 Δεκεμβρίου του 1987 πραγματοποίησε ντεμπούτο σε φιλικό παιχνίδι στην Μπραζίλια κόντρα στην Βραζιλία. Πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό του 1988 όπου πήρε μέρος σε τέσσερα παιχνίδια πετυχαίνοντας και ένα γκολ κόντρα στην Δανία, ενώ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 στην Ιταλία ήταν απο τους βασικούς πρωταγωνιστές της κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου. Έπαιξε και στα εφτά παιχνίδια πετυχαίνοντας τρία τέρματα κόντρα σε Γιουγκοσλαβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ολλανδία.

Στα γήπεδα της Σουηδίας το 1992 έφτασε μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε απο την Δανία στον τελικό πετυχαίνοντας ένα τέρμα κόντρα στην Ολλανδία στην φάση των ομίλων. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια σκοράροντας απο ένα γκολ κόντρα σε Βολιβία, Ισπανία και Βέλγιο και δύο απέναντι στην Νότιος Κορέα αλλά η Βουλγαρία "σταμάτησε" την Γερμανία στα προημιτελικά

Στην Αγγλία το 1996 ο Κλίνσμαν στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης αγωνιζόμενος σε τέσσερα παιχνίδια, πετυχαίνοντας δύο γκολ κόντρα στην Ρωσία και ένα απέναντι στην Κροατία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 θα ήταν οι τελευταίες του παρουσίες με το εθνόσημο.

Πέτυχε τρία γκολ κόντρα σε Ηνωμένες Πολιτείες, Ιράν και Μεξικό αγωνίστηκε κόντρα στην Γιουγκοσλαβία, αλλά η Κροατία στις 4 Ιουλίου στην Λυών όπως και τέσσερα χρόνια νωρίτερα τους "έφραξε" τον δρόμο προς τα ημιτελικά.

Αυτή θα ήταν η 98η και τελευταία συμμετοχή του με την εθνική ομάδα της Γερμανίας, έχοντας πετύχει και 47 τέρματα και είναι με τον Ρούντι Φέλερ στην τέταρτη θέση του πίνακα των σκόρερ. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας έμεινε για τέσσερα χρόνια στο Νιούπορτ Μπιτς όπου μάλιστα έπαιξε με την ερασιτεχνική Orange County Blue Star.

Επέστρεψε στην χώρα του και τον Ιούλιο του 2004 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της εθνικής Γερμανίας έχοντας στο πλάι του τον Γιόακιμ Λεβ και τον Όλιβερ Μπίρχοφ. Άμεσος στόχος το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 που θα διεξαγόταν εντός έδρας.

Καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στον όμιλο μπροστά απο Εκουαδόρ, Πολωνία και Κόστα Ρίκα. Στην συνέχεια απέκλεισε τις Σουηδία, Αργεντινή στα πέναλντι, αλλά στα ημιτελικά η Ιταλία με τα γκολ των Γκρόσο και Ντελ Πιέρο θα την αφήσει εκτός τελικού.

Θα καταλάβει τελικά την τρίτη θέση με την νίκη επί της Πορτογαλίας με 3-1, και στις 11 Ιουλίου του 2006 θα ανακοινώσει την πρόθεση του να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του με την Ομοσπονδία. Σε 34 παιχνίδια μέτρησε 20 νίκες, 8 ισοπαλίες και 6 ήττες.

Τον Ιούλιο του 2008 θα διαδεχθεί τον Ότμαρ Χίτσφελντ στον πάγκο της Μπάγερν, όμως δεν έβγαλε όλη την σεζόν αφού στις 27 Απριλίου του 2009 απολύθηκε, έχοντας σε 44 παιχνίδια 25 νίκες, 9 ισοπαλίες και 10 ήττες.

Τον Νοέμβριο του 2010 προσλήφθηκε ως τεχνικός σύμβουλος στους Toronto FC και έδωσε το ΟΚ για να προσληφθεί στον σύλλογο ο Άρον Βίντερ ως προπονητής και ο Πολ Μάρινερ ως τεχνικός διευθυντής. 

Τον Ιούλιο του 2011 θα αναλάβει την Εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και το 2013 θα κατακτήσει το Gold Cup. Θα τους οδηγήσει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας, εκεί όπου θα προκριθεί στους"16" όπου θα αποκλειστεί απο το Βέλγιο.

To 2015 η τέταρτη θέση στο Gold Cup και η "φτωχή" εμφάνιση στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάγκασε την Ομοσπονδία να τον απολύσει στις 21 Νοεμβρίου του 2016 και την θέση του πήρε ο Μπρούς Αρίνα.

Σε 98 παιχνίδια είχε 55 νίκες, 16 ισοπαλίες και 27 ήττες και θα είναι ο δεύτερος με τα περισσότερα παιχνίδια στον πάγκο τους πίσω απο τον Μπρούς Αρίνα και μπροστά απο τον Μπόρα Μιλουτίνοβιτς και τον Μπόμπ Μπράντλει.

Τον Νοέμβριο του 2019 θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Χέρτα Βερολίνου, όμως δεν μακροημέρευσε και τον Φεβρουάριο ύστερα απο 10 παιχνίδια με 3 νίκες, 3 ισοπαλίες και 4 ήττες παραιτήθηκε λέγοντας ότι δεν απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των ιδιοκτητών της ομάδας μέσω των μέσω κοινωνικής δικτύωσης.

Μάλιστα αν και εξέφρασε την πρόθεση του να παραμείνει σε κάποιο άλλο πόστο, ο εκ των ιδιοκτητών Λάρς Βίντχορστ το απέρριψε αφού ήταν ιδιαίτερα ενοχλημένος απο τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο Κλίνσμαν.